Chirurgia stomatologiczna cz1. Flashcards
1
Q
Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące ropnia podniebienia:
1) może być następstwem ostrych zmian okołowierzchołkowych siekaczy bocznych;
2) w etiologii należy uwzględnić zakażenie od korzeni podniebiennych zębów przedtrzonowych;
3) najczęstszą przyczyną jest ostry stan zapalny okołowierzchołkowy siekaczy centralnych;
4) rzadko wykazuje cechy ropnia podokostnowego;
5) powikłaniem może być ropień oczodołu i zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)1, 2, 3.
B)2, 4, 5.
C)1, 2, 5.
D)3, 4, 5.
E)1, 4, 5.
A
D) 3, 4, 5.
3) najczęstszą przyczyną jest ostry stan zapalny okołowierzchołkowy siekaczy centralnych;
W etiologii najczęściej biorą udział zapalenia OKW siekaczy bocznych. Siekacze górne przyśrodkowe i korzenie policzkowe zębów przedtrzonowych i trzonowych górnych dają ropnie w przedsionku jamy ustnej. Kły górne dają ropnie w przedsionku lub dołku nadkłowym.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 180]
4) rzadko wykazuje cechy ropnia podokostnowego;
Ropień podniebienia wykazuje cechy ropnia podokostnowego - związane jest to z brakiem warstwy podśluzowej w tej okolicy.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 180]
5) powikłaniem może być ropień oczodołu i zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej.
Ropień szerzy się na podniebieniu, nie przekracza zwykle linii środkowej z powodu ścisłego zrastania się okostnej ze szwem podniebiennym. Powikłania te dotyczą ropnia dołu nadkłowego.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 123]
2
Q
Czynnikiem różnicującym porażenie nerwu twarzowego pochodzenia centralnego z porażeniem obwodowym są:
1) zachowana czynność dolnej gałęzi nerwu twarzowego;
2) niedowład jednostronny wszystkich mięśni twarzy;
3) zachowana czynność górnej gałęzi nerwu twarzowego;
4) zaburzenia smakowe w obrębie 2/3 przednich języka;
5) zwiotczenie wszystkich mięśni twarzy z zachowaną możliwością marszczenia czoła po stronie porażonej.
Prawidłowa odpowiedź to:
A) 1, 4.
B) 2, 4.
C) 2, 4, 5.
D) 3, 4.
E) 3, 5.
A
E) 3, 5.
3) zachowana czynność górnej gałęzi nerwu twarzowego;
Zachowanie czynności górnej gałęzi nerwu twarzowego, a co za tym idzie zachowana zdolność marszczenia skóry czoła jest charakterystyczna dla porażenia ośrodkowego.
[Krajnik, Diagnostyka i terapia w chirurgii stomatologicznej, 1981, s. 207]
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 242, Dominiak, Podstawy chirurgii stomatologicznej, 2013, s. 63]
5) zwiotczenie wszystkich mięśni twarzy z zachowaną możliwością marszczenia czoła po stronie porażonej.
Zachowana zdolność marszczenia skóry czoła jest charakterystyczna dla porażenia centralnego. Tłumaczy się to faktem, że mięśnie czoła są unerwione przez obie półkule mózgu, a pozostałe mięśnie mimiczne tylko przez półkulę strony przeciwnej.
[Krajnik, Diagnostyka i terapia w chirurgii stomatologicznej, 1981, s. 207]
3
Q
Cięcie Beavisa to rodzaj cięcia wykonywanego na błonie śluzowej wyrostka zębodołowego, które:
A)
przebiega girlandowato wzdłuż brzegu dziąsła z dwoma cięciami pionowymi w kierunku sklepienia przedsionka.
B)
jest oddalone kilka milimetrów od brzegu dziąsła z dwoma cięciami pionowymi w kierunku sklepienia przedsionka.
C)
składa się z odcinka pionowego i poziomego równoległego do brzegu dziąsła.
D)
wykonuje się wzdłuż długiej osi zęba dochodząc do brzegu dziąsła.
E)
ma podstawę w sklepieniu przedsionka jamy ustnej i sięga do brzegu dziąsła.
A
C)składa się z odcinka pionowego i poziomego równoległego do brzegu dziąsła.
Jest nazywane inaczej cięciem kątowym.
Stosowane jest do resekcji szczytu korzenia zębów siecznych górnych i dolnych, gdyż unika się przecięcia wędzidełka wargi.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 115]
4
Q
Najczęściej występującym typem dysplazji włóknistej jest postać:
A)
monoostycznej dysplazji włóknistej.
B)
poliostycznej dysplazji włóknistej.
C)
czaszkowo-twarzowej dysplazji włóknistej.
D)
czaszkowej dysplazji włóknistej.
E)
żadna z wymienionych.
A
A) monoostycznej dysplazji włóknistej.
Postać monoostyczna występuje w około 74% przypadków, co czyni ją najczęściej występującą postacią dysplazji włóknistej.
5
Q
Wskaż zachowawczą metodę leczenia rogowaciejąco-torbielowatego guza zębopochodnego:
A)
wyłuszczenie guza z następowym kiretażem chemicznym z użyciem roztworu Carnoya.
B)
wyłuszczenie guza z kriodestrukcją.
C)
marsupializacja.
D)
leczenie dwuetapowe (odbarczenie guza w pierwszym etapie, a następnie doszczętne wyłuszczenie w drugim).
E)
prawdziwe są odpowiedzi C i D.
A
E) prawdziwe są odpowiedzi C i D.
C - marsupializacja
D - leczenie dwuetapowe (odbarczenie guza w pierwszym etapie, a następnie doszczętne wyłuszczenie w drugim).
Dodatkowo do metod zachowawczych należy proste wyłuszczenie guza (z lub bez obwodowego kiretażu kostnego za pomocą wiertła lub łyżeczek kostnych).
Metody leczenia rogowaciejąco-torbielowatego guza zębopochodnego.
Metody zachowawcze:
Proste wyłuszczenie guza (z lub bez obwodowego kiretażu kostnego za pomocą wiertła lub łyżeczek kostnych).
Marsupializacja.
Leczenie dwuetapowe (odbarczenie guza w pierwszym etapie, a następnie doszczętne wy- łuszczenie w drugim).
Metody agresywne:
Wyłuszczenie guza z następowym kiretażem chemicznym z użyciem roztworu Carnoya lub zastosowaniem kriodestrukcji.
Metody radykalne:
Resekcja kości objętej zmianą.
6
Q
Do grupy zębopochodnych raków zalicza się:
1) szkliwiaka zewnątrzkostnego;
2) włókniaka szkliwiakowego;
3) szkliwiaka złośliwego;
4) kostniwiaka;
5) raka szkliwiakowego typu wtórnego obwodowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 5.
B)
2, 5.
C)
4, 5.
D)
3, 5.
E)
2, 3.
A
D) 3, 5.
3) szkliwiaka złośliwego;
Szkliwiak złośliwy należy do grupy raków zębopochodnych (guzów złośliwych).
5) raka szkliwiakowego typu wtórnego obwodowego.
Typy: pierwotny, wtórny, wewnątrzkostny i typ wtórny, obwodowy raka szkliwiakowego należą do grupy raków zębopochodnych (guzów złośliwych).
7
Q
Podczas leczenia endodontycznego u pacjenta doszło do zwichnięcia żuchwy. Próba nastawienia zwichnięcia nie powiodła się. Należy ponowić próbę nastawienia po zastosowaniu znieczulenia:
A)
nerwu policzkowego.
B)
nerwu zębodołowego dolnego.
C)
nerwu żwaczowego.
D)
nerwu językowego.
E)
nerwów zębodołowych górnych tylnych.
A
C)
nerwu żwaczowego.
Blokada nerwu żwaczowego powoduje rozluźnienie grupy mięśni żwaczy, co może ułatwić wykonanie nastawienia. Rozluźnienie występuje około 10 min po podaniu znieczulenia. W wypadku niepowodzenia kolejnym etapem jest wykonanie nastawienia w znieczuleniu ogólnym.
8
Q
U chorego z ropniem nasady języka nacięcie wykonuje się:
1) wzdłuż brzegu języka;
2) w dnie jamy ustnej;
3) zewnątrzustnie;
4) w znieczuleniu miejscowym;
5) w znieczuleniu ogólnym.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 4.
B)
2, 5.
C)
1, 5.
D)
3, 5.
E)
3, 4.
A
D) 3, 5.
3) zewnątrzustnie;
Ropień nasady języka nacina się wyłącznie z dojścia zewnątrzustnego.
5) w znieczuleniu ogólnym.
Ropień nasady języka nacina się w znieczuleniu ogólnym z intubacją dotchawiczą (wyjątkowo przez tracheostom).
9
Q
U pacjenta, który zgłosił się w celu ekstrakcji zęba po podaniu znieczulenia miejscowego (2% lignokaina) wystąpił niepokój, uczucie mrowienia, drżenie mięśni, drgawki i krótkotrwała utrata przytomności. Przyczyna tego stanu to:
A) wstrząs anafilaktyczny.
B) względne przedawkowanie środka znieczulenia miejscowego.
C) tachykardia.
D) bezwzględne przedawkowanie środka znieczulenia miejscowego.
E) reakcja histeryczna.
A
B) względne przedawkowanie środka znieczulenia miejscowego.
Objawy wymienione w treści pytania są charakterystyczne dla toksycznego działania LZM. Najprawdopodobniej doszło do przedawkowania względnego (np. w wyniku podania donaczyniowego) gdyż nie mamy informacji, że została podana duża ilość środka znieczulającego co wyklucza przedawkowanie bezwzględne.
[Dominiak, Podstawy chirurgii stomatologicznej, 2013, s. 132]
W przypadku donaczyniowego podania LZM może wystąpić reakcja toksyczna, której objawy w literaturze są opisywane następująco:
pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego,
uczucie metalicznego smaku na języku,
drżenie brwi,
drgawki,
depresja,
zaburzenie oddechu.
Nasilenie i rodzaj objawów uzależnione są od dawki i stężenia leku w ośrodkowym układzie nerwowym i wrażliwości osobniczej.
[Dominiak, Podstawy chirurgii stomatologicznej, 2013, s. 165-166]
10
Q
Wskaż fałszywą informację dotyczącą torbieli korzeniowej:
A)
zawsze związana jest z zębem z miazgą zgorzelinową.
B)
występuje częściej w szczęce
C)
zawiera charakterystyczny opalizujący płyn.
D)
charakteryzuje się zwykle asymptomatycznym przebiegiem i wykrywana jest przypadkowo badaniem radiologicznym.
E)
przy rozwoju w okolicy otworu żuchwy może wywołać objaw Oppikofera.
A
E)
przy rozwoju w okolicy otworu żuchwy może wywołać objaw Oppikofera.
Objaw Oppikofera jest związany z lokalizacją torbieli korzeniowej w szczęce (okolica górnych zębów siecznych).
W wyniku rozrostu torbieli może dojść do wpuklania się torbieli w obręb jamy nosowej, co powoduje powstanie charakterystycznego wygórowania dna jamy nosowej, nazywanego wałem Gerbera. Wał Gerbera przemieszcza małżowinę nosową dolną ku górze co określone jest objawem Oppikofera.
[Kaczmarzyk, Torbiele obszaru szczękowo-twarzowego, 2015, s. 42]
11
Q
Osłabione działanie leku znieczulającego miejscowo w tkance objętej procesem zapalnym wynika z:
A)
zablokowania kanałów potasowych błony fosfolipidowej komórki nerwowej.
B)
unieczynnienia pompy sodowo-potasowej
C)
nadmiernego gromadzenia się jonów sodowych we wnętrzu komórki nerwowej.
D)
ucieczki jonów potasu z komórki nerwowej do przestrzeni zewnątrzkomórkowej.
E)
obniżonego pH środowiska.
A
E)
obniżonego pH środowiska.
Aktywność i siła działania środków znieczulających miejscowo zależy w znacznym stopniu od odczynu tkanek w okolicy nerwów.
Środowisko kwaśne, czyli o niskim pH, które charakteryzuje tkanki zmienione zapalnie, powoduje przyspieszoną dysocjację związku. Konsekwencją tego jest mniejsza ilość czynnej, działającej zasady w przestrzeni półpłynnej okalającej błonę komórki nerwowej. W takich warunkach środki znieczulające miejscowo działają słabiej lub nie działają wcale.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 45]
12
Q
Do powikłań miejscowych wczesnych po znieczuleniu miejscowym nie należy:
A)
ból i obrzęk.
B)
anemizacja skóry twarzy.
C)
zranienie nerwu.
D)
porażenie nerwu twarzowego.
E)
niedostateczne znieczulenie.
A
A)
ból i obrzęk.
Ból po zejściu znieczulenia i obrzęk jest zaliczany do powikłań miejscowych późnych.
Mogą one być związane z zakażeniem tkanek lub ich mechanicznym uszkodzeniem. Inną przyczyną wystąpienia bólów może być wstrzyknięcie do tkanek płynu znieczulającego o zbyt niskiej temperaturze lub oziębianie okolicy znieczulanej bezpośrednio po znieczuleniu. Prowadzi to do niedotlenienia tkanek. Zwężone działaniem adrenaliny tętniczki nie podejmują normalnej gry naczyniowej.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 97]
13
Q
Wskaż zdania prawdziwe dotyczące ropnego zapalenia zębodołu (alveolitis purulenta):
1) jest ograniczonym zapaleniem kości;
2) przyczyny miejscowe zapalenia to: pozostawienie w zębodole ziarniny, kamienia nazębnego, fragmentu korzenia, ostrych brzegów wyrostka;
3) otoczenie zębodołu jest niezmienione zapalnie;
4) powoduje występowanie silnego bólu;
5) może być przyczyną zapalenia węzłów chłonnych.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 5.
B)
1, 2, 4.
C)
2, 3, 4
D)
1, 2, 3, 5.
E)
1, 2, 4, 5.
A
E)
1, 2, 4, 5.
1) jest ograniczonym zapaleniem kości;
2) przyczyny miejscowe zapalenia to: pozostawienie w zębodole ziarniny, kamienia nazębnego, fragmentu korzenia, ostrych brzegów wyrostka;
Dodatkowo do przyczyn ogólnych należą:
zły stan zdrowia i odżywiania,
chwiejność układu wegetatywnego,
obniżenie odporności,
niedobory witaminowe,
osobniczą skłonność.
4) powoduje występowanie silnego bólu;
Bóle w przebiegu zapalenia są rwące, promieniujące do ucha lub skroni.
5) może być przyczyną zapalenia węzłów chłonnych.
W przebiegu zapalenia może dojść do powiększenie i bolesności węzłów chłonnych okolicznych.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 136]
14
Q
Do wskazań leczniczych do operacyjnego usunięcia dolnego trzeciego trzonowca zalicza się:
1) nieprzydatność czynnościową;
2) obecność zatrzymanego trzeciego zęba trzonowego dolnego w szparze złamania lub w pobliżu linii złamania;
3) nawracające stany zapalne;
4) torbiele zawiązkowe rozwijające się wokół korony niewyrzniętego dolnego trzeciego zęba trzonowego;
5) próchnicę w trzecim lub drugim zębie trzonowym;
6) bóle neuralgiczne.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
wszystkie wymienione.
B)
1, 2, 5, 6.
C)
2, 4, 6.
D)
3, 4, 5, 6.
A
D)
3, 4, 5, 6.
3) nawracające stany zapalne;
Wyrzynanie dolnych trzecich zębów trzonowych odbywa się bardzo powoli, ze względu na ich niewielką siłę wyrzynania. Kość żuchwy w miejscu ich wzrostu jest gruba, w związku z tym zęby te mają duże trudności przebicia, a często natrafiają na przeszkodę nie do przebycia, którą jest przedni brzeg gałęzi żuchwy. Warunki anatomiczne stwarzają więc trudności w wyrzynaniu zęba i sprzyjają występowaniu zaburzeń znanych pod nazwą denticio difficilis. Dolegliwości polegają na częstych powikłaniach zapalnych przyzębia i dziąsła lub zakażeniu mieszka zębowego. Większość zębów trzonowych dolnych (około 80%) usuwana jest z powodu powikłań zapalnych.
Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 94.
4) torbiele zawiązkowe rozwijające się wokół korony niewyrzniętego dolnego trzeciego zęba trzonowego;
Za objaw patologiczny uważa się poszerzenie mieszka zębowego. Świadczy to o degeneracji torbielowatej i formowaniu się torbieli zawiązkowej. Poszerzanie się ubytku kostnego wokół korony zęba jest objawem wzrostu torbieli i wskazaniem do usunięcia. Torbiele zawiązkowe mogą dochodzić do dużych rozmiarów i ulegać dalszej transformacji w guzy zębopochodne, najczęściej w szkliwiaka, rzadziej raka śródkostnego. Zmiany te na szczęście występują bardzo rzadko.
Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 94.
5) próchnicę w trzecim lub drugim zębie trzonowym;
Częściowo wyrznięty dolny trzeci ząb trzonowy nie bierze udziału w akcie żucia, w związku z tym nie następuje fizjologiczne oczyszczanie zęba, utrudnione jest prawidłowe szczotkowanie tych zębów. Stąd częściej niż w innych zębach rozwija się w nich próchnica, zwykle trudna do leczenia.
Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 95.
6) bóle neuralgiczne.
Są spowodowane uciskiem korzeni zęba na nerw zębodołowy dolny. Bóle mają charakter neuralgiczny, często promieniują do ucha. Mogą wystąpić również bóle głowy. W braku innych przyczyn występujących bólów, a obecności zatrzymanego zęba mądrości, należy go usunąć.
Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 95.
15
Q
W ostrej postaci zapalenia kości uchwytne radiologicznie zmiany w kości pojawiają się dopiero po:
A)
2 dniach.
B)
2-4 dniach.
C)
5 dniach.
D)
7-10 dniach.
E)
10-14 dniach.
A
E)
10-14 dniach.
87
%
W ostrej postaci uchwytne zmiany radiologiczne w kości uwidaczniają się dopiero po upływie około 2 tygodni pod postacią zatarcia struktury kostnej.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 145]
16
Q
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące usunięcia zęba:
1) zerwanie więzadła okrężnego (syndesmotomia) dokonywana jest za pomocą dźwigni prostej Beina, łyżeczki prostej lub bocznej albo pęsety stomatologicznej;
2) dzioby kleszczy powinny obejmować brzegi wyrostka zębodołowego, z wyłączeniem sytuacji jednostronnego ubytku próchnicowego przyszyjkowego grożącego odłamaniem korony zęba, gdzie należy użyć dźwigni lub operacyjnie usunąć korzeń;
3) ruch wahadłowy polega na wyważaniu zęba do wewnątrz i na zewnątrz z różną siłą, stosowany jest do usuwania przedtrzonowców górnych;
4) przy usuwaniu korzeni zębów, których przekrój zbliżony jest do koła (przedtrzonowce dolne, siekacz przyśrodkowy górny) wskazane jest zastosowanie ruchu obrotowego a właściwie półobrotowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2.
B)
1, 3.
C)
1, 4.
D)
2, 3.
A
C) 1, 4.
1) zerwanie więzadła okrężnego (syndesmotomia) dokonywana jest za pomocą dźwigni prostej Beina, łyżeczki prostej lub bocznej albo pęsety stomatologicznej;
Zerwanie więzadła okrężnego (syndesmotomia) dokonuje się dźwignią prostą Beina, łyżeczką prostą lub boczną albo też pensetą stomatologiczną.
Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 125.
4) przy usuwaniu korzeni zębów, których przekrój zbliżony jest do koła (przedtrzonowce dolne, siekacz przyśrodkowy górny) wskazane jest zastosowanie ruchu obrotowego a właściwie półobrotowego.
