ethics/wisdom Flashcards
wem ist niemals zu trauen? (auf Persisch)
دزدی به خانه پارسایی در آمد. چندان که جست چیزی نیافت. دلتنگ شد. پارسا خبر شد. گلیمی که بر آن خفته بود در راه دزد انداخت تا محروم نشود.
شنیدم که مردان راه خدای
دل دشمنان را نکردند تنگ
تو را کی میسر شود این مقام
که با دوستانت خلاف است و جنگ
مودت اهل صفا، چه در روی و چه در قفا، نه چنان کز پست عیب گیرند و پیشت بیش میرند.
در برابر چو گوسپند سلیم
در قفا همچو گرگ مردم خوار
هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد
بی‌گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد
aus:
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان »
حکایت شمارهٔ ۴
wem ist niemals zu trauen (auf Deutsch)
Ein Dieb kam in das Haus eines frommen Mannes; so sehr er aber auch suchte, er fand nichts und wurde betrübt. Der fromme Mann, der es merkte, warf den Mantel, auf dem er lag, dem Diebe in den Weg, damit er nicht mit leeren Händen fortgehn mußte.
Ich hörte, daß der wahrhaft Fromme
Den Feinden selbst nie Gram bereitet.
Wann wirst denn du so weit gelangen,
Der mit den Freunden zankt und streitet?
Die Liebe der Reinen ist vor den Augen wie hinter dem Rücken gleich, nicht so, daß sie hinter dir sich in Tadel ergehen und vor dir in Liebe vergehen,
Dir gegenüber wie die Schafe zahm,
Von hinten reißend wie die grimm’gen Wölfe.
Wer wohlgefällig andrer Fehler vor dir aufgezählt,
Sei sicher, daß er deine Fehler andern gern erzählt.
aus: Der Rosengarten
Zweite Abteilung: Von den Gesinnungen der Derwische (Saadi)
wem sollte man niemals gnädig sein? (auf Persisch)
رحم آوردن بر بدان ستم است بر نیکان، عفو کردن از ظالمان جور است بر درویشان.
خبیث را چو تعهد کنی و بنوازی
به دولت تو گنه می‌کند به انبازی
سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت »
حکمت شمارهٔ ۸
wem sollte man niemals gnädig sein? (auf Deutsch)
Der Bösen sich erbarmen, ist Ungerechtigkeit gegen die Guten, und den Unterdrückern verzeihen, ist Gewalttätigkeit gegen die Armen.
Behütest du den Bösen und hast mit ihm Geduld,
So förderst du den Frevel und trägst auch seine Schuld.
Der Rosengarten
Achte Abteilung: Von dem guten Betragen im Umgange (Saadi)
welche von zwei Alternativen wählen?
چون در امضای کاری متردد باشی آن طرف اختیار کن که بی آزارتر بر آید.
wie ist bei Härte und Güte maßzuhalten? (auf Deutsch)
Unmäßiger Zorn bringt Entfremdung und unzeitige Güte nimmt die Achtung; sei nicht so strenge, daß man deiner überdrüssig werde, und nicht so sanft, daß man gegen dich anmaßend werde.
Gut ist’s, wenn Güte sich bei Strenge findet,
Wie Adern schlägt der Arzt und sie verbindet.
Nicht Strenge bloß braucht der verständ’ge Mann,
Nicht Nachsicht, die sein Ansehn mindern kann.
Nie wird er stolz sich selber überheben,
Noch in Erniedrigung sich gern ergeben.
O Verständ’ger gib mir einen Rat!
Sagte zu dem Vater einst ein Hirt.
Dieser sprach: Sei gütig, doch nicht so,
Daß der grimm’ge Wolf verwegen wird.
Der Rosengarten
Achte Abteilung: Von dem guten Betragen im Umgange (Saadi)
wie ist bei Härte und Güte maßzuhalten? (auf Persisch)
خشم بیش از حد گرفتن وحشت آرد و لطف بی وقت هیبت ببرد. نه چندان درشتی کن که از تو سیر گردند و نه چندان نرمی که بر تو دلیر شوند.
