ARCHITEKTURA Flashcards

1
Q

NAJWAŻNIEJSZE AKTY PRAWNE WYKORZYSTYWANE W PRAKTYCE ZAWODOWEJ ARCHITEKTA

A

1) Ustawa ­ Prawo budowlane
2) Rozporządzenie Ministra w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie
3) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowego zakresu i formy
projektu budowlanego
4) Ustawa z dnia o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
5) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie dziennika budowy, montażu i
rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące
bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia
6) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie samodzielnych funkcji w budownictwie
7) Ustawa Kodeks postępowania administracyjnego
8) Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
9) akt prawa miejscowego ­ miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (decyzja w sprawie warunków zabudowy)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

WYMIEŃ 5 ZASAD ARCHITEKTURY NOWOCZESNEJ LE CORBUSIERA I OMÓW JE NA PRZYKŁADZIE REALIZACJI INNEGO ARCHITEKTA

A

W 1915 Le Corbusier sformułował słynne 5 zasad nowoczesnej architektury:
1) Konstrukcja słupowa, ­ dom na słupach o konstrukcji szkieletowej.­ Dom miał więc stać na
wolnostojących podporach (pilotis, czyli słupach), dzięki czemu pozostawał wolny parter, pod którym mógł się odbywać ruch samochodowy albo można go było wykorzystać pod zasadzenie zieleni i powiększenie powierzchni ogrodu.
2) Poziome okna , zastosowanie wstęgowych okien wpuszczających dużo więcej światła niż punktowe, elewacja z oknami mogącymi zajmować całą szerokość szkieletu,w uwolnionych od funkcji nośnych fasadach powinny dominować olbrzymie okna
3) Płaskie dachy i tarasy na dachach. Ogród na dachu- umożliwiało to zastąpienie dachów spadzistych przez płaskie stropodachy.
4 ) Wolny plan, swoboda komponowania planów kondygnacji, wnętrza niezależne od konstrukcji, z przeznaczeniem na duże, otwarte przestrzenie, a nie zamkniętych, małych pokoi.
5) Wolna elewacja, ­dowolne kształtowanie elewacji, dzięki konstrukcji słupowej

WILLA SAVOY wybudowana w latach 1929 ­ 1931 ­
„ światło, przestrzeń, zieleń” . Budynek jest przestronny, pełen zielni na tarasach, a całe jego ukształtowanie sprzyja zdrowemu stylowi życia: solaria na dachu, rampy sprzyjające bieganiu, wypoczynkowe tarasy, łazienki pełniące funkcje salonów kąpielowych z oknami i wyjściem na taras.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

ZDEFINIUJ POJĘCIA: PRZEJŚCIE EWAKUACYJNE I DOJŚCIE EWAKUACYJNE
przedstaw je graficznie na przykładowym rzucie

A

PRZEJŚCIE EWAKUACYJNE – przejście w pomieszczeniach, od najdalszego miejsca, w którym może przebywać człowiek, do wyjścia ewakuacyjnego na drogę ewakuacyjną lub do innej strefy pożarowej albo na zewnątrz budynku.
● W strefach pożarowych ZL ­40m.
● W pomieszczeniach o wys. przekraczającej 5m długość przejść może być powiększona o 25%.
DOJŚCIE EWAKUACYJNE – jest to długość drogi ewakuacyjnej od wyjścia z pomieszczenia na tę drogę do wyjścia do innej strefy pożarowej lub na zewnątrz budynku, mierzy się wzdłuż osi drogi ewakuacyjnej. W przypadku zakończenia dojścia ewakuacyjnego przedsionkiem przeciwpożarowym, długość tę mierzy się do pierwszych drzwi tego przedsionka. Długości przejść i dojść ewakuacyjnych, mogą być powiększone pod warunkiem ochrony:
1) strefy pożarowej stałymi samoczynnymi urządzeniami gaśniczymi wodnymi ­ o 50 %,
2) drogi ewakuacyjnej samoczynnymi urządzeniami oddymiającymi uruchamianymi za pomocą systemu wykrywania dymu ­ o 50%.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

WYMIEŃ I OMÓW PODZIAŁ BUDYNKÓW ZE WZGLĘDU NA KATEGORIE ZAGROŻENIA LUDZI

A

ZL I – zawierające pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób niebędących ich stałymi użytkownikami, a nieprzeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się;
ZL II – przeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się, takie jak szpitale,żłobki, przedszkola, domy dla osób starszych; ZL III – użyteczności publicznej, niezakwalifikowane do ZL I i ZL II; ZL IV – mieszkalne; ZL V – zamieszkania zbiorowego, niezakwalifikowane do ZL I i ZL II.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

OMÓW PRZEPISY DOTYCZĄCE PROJEKTOWANIA POZIOMYCH I PIONOWYCH DRÓG EWAKUACYJNYCH W BUDYNKACH UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ

A

1) Wyjścia z pomieszczeń na drogi ewakuacyjne zamykane drzwiami
2) Drzwi z pomieszczenia dla więcej niż 50 osób i 6 osób o ograniczonej sprawności ruchowej powinny otwierać się na zewnątrz
3) Długość przejścia w pomieszczeniu, mierzona od najdalszego miejsca w jakim może
przebywać człowiek, do wyjścia na drogę ewakuacyjną nie powinna przekraczać 40m. Przejście nie powinno prowadzić łącznie przez więcej niż trzy pomieszczenia.
4) Szerokość wyjścia ewakuacyjnego (drzwi) dostosować do liczby osób mogących przebywać w
pomieszczeniu – nie mniej niż 0,9m w świetle
5) Stosowanie drzwi obrotowych i podnoszonych zabronione
6) Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych, do 20 osób – 1,2, powyżej 20 osób – 0.6m/100os.,
nie mniej niż 1.4
7) Wysokość dróg ewakuacyjnych min 2.2m (lokalne obniżenie do 2m na długości max. 1,5m) 8) W budynkach wysokich – min 2 klatki dymoszczelne, oddzielone od poziomych dróg
komunikacji ogólnej przedsionkiem zamykanym drzwiami o odporności ogniowej 30min
9) Klatki schodowe i dźwigi dla ekip ratowniczych wyposażone w urządzenia oddymiające
10)Na drogach ewakuacyjnych zabronione jest stosowanie:
­ -spoczników ze stopniami
­ -schodów ze stopniami zabiegowymi ­ schodów oraz pochylni ruchomych
11) Korytarze dzielić na odcinki nie dłuższe niż 50m oddzielone drzwiami dymoszczelnymi lub innych uradzeń zapobiegającyh rozprzestrzenianiu się dymu.
12)Z pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi powinna być zapewniona możliwość ewakuacji w bezpieczne miejsce na zewnątrz budynku lub do sąsiedniej strefy pożarowej (przy czym ze strefy pożarowej ZL II o powierzchni przekraczającej 750 m2 w budynku wielokondygnacyjnym, powinna być zapewniona możliwość ewakuacji ludzi do innej strefy
pożarowej na tej samej kondygnacji), bezpośrednio albo drogami komunikacji ogólnej, zwanymi dalej “drogami ewakuacyjnymi”.
13) Drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia, w którym może przebywać jednocześnie więcej niż 300 odób, oraz drzwi na drodze ewakuacyjnej z tego pomieszczenia, powinny być wyposażone w urządzenia przeciwpaniczne (specjalne urządzenia instalowane na drzwiach ewakuacyjnych, umożliwiające łatwe i pewne otwarcie drzwi od wewnątrz pomieszczenia zgodnie z kierunkiem ewakuacji ludzi na korytarzach lub klatkach schodowych, bez względu na blokady i zamki umożliwiające otwarcie tych drzwi od zewnątrz).
14) Pomieszczenie powinno mieć co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne oddalone od siebie o co najmniej 5 m w przypadkach, gdy:
- jest przeznaczone do jednoczesnego przebywania w nim ponad 50 osób, a w strefie pożarowej ZL II ­ ponad 30 osób,
- znajduje się w strefie pożarowej ZL, a jego powierzchnia przekracza 300 m2 ,
- znajduje się w strefie pożarowej PM o gęstości obciążenia ogniowego powyżej
500 MJ / m 2 , a jego powierzchnia przekracza 300 m2 ,
- znajduje się w strefie pożarowej PM o gęstości obciążenia ogniowego do 500MJ/m2, a jego p owierzchnia przekracza 1.000 m2,
5) jest z agrożone wybuchem, a jego powierzchnia przekracza 100 m2.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

WYMIEŃ PODSTAWOWE WYMAGANIA ODNOSZĄCE SIĘ DO DOMU JEDNORODZINNEGO ZAWARTE W OBOWIĄZUJĄCYCH WARUNKACH TECHNICZNYCH

A

Budynek należy sytuować w odległości od granicy z sąsiednią działką nie mniejszej niż:

  • 4 m ­ w przypadku budynku zwróconego ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi w stronę tej granicy,
  • 3 m ­ w przypadku budynku zwróconego ścianą bez otworów
  • 1,5 m od granicy lub bezpośrednio przy tej granicy, jeżeli wynika to z ustaleń planu miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W zabudowie jednorodzinnej dopuszcza się:

1) sytuowanie budynku ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych bezpośrednio przy granicy z sąsiednią działką budowlaną lub w odległości nie mniejszej niż 1,5 m, na działce budowlanej o szerokości < niż 16 m,
2) sytuowanie budynku bezpośrednio przy granicy z sąsiednią działką budowlaną, jeżeli będzie on przylegał całą powierzchnią swojej ściany do ściany budynku istniejącego na sąsiedniej działce lub do ściany budynku projektowanego dla którego istnieje ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę, pod warunkiem że jego część leżąca w pasie o szerokości 3 m wzdłuż granicy działki będzie miała długość i wysokość nie większe niż ma budynek istniejący lub projektowany na sąsiedniej działce budowlanej,
3) rozbudowę budynku istniejącego, usytuowanego w odległości mniejszej niż określona w ust. 1 od granicy z sąsiednią działką budowlaną, jeżeli w pasie o szerokości 3 m wzdłuż tej granicy zostaną zachowane jego dotychczasowe wymiary, a także nadbudowę tak usytuowanego budynku o nie więcej niż jedną kondygnację, przy czym w nadbudowanej ścianie, zlokalizowanej w odległości mniejszej niż 4 m od granicy nie może być otworów okiennych lub drzwiowych.

Odpady stałe:
1.Powinna być możliwości segregacji odpadów.
2.Miejsca na odpady:
- zadaszone osłony lub pomieszczenia ze ścianami pełnymi bądź ażurowymi,
- wyodrębnione pomieszczenia w budynku, mające posadzkę powyżej poziomu
nawierzchni dojazdu środka transportowego odbierającego odpady, lecz nie wyżej niż 0,15 m, w tym także dolne komory zsypu z bezpośrednim wyjściem na zewnątrz, zaopatrzonym w daszek o wysięgu co najmniej 1 m i przedłużony na boki po co najmniej 0,8 m, mające ściany i podłogi zmywalne, punkt czerpalny wody, kratkę ściekową, wentylację grawitacyjną oraz sztuczne oświetlenie,
- utwardzone place do ustawiania kontenerów z zamykanymi otworami wrzutowymi.
3. Utwardzone dojście z pomieszczenia na odpady do miejsca dojazdu samochodów śmieciarek­ umożliwiające przemieszczanie pojemników na własnych kołach lub na wózkach.
4. Miejsca do gromadzenia odpadów stałych przy budynkach wielorodzinnych powinny być dostępne dla osób niepełnosprawnych.
5. Odległość powinna wynosić co najmniej 10 m od okien i drzwi do budynków z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi oraz co najmniej 3 m od granicy z sąsiednią działką.
6. Można zmniejszyć odległość pojemników od granicy działki, jeżeli sąsiad również ma mniejszą odległość od granicy, jednak odległość od budynków musi być zachowana.
* W zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacji indywidualnej dopuszcza się a) zmniejszenie odległości od okien i drzwi do 3 m,
b) od granicy działki do 2
c) Zachowanie odległości od granicy działki nie jest wymagane, jeżeli osłony lub
pomieszczenia stykają się z podobnymi urządzeniami na działce sąsiedniej
4. Odległość miejsc na pojemniki i kontenery na odpady stałe więcej niż 80 m od najdalszego wejścia do obsługiwanego budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej. Wymaganie to nie dotyczy budynków na terenach zamkniętych.

Schody:
Minimalna szerokość użytkowa biegu i spocznika 0,8m
Minimalna wysokość balustrady, mierzona do wierzchu poręczy 0,9m
Maksymalna wysokość stopni 0,19m
Maksymalny prześwit lub wymiar otworu pomiędzy elementami wypełnienia balustrady (m)
nie reguluje się

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

WYMIEŃ OBOWIĄZUJĄCE WG WARUNKÓW TECHNICZNYCH PARAMETRY WYMIAROWE POMIESZCZEŃ MIESZKALNYCH

A
  1. W budynku wielorodzinnym szerokość w świetle ścian pomieszczeń powinna wynosić co najmniej:
    - pokoju sypialnego przewidzianego dla jednej osoby ­ 2,2 m,
    - pokoju sypialnego przewidzianego dla dwóch osób ­ 2,7 m,
    - kuchni w mieszkaniu jednopokojowym ­ 1,8 m,
    - kuchni w mieszkaniu wielopokojowym ­ 2,4 m.
  2. W mieszkaniu co najmniej jeden pokój powinien mieć powierzchnię nie mniejszą niż 16 m2.
  3. Przedpokój, korytarz:
    - kształt i wymiary przedpokoju powinny umożliwiać przeniesienie chorego na noszach oraz wykonanie manewru wózkiem inwalidzkim w miejscach zmiany kierunku ruchu.
    - korytarze stanowiące komunikację wewnętrzną w mieszkaniu powinny mieć szerokość w świetle co najmniej 1,2 m, z dopuszczeniem miejscowego zwężenia do 0,9 m na długości korytarza nie większej niż 1,5 m.