Ruch obrotowy, a właściwie półobrotowy, polega na dwustronnym skręcaniu zęba wzdłuż jego długiej osi, co prowadzi do przerwania włókien ozębnej. Zastosowanie tego ruchu jest możliwe w usuwaniu zębów, których korzeń na przekroju jest zbliżony do koła (przedtrzonowce dolne, siekacz przyśrodkowy górny).
Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 125.
17
Q
Do metod chirurgiczno-ortopedycznych leczenia złamań żuchwy mających na celu przywrócenie jej prawidłowej morfologii i czynności nie należy/nie należą:
A)
wyciągi Adamsa.
B)
szwy okolne.
C)
osteosynteza mini płytkowa.
D)
szwy kostne.
E)
należą wszystkie wymienione.
A
C) osteosynteza mini płytkowa.
Osteosynteza minipłytkowa jest rodzajem leczenia stricte chirurgicznego.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 303]
18
Q
Do metod destrukcyjnych leczenia naczyniaków nie należy
A)
obliteracja.
B)
śródguzowe podkłucie.
C)
krioterapia
D)
embolizacja selektywna.
E)
prawdziwe są odpowiedzi B i D.
#1840
A
E) prawdziwe są odpowiedzi B i D.
B - śródguzowe podkłucie
Śródguzowe podkłucie nie należy do metod destrukcyjnych. Jest to jedna z metod chirurgicznych.
Śródguzowe podkłucie to najmniej obciążający i skuteczny sposób leczenia chirurgicznego naczyniaków, który przez mechaniczne zamknięcie dopływu krwi do guza i przestrzeni naczyniowych powoduje jego inwolucję. Zabieg można powtarzać kilkakrotnie, a w razie nie całkowitego cofnięcia się naczyniaka należy go wyciąć, przy czym ze względu na zmniejszenie jego rozmiarów w wyniku podkłuć, powstaje mniejszy ubytek tkanek wymagający rekonstrukcji chirurgicznej.
D - embolizacja selektywna
Embolizacja selektywna nie należy do metod destrukcyjnych. Jest to jedna z metod zachowawczych.
Embolizacja selektywna polega na zaczopowaniu naczyń zaopatrujących naczyniak „perełkami” szklanymi, fragmentami spongostanu, mięśni lub powięzi chorego. Postępowanie to nie powinno być stosowane jako metoda samodzielna, lecz winno poprzedzać (jak pod wiązanie naczyń tętniczych) zabieg wycięcia naczyniaka dla zmniejszenia utraty krwi pod czas zabiegu operacyjnego.
19
Q
Wskaż prawidłowy schemat leczenia neuralgii nerwu trójdzielnego:
A)
leki przeciwbólowe -> neurotomia -> dekompresja nerwu trójdzielnego.
B)
leki przeciwdrgawkowe -> neurotomia -> dekompresja nerwu trójdzielnego.
C)
leki przeciwdrgawkowe -> blokady z 1-2% roztworów lidokainy -> egzereza.
D)
leki przeciwdrgawkowe -> blokady z 1-2% roztworów lidokainy -> dekompresja nerwu trójdzielnego.
E)
leki przeciwbólowe -> blokady alkoholowe -> egzereza.
A
D) leki przeciwdrgawkowe -> blokady z 1-2% roztworów lidokainy -> dekompresja nerwu trójdzielnego.
Prawidłowym postępowaniem jest rozpoczęcie leczenia od metod zachowawczych - farmakologicznych, czyli stosowaniu leków przeciwbólowych, witamin z grupy B, leków przeciwpadaczkowych, np. karbamazepiny. Mają one jednak skutki uboczne, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu dlatego często leczenie rozpoczyna się od blokad lignokainowych. Blokady znoszą doraźnie dolegliwości bólowe, ale także przy dłuższym ich stosowaniu doprowadzają do degeneracji włókien nerwowych.
Następnym etapem w przypadku niepowodzenia wcześniejszych metod jest dekompresja nerwu trójdzielnego (jeśli nie ma przeciwwskazań do zabiegu).
20
Q
Cięcie zewnątrzustne „poniżej kąta żuchwy” jest stosowane w ropniu:
A)
podżuchwowym.
B)
podżwaczowym.
C)
podskroniowym.
D)
prawdziwe są odpowiedzi A + B.
E)
prawdziwe są odpowiedzi A + C.
A
B) podżwaczowym.
Z uwagi na znaczny szczękościsk nacięcie można wykonać w znieczuleniu miejscowym poprzedzonym premedykacją lub w znieczuleniu ogólnym dożylnym. Przy wskazaniu do znieczulenia ogólnego z intubacją wykonuje się ją „na ślepo” przez przewód nosowy. Łukowata linia cięcia przebiega poniżej kąta żuchwy. Po rozwarstwieniu tkanek nacina się odcinkowo dolny przyczep mięśnia żwacza, a następnie „na tępo” otwiera i opróżnia jamę ropnia.
21
Q
Wieloogniskowe występowanie zębiaka może stanowić składową zespołu:
A)
Noonan.
B)
Klippla-Feila.
C)
Reye’a.
D)
Gardnera.
E)
Crouzona
A
D) Gardnera.
Zespół Gardnera to syndrom rodzinnej polipowatości jelit, w przebiegu którego zębiaki występują wieloogniskowo.
Dodatkowo stwierdza się:
liczne gruczolaki przewodu pokarmowego,
naczyniakowłókniaki nosogardzieli,
torbiele naskórkowe,
nadliczbowe i zatrzymane zęby
liczne kostniaki.
W przebiegu zespołu Gardnera stwierdza się bardzo wysokie, bliskie 100% ryzyko rozwoju raka okrężnicy, oraz - znacz nie niższe - raka trzustki, tarczycy oraz guzów mózgu, kości i hepatoblastoma.
22
Q
Złośliwym guzem zębopochodnym jest:
A)
jasnokomórkowy rak zębopochodny.
B)
młodzieńczy beleczkowaty włókniak kostniejący.
C)
zębinopochodny guz zawierający komórki - cienie.
D)
włókniakozębiak szkliwiakowy.
E)
rogowaciejąco-torbielowaty guz zębopochodny.
A
A)
jasnokomórkowy rak zębopochodny.
82
%
Jasnokomórkowy rak zębopochodny to złośliwy guz zębopochodny.
Określenie “rak” wskazuje na nowotwór złośliwy, na co warto zwrócić uwagę w przypadku tego typu pytań. Wyłonienie poprawnej odpowiedzi jest w takich sytuacjach możliwe nawet bez szczegółowej wiedzy na temat nowotworów zębopochodnych.
Inne guzy tego typu to:
szkliwiak złośliwy/przerzutujący (MA),
rak szkliwiakowy (AC),
pierwotny wewnątrzkostny rak płaskonabłonkowy (PIOSCC),
zębopochodny rak zawierający komórki-cienie (GCOC).
23
Q
Wybierz zdanie prawidłowo opisujące uchwyt kleszczy wg sposobu Scheffa:
A)
uchwyt kleszczy od góry, dłoń w pozycji supinacji, jedno z ramion chwyta się palcem wskazującym i kciukiem, trzeci palec wciska się między ramiona kleszczy, czwarty i piąty od strony wewnętrznej drugiego ramienia.
B)
uchwyt kleszczy od dołu, dłoń w pozycji supinacji, palec wskazujący i trzeci obejmują jedno ramię, palec czwarty i piąty obejmują drugie ramię, a kciuk wnika między ramiona kleszczy i je rozwiera.
C)
uchwyt kleszczy od góry, dłoń w pozycji pronacji, jedno z ramion chwyta się palcem wskazującym i kciukiem, trzeci palec wciska się między ramiona kleszczy, czwarty i piąty od strony zewnętrznej drugiego ramienia.
D)
uchwyt kleszczy od dołu, dłoń w pozycji supinacji, palec wskazujący i trzeci obejmują jedno ramię, kciuk obejmuje drugie ramię, a jego opuszka znajduje się między ramionami kleszczy w pobliżu zamka, palec czwarty i piąty wnikają między ramiona kleszczy i rozwierają je.
E)
uchwyt kleszczy od dołu, dłoń w pozycji supinacji, jedno z ramion chwyta się palcem wskazującym i kciukiem, trzeci palec wciska się między ramiona kleszczy, czwarty i piąty od strony zewnętrznej drugiego ramienia.
A
D)
uchwyt kleszczy od dołu, dłoń w pozycji supinacji, palec wskazujący i trzeci obejmują jedno ramię, kciuk obejmuje drugie ramię, a jego opuszka znajduje się między ramionami kleszczy w pobliżu zamka, palec czwarty i piąty wnikają między ramiona kleszczy i rozwierają je.
Sposób Scheffa - uchwycenie kleszczy od dołu, dłoń w pozycji supinacji, palec wskazujący i trzeci obejmują jedno ramię, kciuk obejmuje drugie ramię, a jego opuszka znajduje się między ramionami kleszczy w pobliżu zamka, palec czwarty i piąty wnikają między ramiona kleszczy i rozwierają je. Po założeniu dziobów na ząb kleszcze obejmuje się całą dłonią.
Sposób Partscha - uchwyt kleszczy od góry, dłoń w położeniu pronacji, jedno z ramion chwyta się palcem wskazującym i kciukiem, trzeci palec wciska się między ramiona kleszczy, czwarty i piąty od strony zewnętrznej drugiego ramienia. Po nałożeniu kleszczy trzeci palec obejmuje wraz z czwartym i piątym drugie ramię.
24
Q
Do miejscowych przeciwwskazań do ekstrakcji zęba zalicza się:
1) choroby i skazy krwotoczne;
2) ostre choroby zakaźne;
3) wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej;
4) niewyrównana cukrzyca;
5) zęby w napromienianych tkankach;
6) szczękościsk II°.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
wszystkie wymienione.
B)
2, 3, 6.
C)
3, 5, 6.
D)
4, 6.
E)
3, 5.
A
E) 3, 5.
3) wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej;
Ostre zapalenie tkanek przyzębia: zwłaszcza przypadki z obecnością znaczących ilości płytki i kamienia nazębnego, gdyż zwiększa to ryzyko zakażenia, wydłuża proces gojenia oraz utrudnia manipulacje tkankami miękkimi, a także zmniejsza efektywność działania leków znieczulających. W takich przypadkach, przed ekstrakcją, wskazane jest leczenie przyczynowe, mające na celu wyeliminowanie ostrego zapalenia oraz zmniejszenie ilości bakterii w jamie ustnej. Głównie ostre martwiczo-wrzodziejące zapalenie dziąseł powinno być traktowane jako bezwzględne przeciwwskazanie do ekstrakcji zęba.
Chiapasco, Chirurgia stomatologiczna, 2020, s. 109.
5) zęby w napromienianych tkankach;
Usunięcie zęba może być w tym przypadku czynnikiem wyzwalającym kliniczne objawy martwicy popromiennej kości. Konieczna jest osłona antybiotykowa zabiegu.
25
Przyczyną ropnia podbródkowego może być:
1) proces zapalny toczący się w obrębie zębów siecznych dolnych;
2) zapalenie węzłów chłonnych językowych;
3) proces zapalny z przestrzeni podjęzykowej;
4) proces zapalny toczący się w obrębie kłów dolnych;
5) proces zapalny z przestrzeni podżuchwowej;
6) zapalenie węzłów chłonnych podżuchwowych;
7) zapalenie węzłów chłonnych podbródkowych.
a) 1234
b) 1245
c) 1346
d) 1367
e) 1467
C) 1, 3, 4, 6.
1) proces zapalny toczący się w obrębie zębów siecznych dolnych;
3) proces zapalny z przestrzeni podjęzykowej;
4) proces zapalny toczący się w obrębie kłów dolnych;
6) zapalenie węzłów chłonnych podżuchwowych;
26
Wg FDA (Agencji ds. Żywności i Leków) środki farmakologiczne stosowane u kobiet ciężarnych dzieli się na 5 kategorii, zależnie od ryzyka ich działania teratogennego na płód. Lidokaina zaliczana jest do kategorii:
A) A.
B) B.
C) C.
D) D.
E) E.
B) B.
Lidokaina należy do kategorii B, wg FDA.
Badania ciężarnych samic szczurów nie udowodniły negatywnego wpływu lidokainy na tkanki płodu. Lek gwałtownie przekracza barierę łożyskową i stwierdza się jego obecność w tkankach płodowych już w kilka minut po podaniu go matce. Zarówno organizm płodu, jak i noworodka jest w stanie metabolizować lidokainę. [...]
27
Do cech szkliwiaka łagodnego mogących sugerować ryzyko rozwoju szkliwiaka złośliwego nie zalicza się:
A)
rozległe zaawansowanie kliniczne guza pierwotnego.
B)
znaczna długotrwałość choroby.
C)
powtarzanie zabiegu usunięcia szkliwiaka z powodu niedoszczętności.
D)
wariant jednokomorowy lub zewnątrzkostny/obwodowy szkliwiaka.
E)
wielokrotne lub wielomiejscowe nawroty.
D)
wariant jednokomorowy lub zewnątrzkostny/obwodowy szkliwiaka.
71
%
Szacuje się, że relatywnie najczęściej do powstania przerzutu dochodzi w przebiegu szkliwiaka litego/wielokomorowego (SMA) i desmoplastycznego (DA); około 2% tych guzów daje przerzuty.
Szkliwiak jednokomorowy (UA) daje je znacznie rzadziej (około 0,8-1%), a najrzadziej wy stępują one w przypadkach szkliwiaka obwodowego (0,2- 0,5%).
28
W celu usunięcia zęba należy przerwać włókna zębnej i pokonać opór ściany kostnej zębodołu. Osiągnąć to można poprzez wykonanie odpowiednich dla danej grupy zębów ruchów ekstrakcyjnych. Który z wymienionych ruchów jest wskazany podczas usuwania trzecich zębów trzonowych szczęki?
A)
wahadłowy.
B)
wyważająco-obrotowy
C)
półobrotowy
D)
wyważający do tyłu lub na zewnątrz.
E)
wyważający w kierunku podniebienia.
D)
wyważający do tyłu lub na zewnątrz.
Większość autorów wskazuje te ruchy jako podstawowe przy ekstrakcji górnych zębów mądrości.
E)
wyważający w kierunku podniebienia.
29
Jedną z metod leczenia naczyniaków jest embolizacja selektywna. Wskaż prawdziwe stwierdzenie charakteryzujące powyższą metodę:
A)
polega na śródguzowym podaniu hormonów steroidowych, wskutek czego guz ulega inwolucji prawdopodobnie na skutek działania antyanabolicznego na guz i naczynia doprowadzające.
B)
polega na wstrzykiwaniu do naczyniaka środków powodujących sklerotyzację guza.
C)
zaliczana jest do metod destrukcyjnych.
D)
nie jest metodą samodzielną, lecz powinna poprzedzać zabieg wycięcia naczyniaka w celu zmniejszenia utraty krwi podczas zabiegu operacyjnego.
E)
prawdziwe są odpowiedzi B + D
D)
nie jest metodą samodzielną, lecz powinna poprzedzać zabieg wycięcia naczyniaka w celu zmniejszenia utraty krwi podczas zabiegu operacyjnego.
51
%
Polega na zatkaniu naczyń zaopatrujących naczyniak „perełkami” szklanymi, fragmentami spongostanu, mięśni lub powięzi chorego. Poprzedza interwencję chirurgiczną. Dzięki selektywnej embolizacji zmniejsza się utrata krwi podczas ostatecznego zabiegu.
30
Najczęstszym wskazaniem do operacyjnej ekstrakcji trzecich dolnych trzonowców jest/są:
A)
próchnica drugiego lub trzeciego trzonowca dolnego.
B)
powikłania zapalne.
C)
torbiele zawiązkowe.
D)
stłoczenia zębów siecznych
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B.
B)
powikłania zapalne.
Dolegliwości polegają na częstych powikłaniach zapalnych przyzębia i dziąsła lub zakażeniu mieszka zębowego. Większość zębów trzonowych dolnych (około 80%) usuwana jest z powodu powikłań zapalnych.
31
Do przyczyn powiększenia węzłów chłonnych należą:
1) choroby bakteryjne, wirusowe, pierwotniakowe i grzybicze;
2) schorzenia autoimmunologiczne, choroby alergiczne, metaboliczne i spichrzeniowe;
3) chłoniaki, białaczki, histiocytoza i przerzuty nowotworowe;
4) endokrynopatie, sarkoidoza, odczynowe zapalenie węzłów chłonnych i zespół Kawasaki;
5) odczyny poszczepienne, choroba posurowicza, polekowe reakcje niepożądane;
6) nadmierny wysiłek fizyczny, zwapnienie lub hialinizacja po przebytym zakażeniu.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3.
B)
1,3, 5.
C)
1, 2, 5, 6.
D)
1, 2, 3, 4, 5.
E)
wszystkie wymienione.
E) wszystkie wymienione.
-
1) choroby bakteryjne, wirusowe, pierwotniakowe i grzybicze;
Powiększenie odczynowe w odpowiedzi na antygen.
2) schorzenia autoimmunologiczne, choroby alergiczne, metaboliczne i spichrzeniowe;
Powiększenie w chorobach układowych.
3) chłoniaki, białaczki, histiocytoza i przerzuty nowotworowe;
Powiększenie węzłów w chorobach nowotworowych.
4) endokrynopatie, sarkoidoza, odczynowe zapalenie węzłów chłonnych i zespół Kawasaki;
5) odczyny poszczepienne, choroba posurowicza, polekowe reakcje niepożądane;
Powiększenie z przyczyn jatrogennych.
6) nadmierny wysiłek fizyczny, zwapnienie lub hialinizacja po przebytym zakażeniu.
32
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kostniwiaka (cementoblastoma):
1) wywodzi się z komórek ektomezenchymalnych przyzębia;
2) wywodzi się z cementoblastów;
3) szczyt występowania przypada na 1. dekadę życia;
4) może rozwijać się w kontakcie z zębami mlecznymi;
5) obraz radiologiczny przypomina obraz „baniek mydlanych”.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 4.
B)
3, 4, 5.
C)
1, 4, 5.
D)
2, 3.
E)
1, 5.
A)
1, 2, 4.
-
1) wywodzi się z komórek ektomezenchymalnych przyzębia;
2) wywodzi się z cementoblastów;
Kostniwiak wywodzi się z komórek ektomezenchymalnych przyzębia, głównie cementoblastów. Histogeneza nowotworu jest trójstopniowa: w pierwszym etapie dochodzi do osteolizy okołowierzchołkowej, następnie nowotwór wchodzi w fazę cementoblastyczną, a w końcowym stadium dochodzi do jego dojrzewania i uwapnienia
Kaczmarzyk, Nowotwory zębopochodne i guzy nowotworopodobne, 2009, s. 141.
4) może rozwijać się w kontakcie z zębami mlecznymi;
Guz może rozwijać się w kontakcie z zębami mlecznymi, jest to natomiast bardzo rzadkie (do dziś opisano tylko 10 takich przypadków).
[Kaczmarzyk, Nowotwory zębopochodne i guzy nowotworopodobne, 2009, s. 142]
33
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące bakteryjnego zapalenia zatoki szczękowej:
1) wtłoczenie zęba do zatoki szczękowej nie musi spowodować jej stanu zapalnego;
2) bezpośrednie sąsiedztwo siekaczy, przedtrzonowców i trzonowców z zatoką jest przyczyną szerzenia się bakterii i ich toksyn ze zmian OKW na błonę śluzową zatoki;
3) najczęściej występujące bakterie to paciorkowce, gronkowce, H. influenzae, beztlenowce;
4) obrzęk śluzówki może wywołać uczucie drętwienia górnych zębów na skutek ucisku splotów zębodołowych;
5) w badaniu RTG nie można stwierdzić pogrubienia śluzówki zatoki.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2.
