Chirurgia stomatologiczna cz. 2 Flashcards
Wskaż metodę leczenia torbieli erupcyjnej:
A)
marsupializacja.
B)
wyłuszczenie torbieli.
C)
leczenie dwuetapowe - marsupializacja, a następnie cystektomia
D)
odbarczenie i drenaż
E)
torbiel ta nie wymaga leczenia, ustępuje samoistnie
A)
marsupializacja.
Leczenie torbieli erupcyjnej jest chirurgiczne i polega na jej marsupializacji, czyli wycięciu miękkotkankowej kopuły pokrywającej koronę wyrzynającego się zęba.
Część zmian goi się samoistnie, wiec wielokrotnie interwencja chirurgiczna nie jest potrzebna i zaleca się tylko obserwację i kontrole kliniczne. Zaleca się jednak wykonanie badania histopatologicznego - torbiel erupcyjną należy różnicować z czerniakiem, szkliwiakiem i naczyniakiem.
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące torbieli nosowo-wargowej:
1) wykazuje predylekcję do płci męskiej;
2) badaniem wizualizacyjnym z wyboru jest tomografia komputerowa;
3) jest torbielą rozwojową;
4) wynik punkcji aspiracyjnej jest charakterystyczny i istotny dla rozpoznania;
5) alternatywną metodą leczenia torbieli jest marsupializacja z dostępu przeznosowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3.
B)
2, 3, 4.
C)
2, 3, 5.
D)
1, 2, 3, 5.
E)
2, 3, 4, 5.
C)
2, 3, 5.
53
%
2) badaniem wizualizacyjnym z wyboru jest tomografia komputerowa;
Badaniem wizualizacyjnym z wyboru jest tomografia komputerowa, która ujawnia obecność owalnej, dobrze ograniczonej zmiany zewnątrzkostnej u podstawy skrzydła nosa, bocznie od otworu gruszkowatego. Obrysy zmiany są zawsze gładkie i na ogół nie obserwuje się radiologicznych cech naciekania tkankowego. W części przypadków można jednak dostrzec erozję struktury kości szczęki, zwłaszcza w odniesieniu do zmian rozwijających się przez dłuższy okres czasu.
Kaczmarzyk, Torbiele obszaru szczękowo-twarzowego, 2015, s. 173.
Pantomogramy na ogół nie wskazują obecności ewidentnych zmian w obrębie struktur kostnych. Niekiedy można zaobserwować pewne objawy, nie stanowią one jednak cech stałych. Nawet gdy są obecne, przy pobieżnej analizie łatwo mogą zostać przeoczone.
Patognomoniczny obraz może ukazać zdjęcie RTG w projekcji zgryzowej. Na ogół wykazuje asymetrię w zakresie dolnego obrysu otworu gruszkowatego, który prawidłowo w tej projekcji skierowany jest wypukłością w kierunku wierzchołków korzeni zębów siecznych. W przypadku rozwoju NLC, po stronie zmiany obrys ten jest wypukły w stronę przeciwną, co powoduje wystąpienie charakterystycznej asymetrii. Cechę bserwuje się w 90% przypadków tej torbieli.
3) jest torbielą rozwojową;
NLC jest torbielą rozwojową. Jej punktem wyjścia są pozostałości występującego u płodu rowka nosowo-łzowego bądź przednia część donosowego odcinka dojrzałego przewodu nosowo-łzowego.
[Kaczmarzyk, Torbiele obszaru szczękowo-twarzowego, 2015, s. 171]
5) alternatywną metodą leczenia torbieli jest marsupializacja z dostępu przeznosowego.
Metodą podstawową jest wyłuszczenie torbieli od strony przedsionka (dostęp podwargowy), zwykle w znieczuleniu ogólnym. Alternatywną metodą terapeutyczną jest marsupializacja torbieli z dostępu przeznosowego, która może być wykonywana również w znieczuleniu nasiękowym.
„W większości przypadków przebiega bezobjawowo. Lokalizuje się wyłącznie w obrębie dna zatoki szczękowej. Obraz radiologiczny tej zmiany często opisuje się jako objaw zachodzącego słońca”. Powyższy opis dotyczy
A)
śluzowiaka zatoki szczękowej.
B)
torbieli zastoinowej zatoki szczękowej.
C)
pseudotorbieli zatoki szczękowej.
D)
pooperacyjnej torbieli zatoki szczękowej.
E)
torbieli korzeniowej zębów trzonowych szczęki
C)
pseudotorbieli zatoki szczękowej.
Obraz radiologiczny PC jest identyczny jak RTC. Na zdjęciach pantomograficznych widoczne jest kopułowate, półokrągłe przejaśnienie w okolicy zachyłka zębodołowego zatoki szczękowej o regularnym kształcie. W przeciwieństwie do RTC, która w 3/4 przypadków lokalizuje się w dnie zatoki, PC umiejscawia się wyłącznie w tej okolicy. Badanie CT pozwala na rozróżnienie PC od MC, natomiast nie PC od RTC.
Do grupy guzów mogących zawierać nabłonek zębotwórczy i zębopochodną ektomezenchymę oraz tworzyć twarde struktury tkankowe zalicza się:
1) zębopochodny guz zawierający komórki-cienie;
2) torbielowaty wariant wapniejącego torbielowatego guza zębopochodnego;
3) zewnątrzkostny wariant wapniejącego torbielowatego guza zębopochodnego;
4) zębiakoszkliwiak;
5) wapniejący nabłonkowy guz zębopochodny.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 4, 5.
B)
1, 2, 3, 4.
C)
2, 4.
D)
2, 3, 5.
E)
wszystkie wymienione.
B)
1, 2, 3, 4.
1) zębopochodny guz zawierający komórki-cienie;
2) torbielowaty wariant wapniejącego torbielowatego guza zębopochodnego;
3) zewnątrzkostny wariant wapniejącego torbielowatego guza zębopochodnego;
4) zębiakoszkliwiak;
Porażenie nerwów X i XII, jednostronne porażenie krtani, porażenie i zanik języka występuje w przebiegu:
A)
zespołu Sludera.
B)
zespołu Charlina.
C)
zespołu Tapia.
D)
neuralgii nerwu językowo-gardłowego.
E)
zespołu Costena.
C)
zespołu Tapia.
Zespół Tapia to połowicze porażenie nerwu X i XII w przebiegu guza nowotworowego, zapalnego lub urazu. Cechuje się jednostronnym porażeniem krtani, porażeniem i zanikiem języka (język zbacza w stronę porażoną). Leczenie zespołu jest przyczynowe.