WYSOKOŚĆ POMIESZCZEŃ:
-Pokoje w budynkach mieszkalnych oraz sypialnie 1­4­osobowe w budynkach zamieszkania zbiorowego
2,5m
-Pokoje na poddaszu w budynkach jednorodzinnych i mieszkalnych zagrodowych oraz pomieszczenia w budynkach rekreacji indywidualnej
2,2*)

Drzwi do pomieszczenia przeznaczonego na stały pobyt ludzi oraz do pomieszczenia kuchennego powinny mieć co najmniej szerokość 0,8 m i wysokość 2 m w świetle ościeżnicy.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

OMÓW OBOWIĄZUJĄCE WG WARUNKÓW TECHNICZNYCH PARAMETRY OŚWIETLENIA DZIENNEGO ORAZ NASŁONECZNIENIA MIESZKAŃ

A

W pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi stosunek powierzchni okien, liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej 1 :8, natomiast w innym pomieszczeniu, w którym oświetlenie dzienne jest wymagane ze względów na przeznaczenie ­ co najmniej 1 :12.

Wymagany czas nasłonecznienia:
­ pokoje mieszkalne powinny mieć zapenione nasłonecznienie co najmniej 3 godziny w dniach równonocy (21 marca i 21 września) w godzinach 7:00­17:00.
­ W mieszkaniu wielopokojowym dopuszcza się ograniczenie wymagania określonego w ust. 1 co najmniej do jednego pokoju, przy czym w śródmiejskiej zabudowie uzupełniającej dopuszcza się ograniczenie wymaganego czasu nasłonecznienia do 1,5 godziny, a w odniesieniu do mieszkania jednopokojowego w takiej zabudowie nie określa się wymaganego czasu nasłonecznienia.

1 ) Natężenie promieniowania słonecznego jakie otrzymuje ziemia zależy od: ­ kąta nachylenia powierzchni (w tym od kierunku spadku terenu)
­ kąta padania promieni słonecznych
2) Pomieszczenie przeznaczone na pobyt ludzi powinno mieć zapewnione oświetlenie dzienne, dostosowane do jego przeznaczenia, kształtu i wielkości, z uwzględnieniem określonych warunków oraz w ogólnych przepisach bezpieczeństwa i higieny pracy. 3)Odległość budynków z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi od innych obiektów powinna zapewniać naturalne oświetlenie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

PODAJ OBOWIĄZUJĄCE WG WARUNKÓW TECHNICZNYCH ZASADY PROJEKTOWANIA SCHODÓW DLA: DOMÓW MIESZKALNYCH, BUDYNKÓW UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ I BUDYNKÓW SŁUŻBY ZDROWIA

A

1) Szerokość stopni stałych schodów wewnętrznych powinna wynikać z warunku określonego wzorem: 2H+S = 0,6 do 0,65 m, gdzie H oznacza wysokość stopnia, S ­ jego szerokość.
2) Liczba stopni w jednym biegu schodów stałych powinna wynosić nie więcej niż: 14 stopni ­ w budynku opieki zdrowotnej,
17 stopni ­ w innych budynkach.
­ Wymagania te nie dotyczą budynków w zabudowie jednorodzinnej i w zabudowie zagrodowej oraz budynków rekreacji indywidualnej, mieszkań dwupoziomowych oraz dojść do urządzeń technicznych
3) Liczba stopni w jednym biegu schodów zewnętrznych nie powinna wynosić więcej niż 10. Szerokość stopni schodów zewnętrznych przy głównych wejściach do budynku powinna wynosić w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i budynkach użyteczności publicznej co najmniej 0,35 m
4) Szerokość użytkowa schodów zewnętrznych do budynku powinna wynosić co najmniej 1,2 m, przy czym nie może być mniejsza niż szerokość użytkowa biegu schodowego w budynku
5) Szerokość użytkową schodów stałych mierzy się między wewnętrznymi krawędziami poręczy, a w przypadku balustrady jednostronnej ­ między wykończoną powierzchnią ściany a wewnętrzną krawędzią poręczy tej balustrady. Szerokości te nie mogą być ograniczane przez zainstalowane urządzenia oraz elementy budynku

6 ) Graniczne wymiary schodów stałych w budynkach o różnym przeznaczeniu określa tabela:

Budynki mieszkalne jednorodzinne i w zabudowie zagrodowej oraz mieszkania dwupoziomowe
Minimalna szerokość użytkowa biegu 0,8m; spocznika 0,8m
Maksymalna wysokość stopni 0,19m

Budynki mieszkalne wielorodzinne, budynki zamieszkania zbiorowego) oraz budynki użyteczności publicznej), z wyłączeniem budynków zakładów opieki zdrowotnej
Minimalna szerokość użytkowa biegu 1,2m; spocznika 1,5m
Maksymalna wysokość stopni 0,175m

Przedszkola i żłobki
Minimalna szerokość użytkowa biegu 1,2m; spocznika 1,3m
Maksymalna wysokość stopni 0,15m