B)
3, 4
C)
1, 5.
D)
1, 3, 4.
E)
1, 2, 4.
B)3, 4
-
3) najczęściej występujące bakterie to paciorkowce, gronkowce, H. influenzae, beztlenowce;
Bakteriami patogennymi w zapaleniach zatok są zwykle paciorkowce, gronkowce, Haemophilus influenze, Diplococcus pneumoniae, w przypadkach zapaleń zębopochodnych występują beztlenowce lub Escherichia coli.
Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 198
4) obrzęk śluzówki może wywołać uczucie drętwienia górnych zębów na skutek ucisku splotów zębodołowych;
Miejscowe charakterystyczne dla tej zatoki to: ból pulsujący i rozpierający szczególnie w okolicy jej przedniej ściany promieniujący do oka i czoła. Uczucie „drętwienia" górnych zębów na skutek ucisku splotów nerwowych zębodołowych górnych przez obrzęk śluzówki i wydzielinę zapalną gromadzącą się w świetle zatoki.
Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996,
34
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ropnia przestrzeni skrzydłowo-podniebiennej:
1) nie towarzyszy mu objaw egzoftalmii;
2) ropień może być wynikiem przejścia procesu z przestrzeni skrzydłowo-żuchwowej;
3) przyczyną może być zropienie krwiaka po uszkodzeniu żylnego splotu skrzydłowego podczas znieczulenia;
4) ropnia nie nacina się zewnątrzustnie;
5) może przez ciągłość szerzyć się do przestrzeni przygardłowej.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
3, 5.
B)
2, 3, 5.
C)
1, 4.
D)
2, 4.
E)
2, 3.
B) 2, 3, 5.
-
2) ropień może być wynikiem przejścia procesu z przestrzeni skrzydłowo-żuchwowej;
Istotnie ropień może być wynikiem przejścia procesu z sąsiednich przestrzeni, oprócz skrzydłowo-żuchwowej może dotyczyć także policzkowej, przygardłowej. Może mieć także charakter zębopochodny.
3) przyczyną może być zropienie krwiaka po uszkodzeniu żylnego splotu skrzydłowego podczas znieczulenia;
Do przyczyn ropnia należą:
następstwa zgorzeli miazgi zębów trzonowych górnych,
zakażenie wprowadzone podczas znieczulenia do guza szczęki,
zropienie krwiaka powstałego pod czas wykonywania tego znieczulenia (uszkodzenie żylnego splotu skrzydłowego.
5) może przez ciągłość szerzyć się do przestrzeni przygardłowej.
Proces zapalny z omawianej przestrzeni przez ciągłość może szerzyć się
ku górze - do oczodołu, dołu podskroniowego, podstawy czaszki
ku dołowi - do przestrzeni policzkowej, skrzydłowo-żuchwowej, przygardłowej, stanowiąc zagrożenie przejścia zakażenia do jamy czaszki albo do śródpiersia.
35
Wskaż zdania prawdziwe dotyczące ropnia podżwaczowego:
1) w etiologii należy uwzględnić utrudnione wyrzynanie dolnego zęba mądrości;
2) zwykle towarzyszy mu objaw chełbotania;
3) przyczyną może być pourazowe zropienie krwiaka;
4) nie towarzyszy mu szczękościsk;
5) postępowaniem leczniczym z wyboru jest nacięcie i drenaż ropnia.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
3, 4.
C)
1, 3, 5.
D)
1, 2, 5.
E)
4, 5.
C)
1, 3, 5.
-
1) w etiologii należy uwzględnić utrudnione wyrzynanie dolnego zęba mądrości;
Przyczynę ropnia podżwaczowego stanowią:
utrudnione wyrzynanie się zęba mądrości lub następstwa zgorzeli miazgi drugiego i trzeciego zęba trzonowego dolnego
zropienie krwiaka,
zakażenie ran pourazowych, po operacyjnych,
powikłania złamań żuchwy
zapalenie kości.
3) przyczyną może być pourazowe zropienie krwiaka;
5) postępowaniem leczniczym z wyboru jest nacięcie i drenaż ropnia.
Cięcie wykonuje się zewnątrzustnie, przebiega łukowato poniżej kąta żuchwy. Po rozwarstwieniu tkanek nacina się odcinkowo dolny przyczep mięśnia żwacza, a następnie na tępo otwiera i opróżnia jamę ropnia.
36
Wskaż fałszywą informację dotyczącą nacieku promieniczego:
A)
zwykle lokalizuje się w okolicy przedusznej i podżuchwowej.
-
B)
jest zwykle silnie bolesny przy palpacji.
-
C)
skóra pokrywająca naciek zwykle jest zaczerwieniona.
-
D)
mogą towarzyszyć mu przetoki, zwłaszcza w przypadkach o dłuższym przebiegu.
-
E)
najczęściej nie towarzyszy mu odczyn ze strony okolicznych węzłów chłonnych.
B)
jest zwykle silnie bolesny przy palpacji.
-
Naciek jest niebolesny w dotyku.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 188]
Wg innych źródeł "wykazuje mierną tkliwość".
37
W przebiegu tzw. zespołu szczeliny oczodołowej górnej nie pojawia się:
A)
szeroka, sztywna źrenica.
B)
opadnięcie powieki górnej.
C)
wytrzeszcz gałki ocznej.
D)
porażenie ruchomości gałki ocznej.
E)
wszystkie powyższe są elementami składowymi tego zespołu.
E)
wszystkie powyższe są elementami składowymi tego zespołu.
-
A - szeroka, sztywna źrenica,
B - opadnięcie powieki górnej,
C - wytrzeszcz gałki ocznej,
D - porażenie ruchomości gałki ocznej.
Zespół szczeliny oczodołowej górnej charakteryzuje się
miernym wytrzeszczem gałki ocznej,
porażeniem mięśni gałkoruchowych (ophthalmoplegia),
ustalonym rozszerzeniem źrenicy,
ptozą,
zaburzeniem czucia w obszarze zaopatrywanym przez końcowe gałęzie nerwu ocznego,
zniesieniem odruchu rogówkowego.
38
W przebiegu których z wymienionych niżej ropni istnieje ryzyko wystąpienia niedrożności oddechowej?
1) podżwaczowego;
2) podniebiennego;
3) podjęzykowego;
4) nasady języka;
5) podbródkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 4, 5.
B)
2, 3, 4.
C)
3, 4.
D)
1, 2, 3, 4.
E)
1, 3, 4, 5
C)
3, 4.
-
3) podjęzykowego;
Ropień ten przebiega z silnym bólem dna jamy ustnej, podwyższeniem temperatury, zaburzeniem funkcji mowy, połykania, a niekiedy również oddychania.
Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 124.
4) nasady języka;
W tej postaci ropnia języka stan ogólny pacjenta może być ciężki. Wewnątrzustnie stwierdza się powiększenie objętości tego narządu spowodowane na ciekiem (bolesnym), znaczne ograniczenie jego ruchomości, ślinotok. Objawy te współistnieją z zaburzeniem funkcji mowy (mowa niewyraźna, bełkotliwa), połykania, a niekiedy również oddychania, oraz naciekiem dna jamy ustnej.
39
W przebiegu zespołu utrudnionego wyrzynania dolnego zęba mądrości mogą wystąpić następujące powikłania:
1) szczękościsk;
2) ropień przestrzeni skrzydłowo-żuchwowej;
3) zapalenie kości;
4) zapalenie węzłów chłonnych podżuchwowych;
5) ropień przestrzeni przygardłowej.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 5.
B)
2, 3.
C)
1, 2, 3.
D)
1, 4, 5.
E)
wszystkie wymienione.
E)
wszystkie wymienione.
-
1) szczękościsk;
2) ropień przestrzeni skrzydłowo-żuchwowej;
3) zapalenie kości;
4) zapalenie węzłów chłonnych podżuchwowych;
5) ropień przestrzeni przygardłowej.
W przebiegu utrudnionego wyrzynania dolnego zęba mądrości mogą wystąpić następujące powikłania:
wrzodziejące zapalenie dziąseł lub jamy ustnej,
zapalenie kości,
zapalenie węzłów chłonnych podżuchwowych,
szerzenie się zakażenia do innych przestrzeni anatomicznych z wystąpieniem nacieków zapalnych, ropni wewnątrz- i zewnątrzustnych, ropowicy,
szczękościsk.
Ropnie mogą wystąpić:
w przedsionku jamy ustnej, w okolicy zęba mądrości, a także w okolicy pierwszego zęba trzonowego (wzdłuż linii skośnej na trzonie żuchwy),
w okolicy podjęzykowej,
w przestrzeni skrzydłowo-żuchwowej,
w przestrzeni podżuchwowej,
w przestrzeni podżwaczowej.
w przestrzeni przygardłowej (stąd szerzyć się dalej na podstawę czaszki lub do śródpiersia).
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 142, 174]
-----
1) szczękościsk;
2) ropień przestrzeni skrzydłowo-żuchwowej;
3) zapalenie kości;
4) zapalenie węzłów chłonnych podżuchwowych;
5) ropień przestrzeni przygardłowej.
40
Ibuprofen zalicza się do:
A)
słabych niesteroidowych leków przeciwzapalnych o krótkim okresie półtrwania.
B)
niesteroidowych leków przeciwzapalnych o umiarkowanej sile działania i czasie półtrwania.
C)
silnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych o krótkim okresie półtrwania.
D)
silnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych o długim okresie półtrwania.
E)
opioidowych leków przeciwbólowych.
A)
słabych niesteroidowych leków przeciwzapalnych o krótkim okresie półtrwania.
-
Jest stosunkowo słabym i nieselektywnym inhibitorem cyklooksygenazy. (...) Lek ten ma krótki okres półtrwania, wynoszący około 2 godzin, stąd konieczność stosowania kilka razy na dobę dla zapewnienia odpowiedniego rezultatu analgetycznego.
Kaczmarzyk, Współczesna farmakoterapia w schorzeniach chirurgii jamy ustnej i tkanek okolicznych, 2006, s. 178.
Oprócz ibuprofenu do tej grupy zaliczmy: salicylany oraz kwas mefenamowy. Stosowane są w ostrym bólu zapalnym o miernym lub umiarkowanym natężniu.
41
Powikłaniem po znieczuleniu śródwięzadłowym może być:
1) ból zęba podczas nagryzania;
2) rozchwianie zęba;
3) zapalenie miazgi zęba;
4) utrata zęba;
5) ropień przyzębny.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3
B)
1, 2, 4.
C)
1, 2, 3.
D)
2, 4, 5.
E)
1, 2, 3, 4.
B)
1, 2, 4.
-
1) ból zęba podczas nagryzania;
Może być związane z podaniem zbyt dużej ilości środka znieczulającego.
2) rozchwianie zęba;
Może być związane z podaniem zbyt dużej ilości środka znieczulającego.
4) utrata zęba;
Jest przykładem skrajnego przypadku powikłania po znieczuleniu do szpary ozębnej.
42
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ropnia podbródkowego:
1) jest ropniem zewnątrzustnym;
2) przyczyną są procesy zapalane toczące się w obrębie zębów przedtrzonowych dolnych;
3) wewnątrzustnie stwierdza się obrzęk, zaczerwienienie i uniesienie dna jamy ustnej i fałdów podjęzykowych;
4) język jest najczęściej nieruchomy i występuje utrudnione połykanie i oddychanie;
5) ropień może szerzyć się przez ciągłość do przestrzeni podjęzykowej i podżuchwowej.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 5.
B)
3, 4, 5.
C)
1, 2, 4.
D)
1, 3, 4, 5.
E)
wszystkie wymienione.
A)
1, 3, 5.
-
1) jest ropniem zewnątrzustnym;
3) wewnątrzustnie stwierdza się obrzęk, zaczerwienienie i uniesienie dna jamy ustnej i fałdów podjęzykowych;
Dodatkowo zewnątrzustnie ropień objawia się jako elastyczno-twarde, bolesne wygórowanie okolicy podbródkowej sięgające niekiedy do okolicy kości gnykowej. Wygórowanie z wyczuwalnym objawem chełbotania pokryte jest napiętą i zaczerwienioną skórą.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 126]
5) ropień może szerzyć się przez ciągłość do przestrzeni podjęzykowej i podżuchwowej.
43
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia ropni wewnątrzustnych:
1) u pacjentów ogólnie zdrowych jest głównie miejscowe;
2) wymaga wykonania zabiegu Traunera w przypadku zęba wielokorzeniowego z równoczesnym otwarciem komory zęba;
3) zawsze wymaga nacięcia ropnia, bez względu na wdrożone leczenie przyczynowe;
4) odstąpienie od ekstrakcji na pierwszej wizycie jest możliwe w przypadku przewidywania, iż ząb wymaga usunięcia metodą chirurgiczną;
5) wymaga zastosowania antybiotykoterapii w każdym przypadku, jako leczenia wspomagającego;
6) w ropniu dołka nadkłowego i nasady języka wymaga hospitalizacji.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 6.
B)
1, 4, 6.
C)
1, 2, 3.
D)
1, 4, 5, 6.
E)
1, 3, 5, 6.
B)
1, 4, 6.
-
1) u pacjentów ogólnie zdrowych jest głównie miejscowe;
Leczenie polega otwarciu zęba, jeśli w ocenie klinicznej i radiologicznej kwalifikuje się do dalszego leczenia zachowawczego (endodontycznego) lub zachowawczo-chirurgicznego (resekcja wierzchołka korzenia) bądź ekstrakcji.
W przypadku gdy nie uzyskano drenażu przez zębodół lub kanał, albo gdy odpływ tymi drogami jest niewystarczający, ropień należy naciąć, opróżnić i drenować sączkiem gumowym, ufiksowanym najlepiej do sąsiednich zębów, np. za pomocą nici chirurgicznych.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 126]
4) odstąpienie od ekstrakcji na pierwszej wizycie jest możliwe w przypadku przewidywania, iż ząb wymaga usunięcia metodą chirurgiczną;
Od zasady ekstrakcji zęba przyczynowego na pierwszej wizycie odstępuje się w przypadku przewidywania, iż ząb wymaga dłutowania lub w przypadku szczękościsku.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 146]
W ropniach wewnątrzustnych usunięcie zęba przyczynowego wykonuje się zwykle w 2 - 3 dni po nacięciu ropnia ze względu na słabsze działanie środków znieczulenia miejscowego w kwaśnym środowisku zapalnym, a w ropniach zewnątrzustnych po zmniejszeniu się szczękościsku.
Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 117.
6) w ropniu dołka nadkłowego i nasady języka wymaga hospitalizacji.
Leczenie większości omawianych ropni wewnątrzustnych odbywa się ambula toryjnie. Natomiast leczenie ropni dołu nadkłowego oraz nasady języka, z uwagi na możliwość powstania poważnych powikłań, prowadzi się w warunkach szpitalnych. Z powyższych też względów w ropniach o tej lokalizacji oprócz leczenia miejsco wego wdraża się antybiotykoterapię.
44
Do I-rzędowych zębopochodnych ognisk należą:
A)
niepowikłana zgorzel zęba.
B)
torbiel korzeniowa.
C)
ziarniniak przyszczytowy.
D)
utrudnione wyrzynanie zęba
E)
zapalenie kości.
A)
niepowikłana zgorzel zęba.
-
Niepowikłana zgorzel zęba wraz z stanem po leczeniu amputacyjnym należą do ognisk I-rzędowych.
Ogniska I-rzędowe - ogniska wewnątrzzębodołowe - proces patologiczny jest ograniczony do jamy zęba, ozębna natomiast nie wykazuje zmian kliniczno-radiologicznych:
zgorzel zęba niepowikłana,
stan po leczeniu amputacyjnym
Ogniska II-rzędowe - ogniska przyszczytowe - umiejscowione przy szczycie korzenia:
torbiel korzeniowa,
ziarniniak przyszczytowy
Ogniska w przyzębiu - ubytki kostne powstające w przebiegu
periodontopatii,
utrudnionego wyrzynania zębów,
Inne ogniska:
torbiele zawiązkowe,
zapalenia kości,
zęby zatrzymane,
ciała obce.
45
Lekiem znieczulającym miejscowo, który może być wykorzystywany wyłącznie w znieczuleniu powierzchniowym, jest:
A)
prokaina.
B)
ropiwakaina
C)
prilokaina.
D)
tetrakaina.
E)
benzokaina.
E)
benzokaina.
-
Benzokaina charakteryzuje się bardzo słabą rozpuszczalność w wodzie, dlatego jest stosowana tylko w znieczuleniu powierzchniowym.
Stosowana jest często w postaci żelu do aplikacji w jamie ustnej, nie tylko w chirurgii, ale również w pedodoncji podczas bolesnego wyrzynania zębów i w periodontologii przy bolesnych stanach zapalnych błony śluzowej.
W postaci preparatów złożonych (z anestezyną, mentolem czy tlenkiem cynku) stosowana jest jako lek pomocniczy w łagodzeniu objawów związanych z wykwitami ospy wietrznej, pokrzywki i wyprysku. W postaci czopków podaje się ją w celu łagodzenia objawów związanych z żylakami odbytu.
46
Obraz radiologiczny „naciągu rakiety tenisowej" jest patognomoniczny dla:
A)
włókniaka zębopochodnego (odontogenic fibroma OF).
B)
płaskonabłonkowego guza zębopochodnego (squamous odontogenic tumour SOT).
C)
kostniwiaka (cementoblastoma CB).
D)
śluzaka zębopochodnego (odontogenic myxoma OM).
E)
samotnej torbieli kostnej (solitary bone cyst SBC).
D)
śluzaka zębopochodnego (odontogenic myxoma OM).
-
Objaw ten występuje jeśli przegrody kostne biegną prosto i krzyżują się tworząc kwadratowe lub trójkątne komory.
Inne objawy radiologiczne, które można zaobserwować w przypadku śluzaka zębopochodnego to:
obraz "matowego szkła",
obraz "napiętego sznura",
obraz "baniek mydlanych",
obraz "plastra miodu",
obraz "spikul" lub "słonecznej poświaty".
47
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące techniki zewnątrzustnej znieczulenia nerwu zębodołowego dolnego według Jarząba:
1) miejsce wkłucia igły znajduje się za tylnym brzegiem gałęzi żuchwy, w połowie jej wysokości;
2) igłę należy wkłuć na głębokość około 4 cm;
3) kierunek pogłębiania igły wyznacza linia łącząca kąt ust z punktem wkłucia;
4) pogłębiając wkłucie o 1 cm uzyskuje się znieczulenie nerwu językowego;
5) dodatkowo znieczuleniu ulegają nerwy zębodołowe górne tylne.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 4.
B)
3, 4, 5.
C)
1, 2, 4.
D)
1, 2, 3.
E)
2, 4, 5
A) 1, 3, 4.
-
1) miejsce wkłucia igły znajduje się za tylnym brzegiem gałęzi żuchwy, w połowie jej wysokości;
3) kierunek pogłębiania igły wyznacza linia łącząca kąt ust z punktem wkłucia;
4) pogłębiając wkłucie o 1 cm uzyskuje się znieczulenie nerwu językowego;
48
Do schorzeń o wysokim ryzyku bakteryjnego zapalenia wsierdzia zalicza się:
1) wszczepione sztuczne zastawki serca;
2) nabyte wady serca;
3) ubytek typu otworu wtórnego w przegrodzie międzyprzedsionkowej;
4) epizod bakteryjnego zapalenia wsierdzia w wywiadzie;
5) wady wrodzone serca;
6) kardiomiopatię przerostową;
7) stan po pomostowaniu aortalno-wieńcowym.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
1, 4, 5.
C)
3, 5, 7.
D)
5, 6, 7.
E)
3, 4.
B)
1, 4, 5.
