Ćwiczenia part 2 Flashcards

1
Q

Czym jest popyt na pracę?

A

popyt na pracę – to rozmiary zapotrzebowania firm na pracę pracowników
zgłaszanych przy określonej stawce płac

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Czym jest podaż na pracę?

A

podaż pracy – to ilość pracowników, która chce podjąć prace przy danej stawce płac

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

wysokość popytu na pracę zależy ponadto od:

A
– płacy (stawki płac),
– popytu globalnego,
– poziomu inwestycji,
– cen produktów,
– zmian w technologii wytwarzania,
– wydajność pracy (produkcyjność);
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

podaż pracy zależy od:

A

– płacy (stawki płac),
– liczby osób o określonych kwalifikacjach,
– liczby ludności,
– struktury ludności wg. wieku, płci,
– aktywności zawodowej kobiet,
pozapłacowych korzyści z pracy: (np. świadczenia socjalne dla
pracowników, warunki pracy, dni wolne od pracy, organizacja czasu
pracy, satysfakcja z pracy, prestiż związany z wykonywaną pracą;

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Czym jest równowaga na rynku pracy?

A

Równowaga na rynku pracy – równoważenie na rynku pracy polega na podejmowaniu
określonych działań zmierzających do przywrócenia równowagi między podażą kapitału
ludzkiego a popytem zgłaszanym na niego przez gospodarkę. Działania te mogą być
prowadzone przez pracowników (uczestników rynku pracy), jak również przez państwo.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

działania pracowników polegają m.in. na:

A

– zdobywaniu nowych kwalifikacji na które istnieje zapotrzebowanie,
– podejmowanie pracy niezgodnej z kwalifikacjami i dlatego mniej płatnej,
– szukanie pracy poza miejscem zamieszkania z ewentualną konsekwencją
zmiany miejsca zamieszkania;

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

działania państwa dotyczące równoważenia rynku pracy polegają m.in. na:

A

– tworzenie warunków do wzrostu gospodarczego,
– tworzenie nowych kierunków kształcenia,
– organizowanie kursów zawodowych.
– łagodzenie siły przymusu ekonomicznego przez tworzenie osłony socjalnej
dla bezrobotnych.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Czym jest płaca?

A

płaca jest ceną pracy i zwykle dzieli się ją na płacę brutto (płaca zasadnicza, dodatki,
dopłaty, premie) oraz płacę netto (kwota przelewana na rachunek po potrąceniach, po
opodatkowaniu);

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Od czego zależy wysokość płacy?

A
wysokość płac zależy od:
– jakości pracy,
– kwalifikacji pracowników,
– korzyści niepieniężnych z pracy,
– stopnia dyskryminacji,
– mobilności zawodowej;
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Od czego zależy zróżnicowanie płac w jednym zawodzie?

A
zróżnicowanie płac w jednym zawodzie zależy od:
– wysokości stawek akordowych,
– premii,
– stażu pracy,
– udziału w zyskach,
– zróżnicowań regionalnych.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Motywy skłaniające ludzi do podejmowania pracy przy danej płacy.

A

a) możliwość szybkiego awansu,
b) znaczna stałość pracy,
c) urozmaicona i satysfakcjonująca praca,
d) przyjemne warunki,
e) dodatkowe świadczenia z tytułu pracy.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Bezrobocie definicja.

A

Bezrobocie – jest to sytuacja, w której ludzie mogący pracować i chcący znaleźć pracę nie są w stanie tej pracy znaleźć. Aby dana osoba mogła być uznana za bezrobotną musi poszukiwać miejsca legalnej pracy i być zarejestrowana we właściwym dla swego miejsca zamieszkania Urzędzie Pracy.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Bezrobotny to?

A

bezrobotny – to człowiek, który chce pracować i aktywnie szuka pracy ale nie może
tej pracy znaleźć przy istniejących stawkach płac;

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Zasoby siły roboczej.