Budynki opieki zdrowotnej*)
Minimalna szerokość użytkowa biegu 1,4m; spocznika 1,5m
Maksymalna wysokość stopni 0,15m

zabronione stosowanie: schodów zabiegowych i wachlarzowych, stopni schodów z noskami i podcieciami

BUDYNKI UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ:
­ łączną szerokość użytkową biegów oraz łączną szerokość użytkową spoczników w klatkach schodowych, stanowiących drogę ewakuacyjną, należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać równocześnie na kondygnacji, na której przewiduje się obecność największej ich liczby, przyjmując co najmniej 0,6 m szerokości na 100 osób, lecz nie mniej niż określono to w ust. 1.
­schody zewnętrze i wewnetrze powinny mieć balustrady i poręcze przyścienne, umorzliwiajace lewo­ i prawo stronne użytkowanie, przy szerokości biegu pow. 4m stosować balustradę pośrednią

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

PODAJ OBOWIĄZUJĄCE WG WARUNKÓW TECHNICZNYCH ZASADY PROJEKTOWANIA POCHYLNI DLA RUCHU PIESZEGO

A

Na drogach ewakuacyjnych miejsca, w których zastosowano pochylnie lub stopnie umożliwiające pokonanie różnicy poziomów, powinny być wyraźnie oznakowane. Biegi i spoczniki schodów oraz pochylnie służące do ewakuacji powinny być wykonane z materiałów niepalnych i mieć klasę odporności ogniowej co najmniej:

1) w budynkach o klasie odporności pożarowej “A”, “B” i “C” ­ R 60,
2) w budynkach o klasie odporności pożarowej “D” i “E” ­ R 30.

Pochylnie przeznaczone dla osób niepełnosprawnych powinny mieć szerokość płaszczyzny ruchu 1,2 m, krawężniki o wysokości co najmniej 0,07 m i obustronne poręcze odpowiadające warunkom określonym w § 298, przy czym odstęp między nimi powinien mieścić się w granicach od 1 m do 1,1 m.

  1. Długość poziomej płaszczyzny ruchu na początku i na końcu pochylni powinna wynosić co najmniej 1,5 m.
  2. Powierzchnia spocznika przy pochylni dla osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich powinna mieć wymiary co najmniej 1,5 x 1,5 m poza polem otwierania skr zydła drzwi wejściowych do budynku.
  3. Krawędzie stopni schodów w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i użyteczności publicznej powinny wyróżniać się kolorem kontrastującym z kolorem posadzki. 1. Pochylnie przeznaczone dla osób niepełnosprawnych powinny mieć szerokość płaszczyzny ruchu 1,2 m, krawężniki o wysokości co najmniej 0,07 m i obustronne poręcze, przy czym odstęp między nimi powinien mieścić się w granicach od 1 m do 1,1 m.
  4. Długość poziomej płaszczyzny ruchu na początku i na końcu pochylni powinna wynosić co najmniej 1,5 m.
  5. Powierzchnia spocznika przy pochylni dla osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich powinna mieć wymiary co najmniej 1,5 × 1,5 m poza polem otwierania skrzydła drzwi wejściowych do budynku.
  6. Krawędzie stopni schodów powinny wyróżniać się kolorem kontrastującym z kolorem posadzki.
  7. nachylenie powierzchni: na zewnętrz bez przykrycia przy wys.: 0,15m – 15%, do 0,5 ­8%, ponad 0,5m – 6%; wewnątrz/pod dachem przy wys.: 0,15m – 15%, do 0,5 ­10%, ponad 0,5m – 8%
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Podaj obowiązujące wg “warunków technicznych” zasady projektowania pochylni dla samochodów w garażach wielostanowiskowych.

A
  1. Do garażu położonego poniżej lub powyżej terenu należy zapewnić dojazd dla samochodów za pomocą pochylni o maksymalnym określonym nachyleniu lub zastosować odpowiednie urządzenia do transportu pionowego.
  2. W garażu przeznaczonym dla więcej niż 25 samochodów na każdej kondygnacji, należy stosować pochylnie o szerokości min. 5,5 m, umożliwiające ruch dwukierunkowy, lub osobne, jednopasmowe pochylnie o szerokości co najmniej 2,7 m dla wjazdu i wyjazdu samochodów.
  3. W garażu przeznaczonym dla nie więcej niż 25 samochodów na kondygnacji, dopuszcza się zastosowanie wyłącznie pochylni jednopasmowych, pod warunkiem zainstalowania sygnalizacji do regulacji kierunków ruchu.
  4. W garażu jedno- i dwupoziomowym, przeznaczonym dla nie więcej niż 10 samochodów na kondygnacji, dopuszcza się zastosowanie pochylni jednopasmowej bez sygnalizacji świetlnej.
  5. W garażu jednopoziomowym podziemnym i nadziemnym dopuszcza się wykorzystanie jako dojścia pochylni przeznaczonych do ruchu samochodów, jeżeli ich nachylenie nie przekracza 10% oraz istnieje możliwość wydzielenia bezpiecznego pasma ruchu pieszego o szerokości min. 0,75 m.
  6. Nie wymaga się wydzielenia pasma ruchu pieszego na pochylni dwupasmowej, a w garażu o pojemności do 25 samochodów włącznie na kondygnacji – także na pochylni jednopasmowej.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Wymień i krótko scharakteryzuj podstawowe typy zabudowy mieszkaniowej.