-
1) wszczepione sztuczne zastawki serca;
4) epizod bakteryjnego zapalenia wsierdzia w wywiadzie;
5) wady wrodzone serca;
Pacjenci z wrodzonymi wadami serca, wszczepionymi sztucznymi zastawkami i po przebytym IZW zawsze znajdują się w grupie wysokiego stopnia ryzyka wystąpienia kolejnego IZW i wymagają profilaktyki antybiotykowej przed większością zabiegów stomatologicznych.
Ryzyko wysokiego stopnia:
Wszczepione sztuczne zastawki serca
Epizod endocarditis w wywiadzie
Wady wrodzone serca
Chirurgicznie wytworzone zespolenie systemowo-płucne
Ryzyko średniego stopnia:
Wady nabyte serca
Nabyte dysfunkcje zastawkowe
Przerostowa kardiomiopatia
Wypadanie zastawki mitralnej z przeciekiem zwrotnym krwi
Ryzyko niskiego stopnia:
Ubytek typu otworu wtórnego w przegrodzie międzyprzedsionkowej
Stan po chirurgicznej plastyce ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej lub międzykomorowej
Drożny przewód tętniczy
Stan po pomostowaniu aortalno-wieńcowym
Wypadanie zastawki mitralnej bez przecieku zwrotnego
Fizjologiczne, czynnościowe lub nieszkodliwe szmery sercowe
Stan po przebyciu choroby Kawasaki bez dysfunkcji zastawkowych
Stan po gorączce reumatycznej bez dysfunkcji zastawkowych
Wszczepiony rozrusznik serca
[Kaczmarzyk, Współczesna farmakoterapia w schorzeniach chirurgii jamy ustnej i tkanek okolicznych, 2006, s. 110]
-----
1) wszczepione sztuczne zastawki serca;
Pacjenci ze sztuczną zastawką serca znajdują się w grupie wysokiego stopnia ryzyka wystąpienia IZW i wymagają profilaktyki antybiotykowej przed większością zabiegów stomatologicznych.
2) nabyte wady serca;
Pacjenci z wadami nabytymi znajdują się w grupie średniego stopnia ryzyka wystąpienia IZW.
3) ubytek typu otworu wtórnego w przegrodzie międzyprzedsionkowej;
Pacjenci z ubytkiem typu otworu wtórnego znajdują się w grupie niskiego stopnia ryzyka wystąpienia IZW.
4) epizod bakteryjnego zapalenia wsierdzia w wywiadzie;
Pacjenci po przebytym IZW zawsze znajdują się w grupie wysokiego stopnia ryzyka wystąpienia kolejnego IZW i wymagają profilaktyki antybiotykowej przed większością zabiegów stomatologicznych.
5) wady wrodzone serca;
Pacjenci z wrodzonymi wadami serca znajdują się w grupie wysokiego stopnia ryzyka wystąpienia kolejnego IZW i wymagają profilaktyki antybiotykowej przed większością zabiegów stomatologicznych.
6) kardiomiopatię przerostową;
Pacjenci z kardiomiopatią przerostową znajdują się w grupie średniego stopnia ryzyka wystąpienia IZW.
7) stan po pomostowaniu aortalno-wieńcowym.
Pacjenci po założeniu bypassów znajdują się w grupie niskiego stopnia ryzyka wystąpienia IZW.
49
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące techniki znieczulenia nerwu podoczodołowego metodą wewnątrzustną:
1) palec wskazujący lewej ręki opiera się na dolnym kostnym brzegu oczodołu w linii źrenicy przy patrzeniu przez pacjenta na wprost;
2) przed wkłuciem igły należy zdezynfekować błonę śluzową niezależnie od stanu higieny jamy ustnej pacjenta;
3) igłę wkłuwa się w odległości 0,5 cm od brzegu dziąsła w sklepieniu przedsionka nad siekaczem bocznym;
4) igłę prowadzi się ku tyłowi, do góry i na zewnątrz w kontakcie z kością;
5) przed podaniem środka znieczulającego nie ma konieczności aspiracji;
6) w trakcie podawania znieczuleniu prosi się pacjenta, aby nie zamykał oczu.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 4.
B)
1, 2, 3, 4.
C)
1, 2, 4, 5.
D)
1, 3, 4, 6.
E)
1, 3, 4, 5, 6
D)
1, 3, 4, 6.
-
1) palec wskazujący lewej ręki opiera się na dolnym kostnym brzegu oczodołu w linii źrenicy przy patrzeniu przez pacjenta na wprost;
Ujście otworu podoczodoŁowego jest skierowane ku środkowi i dołowi i leży od 0,5 do 0,8 cm pod dolnym brzegiem oczodołu w miejscu połączenia kości jarzmowej z kością szczęki. Opuszkę palca lewej ręki opiera się na skórze w miejscu odpowiadającym otworowi podoczodołowemu (na dolnym kostnym brzegu oczodołu w linii źrenicy przy patrzeniu przez pacjenta na wyprost).
Lekarze leworęczni postępują odwrotnie.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 92, Dominiak, Podstawy chirurgii stomatologicznej, 2013, s. 155]
3) igłę wkłuwa się w odległości 0,5 cm od brzegu dziąsła w sklepieniu przedsionka nad siekaczem bocznym;
Po odchyleniu wargi wkłuwa się igłę w odległości 0.5 cm od brzegu dziąsła w sklepieniu przedsionka nad bocznym siekaczem na głębokości 1.5-2 cm. co wyczuwa się palcem kontrolującym.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 92]
4) igłę prowadzi się ku tyłowi, do góry i na zewnątrz w kontakcie z kością;
Kierunek igły można oznaczyć, wyobażając sobie dwa proste zgłębniki, które wprowadzone do obu otworów podoczodołowych na czaszce krzyżują się pod kolcem nosowym przednim. Igłę prowadzi się prawie równolegle do tego kierunku - ku tyłowi, do góry i na zewnątrz - w kierunku źrenicy oka patrzącego na wprost, dochodząc w ten sposób do ujścia otworu podoczodolowego.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 92]
6) w trakcie podawania znieczuleniu prosi się pacjenta, aby nie zamykał oczu.
Podczas wykonywania znieczulenia należy obserwować gałki oczne.
50
Dawka adrenaliny, jaką należy domięśniowo podać pacjentowi we wstrząsie anafilaktycznym, wynosi:
A)
0,5 ml w stężeniu 1:1000.
B)
3 ml w stężeniu 1:10 000.
C)
5 ml w stężeniu 1:10 000
D)
2 ml w stężeniu 1:1000
E)
0,2 ml w stężeniu 1:1000
A)
0,5 ml w stężeniu 1:1000.
-
Dawka 0,5 ml w stężeniu 1:1000 jest odpowiednia zarówno do podania domięśniowego jak i podskórnego.
Podanie można powtarzać co 20 minut.
Ponieważ lekarz niedoświadczony w medycynie ratunkowej może w chwili ogromnego stresu zapomnieć, w jakiej dawce należy podać lek, w takiej sytuacji należy się kierować zasadą, że porcja leku dostępna w jednej ampułce nigdy nie stanowi dawki, która mogłaby zagrozić zdrowiu czy życiu pacjenta. Dlatego też - w razie zapomnienia, w jakiej dawce należy podać epinefrynę - można wstrzyknąć jednorazowo jedną ampułkę leku domięśniowo lub podskórnie.
51
Uszkodzenie obwodowe nerwu twarzowego może manifestować się:
1) objawem Owińskiego;
2) objawem Vincenta;
3) przeczulicą słuchową;
4) łzawieniem;
5) niedoczulicą skóry policzka.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
3, 4.
B)
1, 5.
C)
2, 5.
D)
1, 2.
E)
żadne z wymienionych.
A)
3, 4.
-
3) przeczulicą słuchową;
Porażenie nerwu i mięśnia strzemiączka wywołuje brak jego czynności ochronnej i wzmożoną czułość słuchu oraz szczególną wrażliwość na tony niskie. Dochodzi wtedy do przewagi czynnościowej mięśnia napinacza błony bębenkowej (czynność mięśnia strzemiączka polega na zamykaniu okienka owalnego jamy bębenkowej przez podstawę strzemiączka).
Łasiński, Anatomia głowy dla stomatologów, 1993, s. 295.
4) łzawieniem;
Porażenie części łzowej mięśnia okrężnego oka powoduje, ze łzy odpływają do przewodu nosowo-łzowego. Wywołuje to łzawienie, uczucie suchości w jamie nosowej i obniżenie wrażliwości węchu, potęgowane przez zaburzenie unerwienia wydzielniczego błony śluzowej jamy nosowej.
52
Na wewnętrznej powierzchni żuchwy nie występują:
1) bruzda żuchwowo-gnykowa;
2) kresa skośna;
3) guzki bródkowe dolne;
4) guzowatość skrzydłowa;
5) języczek żuchwy;
6) guzowatość bródkowa.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2.
B)
2, 3.
C)
2, 6.
D)
3, 6.
E)
4, 5.
C)
2, 6.
-
2) kresa skośna;
Struktura ta występuje na zewnętrznej powierzchni żuchwy. Biegnie od okolicy otworu bródkowego ku tyłowi i górze. Przechodzi w przedni brzeg gałęzi. Kresa skośna jest wyczuwalna od strony przedsionka jamy ustnej.
6) guzowatość bródkowa.
Struktura ta występuje na zewnętrznej powierzchni żuchwy. Jest to wyniosłość, która lokalizuje się w przednim odcinku żuchwy, w jej dolnej części.
53
W przebiegu napadu padaczkowego w gabinecie stomatologicznym podstawową formę leczenia stanowi diazepam. W przypadku dorosłego pacjenta należy wówczas podać go w postaci iniekcji domięśniowej lub dożylnej w dawce:
A)
0,1 - 0,5 mg.
B)
1 - 2 mg.
C)
3 - 5 mg.
D)
7 - 8 mg.
E)
10 - 20 mg.
E)
10 - 20 mg.
-
DIAZEPAM Dorośli: w stanie padaczkowym podaje się 10-20 mg w powolnej iniekcji dożylnej bądź domięśniowej (zbyt szybkie podanie leku grozi depresją oddechową i znaczną hipotensją); w razie potrzeby wstrzyknięcie można powtórzyć po 30 minutach.
54
W tkance nacieczonej zapalnie lek znieczulający miejscowo:
A)
ulega dysocjacji w kierunku formy kationowej.
B)
ma wydłużony czas latencji.
C)
szybko dostaje się do kanału sodowego, ale wolno go opuszcza
D)
blokuje jedynie kanały potasowe.
E)
działa wcześniej, ale krócej niż w tkankach zdrowych
A)
ulega dysocjacji w kierunku formy kationowej.
55
Zabieg dekortykacji:
1) to zabieg stosowany w przypadkach przewlekłego rozlanego zapalenia kości;
2) polega na usunięciu martwaków, co powoduje odbarczenie kości i usprawnienie krążenia krwi w obszarze zapalnym;
3) w trakcie zabiegu można pobrać materiał do badania histopatologicznego;
4) to tzw. zabieg Obwegesera i można go połączyć z miejscową implantacją antybiotyku.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3.
B)
1, 2, 3.
C)
1, 2, 4.
D)
1, 3, 4.
E)
wszystkie wymienione.
D)
1, 3, 4.
-
1) to zabieg stosowany w przypadkach przewlekłego rozlanego zapalenia kości;
W przypadku rozlanego przewlekłego zapalenia kości zabiegi chirurgiczne są podstawowym postępowaniem leczniczym. Planuje się je na podstawie analizy radiologicznej zmian kostnych (liczba, wielkość, ułożenie oraz stosunek do tkanek otaczających tworzących się martwaków), badań anatomopatologicznych i bakteriologicznych.
3) w trakcie zabiegu można pobrać materiał do badania histopatologicznego;
W trakcie zabiegu istnieje możliwość pobrania materiału do badania anatomopatologicznego i powtórzenia badania bakteriologicznego.
4) to tzw. zabieg Obwegesera i można go połączyć z miejscową implantacją antybiotyku.
Antybiotykoterapia ogólna w przypadku przewlekłego zapalenia kości stosowana jest rzadko. Uwarunkowane jest to upośledzeniem ukrwienia w obszarze zapalenia. Stosowana jest jednak antybiotykoterapia miejscowa, np. gąbka garamycynowa.
56
W jednostronnym izolowanym złamaniu wyrostka kłykciowego:
A)
dochodzi do utraty podparcia po stronie chorej.
B)
żuchwa przemieszcza się w stronę chorą wskutek działania mięśnia skrzydłowego przyśrodkowego po stronie przeciwnej do złamania.
C)
występuje zgryz otwarty w odcinku przednim, bardziej zaznaczony po stronie zdrowej.
D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B.
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, C.
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, C.
-
A - dochodzi do utraty podparcia po stronie chorej.
C - występuje zgryz otwarty w odcinku przednim, bardziej zaznaczony po stronie zdrowej.
W wyniku jego jednostronnego złamania i przemieszczenia, najczęściej przyśrodkowo lub do przodu, tyłu oraz bocznie, dochodzi do utraty podparcia w stawie skroniowo-żuchwowym. (...) Jednostronne działanie m. skrzydłowego bocznego po stronie przeciwnej do złamania (po stronie złamania mięsień nie działa) przemieszcza żuchwę w stronę chorą. Powstaje wówczas asymetria twarzy związana z przesunięciem linii pośrodkowej (ocenianej wg wędzidełek górnej i dolnej wargi) w kierunku złamania. Równoczesne poociąganie żuchwy ku dołowi przez mięśnie ją obniżające upośledza kontakt pomiędzy górnym i dolnym łukiem zębowym. Pojawia się wówczas zgryz otwarty w odcinku przednim, bardziej zaznaczony po stronie zdrowej.
57
Pantomogram nie jest formą zdjęcia:
A)
zewnątrzustnego.
B)
warstwowego.
C)
przeglądowego.
D)
powiększonego.
E)
tylno-przedniego.
E)
tylno-przedniego.
-
Pantomogram nie jest zdjęciem tylno-przednim. Jest zdjęciem tomograficznym (warstwowym).
58
Wskaż referencyjne wartości parametrów układu hemostatycznego przed ekstrakcją zęba:
1) czas krwawienia metodą Ivy < 8 minut;
2) liczba trombocytów = 150.000 - 300.000/mm^3;
3) APTT = 14-16 sekund;
4) PT = 37-46 sekund.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
tylko 2.
B)
2, 3, 4.
C)
1, 2
D)
tylko 1.
E)
1, 3.
C) 1, 2
1) czas krwawienia metodą Ivy < 8 minut;
2) liczba trombocytów = 150.000 - 300.000/mm^3;
58
Wskaż referencyjne wartości parametrów układu hemostatycznego przed ekstrakcją zęba:
1) czas krwawienia metodą Ivy < 8 minut;
2) liczba trombocytów = 150.000 - 300.000/mm^3;
3) APTT = 14-16 sekund;
4) PT = 37-46 sekund.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
tylko 2.
B)
2, 3, 4.
C)
1, 2
D)
tylko 1.
E)
1, 3.
C) 1, 2
1) czas krwawienia metodą Ivy < 8 minut;
2) liczba trombocytów = 150.000 - 300.000/mm^3;
59
Wg aktualnie obowiązującej histologicznej klasyfikacji guzów zębopochodnych WHO zębiak złożony (complex odontoma OC) należy do:
1) zębopochodnych guzów łagodnych;
2) zmian łagodnych związanych z kością;
3) zębopochodnych guzów, zawierających nabłonek zębotwórczy z dojrzałym włóknistym podścieliskiem bez ektomezenchymy;
4) zębopochodnych guzów, zawierających nabłonek zębotwórczy i zębopochodną ektomezenchymę, mogących tworzyć twarde struktury tkankowe;
5) zębopochodnych guzów, zawierających mezenchymę i/lub zębopochodną ektomezenchymę, mogących zawierać nabłonek zębotwórczy.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 4.
-
B)
1, 5.
-
C)
2, 3.
-
D)
2, 4.
-
E)
2, 5.
A)
1, 4.
-
1) zębopochodnych guzów łagodnych;
4) zębopochodnych guzów, zawierających nabłonek zębotwórczy i zębopochodną ektomezenchymę, mogących tworzyć twarde struktury tkankowe;
60
Które z niżej wymienionych ropni mogą powodować niedrożność oddechową?
1) ropień podniebienia;
2) ropień przestrzeni przygardłowej;
3) ropień nasady języka;
4) ropień dołu nadkłowego;
5) ropień podżwaczowy.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
1, 3, 4.
C)
2, 3.
D)
1, 2, 4.
E)
wszystkie wymienione.
C)
2, 3.
-
2) ropień przestrzeni przygardłowej;
[Ropień przestrzeni przygardłowej] klinicznie przebiega z ogólnymi objawami zakażenia i ciężkim stanem pacjenta, silnym bólem promieniującym do skroni, chrypką, z zaburzeniem funkcji połykania, a niekiedy oddychania, obrzękiem okolicy pod- i zażuchwowej oraz powiększeniem węzłów chłonnych podżuchwowych i szyjnych.
Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 130.
3) ropień nasady języka;
W tej postaci ropnia języka stan ogólny pacjenta może być ciężki. Wewnątrzustnie stwierdza się powiększenie objętości tego narządu spowodowane na ciekiem (bolesnym), znaczne ograniczenie jego ruchomości, ślinotok. Objawy te współistnieją z zaburzeniem funkcji mowy (mowa niewyraźna, bełkotliwa), połykania, a niekiedy również oddychania, oraz naciekiem dna jamy ustnej.
61
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ropowicy:
1) jest to ostre, rozlane, ropne zapalenie;
2) granice są wyraźnie wyczuwalne;
3) charakterystyczny jest wypływ obfitej treści ropnej po nacięciu;
4) obejmuje więcej niż jedną przestrzeń międzypowięziową;
5) stan ogólny chorego jest ciężki i wymaga hospitalizacji.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 4, 5.
B)
1, 4, 5
C)
1, 2, 4, 5.
D)
1, 3, 5.
E)
wszystkie wymienione.
B)
1, 4, 5
70
%
1) jest to ostre, rozlane, ropne zapalenie;
Ropowica (phlegmone) tkanek miękkich części twarzowej czaszki jest głębokim, rozlanym i ostrym zapaleniem ropnym luźnej tkanki łącznej.
Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 133.
4) obejmuje więcej niż jedną przestrzeń międzypowięziową;
Stan zapalny rozlewa się i dotyczy conajmniej dwóch przestrzeni. W zależności od punktu wyjścia i drogi szerzenia się zakażenia ropowica w obrębie tkanek części twarzowej czaszki może obejmować przestrzenie międzypowięziowe okolicy twarzy, dna jamy ustnej (ropowica Ludwiga) i szyi.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 134]
5) stan ogólny chorego jest ciężki i wymaga hospitalizacji.
Stan pacjenta jest ciężki. U chorego występują:
osłabienie,
bladość,
poty,
zaostrzenie rysów twarzy,
różnego stopnia zaburzenia świadomości,
dreszcze,
wysoka temperatura ciała (40°),
przyspieszena czynność serca,
bezsenność,
brak łaknienia,
silne samoistne i promieniujące bóle.
W ropowicy konieczna jest natychmiastowa hospitalizacja chorego w celu podjęcia intensywnego leczenia ogólnego i chirurgicznego.
62
Punkt wkłucia w przypadku znieczulenia nerwu żwaczowego metodą Berchera to:
A)
skrzyżowanie dwóch linii - poziomej biegnącej 1 cm poniżej i równolegle do łuku jarzmowego oraz pionowej biegnącej 1 cm przed główką żuchwy.
B)
kąt utworzony przez przedni brzeg mięśnia żwacza i dolny brzeg łuku jarzmowego.
C)
0,5 cm poniżej żującej powierzchni górnego zęba mądrości, prostopadle do powierzchni śluzówki (przy szeroko rozwartych ustach).