A

zasoby siły roboczej – to suma osób zatrudnionych i bezrobotnych;
Sr = Z +B
Sr – zasoby siły roboczej, Z – zatrudnienie, B – bezrobocie
B = Sr -Z (miara absolutna)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Współczynnik aktywności zawodowej.

A

współczynnik aktywności zawodowej – to stosunek zasobu siły roboczej do
ludności w wieku produkcyjnym. Granice wieku produkcyjnego przyjmuje się w
Polsce 18–59 lat dla kobiet i 18–64 dla mężczyzn;
Az = Sr / Lp
Sr = Az * Lp
Az – współczynnik aktywności zawodowej,
Lp – ludność w wieku produkcyjnym,

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Rozmiary bezrobocia.

A

rozmiary bezrobocia – są określone przez trzy czynniki:
– współczynnik aktywności zawodowej – Az, (w krótkim okresie bardziej stabilny),
– liczbę ludności w wieku produkcyjnym – Lp, (w krótkim okresie bardziej stabilny),
– wielkość zatrudnienia – Z, (w krótkim okresie mniej stabilny),
B = Az * Lp - Z (miara absolutna)

17
Q

Stopa bezrobocia

A

stopa bezrobocia – jest miarą bezrobocia, a oblicza się ją jako stosunek liczby
bezrobotnych do zasobów siły roboczej;

b = B / Sr * 100 (miara relatywna)

b – stopa bezrobocia (pokazuje jaką część zasobów siły roboczej stanowią
bezrobotni).

18
Q

Rodzaje bezrobocia.

A

a) frykcyjne (przejściowe) – trwa kilka tygodni i odnosi się do osób, które
rezygnowały z pracy w nadziei na lepiej płatną.
b) strukturalne – trwa kilka lat i występuje wtedy, kiedy istnieje rozbieżność między
popytem na konkretny rodzaj pracy i podażą tejże pracy. Bezrobocie to
spowodowane jest zmianami strukturalnymi.
c) sezonowe – powstaje tam, gdzie sezonowo istnieje duże natężenie prac, np. w
okresie zbiorów w rolnictwie lub w okresie prac w budownictwie, po których
następują sezony martwe.
d) koniunkturalne (cykliczne, keynesistowskie) – trwa kilka miesięcy lub kilka lat a
wynika z niewystarczającego popytu, pojawia się ono w okresach spadku poziomu
globalnego popytu.
e) klasyczne – występuje wtedy, gdy wysokość płac realnych przekracza poziom
konieczny do utrzymania równowagi na rynku pracy;
f) ukryte (utajone) – dotyczy osób, którzy zatrudnieni są ponad potrzeby faktycznej
pracy;
g) dobrowolne – obejmuje te osoby, które z różnych subiektywnych względów nie
podejmują pracy zarobkowej, mimo istnienia wolnych miejsc pracy
h) przymusowe – dotyczy tych osób, które byłyby skłonne zaakceptować istniejące
stawki płac, lecz nie znajdują wolnych miejsc pracy;
i) naturalne – pojęcie to wprowadzili M. Friedman i E.S. Phelps. Jest to pewien stan
optymalny (odpowiadający równowadze na rynku pracy), występujący w
warunkach istnienia ograniczeń i niedoskonałości w funkcjonowaniu rynku pracy.

19
Q

Skutki bezrobocia.