A

BUDOWNICTWO JEDNORODZINNE

  1. Dom jednorodzinny wolnostojący – służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku. Budynki mieszkalne jednorodzinne, wraz z przeznaczonymi dla potrzeb mieszkańców budynkami garażowymi i gospodarczymi, wchodzą w skład zabudowy jednorodzinnej.
  2. Dom jednorodzinny w zabudowie bliźniaczej – jedna ze ścian zewnętrznych budynku przylega do drugiego budynku, a pozostałe trzy elewacje usytuowane są swobodnie. Połowy budynku, niejako wbrew nazwie, niekoniecznie muszą być lustrzanym odbiciem- dom składający się z dwóch samodzielnych członów o jednej ścianie wspólnej”
  3. Dom jednorodzinny w zabudowie szeregowej budynek dzieli działkę na dwie części; budynki szeregowe tworzą ciągi od trzech do kilkunastu obiektów. zabudowa szeregowa polega na łączeniu kilku (co najmniej trzech) lub kilkunastu domów w rozbudowane segmenty. Budynki połączone są ze sobą ścianami bocznymi, tworząc przednią i tylna elewację. Zazwyczaj mamy tu do czynienia z najpopularniejszym modelem zabudowy szeregowej, gdzie na froncie domów znajdują się drzwi wejściowe i ewentualnie garaże, natomiast na tyłach segmentu wydzielone są ogródki. Bardzo ważną cechą szeregowców jest fakt, ze każdy posiada własne, osobne wejście do domu i prywatną, ogrodzoną działkę.
  4. Dom jednorodzinny w zabudowie atrialnej – w skrajnym przypadku nie posiada w ogóle elewacji zewnętrznych, doświetlony jest przez atrium; w umiarkowanej strefie klimatycznej budynki atrialne przylegają do sąsiednich dwiema lub trzema ścianami zewnętrznymi. Główną cechą domu atrialnego jest to, że budynek to bryła zamknięta od zewnątrz, za to w środku posiadająca niewielki ogród, o powierzchni kilkudziesięciu metrów, otoczony ze wszystkich stron ścianami. Wszystkie pomieszczenia skierowane są na wewnętrzny dziedziniec, do ogródka. Również z tej strony montowana jest większość okien.
  5. Zabudowa jednorodzinna grupowa (gniazdowa) - podobnie jak w zabudowie szeregowej budynki przylegają do siebie ścianami, jednak skupione są wokół wspólnego placu, który stanowi przestrzeń wspólną. Ważną rzeczą jest usytuowanie kuchni, której okno wychodzi zawsze na wspólny plac.

BUDOWNICTWO WIELORODZINNE

1.Punktowiec – budynek wielokondygnacyjny, w którym mieszkania skupione są wokół centralnego pionu komunikacyjnego, zawierającego co najmniej jedną klatkę schodową. Budynki punktowe bywają wieżowcami, lecz nie jest to wymóg konieczny dla zaliczenia do tego typu. Istotą tego rozwiązania jest zapewnienie oświetlenia mieszkań z co najmniej dwóch stron co zapewnia również przewietrzanie.
2.Willa miejska – wariant punktowca, w którym na każdej kondygnacji znajduje się tylko jedno mieszkanie, zaś jego wyraz architektoniczny zbliża go do budynku jednorodzinnego
3.Klatkowiec – budynek z wejściami do mieszkań bezpośrednio z klatki schodowej ,
wielokondygnacyjny blok mieszkalny z kilkoma wejściami,
budynek, w którym poszczególne dostępne z klatek schodowych jednostki zestawione są w ciąg, na każdej kondygnacji znajdują się dwa mieszkania z oknami wychodzącymi na obie zewnętrzne elewacje oraz ewentualnie dalsze mieszkania, oświetlone tylko z jednej strony. Taką formę posiada większość tzw. bloków.
4.Korytarzowiec – wielorodzinnego budynku mieszkalnego, w którym poszczególne lokale usytuowane są wzdłuż ciągu komunikacyjnego – korytarza, wspólnego dla kilku, a niekiedy kilkunastu mieszkań. Korytarz łączy pomieszczenia usytuowane na tej samej kondygnacji, poprowadzony jest równolegle do dłuższej osi budynku i połączony z pojedynczą klatką schodową, lub w większych budynkach z kilkoma (zwykle dwoma) takimi klatkami.
W wielu obiektach korytarz usytuowany jest centralnie, mieszkania usytuowane po jego obu stronach. Z tego powodu mają okna tylko z jednej strony.
Sam korytarz doświetlony jest najczęściej przez umieszczone na jego końcu pojedyncze okno. Ze względu na proporcje takiego wnętrza, konieczne jest zwykle oświetlenie sztuczne.
5.Galeriowiec – na każdej kondygnacji naziemnej znajduje się zewnętrzna galeria. Służy ona jako ciąg komunikacyjny, łączący usytuowane przy niej lokale, najczęściej mieszkania. Drzwi w galerii prowadzą wprost do wnętrza każdego lokalu.
Wzdłuż galerii sytuuje się zwykle pomieszczenia o podrzędnym charakterze. W krajach śródziemnomorskich, skąd wywodzi się ten typ, galerie sytuuje się od południa, natomiast w krajach położonych dalej na północ – wzdłuż elewacji północnych.
Poszczególne typy często tworzą formy pośrednie, np. budynki klatkowo–galeriowe.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Wymień normatywne wymagania projektowania toalet ogólnodostępnych w budynkach użyteczności publicznej.