D)
punkt poniżej płatka usznego poza gałęzią żuchwy.
E)
żaden z wymienionych.
A)
skrzyżowanie dwóch linii - poziomej biegnącej 1 cm poniżej i równolegle do łuku jarzmowego oraz pionowej biegnącej 1 cm przed główką żuchwy.
87
%
Po odkażeniu skóry policzka wkłuwa się igłę w miejscu skrzyżowania dwóch linii:
poziomej, która biegnie 1 cm poniżej i równolegle do łuku jarzmowego,
pionowej przechodzącej 1 cm przed główką żuchwy.
Igłę prowadzi się prostopadle do skóry, kierując ją nieco ku dołowi i środkowi, wkłuwa się ją na 2 cm we wcięciu półksiężycowatym żuchwy. Wstrzykuje sic około 2 ml płynu znieczulającego.
Po 10 minutach następuje rozluźnienie mięśni umożliwiające rozwarcie szczęk.
63
Do antybiotyku I rzutu u kobiet ciężarnych i karmiących w zakażeniach zębopochodnych zalicza się:
1) cefalosporyna pierwszej generacji;
2) cefalosporyna drugiej generacji;
3) cefalosporyna trzeciej generacji;
4) cefalosporyna czwartej generacji;
5) amoksycylina.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
wszystkie wymienione.
B)
1, 5.
C)
2, 5.
D)
tylko 4.
E)
tylko 5.
E)
tylko 5.
64
Powikłaniem, jakie może wystąpić po znieczuleniu przewodowym jest przemijające lub trwałe zaburzenie czucia w okolicy zaopatrywanej przez nerw. Powikłanie to najczęściej występuje po wykonaniu znieczulenia z użyciem:
A)
artykainy.
B)
lidokainy.
C)
bupiwakainy
D)
mepiwakainy.
E)
prokainy.
A)
artykainy.
75
%
Artykaina może powodować przemijające lub trwałe porażenie nerwu podczas znieczulenia przewodowego. Powikłanie to dotyczy najczęściej nerwu językowego.
65
Prawidłowym postępowaniem w przypadku doprzedniego zwichnięcia żuchwy jest:
A)
nastawienie i unieruchomienie żuchwy bez znieczulenia.
B)
nastawienie żuchwy po znieczuleniu nerwu żwaczowego, a następnie jej unieruchomienie.
C)
nastawienie żuchwy w znieczuleniu ogólnym, a następnie jej unieruchomienie.
D)
prawdziwe są odpowiedzi A i B.
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B i C.
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B i C.
69
%
A - nastawienie i unieruchomienie żuchwy bez znieczulenia.
B - nastawienie żuchwy po znieczuleniu nerwu żwaczowego, a następnie jej unieruchomienie.
C - nastawienie żuchwy w znieczuleniu ogólnym, a następnie jej unieruchomienie.
Pierwszą próbę nastawienia można podjąć bez uprzedniego znieczulenia. W celu nastawienia żuchwy należy chwycić żuchwę, kładąc kciuk poprzez gazę lub kompres na zęby trzonowe, a pozostałe palce na dolnym brzegu i kącie żuchwy i pociągnąć ją ku dołowi, a następnie przesunąć ku tyłowi i ku górze.
Przy niepowodzeniu nastawienia należy znieczulić nerw żwaczowy przed następną próbą albo też wykonać je - o ile to możliwe - w znieczuleniu ogólnym, przy zwiotczeniu mięśni żwaczy.
66
Zabieg Traunera:
A)
jest stosowany w leczeniu ropnia śródkostnego zęba wielokorzeniowego.
B)
polega na trepanacji komory zęba jednokorzeniowego.
C)
polega na obniżeniu przyczepów dna jamy ustnej w celu poprawy warunków utrzymania protezy.
D)
inaczej nazywany jest zabiegiem dekortykacji.
E)
prawdziwe są odpowiedzi A i D.
C)
polega na obniżeniu przyczepów dna jamy ustnej w celu poprawy warunków utrzymania protezy.
58
%
Przy znacznie zanikłym wyrostku zębodołowym żuchwy przeszkodę w utrzymaniu protezy może stanowić znajdujący się wysoko przyczep mięśnia żuchwowo-gnykowego lub bródkowo-językowego. Dzięki zabiegowi Traunera możliwe jest obniżenie ich przyczepów, a w rezultacie dna jamy ustnej co pomaga w późniejszym utrzymaniu protezy.
67
Ziarniniak Wegenera to:
A)
nienowotworowe uszkodzenie kości, w której występuje nacieczenie składające się z proliferujących elementów retikulohistiocytarnych.
B)
choroba polegająca na spichrzaniu cholesterolu w histiocytach, występujących w dużej liczbie.
C)
choroba charakteryzująca się rozwojem i wzrostem ziarniny w zatokach przynosowych, jamie nosa, gardle oraz górnych drogach oddechowych. Występuje ziarnina z zapalnie zmienionymi naczyniami.
D)
choroba, która jest rezultatem hipersekrecji parathormonu lub jest związana z obecnością gruczolaka przytarczyc
E)
żadne z powyższych.
C)
choroba charakteryzująca się rozwojem i wzrostem ziarniny w zatokach przynosowych, jamie nosa, gardle oraz górnych drogach oddechowych. Występuje ziarnina z zapalnie zmienionymi naczyniami.
73
%
Ziarniniak Wegenera - granuloma Wegeneri. Choroba charakteryzuje się rozwojem i wzrostem ziarniny w zatokach przynosowych, jamie nosa, gardle, górnych drogach oddechowych. Ziarninę tę różni od innych obecność licznych, zapalnie zmienionych naczyń. Rozwinięta postać tego schorzenia w kilku narządach to zespół Wegenera z zapaleniem drobnych tętnic, zwłóknieniem nerek i zapaleniem kłębuszków nerkowych, promienicą. Brak jest skutecznych schematów leczniczych. Rozpoznanie ziaminiaka Wegenera wymaga wielospecjalistycznego postępowania.
68
Najczęstszym wskazaniem do ekstrakcji zębów mądrości jest:
A)
utrudnione wyrzynanie.
B)
zniszczenie próchnicowe.
C)
obecność wskazań ortodontycznych.
D)
planowany zabieg ortognatyczny.
E)
resorpcja zębów sąsiednich.
A)
utrudnione wyrzynanie.
71
%
Dentitio difficilis jest najczęstszą przyczyną ekstrakcji zębów mądrości.
[Dominiak, Podstawy chirurgii stomatologicznej, 2013, s. 234]
Wyrzynanie dolnych trzecich zębów trzonowych odbywa się bardzo powoli, ze względu na ich niewielką siłę wyrzynania. Kość żuchwy w miejscu ich wzrostu jest gruba, w związku z tym zęby te mają duże trudności przebicia, a często natrafiają na przeszkodę nie do przebycia, którą jest przedni brzeg gałęzi żuchwy. Warunki anatomiczne stwarzają więc trudności w wyrzynaniu zęba i sprzyjają występowaniu zaburzeń znanych pod nazwą denticio difficilis. Dolegliwości polegają na częstych powikłaniach zapalnych przyzębia i dziąsła lub zakażeniu mieszka zębowego. Większość zębów trzonowych dolnych (około 80%) usuwana jest z powodu powikłań zapalnych.
69
Preparat EMLA:
A)
jest preparatem złożonym z lidokainy i prokainy.
B)
nie powinien być stosowany na błonę śluzową.
C)
nie powinien być stosowany na uszkodzoną skórę.
D)
prawdziwe są odpowiedzi A, C.
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B i C.
C)
nie powinien być stosowany na uszkodzoną skórę.
70
Wskaż charakterystyczną cechę monoostycznej dysplazji włóknistej:
A)
najczęściej jest rozpoznawana w 1. dekadzie życia.
B)
wykazuje predylekcję do płci żeńskiej.
C)
3/4 przypadków obserwowanych jest w szczęce.
D)
prawdziwe są odpowiedzi A i C.
E)
prawdziwe są odpowiedzi B i C.
71
Wskaż charakterystyczną cechę monoostycznej dysplazji włóknistej:
A)
najczęściej jest rozpoznawana w 1. dekadzie życia.
B)
wykazuje predylekcję do płci żeńskiej.
C)
3/4 przypadków obserwowanych jest w szczęce.
D)
prawdziwe są odpowiedzi A i C.
E)
prawdziwe są odpowiedzi B i C.
C)
3/4 przypadków obserwowanych jest w szczęce.
53
%
Postać monoostyczna dysplazji włóknistej (MFD) jest schorzeniem, które najczęściej umiejscawia się w kościach szczękowych, przy czym znacznie częściej dotyczy szczęki niż żuchwy. Przyjmuje się, że około 3/4 przypadków obserwowanych w tym rejonie anatomicznym przypada na szczękę, a pozostałe na żuchwę. W odniesieniu do całej twarzoczaszki niewielki procent dotyczy także kości jarzmowej.
72
Przyczyną krwawienia po ekstrakcji zęba mogą być:
1) cukrzyca;
2) marskość wątroby;
3) leki z grupy gatranów;
4) trombocytopenia;
5) choroba Rendu-Oslera-Webera.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2.
B)
1, 2, 5.
C)
1, 4, 5.
D)
1, 2, 4, 5.
E)
wszystkie wymienione.
E)
wszystkie wymienione.
73
W ocenie stanu zatoki szczękowej przed zamknięciem połączenia ustno-zatokowego, powstałego po ekstrakcji zęba, uwzględnia się:
A)
dane z wywiadu odnośnie przebytych stanów chorobowych.
B)
płukanie światła zatoki roztworem nadmanganianu potasu.
C)
badanie radiologiczne.
D)
prawdziwe są odpowiedzi B i C.
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B i C.
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B i C.
73
%
A - dane z wywiadu odnośnie przebytych stanów chorobowych.
Wynika z niego jakie postępowanie lecznicze będzie wdrożone u chorego.
B - płukanie światła zatoki roztworem nadmanganianu potasu.
Należy wykonać płukanie zatoki przez połączenie, najlepiej roztworem nadmanganianu potasu. Płyn wypływający przez nos potwierdza rozpoznanie. Brak przechodzenia płynu przez nos przy przepłukiwaniu zatoki świadczy o obecności torbieli w jej świetle lub też o zamknięciu rozworu szczękowego przez polipy w zatoce.
C - badanie radiologiczne.
Badanie radiologiczne pozwala na ocenę stanu zatoki. Jest również konieczne do umiejscowienia ewentualnie wtłoczonego korzenia zęba.
74
Zespół Heerfordta powstaje na tle:
A)
zapalnym.
B)
urazowym.
C)
genetycznym.
D)
alergicznym.
E)
długotrwałego przeciążenia.
D)
alergicznym.
67
%
Zespół Heerfordta jest stanem zwyrodnieniowym ślinianki (schorzenia gruczołów ślinowych rozwijające się na tle chorób ogólnoustrojowych, często o nie wyjaśnionej do końca etiologii). W zespole tym etiologia jest najprawdopodobniej alergiczna.
Zespół objawia się:
obustronnym powiększeniem ślinianek oraz gruczołów łzowych,
zapaleniem tęczówki i ciała rzęskowego,
porażeniem nerwu twarzowego i okoruchowego,
występowaniem objawów ogólnych (gorączka, osłabienie, chudnięcie).
Leczenie polega na podawaniu kortykosteroidów, witaminy A, B complex, środków przeciwgorączkowych. Konieczne jest również leczenie okulistyczne, neurologiczne i fizykoterapia.
75
Pewnym objawem znieczulenia nerwu zębodołowego dolnego jest:
A)
brak czucia dotyku w obrębie dziąsła od strony policzkowej zębów po danej stronie.
B)
brak bólu przy wtłoczeniu dźwigni do szpary ozębnowej trzonowca dolnego po danej stronie
C)
objaw Vincenta.
D)
znieczulenie wargi dolnej po danej stronie.
E)
prawdziwe są odpowiedzi C, D.
E)
prawdziwe są odpowiedzi C, D.
43
%
C - objaw Vincenta.
Objaw Vincenta kojarzony jest ze stanem patologicznym związanym z uciskiem nerwu zębodołowego dolnego w wyniku procesu chorobowego toczącego się w żuchwie. Objawia się on jednak mrowieniem i niedoczulicą wargi dolnej czyli tak jak objawy znieczulenia nerwu zębodołowego dolnego. Dlatego został on zawarty w oficjalnym wariancie odpowiedzi.
Dla znieczulenia nerwu zębodołowego dolnego bardziej charakterystycznym jest objaw "wyszczerbionej szklanki" - jeżeli w czasie znieczulenia chory przepłucze usta wodą i dotknie brzegu szklanki znieczuloną połową dolnej wargi, odnosi wrażenie, jak gdyby brzeg szklanki był odłamany.
D - znieczulenie wargi dolnej po danej stronie.
O znieczuleniu nerwu językowego świadczy uczucie mrowienia bocznej krawędzi lub koniuszka języka, a o znieczuleniu nerwu zębodołowego dolnego - mrowienie lub zdrętwienie w obrębie wargi dolnej po stronie znieczulanej. Jeżeli opisane objawy nie wystąpiły, to należy powtórzyć znieczulenie w całości. Jeśli natomiast nie wystąpią objawy ze strony jednego ze znieczulanych nerwów, należy powtórzyć tylko tę część procedury, która odpowiada danemu nerwowi. Należy oczywiście pamiętać 0 kontroli ilości podawanego roztworu znieczulającego, aby nie doszło do zatrucia bezwzględnego.
76
Zabiegiem wykonywanym w przypadku zębów zatrzymanych jest:
1) konturowanie kości;
2) zabieg plastyczny według Dominika;
3) wycięcie kaptura dziąsłowego;
4) autotransplantacja zęba;
5) zabieg metodą Lautenschlaegera.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
1, 2, 5.
C)
2, 3, 4.
D)
2, 3, 5.
E)
2, 3, 4, 5.
C)
2, 3, 4.
54
%
2) zabieg plastyczny według Dominika;
Okienkowy zabieg plastyczny według Dominika polega na usunięciu blaszki kostnej z odpowiedniej strony wraz z częścią śluzówki, co działa bodźcowo na przyspieszenie wyrzynania zatrzymanego zęba. Jest on jednym z zabiegów chirurgicznych stosowanych w leczeniu zespołowym przez chirurga i ortopedę szczękowego zatrzymanych zębów.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 140]
3) wycięcie kaptura dziąsłowego;
Kapturkiem dziąsłowym nazywane są tkanki miękkie, które pokrywają powierzchnię zatrzymanego zęba. Jego wycięcie może ułatwić wyrzynanie zęba.
4) autotransplantacja zęba;
Przeszczepienie zęba do innego lub nowo wytworzonego zębodołu ma na celu przywrócenie prawidłowej czynności i wyglądu estetycznego łuku zębowego z zachowaniem żywotności miazgi przemieszczanego zęba. Wykonywany jest u dzieci w wieku 9-13 lat, m in. w wypadku opóźnionego wyrzynania nieprawidłowo położonego kła. Ząb po odsłonięciu jest przesunięty do łuku zębowego lub też wprowadzony do nowo wytworzonego zębodołu i unieruchomiony szyną nazębną z drutu lub szyną akrylanową.
Jest to jeden z zabiegów chirurgicznych stosowanych w leczeniu zespołowym przez chirurga i ortopedę szczękowego zatrzymanych zębów.
77
W przypadku konieczności usunięcia zniszczonych próchnicowo zębów 84,85 u 6-letniego dziecka o wadze 20 kg z przerostową kardiomiopatią należy przed zabiegiem w pierwszej kolejności podać:
A) 1 g amoksycyliny.
B) 2 g amoksycyliny.
C) 600 mg klindamycyny
D) 500mg azytromycyny.
E) pacjent nie wymaga osłony antybiotykowej.
A)
1 g amoksycyliny.
33
%
Przerostowa kardiomiopatia należy do grupy średniego ryzyka wystąpienia IZW stąd antybiotykoterapia wg aktualnych wytycznych nie jest wymagana.
Niemniej w literaturze do LDEKu - Kaczmarzyk, Współczesna farmakoterapia w schorzeniach chirurgii jamy ustnej i tkanek okolicznych, 2006, s. 111 znajdziemy informację o tym, że w ryzyku średnim zalecane jest również podanie antybiotyku. Autor pytania nie kierował się aktualną wiedza, a wiedzą z obowiązującej literatury. Odpowiedź została zweryfikowana.
78
Obwodowego porażenia nerwu twarzowego nie obserwuje się w przebiegu:
A)
zespołu Melkerssona-Rosenthala.
B)
cukrzycy.
C)
sarkoidozy.
D)
aktywnej infekcji wirusem opryszczki.
E)
zespołu Sjögrena.
E)
zespołu Sjögrena.
W zespole Sjögrena dochodzi do obrzęku obu ślinianek, nie opisuje się natomiast, że jego efektem może być porażenie nerwu twarzowego.
79
Wskaż struktury anatomiczne przechodzące przez miąższ ślinianki przyusznej:
1) tętnica szyjna wewnętrzna;
2) żyła szyjna wewnętrzna;
3) żyła szyjna zewnętrzna;
4) nerw zażuchwowy;
5) nerw twarzowy.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 4, 5
B)
1, 2, 5.
C)
2, 3, 4, 5.
D)
3, 4, 5.
E)
tylko 5.
E)
tylko 5.
69
%
5) nerw twarzowy.
Nerw twarzowy tworzy w obrębie ślinianki splot przyuszniczy.
Przez miąższ śIinianki przyusznej przechodzą:
Tętnica szyjna zewnętrzna, która tu oddaje gałęzie:
t. uszną tylną,
t. skroniową powierzchowną,
t. szczękową,
Żyła zażuchwowa,
Nerw twarzowy, który w obrębie ślinianki tworzy splot przyuszniczy.
80
W technikach atraumatycznej ekstrakcji zębów wykorzystuje się:
1) kleszcze biomechaniczne;
2) separację korzeni zębów wielokorzeniowych;
3) łyżeczkowanie zębodołu tylko wtedy, gdy na rtg jest widoczna zmiana okołowierzchołkowa;
4) zbliżanie do siebie ścian zębodołu, aby uniknąć wypłukania skrzepu.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2.
B)
2, 4.
C)
1, 2, 3.
D)
1, 2, 4.
E)
wszystkie wymienione.
C)
1, 2, 3.
62
%
1) kleszcze biomechaniczne;
Kleszcze biomechaniczne są rodzajem kleszczy atraumatycznych. Ich stosowanie oszczędza dziąsło brzeżne oraz blaszkę wyrostka zębodołowego.
[Dominiak, Podstawy chirurgii stomatologicznej, 2013, s. 217]
2) separację korzeni zębów wielokorzeniowych;
Pozwala to na nieuszkodzenie przegrody międzykorzeniowej i zachowanie maksymalnej ilości otaczającej kości.
[Dominiak, Podstawy chirurgii stomatologicznej, 2013, s. 217]
3) łyżeczkowanie zębodołu tylko wtedy, gdy na rtg jest widoczna zmiana okołowierzchołkowa;
Łyżeczkowanie zdrowych ścian zębodołu nie jest zalecane. Może prowadzić do uszkodzenia blaszki zbitej, która jest bogata w osteoblasty wytwarzające kolagen potrzebny do tworzenia blizny kostnej (zbitej) w zębodole. Łyżeczkowanie usuwa też pozostałe po ekstrakcji, wychodzące z kości włókna ozębnej, które stanowią rusztowanie dla tworzącego się skrzepu.
81
U pacjentów z grupy wysokiego ryzyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia, zgodnie z wytycznymi American Heart Association z 1997 roku, profilaktyka antybiotykowa nie jest wymagana przed:
A)
usunięciem zęba
B)
skalingiem głębokim.