درشتی و نرمی به هم در به است
چو فاصد که جراح و مرهم نه است
درشتی نه گیرد خردمند پیش
نه سستی که ناقص کند قدر خویش
نه مر خویشتن را فزونی نهد
نه یکباره تن در مذلت دهد
شبانی با پدر گفت: ای خردمند
مرا تعلیم ده پیرانه یک پند
بگفتا: نیکمردی کن نه چندان
که گردد خیره گرگ تیز دندان
سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت »
حکمت شمارهٔ ۱۸
welche zwei Arten von Menschen mühen sich vergeblich ab? (auf Deutsch)
Zweierlei Leute gibt es, die vergebliche Mühe ertragen und sich mit unnützer Anstrengung plagen: die einen, welche Schätze gewinnen und sie nicht verwenden, die andern, welche Wissenschaft erwerben und sie nicht anwenden.
Schwingst du dich zu des Wissens Thron empor,
Und handelst nicht darnach, bleibst du ein Tor.
Glaubst du, ein Tier, dem Bücher aufgeladen,
Das werde zum Gelehrten je geraten?
Gewiß ist, daß sein leeres Hirn nicht weiß,
Ob Bücherkram es trägt, ob dürres Reis.
Der Rosengarten
Achte Abteilung: Von dem guten Betragen im Umgange
welche zwei Arten von Menschen mühen sich vergeblich ab? (auf Deutsch)
دو کس رنج بیهوده بردند و سعی بی فایده کردند: یکی آن که اندوخت و نخورد و دیگر آن که آموخت و نکرد.
علم چندان که بیشتر خوانی
چون عمل در تو نیست نادانی
نه محقق بود نه دانشمند
چارپایی بر او کتابی چند
آن تهی مغز را چه علم و خبر
که بر او هیزم است یا دفتر
سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت »
حکمت شمارهٔ ۳
von wem hast du das Benehmen gelernt? (auf Persisch)
لقمان را گفتند: ادب از که آموختی؟
گفت: از بی ادبان! هر چه از ایشان در نظرم ناپسند آمد از فعل آن پرهیز کردم.
نگویند از سر بازیچه حرفی
کز آن پندی نگیرد صاحب هوش
و گر صد باب حکمت پیش نادان
بخوانند آیدش بازیچه در گوش
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان »
حکایت شمارهٔ ۲۱
von wem hast du das Benehmen gelernt? (auf Deutsch)
Lokman wurde gefragt: Von wem hast du das gute Betragen gelernt? Von denen, die sich schlecht betrugen, antwortete er; was ich Mißfälliges bei ihnen bemerkte, dessen enthielt ich mich.
Das kleinste Wort, das man im Scherz gesprochen,
Es kann dem Weisen doch Belehrung bringen.
Dem Toren lese hundert Weisheitssprüche,
Als Scherz nur wird’s zu seinem Ohre dringen
Der Rosengarten
Zweite Abteilung: Von den Gesinnungen der Derwische (Saadi)
Wert der Genügsamkeit (auf Persisch)
هرگز از دور زمان ننالیده بودم و روی از گردش آسمان در هم نکشیده، مگر وقتی که پایم برهنه مانده بود و استطاعت پای پوشی نداشتم. به جامع کوفه در آمدم دلتنگ، یکی را دیدم که پای نداشت. سپاس نعمت حق به جای آوردم و بر بی کفشی صبر کردم.
مرغ بریان به چشم مردم سیر
کمتر از برگ تره بر خوان است
وآن که را دستگاه و قوت نیست
شلغم پخته مرغ بریان است
سعدی » گلستان » باب سوم در فضیلت قناعت »
حکایت شمارهٔ ۱۸
Wert der Genügsamkeit (auf Deutsch)
Nie hatte ich über den Kreislauf der Zeiten geklagt, noch über den Umschwung des Himmels eine finstere Miene gemacht, außer einst, wo ich mit bloßen Füßen einherging und nicht imstande war, mir Schuhe zu kaufen. Als ich aber in die Moschee zu Kufa trat, sah ich einen, der keine Füße hatte; da brachte ich Gott Dank dar für seine Huldgaben und ertrug es in Geduld, keine Schuhe zu haben.
Dem Satten ist es um gebratnes Huhn so wenig
Als um die Schüssel Kraut auf seinem Tisch zu tun.
Wer aber nichts besitzt an Vorrat und Vermögen,
Dem sind gekochte Rüben ein gebratnes Huhn.
Der Rosengarten
Dritte Abteilung: Von dem Werte der Genügsamkeit (Saadi)