A

a) obniżenie poziomu życia,
b) frustracje i konflikty rodzinne,
c) utracona wielkość produkcji,
d) wzrastająca przestępczość,
e) większe wydatki budżetowe,
f) mniejsze dochody budżetowe,
g) lepsza alokacja siły roboczej,

20
Q
  1. Metody redukcji bezrobocia (polityka państwa):
A

a) polityka aktywna – ma na celu redukcję bezrobocia poprzez wykorzystanie szeregu
instrumentów ekonomicznych. Należy tu wyodrębnić:
polityka makroekonomiczna – polega na odpowiednim wykorzystaniu
instrumentów fiskalnych (podatków, wydatków budżetowych, transfery) i
monetarnych (operacje otwartego rynku, stopa rezerw obowiązkowych,
kredyty refinansowe) w celu zwiększenia rozmiarów globalnego popytu;
polityka mikroekonomiczna – polega na wykorzystaniu odpowiednich
instrumentów w celu poprawy funkcjonowania rynku pracy oraz redukcji
bezrobocia w określonych grupach siły roboczej.

b) polityka pasywna – ma na celu udzielanie pomocy socjalnej (finansowej) osobom
bezrobotnym. Należy tu wymienić:
zasiłki dla bezrobotnych – najważniejsza forma pomocy finansowej;
jednorazowe odszkodowania dla osób zwalnianych z pracy;
dodatki związane z wcześniejszym przechodzeniem na emeryturę.

21
Q

Czym jest polityka fiskalna?

A

Polityka fiskalna jest rodzajem polityki gospodarczej na którą składają się podatki, wydatki rządowe i transfery oddziałujące na poziom zagregowanych wydatków w
gospodarce. Przez pojęcie „polityka fiskalna” należy rozumieć politykę państwa realizowaną za pomocą narzędzi gromadzenia dochodów publicznych, jak również określenie kierunków i metod realizacji wydatków publicznych dla osiągania sprecyzowanych celów społecznych i gospodarczych. Za politykę fiskalną odpowiedzialny przed parlamentem jest rząd, gdyż on to właśnie ją realizuje i
posługuje się jej narzędziami.

22
Q

Narzędzia polityki fiskalnej

A

a) podatki,
b) wydatki,
c) transfery.

23
Q

Na czym polega aktywna polityka fiskalna?

A

aktywna polityka fiskalna (dyskrecjonalna) – polega na podejmowaniu takich konkretnych decyzji dotyczących zmian poziomu dochodów i wydatków budżetowych w celu: osiągnięcia wzrostu gospodarczego, zapewnienia
stabilizacji cen, ograniczenia bezrobocia itp. Instrumenty fiskalne to: zwiększenie lub ograniczenie wydatków budżetowych na określone cele (np.
na roboty publiczne), zmiana stawek i zasad opodatkowania, zmiana zasad subwencjonowania przedsiębiorstw oraz określenia sposobu, zakresu i terminu w jakim instrumenty te zostaną wykorzystane.

24
Q

Na czym polega pasywna polityka fiskalna?

A

pasywna polityka fiskalna – polega na wykorzystaniu właściwej niektórym instrumentom wrażliwości na zmiany poziomu dochodu narodowego, zatrudnienia i innych wielkości ekonomicznych. Instrumenty te niejako samoczynnie, bez potrzeby podejmowania określonych decyzji dostosowawczych, reagują na zmianę koniunktury (określane są jako automatyczne stabilizatory koniunktury). Działanie automatycznych
stabilizatorów koniunktury oparte jest na wykorzystaniu „wbudowanej giętkości” np. systemu podatkowego (progresywne, regresywne stawki podatkowe), dzięki czemu w zależności od sytuacji gospodarczej wpływy
podatkowe kształtują się na odpowiednim poziomie. Od automatycznych stabilizatorów koniunktury oczekuje się, aby w okresach recesji hamowały
spadek globalnego popytu, a w okresach ekspansji hamowały jego wzrost.
Do najważniejszych automatycznych stabilizatorów koniunktury należy
zaliczyć:
-podatki od dochodów osobistych;
-podatki od dochodów osób prawnych;
-podatki pośrednie (nakładane na artykuły konsumpcyjne – VAT, akcyza);
-zasiłki dla bezrobotnych i inne świadczenia społeczne;
-programy stabilizacji dochodów w rolnictwie (subwencje, polityka gwarantowanych cen na produkty rolne).