A

[Wysokość]

  1. wysokość w świetle co najmniej 2,5 m, z wyjątkiem łaźni ogólnodostępnej ­ 3 m.
  2. Dopuszcza się zmniejszenie wysokości w hotelu, motelu i pensjonacie do 2,2 m w świetle, w przypadku gdy jest ono wyposażone w wentylację mechaniczną wywiewną lub nawiewno­wywiewną.

[Organizacja pomieszczenia]

  1. Ściany powinny mieć do wys. co najmniej 2 m powierzchnie zmywalne i odporne na działanie wilgoci.
  2. Posadzka powinna być zmywalna, nienasiąkliwa i nieśliska.

[Drzwi]
1. Drzwi do łazienki, umywalni i wydzielonego ustępu powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczenia, mieć co najmniej szerokość 0,8 m i wysokość 2 m w świetle ościeżnicy, a w dolnej części ­ otwory dla dopływu powietrza.
[Kabina ustępowa]
Kabina ustępowa (ustęp wydzielony), nieprzeznaczona dla osób niepełnosprawnych, powinna mieć najmniejszy wymiar poziomy (szerokość) w świetle co najmniej 0,9 m i powierzchnię przed miską ustępową co najmniej 0,6 × 0,9 m w rzucie poziomym, spełniającą również funkcję powierzchni przed umywalką ­ w przypadku jej zainstalowania w kabinie ustępowej.

[Ustępy ogólnodostępne]
1. W budynku użyteczności publicznej i zakładu pracy należy urządzić ustępy ogólnodostępne. Jeżeli liczba osób w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi na danej kondygnacji jest mniejsza od 10, dopuszcza się umieszczenie ustępu na najbliższej, wyższej lub niższej kondygnacji.
2. W budynkach ogólnodostępnych:
­ 1 umywalka na 20 osób,
­ 1 miska ustępowa i 1 pisuar na 30 mężczyzn
­ 1 miska ustępowa na 20 kobiet, jeżeli przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy nie stanowią inaczej.
3.W przypadku gdy w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi liczba osób jest mniejsza niż 10, dopuszcza się umieszczenie wspólnego ustępu dla kobiet i mężczyzn.
4. odległość od stanowiska pracy lub miejsca przebywania ludzi do najbliższego ustępu nie może być większa niż 75 m, a od stanowiska pracy chronionej ­ niż 50 m.

[Organizacja]

  1. Ustępy powinny mieć wejścia z dróg komunikacji ogólnej.
  2. W ustępach ogólnodostępnych należy stosować:
    1) przedsionki, oddzielone ścianami pełnymi na całą wysokość pomieszczenia, w których mogą być instalowane tylko umywalki,
    2) drzwi o szerokości co najmniej 0,9 m,
    3) drzwi do kabin ustępowych otwierane na zewnątrz, o szerokości co najmniej 0,8 m, a do kabin przystosowanych dla potrzeb osób niepełnosprawnych, co najmniej 0,9 m,
    4) przegrody dzielące ustęp damski od męskiego, wykonane jako ściany pełne na całą wysokość pomieszczenia,
    5) miski ustępowe umieszczone w oddzielnych kabinach o szerokości co najmniej 1 m i długości 1,10 m, ze ściankami i drzwiami o wysokości co najmniej 2 m z prześwitem nad podłogą 0,15 m; oddzielenia nie wymagają ustępy dla dzieci w żłobkach i przedszkolach,
    6) wpusty kanalizacyjne podłogowe z syfonem oraz armaturę czerpalną ze złączką do węża w pomieszczeniach z pisuarem lub mających więcej niż 4 kabiny ustępowe,
    7) wentylację grawitacyjną lub mechaniczną ­ w ustępach z oknem i jedną kabiną, a w innych ­ mechaniczną o działaniu ciągłym lub włączaną automatycznie.