C)
znieczuleniem śródwięzadłowym.
D)
resekcją wierzchołka korzenia.
E)
znieczuleniem przewodowym
E)
znieczuleniem przewodowym.
Zarówno znieczulenie przewodowe jak i nasiękowe podawane w obrębie tkanek nieobjętych zakażeniem nie jest wskazaniem do podania profilaktyki antybiotykowej, nawet u osób z najwyższego ryzyka wystąpienia IZW.
82
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące metody Partsch I chirurgicznego leczenia torbieli:
1) to operacja wgłobienia torbieli, która polega na przekształceniu jamy torbieli w dodatkowy uchyłek jamy ustnej i stanowi pierwszy etap leczenia (wraz z pobraniem materiału do badania histologicznego);
2) wskazaniem do dwuetapowego leczenia metodą Partsch I jest duża średnica torbieli;
3) obturator (zatykadło akrylanowe) utrzymuje otwór w kości wytworzony w I-szym etapie leczenia;
4) wskazaniem do dwuetapowego leczenia torbieli są m.in. niektóre torbiele zębopochodne u dzieci (oszczędzenie zawiązka zęba przyczynowego i sąsiednich zębów);
5) to jednoetapowa operacja wyłuszczenia torbieli.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
1, 2, 3, 4.
C)
1, 3, 4.
D)
tylko 5.
C)
1, 3, 4.
25
%
1) to operacja wgłobienia torbieli, która polega na przekształceniu jamy torbieli w dodatkowy uchyłek jamy ustnej i stanowi pierwszy etap leczenia (wraz z pobraniem materiału do badania histologicznego);
Operacja wgłobienia torbieli polega na przekształceniu jamy torbieli w dodatkowy uchyłek jamy ustnej i sumowi pierwszy etap leczenia. (...) wycina się część ściany torbieli i przesyła do badania histopatologicznego.
Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 161.
3) obturator (zatykadło akrylanowe) utrzymuje otwór w kości wytworzony w I-szym etapie leczenia;
Metoda może dawać nawroty wskutek zarośnięcia jamy torbieli, dlatego też należy wykonać odpowiednio szeroki otwór w kości i utrzymać go za pomocą protetycznego obturatora (zatykadlo akrylanowe).
Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 162.
4) wskazaniem do dwuetapowego leczenia torbieli są m.in. niektóre torbiele zębopochodne u dzieci (oszczędzenie zawiązka zęba przyczynowego i sąsiednich zębów);
Wskazania: duże rozmiary torbieli, podeszły wiek, zły stan ogólny, u dzieci ze względu na możliwość uszkodzenia zawiązków zębowych.
83
Wskazaniem do zastosowania metody radykalnej leczenia ubytku kości szczęki i żuchwy nie jest:
1) szkliwiak jednokomorowy, typ śródścienny;
2) rogowaciejąco-torbielowaty guz zębopochodny, typ ortokeratotyczny;
3) szkliwiak desmoplastyczny żuchwy;
4) szkliwiak jednokomorowy, typ luminalny, lokalizacja w żuchwie z naruszoną blaszka zbitą.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
tylko 2.
B)
1, 2.
C)
2, 4.
D)
1, 2, 4.
E)
2, 3, 4
A)
tylko 2.
2) rogowaciejąco-torbielowaty guz zębopochodny, typ ortokeratotyczny;
KCOT, typ ortokeratotyczny lub/i z nienaruszoną blaszką zbitą kości kwalifikuje do wyłuszczenia i zastosowania metody agresywnej (do rozważenia metoda dwuetapowa).
84
Rana chirurgiczna związana z nacięciem błony śluzowej jamy ustnej z zachowaniem warunków aseptyczności określana jest raną:
A)
czystą
B)
czystą-skażoną
C)
skażoną
D)
brudną.
E)
zakażoną.
B) czystą-skażoną
85
Która z niżej wymienionych torbieli może mieć charakter torbieli zastoinowej drobnego gruczołu śluzowego?
A)
torbiel kanału przysiecznego.
B)
torbiel samotna kości.
C)
torbiel erupcyjna.
D)
torbiel zawiązkowa.
E)
żadna z wymienionych.
A)
torbiel kanału przysiecznego.
Przyjmuje się, że punktem wyjścia ICC może być gruczoł wydzielniczy błony śluzowej jamy nosowej, zatoki szczękowej lub podniebienia. W tym wypadku ICC ma charakter torbieli zastoinowej drobnego gruczołu śluzowego, która wpukla się w obręb światła kanału przysiecznego.
86
Objaw „wyszczerbionej szklanki” może wystąpić w przypadku:
1) zastosowania znieczulenia metodą Jarząba;
2) zastosowania znieczulenia metodą Berchera;
3) ostrego zapalenia kości żuchwy;
4) szkliwiaka zewnątrzkostnego/obwodowego żuchwy;
5) raka szkliwiakowego żuchwy.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
1, 2, 5.
C)
1, 3, 5.
D)
3, 4, 5
E)
1, 3, 4, 5.
C)
1, 3, 5.
1) zastosowania znieczulenia metodą Jarząba;
Metoda Jarząba to jeden ze sposobów znieczulenia nerwu zębodołowego dolnego, w wyniku którego może dojść do wystąpienia objawu "wyszczerbionej szklanki"
3) ostrego zapalenia kości żuchwy;
W ostrym zapaleniu kości żuchwy występuje niedoczulica wargi dolnej spowodowana płynem wysiękowym zapalnym uciskającym na nerw zębodołowy dolny w kanale żuchwowym. Prowadzi to do wystąpienia objawu Vincenta, którego symptomy są tożsame z objawem "wyszczerbionej szklanki".
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 184]
5) raka szkliwiakowego żuchwy.
Rak szkliwiakowy jest złośliwym nabłonkowym nowotworem zębopochodnym, w przebiegu którego jednym z pierwszych objawów może być niedoczulica skóry bródki i wargi po stronie rozwoju guza, czyli objaw Vincenta.
87
Do powikłań wewnątrzczaszkowych przewlekłego zapalenia zatok należą:
1) ropień podokostnowy;
2) zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej;
3) ropień mózgu;
4) ropień podtwardówkowy;
5) zakrzepowe zapalenie zatok żylnych opony twardej.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3, 4.
B)
1, 2, 3, 5.
C)
1, 2, 4, 5.
D)
2, 3, 4, 5.
E)
2, 3, 4.
D)
2, 3, 4, 5.
2) zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej;
3) ropień mózgu;
4) ropień podtwardówkowy;
5) zakrzepowe zapalenie zatok żylnych opony twardej.
88
W przypadku planowanego zabiegu resekcji połączonej z odbarczeniem torbieli ma zastosowanie cięcie:
A)
Partscha.
B)
Pichlera.
C)
poziome.
D)
kątowe.
E)
każde z wymienionych.
B)
Pichlera.
Cięcie Pichlera ma zastosowanie wówczas, gdy resekcja połączona jest z odbarczeniem torbieli.
89
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące raka gruczołowo-torbielowatego:
1) jego inna nazwa to oblak;
2) częściej rozwija się w małych gruczołach ślinowych jamy ustnej i podniebienia;
3) częściej rozwija się w dużych gruczołach ślinowych jamy ustnej i podniebienia;
4) rośnie szybko;
5) rośnie powoli;
6) nigdy nie szerzy się przestrzeniami okołonerwowymi;
7) nacieka tkanki miękkie i kości.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
2, 4, 7.
B)
2, 5, 7.
C)
1, 4, 7.
D)
3, 5, 6.
E)
1, 2, 5, 7.
E)
1, 2, 5, 7.
65
%
1) jego inna nazwa to oblak;
Nazwa łacińska carcinoma adenoides cysticum, dawniej cylindroma.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 369, Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 329]
2) częściej rozwija się w małych gruczołach ślinowych jamy ustnej i podniebienia;
Oblak częściej rozwija się na podłożu drobnych gruczołów ślinowych rozrzuconych w błonie śluzowej jamy ustnej. Najczęściej dotyczy gruczołów na
policzku,
podniebieniu,
dnie jamy ustnej [wg Bartkowskieg]
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 369, Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 329]
5) rośnie powoli;
Rośnie powoli - jest najbardziej podstępnie rosnącym nowotworem złośliwym ślinianek.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 269]
7) nacieka tkanki miękkie i kości.
Poza wybitną złośliwością miejscową - nacieka kości i tkanki miękkie ma zdolność szerzenia się na drodze naczyń krwionośnych, dając przerzuty do płuc i kości najczęściej ze wszystkich raków ślinianek.
90
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące raka wargi:
1) leczenie polega na zamrożeniu zmiany o wielkości do 2 cm lub wycięciu czerwieni wargowej, jeżeli zmiana obejmuje więcej niż połowę wargi w przypadku stadium zaawansowania T1;
2) jeżeli zmiana nie nacieka w głąb i ma wymiar < 0,5 cm w przypadku stadium zaawansowania T1 leczenie polega na wycięciu „V” z rekonstrukcją lub brachyterapii, zamrożeniu;
3) umiejscowienie raka w okolicy kąta ust stanowi przeciwwskazanie do brachyterapii i (lub) teleterapii podobnie jak naciekanie kąta żuchwy;
4) przerzuty w raku wargi występują u ok. 10% chorych i dlatego nie wykonuje się elektywnego wycięcia węzłów chłonnych;
5) rak wargi jest zwykle rakiem płaskonabłonkowym o średnim (G2) lub niskim (G3) stopniu zróżnicowania.
Prawidłowa odpowiedź to:
A) 1, 2, 3.
B) 2, 4.
C) 2, 4, 5.
D) 3, 4.
E) 1, 4, 5.
B)
2, 4.
2) jeżeli zmiana nie nacieka w głąb i ma wymiar < 0,5 cm w przypadku stadium zaawansowania T1 leczenie polega na wycięciu „V” z rekonstrukcją lub brachyterapii, zamrożeniu;
Dodatkowo jeżeli zmiana zajmuje kąt ust wykonywana jest plastyka, np. sposobem Estlandera.
4) przerzuty w raku wargi występują u ok. 10% chorych i dlatego nie wykonuje się elektywnego wycięcia węzłów chłonnych;
Przerzuty do węzłów chłonnych w raku wargi występują u ok. 10% chorych i dlatego nie wykonuje się elektywnego wycinania węzłów. Chorzy T3N0-1 powinni być napromieniani po ewentualnej aspiracyjnej biopsji cienkoigłowej węzła wykrytego podczas badania klinicznego lub ultrasonograficznego.
91
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące procesu powstawania torbieli korzeniowej (RC):
1) wzrost rozmiarów miękkotkankowej torbieli w obrębie struktury kostnej związany jest z syntezą prostaglandyn przez komórki torbieli, co odpowiada za proces resorpcji kości;
2) czynnikiem warunkującym rozpoczęcie procesu rozwoju RC są egzotoksyny bakteryjne uwalniane przez bakterie, aktywujące biochemiczną aktywność EGFR (receptora nabłonkowego czynnika wzrostu);
3) teoria niedożywienia mówi o coraz słabszym odżywieniu rozrastających się we wszystkich kierunkach pasm nabłonkowych;
4) proces przejścia ziarniniaka okołowierzchołkowego na skutek proliferacji nabłonka i wytworzenia struktury torbieli jest odpowiedzią na czynnik infekcyjny i ma miejsce w około 85% przypadków.
Prawidłowa odpowiedź to:
A) tylko 1.
B) 1, 2, 3.
C) 2, 4.
D) 2, 3, 4.
E) żadne z wymienionych.
A) tylko 1.
1) wzrost rozmiarów miękkotkankowej torbieli w obrębie struktury kostnej związany jest z syntezą prostaglandyn przez komórki torbieli, co odpowiada za proces resorpcji kości;
(postuluje się), że wzrost rozmiarów miękkotkankowej torbieli w obrębie struktury kostnej związany jest z syntezą prostaglandyn przez komórki torbieli, która z kolei odpowiada za proces resorpcji kości. Późniejsze obserwacje wykazały również, że IL-1 i IL-6 produkowane przez komórki wyściółki nabłonkowej RC są podstawowymi cytokinami odpowiedzialnymi za proces resorpcji kości w fazie wzrostu torbieli.
92
Wskaż schorzenia układu sercowo-naczyniowego zaliczane do schorzeń z średniego stopnia ryzykiem wystąpienia bakteryjnego zapalenia wsierdzia:
1) wady serca nabyte;
2) stan po pomostowaniu aortalno-wieńcowym;
3) wszczepione sztuczne zastawki serca;
4) przerostowa kardiomiopatia;
5) ubytek typu otworu wtórnego w przegrodzie międzyprzedsionkowej;
6) chirurgicznie wytworzone zespolenie systemowo-płucne;
7) wypadanie zastawki mitralnej bez przecieku zwrotnego;
8) epizod bakteryjnego zapalenia wsierdzia w wywiadzie.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3, 8.
B)
2, 5, 7.
C)
1, 4.
D)
3, 6, 8.
E)
3, 6, 7, 8.
C)
1, 4.
1) wady serca nabyte;
4) przerostowa kardiomiopatia;
Pacjenci z kardiomiopatią przerostową i wadami nabytymi znajdują się w grupie średniego stopnia ryzyka wystąpienia IZW. Nie wymagają profilaktyki antybiotykowej przed zabiegami stomatologicznymi.
93
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące śluzowiaka (mucocoele):
1) lokalizuje się zwykle w obrębie wargi górnej;
2) rozwija się u pacjentów mających wadliwie dopasowane aparaty ortodontyczne;
3) leczeniem z wyboru jest wycięcie torbieli wraz z przyległymi gruczołami ślinowymi;
4) nawrotowość mucocoele przy zastosowaniu mikromarsupializacji jest mniejsza niż przy jej wycięciu;
5) w przypadku mnogiego występowania zaleca się odparowanie śluzowiaków laserem CO2.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2.
B)
1, 2, 3.
C)
2, 3, 5.
D)
wszystkie wymienione.
E)
2, 4.
C)
2, 3, 5.
69
%
2) rozwija się u pacjentów mających wadliwie dopasowane aparaty ortodontyczne;
MEC może mieć tło jatrogenne i wynikać z wadliwie dopasowanego aparatu ortodontycznego czy klamry protezy.
3) leczeniem z wyboru jest wycięcie torbieli wraz z przyległymi gruczołami ślinowymi;
Gruczoły należy wyciąć aż do podłoża mięśniowego - pomaga to uniknąć wznowy.
5) w przypadku mnogiego występowania zaleca się odparowanie śluzowiaków laserem CO.
Jest to jedna z metod alternatywnych, jest szczególnie polecane u dzieci i wiąże się z niskim wskaźnikiem nawrotowości - około 2,4%.
Wadą tej metody jest jednak brak możliwości poddania zmiany badaniu histopatologicznemu.
94
Schemat hematologicznego przygotowania pacjenta z hemofilią A do zabiegów chirurgicznych obejmuje przetoczenie:
1) koncentratu czynnika VIII;
2) koncentratu czynnika IX;
3) krioprecypitatu;
4) świeżo mrożonego osocza;
5) oczyszczonego fibrynogenu.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 4.
B)
2, 3, 4.
C)
4, 5.
D)
2, 5.
E)
1, 3, 5.
A)
1, 3, 4.
1) koncentratu czynnika VIII;
3) krioprecypitatu;
4) świeżo mrożonego osocza;
Świeżo mrożone osocze jest opcjonalne.
95
Znieczulenie przewodowe nerwu bródkowego umożliwia przeprowadzenie bezbolesnego zabiegu w zakresie:
A)
wargi dolnej.
B)
dolnych siekaczy.
C)
dolnych przedtrzonowców.
D)
prawdziwe są odpowiedzi A i B.
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B i C
A)
wargi dolnej.
Znieczulenie nerwu bródkowego zapewnia możliwość bezbolesnego wykonania zabiegu w obrębie wargi dolnej (po stronie znieczulenia).
96
Złamanie typu LeFort I nie obejmuje:
A)
przegrody nosa.
B)
guza szczęki.
C)
blaszki pionowej kości podniebiennej.
D)
dna oczodołu.
E)
wyrostka zębodołowego szczęki
D)
dna oczodołu.
Dno oczodołu objęte jest złamaniem w przypadku Le Fort II i III.
97
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące kleszczy prostych z zestawu Tomesa-Bertena:
A)
służą do usuwania górnych zębów siecznych i kłów
B)
oś dziobów, zamka i ramion tworzy jedną linię.
C)
dla zębów stałych i mlecznych dostępne są różne rozmiary tych kleszczy.
D)
mogą służyć one do usuwania siekaczy dolnych tzw. „chwytem z góry”
E)
dzioby od strony wewnętrznej zaopatrzone są w rowki.
D)
mogą służyć one do usuwania siekaczy dolnych tzw. „chwytem z góry”
Kleszcze proste służą do usuwania zębów siecznych i kłów w szczęce, nie używa się ich w dolnym łuku.
98
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące śluzaka zębopochodnego:
1) najczęstszą lokalizacją śluzaka jest boczny odcinek trzonu żuchwy, okolicy zębów przedtrzonowych i trzonowych;
2) nie rozwija się w nieuzębionych odcinkach kości szczękowych;
3) jest nowotworem półzłośliwym z dużą skłonnością do nawrotów i częstymi przypadkami złośliwej transformacji w kierunku śluzakomięsaka;
4) obraz radiologiczny śluzaka zębopochodnego szczęki przybiera wejrzenie „matowego szkła”, imitując obecność zmiany włóknisto-kostnej;
5) cechą charakterystyczną śluzaka jest brak torebki.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 4
B)
1, 3, 4.
C)
1, 3, 5
D)
1, 4, 5.
E)
1, 3, 4, 5
D) 1, 4, 5.
1) najczęstszą lokalizacją śluzaka jest boczny odcinek trzonu żuchwy, okolicy zębów przedtrzonowych i trzonowych - często występuje również w okolicy także okolica jej kąta. Nieco rzadziej guz ob serwuje się w odcinku bródkowym żuchwy. Około 30% przypadków OM dotyczy szczęki i tutaj zwykle rozwija się w okolicy zębów trzonowych, może dotyczyć również rejonów zębów siecznych i przedtrzonowych.
4) obraz radiologiczny śluzaka zębopochodnego szczęki przybiera wejrzenie „matowego szkła”, imitując obecność zmiany włóknisto-kostnej;
Obraz radiologiczny OM szczęki zwykle przybiera wejrzenie „matowego szkła”, imitując obecność zmiany włóknisto-kostnej.
Kaczmarzyk, Nowotwory zębopochodne i guzy nowotworopodobne, 2009, s. 135.
5) cechą charakterystyczną śluzaka jest brak torebki.
Jedną z bardziej charakterystycznych dla tego guza cech jest brak torebki oraz zdolność do naciekania galaretowatej tkanki nowotworu w obręb przestrzeni międzybeleczkowej kości, stąd postępowanie oszczędzające często związane jest z nieradykalnością zabiegu, a ta z kolei przekłada się na wysokie ryzyko nawrotu.
99
Do powikłań, które mogą wystąpić po profilaktycznym usunięciu zatrzymanego dolnego zęba mądrości należą:
1) suchy zębodół;
2) uszkodzenie nerwu zębodołowego dolnego;
3) uszkodzenie nerwu językowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
tylko 1.
B)
tylko 2.
C)
1, 2.
D)
1, 3.
E)
wszystkie wymienione.
E) wszystkie wymienione.
1) suchy zębodół;
Suchy zębodół występuje w około 10% przypadków, jeśli ząb usuwany jest ze wskazań leczniczych i w około 0,5% przypadków, kiedy ząb usuwany jest profilaktycznie.
2) uszkodzenie nerwu zębodołowego dolnego;
Uszkodzenie nerwu zębodołowego dolnego występuje w około 1,5% przypadków, jeśli ząb usuwany jest ze wskazań leczniczych. Wg Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 101 powikłanie to nie występuje po profilaktycznym usunięciu zęba. Fakt, że nie stwierdzono w obserwacjach autora uszkodzenia nerwu zębodołowego dolnego w usunięciu ze wskazań profilaktycznych nie musi być twardym dowodem, że powikłanie takie nie może wystąpić.
Również po zweryfikowaniu odpowiedzi w CEM okazało się, że punkt ten zawiera się również w prawidłowym wariancie.
3) uszkodzenie nerwu językowego.
Uszkodzenie nerwu językowego występuje w 0,7% po usunięciu zęba ze wskazań leczniczych i 1,1% po usunięciu profilaktycznym.
100
Zespół Hornera jest powikłaniem występującym po znieczuleniu przewodowym:
A)
do otworu żuchwy
B)
do kanału przysiecznego.
C)
do otworu podoczodołowego.
D)
do guza szczęki.
E)
do otworu podniebiennego większego.
D)
do guza szczęki.
Po znieczuleniu do guza szczęki może pojawić się czasowa ślepota lub zaburzenia sprawności widzenia.
W takich przypadkach można zaobserwować zespół Hornera objawiający się:
zwężeniem źrenicy,
opadnięciem powieki,
zapadnięciem się gałki ocznej.
101
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące postępowania w trakcie zabiegu chirurgicznego u pacjenta po radioterapii:
1) ranę poekstrakcyjną należy zamknąć szczelnie szwami, jednak unikając nadmiernego naprężenia tkanek;
2) osłona antybiotykowa (antybiotyk o szerokim spektrum działania) powinna być zlecona przed zabiegiem, bez potrzeby kontynuacji;
3) zawsze należy używać środków do znieczulenia miejscowego z dodatkiem substancji naczyniozwężających;
4) ranę należy zamknąć na głucho, dlatego wskazane jest nacięcie płata śluzówkowookostnowego oraz odwarstwienie okostnej w celu mobilizacji;
5) powinno się wykonać ewentualną plastykę wyrostka zębodołowego w miejscu po ekstrakcjach w celu wygładzenia brzegów kostnych.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 4.
B)
1, 5.
C)
2, 4.
D)
3, 5.
E)
4, 5.
B)
1, 5.
71
%
1) ranę poekstrakcyjną należy zamknąć szczelnie szwami, jednak unikając nadmiernego naprężenia tkanek;
Zszycie rany zapobiega infekcjom, które mogłyby być przyczyną powikłań, np. osteoradionekrozy. Ranę zamykamy szczelnie, ale staramy się nie naciągać zbytnio tkanek bo mogłoby to spowolnić gojenie.
5) powinno się wykonać ewentualną plastykę wyrostka zębodołowego w miejscu po ekstrakcjach w celu wygładzenia brzegów kostnych.
Wygładzenie brzegów kostnych ułatwi gojenie i zapobiegnie powikłaniom. Ostre zakończenie wyrostka mogłoby powodować ból, utrudnione gojenie albo nawracające zranienia po zagojeniu - ostra krawędź przebijałaby delikatną błonę śluzową.
102
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące rogowaciejąco-torbielowatego guza zębopochodnego (KCOT):
1) histogenetycznie KCOT wywodzi się z nabłonka zębotwórczego, a jego źródłem mogą być pozostałości blaszki zębowej i komórki warstwy podstawnej nabłonka błony śluzowej;
2) KCOT najczęściej umiejscawia się w żuchwie (według różnych źródeł 65-83% przypadków), z czego ponad połowa w okolicy jej kąta;
3) KCOT zlokalizowany w szczęce bardzo powoli penetruje w obręb zatoki szczękowej;
4) wyróżnia się dwa podstawowe typy KCOT rozwijającego się wewnątrzkostnie: parakeratotyczny i ortokeratotyczny;
5) radiologicznie KCOT początkowo ma postać niewielkiego, okrągłego lub owalnego wielokomorowego przejaśnienia wewnątrz kości, które jest słabo odgraniczone i nie posiada wyraźnej otoczki osteosklerotycznej.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
2, 3, 4.
C)
2, 5.
D)
3, 5.
E)
1, 2, 4.
E)
1, 2, 4.
1) histogenetycznie KCOT wywodzi się z nabłonka zębotwórczego, a jego źródłem mogą być pozostałości blaszki zębowej i komórki warstwy podstawnej nabłonka błony śluzowej;
Należy do grupy guzów zawierających nabłonek zębotwórczy z dojrzałym, włóknistym podścieliskiem, bez zębopochodnej ektomezenchymy.
[Kaczmarzyk, Nowotwory zębopochodne i guzy nowotworopodobne, 2009, s. 26, 83]
2) KCOT najczęściej umiejscawia się w żuchwie (według różnych źródeł 65-83% przypadków), z czego ponad połowa w okolicy jej kąta;
Lokalizacja w żuchwie jest najczęstsza. Guzy zlokalizowane w szczęce są rzadsze.
Z badań wynika, że u pacjentów po 50. roku życia KCOT umiejscawia się częściej w szczęce.
[Kaczmarzyk, Nowotwory zębopochodne i guzy nowotworopodobne, 2009, s. 83]
4) wyróżnia się dwa podstawowe typy KCOT rozwijającego się wewnątrzkostnie: parakeratotyczny i ortokeratotyczny;
Wyróżnia się dwa podstawowe typy KCOT rozwijającego się wewnątrzkostnie: parakeratotyczny (85%, wyższa agresywność i skłonność do wznów) i ortokeratotyczny (kryterium podziału stanowi obraz histologiczny wyściółki guza). Spotyka się również postaci mieszane.
Wyróżnia się również typ lity - jest to natomiast postać wybitnie rzadko spotykana (opisano 3 przypadki)
103
Przy wykonywaniu znieczulenia miejscowego u pięcioletniego dziecka o wadze 20 kg, przy użyciu 2% roztworu lidokainy bez dodatku leków zwężających naczynia, maksymalna objętość leku, jaką można podać pacjentowi wynosi:
A)
10 ml.
B)
7 ml.
C)
5 ml.
D)
3 ml.
E)
1 ml.
D)
3 ml.
WAŻNE: Niestety istnieją rozbieżności pomiędzy źródłami do egzaminu. W literaturze do chirurgii stomatologicznej dawka lidokainy bez środka obkurczającego wynosi 3 mg/kg m.c. natomiast w literaturze do stomatologii dziecięcej [Olczak-Kowalczyk, Współczesna Stomatologia Wieku Rozwojowego, 2017, s. 257] jest ona inna i wynosi 2 mg/kg m.c.
Gdyby podobne pytanie pojawiło się w stomatologii dziecięcej to poprawną odpowiedzią byłoby 2 ml.
104
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do usunięcia zęba jest:
A)
opryszczka wargowa
B)
ząb tkwiący w guzie nowotworowym.
C)
wrzodziejące zapalenie dziąseł.
D)
nadciśnienie tętnicze.
E)
żadne z wymienionych.
B)
ząb tkwiący w guzie nowotworowym.
Kontakt zęba ze złośliwym guzem nowotworowym: w takich przypadkach ekstrakcja jest bezwzględnie przeciwwskazana ze względu na znaczące ryzyko rozprzestrzenienia procesu nowotworowego.
105
Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące ropnia okołożuchwowego:
1) jego przyczyną może być zespół utrudnionego wyrzynania dolnego zęba mądrości;
2) leczenie może polegać na nacięciu błony śluzowej pomiędzy fałdem podjęzykowym a częścią zębodołową żuchwy;
3) może być powikłaniem ropnego zapalenia ślinianki podżuchwowej;
4) może być powikłaniem pourazowego zapalenia kości żuchwy.
Prawidłowa odpowiedź to:
A) tylko 1.
B) tylko 2.
C) 2, 3.
D) 2, 4.
E) wszystkie wymienione.
B)
tylko 2.
2) leczenie może polegać na nacięciu błony śluzowej pomiędzy fałdem podjęzykowym a częścią zębodołową żuchwy;
Ropień otwiera się zewnątrzustnie w krótkotrwałym znieczuleniu ogólnym. Prowadzi się cięcie równoległe 2 cm poniżej dolnej krawędzi żuchwy.
106
Wskaż cechy charakteryzujące zębiaka złożonego:
1) jest najczęściej występującym guzem zębopochodnym;
2) występuje około 2 razy częściej u kobiet;
3) najczęstszą lokalizacją jest boczny odcinek trzonu żuchwy;
4) w rzadkich przypadkach ulega wyrzynaniu i określany jest wówczas mianem zębiaka wyrzniętego;
5) zawiera jedynie zębinę, o chaotycznej strukturze;
6) jest guzem niebolesnym i wolnorosnącym;
7) wyróżnia się cztery stadia rozwoju guza wg Reichart i Philipsen;
8) charakterystyczne w późnym stadium rozwoju guza jest silniejsze wysycenie tkanek guza w porównaniu do sąsiadujących zębów;
9) charakterystyczne w późnym stadium rozwoju guza jest słabsze wysycenie tkanek guza w porównaniu do sąsiadujących zębów.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 4, 9.
B)
2, 5, 7.
C)
3, 6, 8.
D)
4, 7, 8.
E)
2, 3, 6.
C)
3, 6, 8.
67
%
3) najczęstszą lokalizacją jest boczny odcinek trzonu żuchwy;
Zębiak złożony może występować w każdym odcinku wyrostków zębodołowych szczęk, jak i części zębodołowej żuchwy, jednak najczęściej spotykaną jego lokalizacją jest boczny odcinek trzonu żuchwy, a drugim co do częstości umiejscowieniem jest przedni odcinek szczęki.
[Kaczmarzyk, Nowotwory zębopochodne i guzy nowotworopodobne, 2009, s. 111]
6) jest guzem niebolesnym i wolnorosnącym;
OC jest guzem niebolesnym i wolno rosnącym. Wzrost zmiany jest związany z dojrzewaniem guza i po jego zakończeniu (zakończenie procesu odontogenezy) OC najczęściej nie ulega dalszemu wzrostowi. Ból i objawy zapalne spowodowane zakażeniem rzadko towarzyszą rozwojowi OC.
[Kaczmarzyk, Nowotwory zębopochodne i guzy nowotworopodobne, 2009, s. 111]
8) charakterystyczne w późnym stadium rozwoju guza jest silniejsze wysycenie tkanek guza w porównaniu do sąsiadujących zębów;
W stadium późnym guz uwidacznia się jako silnie wysycona, amorficzna masa tkanek twardych zęba otoczona cienkim rąbkiem przejaśnienia (końcowe stadium mineralizacji tkanek guza). Charakterystyczną w tym etapie cechą jest silniejsze wysycenie tkanek guza w porównaniu z sąsiadującymi zębami.
107
Do zabiegów stomatologicznych o pośrednim ryzyku krwawienia należą:
1) znieczulenie nasiękowe;
2) znieczulenie przewodowe;
3) niepowikłana ekstrakcja jednego zęba;
4) wszczepienie implantu;
5) skaling poddziąsłowy.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3.
B)
1, 3, 5.
C)
2, 3, 4.
D)
2, 3, 5.
D)
2, 3, 5.
61
%
2) znieczulenie przewodowe;
3) niepowikłana ekstrakcja jednego zęba;
5) skaling poddziąsłowy.
108
Uporządkuj w odpowiedniej kolejności etapy usuwania zęba:
1) uchwyt wyrostka zębodołowego;
2) zerwanie więzadła okrężnego;
3) nałożenie kleszczy;
4) wtłoczenie dziobów i zamknięcie kleszczy;
5) zwichnięcie zęba;
6) wyjęcie zęba z zębodołu;
7) kontrola zębodołu;
8) odpowiednie zaopatrzenie zębodołu.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8.
B)
1, 2, 3, 4, 5, 6 ,8, 7.
C)
1, 2, 5, 4, 6, 7, 8.
D)
2, 1, 3, 4, 5, 6, 8, 7.
E)
2, 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8.
A)
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8.
109
Obecność widocznych kryształków cholesterolu w punktacie z torbielowatej zmiany w obrębie szczęki przemawia za obecnością torbieli:
A)
samotnej.
B)
gruczołowej.
C)
dermoidalnej.
D)
korzeniowej.
E)
żadnej z powyższych.
D)
korzeniowej.
Prostym i bardzo przydatnym badaniem diagnostycznym jest punkcja cienkoigłowa torbieli, możliwa do przeprowadzenia w przypadku ścieńczenia lub przerwania blaszki korowej kości. Zawartość torbieli stanowi płyn o charakterystycznej bursztynowej barwie, z zauważalną opalescencją kryształków cholesterolu. Torbiele zropiałe zawierają treść ropną i wówczas kryształki cholesterolu nie zawsze są widoczne.
110
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące promienicy kości szczęk i żuchwy:
1) inna nazwa promienicy to aktynomykoza;
2) występuje najczęściej w szczęce, zwłaszcza w okolicy wyrostka jarzmowego;
3) w postaci obwodowej zakażenie szerzy się z błony śluzowej i skóry;
4) w postaci ropnej i guzowatej oprócz leczenia farmakologicznego niezbędne jest leczenie chirurgiczne;
5) materiał do badania histopatologicznego może stanowić ziarnina pobrana z przetok.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 4.
B)
3, 5.
C)
1, 3, 4, 5.
D)
1, 3, 5.
E)
wszystkie wymienione.
C)
1, 3, 4, 5.
63
%
1) inna nazwa promienicy to aktynomykoza;
Z łaciny actinomycosis.
3) w postaci obwodowej zakażenie szerzy się z błony śluzowej i skóry;
W postaci obwodowej zakażenie szerzy się na kość z tkanek miękkich otoczenia (śluzówki lub skóry). Po nacieczeniu okostnej zakażenie przechodzi na kość, kiedy to promieniowce wnikają przez kanały Hawersa do kości gąbczastej. Oprócz obserwowanych procesów litycznych (rozrzedzenie lub ubytki) w obrazie radiologicznym stwierdza się również proces nadmiernego kostnienia odokostnowego.
Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 188
Zakażenie promienicze wychodzące z jamy ustnej szerzy się najczęściej w kierunku skóry, obejmując tkankę łączną międzypowięziową, luźną tkankę podskórną i skórę, wyjątkowo zaś zajmuje tkankę kostną.
Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 160
4) w postaci ropnej i guzowatej oprócz leczenia farmakologicznego niezbędne jest leczenie chirurgiczne;
W postaci ropnej i guzowatej promienicy poza antybiotykoterapią niezbędne jest leczenie chirurgiczne. Obejmuje ono nacięcie, drenaż i sączkowanie ropni, łyżeczkowanie przetok, a w przypadku procesu w kości usuwanie martwaków kostnych. Guzy promienicze tkanek miękkich i kości usuwa się w granicach tkanek zdrowych.
Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 163.
5) materiał do badania histopatologicznego może stanowić ziarnina pobrana z przetok.
Do badania histopatologicznego promienicy materiał mogą stanowić:
wydzielina pobrana z przetoki,
ziarnina pobrana z przetok
zmieniona chorobowo tkanka miękka
zmieniona chorobowa tkanka kostna.
111
Do objawów klinicznych raka szczęki zalicza się:
1) jednostronny wyciek z nosa posokowatej treści z domieszką krwi;
2) rozchwianie górnych zębów;
3) objaw Vincenta;
4) łzawienie;
5) wytrzeszcz gałki ocznej;
6) bóle i mrowienie policzka.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2.
B)
1, 2, 6.
C)
4, 5, 6.
D)
1, 2, 4, 5, 6.
E)
wszystkie wymienione.
D)
1, 2, 4, 5, 6.
1) jednostronny wyciek z nosa posokowatej treści z domieszką krwi;
2) rozchwianie górnych zębów;
4) łzawienie;
5) wytrzeszcz gałki ocznej;
6) bóle i mrowienie policzka.
112
Palpacyjnie twarde węzły chłonne zlewające się w pakiety, które ulegają rozmiękaniu i tworzą niebolesne obszary chełbotania z przetokami są charakterystyczne dla:
A)
podostrej postaci gruźlicy węzłów chłonnych.
B)
przerzutów nowotworowych.
C)
odczynu węzłowego w przebiegu zakażenia promieniczego.
D)
ostrego ropnego nieswoistego zapalenia węzłów chłonnych.
E)
ostrej postaci gruźlicy węzłów chłonnych.
A)
podostrej postaci gruźlicy węzłów chłonnych.
Przy braku leczenia [podostrego gruźliczego zapalenia węzłów chłonnych] węzły ulegają dalszemu powiększaniu oraz zlewaniu w pakiety o nierównej powierzchni. Ich rozmiękanie jako wynik odczynów nadwrażliwości ze strony gospodarza oraz pojawiający się nawet po kilku miesiącach objaw chełbotania bez cech stanu zapalnego („zimne ropnie” - abscessus tuberculosi frigidi) świadczą o bezpostaciowej martwicy skrzepowej węzłów (tzw. serowacenie - caseificatio). Wówczas zrastają się one z otoczeniem - tzw. wtopienie węzłów.
113
Operacja Rouge'a-Denkera:
A)
jest stosowana w przypadku małych zmian w zatoce szczękowej zamiast operacji Caldwell-Luca.
B)
polega na usunięciu ściany przedniej i przyśrodkowej zatoki wraz z obrzeżem kostnym otworu gruszkowatego.
C)
jest stosowana w przypadku śluzowiaka zatoki szczękowej.
D)
to czynnościowa chirurgia endoskopowa.
E)
to punkcja zatoki szczękowej.
C)
jest stosowana w przypadku śluzowiaka zatoki szczękowej.
5
%
Aktualnie śluzowiaka zatoki szczękowej leczy się endoskopowo. Wykonuje się antrostomię w obrębie środkowego bądź dolnego przewodu nosowego. Podstawowym celem zabiegu jest do prowadzenie do prawidłowej drożności ujścia zatoki, co ma zapobiec dalszemu zaleganiu treści śluzowej. Zwykle w niedługim czasie po zabiegu dochodzi do szybkiego ustępowania deformacji kostnej i związanych z nią powikłań, w tym również oczodołowych. Błona śluzowa stanowiąca wyściółkę MC w krótkim czasie po zabiegu endoskopowym wraca do prawidłowego stanu.
114
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zespołu Sjögrena:
1) do obrzęku przyusznic częściej dochodzi w zespole wtórnym;
2) częściej chorują kobiety;
3) jest wynikiem zaburzeń immunoregulacji, co doprowadza do powstania nacieków monocytarnych;
4) jego objawy to kseroftalmia, kserostomia i zapalenie tkanki łącznej;
5) w badaniach serologicznych obecne są przeciwciała przeciwplazmatyczne.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 4.
B)
2, 3, 4.
C)
2, 4.
D)
2, 4, 5.
E)
wszystkie wymienione.
C)
2, 4.
2) częściej chorują kobiety;
Zespół wykazuje predylekcję do płci żeńskiej - K : M = 9 : 1.
4) jego objawy to kseroftalmia, kserostomia i zapalenie tkanki łącznej;
Jest to typowa triada objawów charakterystyczna dla zespołu Sjögrena.
115
Uszkodzenie naczynia tętniczego może wystąpić jako powikłanie znieczulenia:
1) na guzie szczęki;
2) metodą Weissbrema;
3) metodą Meissnera;
4) nerwu nosowo-podniebiennego drogą śródnosową.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2.
B)
1, 3.
C)
2, 3.
D)
2, 3, 4.
E)
tylko 3.
E)
tylko 3.
3) metodą Meissnera;
Podczas znieczulenia metodą Weissbrema może dojść do uszkodzenia tętnicy zębodołowej dolnej (odgałęzienie tętnicy szczękowej).
Pytanie ułożone jest stricte pod podręcznik Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 93, gdyż tylko on opisuje drogę śródnosową znieczulania nerwu nosowo-podniebiennego. Autor ten wskazuje, że krwiaki w wyniku zranienia naczyń najczęściej powstają w trakcie znieczulenia nerwów zębodołowych górnych tylnych, przez uszkodzenie splotu skrzydłowego, nerwu zębodołowego dolnego w przestrzeni skrzydłowo-żuchwowej oraz znieczulenia nasiękowego w dnie jamy ustnej.
I o ile metoda Meissnera umożliwia równoczesne znieczulenie wszystkich 3 nerwów biegnących właśnie w przestrzeni skrzydłowe-żuchwowej to w metodzie Weissbrema igła nie osiąga przestrzeni skrzydłowo-żuchwowej a w założeniu ma dojść do tzw. torus mandibulae, którą to nazwą określa autor kostny wzgórek na wewnętrznej powierzchni nasady wyrostka dziobiastego.
Dodatkowo odpowiedź ta została zweryfikowana przez zespół WNL w CEM.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 95, 97]
116
Socket sealing, inaczej uszczelnienie zębodołu:
1) jest jedną z technik zachowania optymalnej objętości kości wyrostka zębodołowego i korzystnej architektury tkanek miękkich;
2) polega na wprowadzeniu materiału kościozastępczego do zębodołu oraz pokryciu go błoną zaporową;
3) polega na pokryciu zębodołu błoną zaporową, kolagenem lub przeszczepem autogennym, bez jego uprzedniego wypełnienia;
4) prowadzi do utrzymania prawidłowego przedsionkowego i grzbietowego konturu otaczających tkanek miękkich;
5) wiąże się z wprowadzeniem materiału kostnego lub kościozastępczego do ubytku poekstrakcyjnego, ograniczonego całkowicie zachowanymi ścianami kostnymi.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
1, 3, 5.
C)
1, 3, 4.
D)
2, 3, 5.
E)
2, 4, 5.
C)
1, 3, 4.
117
Zdolność materiału do samodzielnego wytwarzania tkanki kostnej to:
A)
osteokondukcja.
B)
osteoindukcja.
C)
osteostymulacja.
D)
osteoproliferacja.
E)
osteoallogeneza.
D)
osteoproliferacja.
Osteoproliferacja (osteogeneza) to zdolność materiału do samoistnego wytwarzania tkanki kostnej. Własności takie mają tylko przeszczepy autogenne zawierające żywe osteoblasty, wzrastające w łożu tkankowym.
118
Typem szkliwiaka jednokomorowego charakteryzującym się najwyższą agresywnością miejscową i skłonnością do nawrotów jest typ:
A)
śródścienny.
B)
luminalny.
C)
intraluminalny.
D)
wielokomorowy.
E)
desmoplastyczny.
A)
śródścienny.
Typ śródścienny (tzw. mural type) to typ, w którym włóknista ściana torbielowatej struktury zawiera utkanie typowego szkliwiaka pęcherzykowego lub splotowatego. Część autorów uważa, że postać ta jest wariantem torbielowatym SMA.
Zaleca się aby w każdym przypadku rozpoznania śródściennego typu UA prze prowadzać postępowanie radykalne, gdyż wariant ten związany jest ze znacznie wyższą nawrotowością (około 35,7%), niż luminalny czy intraluminalny.
119
Pomiaru szczękościsku można dokonać mierząc rozwarcie szczek w linii środkowej między dolnymi i górnymi siekaczami przy pomocy palców. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące stopnia szczękościsku:
A)
I stopień szczękościsku to niemożność wprowadzenia przez lekarza trzech palców pomiędzy górne i dolne zęby sieczne.
B)
I stopień szczękościsku to niemożność wprowadzenia przez lekarza jednego palca pomiędzy górne i dolne zęby sieczne.
C)
II stopień szczękościsku to niemożność wprowadzenia przez lekarza dwóch palców pomiędzy górne i dolne zęby sieczne.
D)
III stopień szczękościsku to niemożność wprowadzenia przez lekarza trzech palców pomiędzy górne i dolne zęby sieczne.
E)
wszystkie powyższe są fałszywe.
E)
wszystkie powyższe są fałszywe.
Test ten przeprowadza się wykorzystując dłoń chorego, a nie lekarza. Pozwala to na zachowanie odpowiednich proporcji. Test ten nie miałby np. sensu w przypadku przeprowadzania go przez rosłego lekarza o dużych dłoniach wobec drobniejszego pacjenta.
120
Przeciwwskazaniem do łyżeczkowania zębodołów poekstrakcyjnych jest/są:
A)
brak zmiany okołowierzchołkowej na rtg.
B)
ostre ropne zapalenie ozębnej.
C)
ekstrakcje zębów z żywą miazgą.
D)
prawdziwe są B i C.
E)
prawdziwe są A, B i C.
E)
prawdziwe są A, B i C.
76
%
A - brak zmiany okołowierzchołkowej na rtg.
B - ostre ropne zapalenie ozębnej.
C - ekstrakcje zębów z żywą miazgą.
Powyższe są przeciwwskazaniami do łyżeczkowania zębodołu.
Dodatkowo nie łyżeczkujemy zębodołu po usunięciu zęba mlecznego w obawie o uszkodzenie zawiązka zęba stałego.
121
Która z wymienionych okoliczności nie stanowi uzasadnienia dla pozostawienia złamanego szczytu korzenia?
A)
mały rozmiar pozostawionego fragmentu, nie większy niż 4-5 mm.
B)
ząb bez infekcji, a w obrazie radiologicznym brak widocznych zmian wokół szczytu korzenia.
C)
płytkie położenie korzenia, co ułatwia jego usunięcie w razie komplikacji.
D)
usunięcie chirurgiczne pozostawionego korzenia może wiązać się z uszkodzeniem struktur anatomicznych, przede wszystkim nerwu zębodołowego dolnego.
E)
próba ekstrakcji może doprowadzić do przemieszczenia fragmentu korzenia w przestrzenie tkankowe lub do zatoki szczękowej.
C)
płytkie położenie korzenia, co ułatwia jego usunięcie w razie komplikacji.
Płytko położony fragment nie jest wskazaniem do jego pozostawienia. Korzeń musi być położony na tyle głęboko, tak aby po wygojeniu nie wystawał z kości, co mogłoby przeszkadzać pacjentowi w użytkowaniu protezy.
122
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zębiaka zestawnego (odontoma compositum, OCp):
1) OCp to najczęstszy nowotwór zębopochodny;
2) częsta lokalizacja zębiaka zestawnego pomiędzy korzeniem zęba mlecznego a koroną zawiązka zęba stałego jest przyczyną zatrzymania tego drugiego;
3) odontoidy to drobne, szczątkowe „ząbki” składające się na obraz nieotorbionej zmiany jaką jest zębiak zestawny;
4) leczeniem z wyboru zębiaka zestawnego jest wyłuszczenie guza z następową ekstrakcją zęba zatrzymanego;
5) zębiak zestawny nie wykazuje predylekcji płciowej i w 75% przypadków jest wykrywany przed 20. rokiem życia.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
1, 4, 5.
C)
2, 4, 5.
D)
2, 5.
E)
2, 4.
D)
2, 5.
2) częsta lokalizacja zębiaka zestawnego pomiędzy korzeniem zęba mlecznego a koroną zawiązka zęba stałego jest przyczyną zatrzymania tego drugiego;
Nierzadko guz umiejscawia się pomiędzy korzeniem zęba mlecznego a koroną znajdującego się głębiej zawiązka zęba stałego, prowadząc do jego zatrzymania.
Kaczmarzyk, Nowotwory zębopochodne i guzy nowotworopodobne, 2009, s. 14
5) zębiak zestawny nie wykazuje predylekcji płciowej i w 75% przypadków jest wykrywany przed 20. rokiem życia.
OCp występuje zwykle u dzieci i młodocianych - 3/4 przypadków jest wykrywanych przed 20. rokiem życia. Szczyt zachorowalności przypada na 1. i 2. dekadę życia.
123
Do cech nowotworu złośliwego należą:
1) brak atypii komórkowej;
2) histologiczna niedojrzałość z małymi odchyleniami od normy;
3) szybki, naciekający wzrost;
4) tendencja do ulegania zmianom wstecznym (martwica, owrzodzenie);
5) brak torebki.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 5.
B)
2, 3, 4.
C)
2, 3, 5.
D)
3, 4, 5.
E)
2, 3, 4, 5.
D)
3, 4, 5.
3) szybki, naciekający wzrost;
4) tendencja do ulegania zmianom wstecznym (martwica, owrzodzenie);
5) brak torebki.
124
Do metod zamykania połączenia ustno-zatokowego zalicza się:
1) zabieg Skalouda;
2) metodę Wassmunda-Borusiewicza;
3) zabieg Lautenschlaegera;
4) zabieg Dominika;
5) metodę Zangego.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 5.
B)
2, 5.
C)
1, 3, 4.
D)
2, 3, 5.
E)
2, 4, 5.
D)
2, 3, 5.
64
%
2) metodę Wassmunda-Borusiewicza;
Jest jedną z najczęściej stosowanych technik zamknięcia połączenia ustno-zatokowego. Zabieg polega na wytworzeniu trapezowatego płata śluzówkowo-okostnowego na wyrostku zębodołowym od strony policzka na wysokości przetoki, odwarstwieniu i przecięciu okostnej na całej szerokości i jego mobilizacji. W wyniku tych działań ulega on wydłużeniu. Następnie okrwawia się brzeg dziąsła (skośne ścięcie nabłonka) od strony podniebiennej (poprawka Borusiewicza). Zębodół i połączenie pokrywa się płatem i zszywa szwami węzełkowymi.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 133]
3) zabieg Lautenschlaegera;
Rzadko stosowana metoda, która zamknięcie połączenia jamy ustnej z zatoką szczękową kością wyrostka zębodołowego.
[Bartkowski, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 1996, s. 135]
5) metodę Zangego.
Polega na pokryciu połączenia ustno-zatokowego dwoma odwróconymi płatami śluzówkowo-okostnowymi utworzonym i od strony policzka i podniebienia. Metoda ta nie jest korzystna, gdyż miejsce zszycia płatów znajduje się nad przetoką co utrudnia gojenie.
125
Zespół Melkerssona-Rosenthala jest schorzeniem o przebiegu przewlekłym, z okresowymi zaostrzeniami. Wskaż cechy dotyczące tego zespołu:
1) najczęściej jednostronne obrzęki twarzy;
2) obwodowe porażenie nerwu VII;
3) obwodowe porażenie nerwu V;
4) pofałdowany lub pobruzdowany język;
5) obrzęk górnej wargi.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
1, 2, 4, 5.
C)
3, 4, 5.
D)
1, 3, 4.
E)
wszystkie wymienione.
B)
1, 2, 4, 5.
80
%
1) najczęściej jednostronne obrzęki twarzy;
Obrzęk twarzy (jednostronny) to objaw należący do podstawowej triady charakterystycznej dla tego zespołu.
Obrzęk jest miękki i niebolesny, obejmuje najczęściej wargę górną. Czerwień wargowa jest przekrwiona, często o popękanej powierzchni ze złuszczającym się nabłonkiem, pokryta zmianami o charakterze krost lub pęcherzy.
Niekiedy obrzęk obejmuje tkanki miękkie twarzy. Obrzęki utrzymują się kilka dni, po czym stopniowo samoistnie ustępują. Przy kolejnych i coraz częstszych oraz dłużej utrzymujących się nawrotach obrzęk staje się bardziej nasilony, aż ostatecznie ulega utrwaleniu. Opisane zmiany często współistnieją z obrzękiem błony śluzowej policzków, dziąseł oraz podniebienia (orofacial oedema). Dziąsła mogą ulegać przerostowi, przybierają barwę sinoczerwoną ze skłonnością do krwawień po mikrourazach.
2) obwodowe porażenie nerwu VII;
Obwodowe porażenie nerwu twarzowego to objaw należący do podstawowej triady charakterystycznej dla tego zespołu.
Porażenie nerwu twarzowego występuje w około 30-50%. Najczęściej ma ono charakter jednostronnego niedowładu, rzadziej całkowitego porażenia obwodowego typu Bella.
4) pofałdowany lub pobruzdowany język;
Pofałdowanie i pobruzdowanie języka to objaw należący do podstawowej triady charakterystycznej dla tego zespołu.
Występuje on w około 30-50% przypadków. Pobruzdowanie języka jest związane z obecnością w nim zapalenia ziaminiakowatego. Język może być typu geograficzego. Zmiany te niejednokrotnie współistnieją z trudnościami w połykaniu, a także zaburzeniem smaku oraz wydzielania śliny (hyposialgia, asialia).
5) obrzęk górnej wargi.
Warga górna ulega obrzękowi najczęściej.
[Kryst, Chirurgia szczękowo-twarzowa, 2011, s. 175]
Inne źródła podają, że obrzęk może dotyczyć najczęściej wargi dolnej i górnej.
126
Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące ropnia języka:
1) do jego przyczyn należą zakażenia zębopochodne;
2) ropień nasady języka nacina się z cięcia wewnątrzustnego, wykonując nacięcie pomiędzy fałdem podjęzykowym a częścią zębodołową żuchwy;
3) do objawów ropnia nasady języka należą ból, znaczne ograniczenie ruchomości języka, zaburzenia funkcji mowy;
4) ropień nacina się w znieczuleniu przewodowym nerwu językowego;
5) wśród przyczyn niezębopochodnych należy wymienić zapalenie ślinianki podjęzykowej lub podżuchwowej.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
wszystkie wymienione.
B)
2, 4, 5.
C)
1, 2, 3, 5.
D)
1, 4, 5.
E)
4, 5.
B)
2, 4, 5.
68
%
2) ropień nasady języka nacina się z cięcia wewnątrzustnego, wykonując nacięcie pomiędzy fałdem podjęzykowym a częścią zębodołową żuchwy;
Ropień nasady języka nacina się wyłącznie zewnątrzustnie. Wskazany sposób nacięcia dotyczy ropnia podjęzykowego.
4) ropień nacina się w znieczuleniu przewodowym nerwu językowego;
Ropień nasady języka nacina się w znieczuleniu ogólnym.
5) wśród przyczyn niezębopochodnych należy wymienić zapalenie ślinianki podjęzykowej lub podżuchwowej.
Wśród przyczyn niezębopochodnych biorących udział w etiologii ropnia nasady języka uwzględnia się: zapalenie migdałków językowych, podniebiennych, zropiałe torbiele dna jamy ustnej (skórzasta, naskórkowa, środkowa szyi).
Zapalenie ślinianki podżuchwowej lub podjęzykowej może być przyczyną ropnia podjęzykowego.
127
Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące torbieli tętniakowatej i samotnej kości:
1) zmiany te nie powinny być określane terminem „torbiel”, ponieważ nie posiadają one nabłonkowej wyściółki;
2) w etiopatogenezie samotnej torbieli kostnej podkreśla się rolę septycznej martwicy kości gąbczastej;
3) torbiel tętniakowata kości, podobnie jak samotna torbiel kostna, cechuje się powolnym wzrostem i sporadycznymi przypadkami rozdęcia kości;
4) w torbieli tętniakowatej kości można czasami zaobserwować obraz poświaty słonecznej, podobnie jak w mięsaku.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
1, 2.
C)
1, 4.
D)
2, 4.
E)
2, 3.
E)
2, 3.
51
%
2) w etiopatogenezie samotnej torbieli kostnej podkreśla się rolę septycznej martwicy kości gąbczastej;
To zdanie fałszywe. Duże znaczenie w etiopatogenezie SBC ma (A)septyczna martwica kości gąbczastej wywołana przez miejscowe niedokrwienie na tle nieprawidłowości w funkcjonowaniu naczyń krwionośnych śródkościa.
[Kaczmarzyk, Torbiele obszaru szczękowo-twarzowego, 2015, s. 90]
3) torbiel tętniakowata kości, podobnie jak samotna torbiel kostna, cechuje się powolnym wzrostem i sporadycznymi przypadkami rozdęcia kości;
To zdanie fałszywe. Początkowo przebieg kliniczny ABC jest niecharakterystyczny: przy niewielkich rozmiarach torbiel przez pewien czas może pozostać nie zauważona i wykryta przypadkowo, jednakże w ogromnej większości przypadków w krótkim czasie pojawiają się objawy kliniczne, z których na pierwszy plan wysuwa się dynamicznie postępujące rozdęcie kości szczękowej prowadzące do powstania zauważalnej asymetrii twarzy.
128
Obraz radiologiczny szkliwiaka wielokomorowego (SMA) nie zawsze jest jednoznaczny i zależy często od lokalizacji i stopnia zaawansowania nowotworu. Wskaż określenia używane do opisu obrazu radiologicznego SMA:
1) obraz plastra miodu;
2) obraz baniek mydlanych;
3) obraz banieczek szampana;
4) obraz o centkowanym wejrzeniu;
5) obraz poświaty słonecznej.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
3, 4, 5.
C)
2, 5.
D)
1, 2, 4.
E)
3, 5.
A)
1, 2, 3.
1) obraz plastra miodu;
2) obraz baniek mydlanych;
3) obraz banieczek szampana;
Obraz ten związany jest z obecnością łukowato wygiętych wewnętrznych przegród, które powodują, że ubytek poprzedzielany jest na wiele kompartmentów. Jeśli są one większe - to określa się je mianem obrazu baniek mydlanych. Jeśli są mniejsze - obrazem plastra miodu lub banieczek szampana.
129
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące guza Kutnera:
1) jest przewlekłym zapaleniem ślinianki;
2) jest twardniejącym zapaleniem ślinianki;
3) dotyczy najczęściej ślinianki przyusznej;
4) w jego przebiegu ślinianka jest twarda i powiększona;
5) w badaniu mikroskopowym wyróżnia się cechy zarówno przewlekłego zapalenia, jak i marskości.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
3, 4, 5.
C)
1, 2, 4, 5.
D)
2, 4, 5.
E)
wszystkie wymienione
C)
1, 2, 4, 5.
1) jest przewlekłym zapaleniem ślinianki;
2) jest twardniejącym zapaleniem ślinianki;
v4) w jego przebiegu ślinianka jest twarda i powiększona;
5) w badaniu mikroskopowym wyróżnia się cechy zarówno przewlekłego zapalenia, jak i marskości.
130
W leczeniu naciekowej postaci promienicy wskazane są:
1) nacięcie, drenaż i sączkowanie ropni;
2) antybiotykoterapia;
3) fizykoterapia;
4) sanacja jamy ustnej;
5) suplementacja witamin B i C.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2.
B)
1, 2, 3.
C)
2, 3, 4.
D)
2, 3, 4, 5.
E)
wszystkie wymienione.
D)
2, 3, 4, 5.
2) antybiotykoterapia;
Jest podstawowym sposobem leczenia. Lekiem z wyboru jest penicylina i jej pochodne, a okres podawania zależy od postaci oraz rozległości zmian chorobowych i wynosi zwykle kilka tygodni. Przy nadwrażliwości na penicylinę zaleca się podawanie klindamycyny, linkomycyny, erytromycyny oraz metronidazolu.
3) fizykoterapia;
Polega na naświetlaniu lampą Sollux, jonoforezą z 4% jodku potasu lub penicyliny. Fizykoterapia ma na celu przyspieszenie rozmiękania „deskowatych” nacieków i lepszej penetracji antybiotyku.
4) sanacja jamy ustnej;
Wykonywanie sanacji jamy ustnej ma na celu likwidację zębopochodnych wrót zakażenia promieniowcami.
5) suplementacja witamin B i C.
Leczenie promienicy powinno być wspomagane dietą wysokokaloryczną, bogatą w białko i witaminy - głównie B, C.