[Przystosowanie dla niepełnosprawnych]

  1. W budynku, na kondygnacjach dostępnych dla osób niepełnosprawnych, co najmniej jedno z ogólnodostępnych pomieszczeń higienicznosanitarnych powinno być przystosowane dla tych osób przez:
    1) zapewnienie przestrzeni manewrowej o wymiarach co najmniej 1,5 × 1,5 m,
    2) stosowanie w tych pomieszczeniach i na trasie dojazdu do nich drzwi bez progów,
    3) zainstalowanie odpowiednio przystosowanej, co najmniej jednej miski ustępowej i umywalki, a także jednego natrysku, jeżeli ze względu na przeznaczenie przewiduje się w budynku takie urządzenia,
    4) zainstalowanie uchwytów ułatwiających korzystanie z urządzeń higienicznosanitarnych.
  2. Dopuszcza się stosowanie pojedynczego ustępu dla osób niepełnosprawnych bez przedsionka oddzielającego od komunikacji ogólnej.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Wysokość normatywna pomieszczeń w zależności od funkcji pomieszczenia.

A

Pokoje w budynkach mieszkalnych oraz sypialnie 1–4-osobowe w budynkach zamieszkania zbiorowego
2,5)
Pokoje na poddaszu w budynkach jednorodzinnych i mieszkalnych zagrodowych oraz pomieszczenia w budynkach rekreacji indywidualnej 2,2
)
Pomieszczenia do pracy), nauki i innych celów, w których nie występują czynniki uciążliwe lub
szkodliwe dla zdrowia, przeznaczone na stały lub czasowy pobyt:
a) nie więcej niż 4 osób 2,5
b) więcej niż 4 osób 3,0
Pomieszczenia jak wyżej, lecz usytuowane na antresoli, jeżeli nie występują czynniki szkodliwe
dla zdrowia 2,2
Pomieszczenia do pracy
) i innych celów, w których występują czynniki uciążliwe lub szkodliwe
dla zdrowia 3,3
Pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi, jak dyżurki, portiernie, kantory, kioski, w tym
kioski usytuowane w halach dworcowych, wystawowych, handlowych, sportowych, jeżeli nie
występują czynniki szkodliwe dla zdrowia
2,2)
Pomieszczenia przeznaczone na czasowy pobyt ludzi:
a) jeżeli nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia 2,2
)
b) jeżeli występują czynniki szkodliwe dla zdrowia 2,5

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Omów wymagania funkcjonalno-technologiczne w projektowaniu zaplecza kuchennego obiektu gastronomicznego.

A

1) Kuchnia powinna być dostosowana do wydajności restauracji, a więc do liczby miejsc, rodzaju, wyboru i poziomu serwowanych dań, ilości przerabianych na miejscu produktów w stosunku do ilości dań gotowych i częstotliwości wymiany konsumentów. Szybka obsługa ­ trzykrotna wymiana klientów, zwykła restauracja ­ dwukrotna wymiana konsumentów na godzinę, luksusowe – średnio 1,3­2h czas pobytu.
2) W każdym lokalu gastronomicznym wszystkie pomieszczenia muszą być ze sobą odpowiednio powiązane. Dobrze zaprojektowany układ funkcjonalny umożliwia prawidłową organizację pracy i właściwy przebieg procesów technologicznych (takich jak zaopatrzenie i magazynowanie) oraz wpływa na ilość i jakość produkcji, wielkość obrotu, poziom świadczonych usług, spełnienie wymagań sanitarnych oraz higieny i bezpieczeństwa pracy.
3) Konieczne jest zachowanie jednokierunkowości przepływu surowców, półproduktów i produktów (od miejsca dostawy po ekspedycje) oraz zakaz krzyżowania się dróg “czystych” z “brudnymi”.
4) Bardzo ważne staje się również odpowiednie wyposażenie każdego pomieszczenia, gwarantujące sprawne i prawidłowe wykonywanie czynności technologicznych.
Strefy:
1.DOSTAWA/ZAOPATRZENIE:
• Przyjęcie towarów
• Skład opakowań
• Odpadki i śmieci
• Biuro kierownika magazynu
2.SKŁADOWANIE PRODUKTÓW W CHŁODNIACH
• Przedchłodnia
• Chłodnia do mięsa
• Chłodnia na produkty mleczne
• Chłodnia na owoce i warzywa
• Zamrażalnia
• Dodatkowe magazyny chłodnicze
3.SKŁADOWANIE PRODUKTÓW BEZ SCHŁODZENIA • Magazyn produktów suchych
• Magazyn warzyw
• Magazyn podręczny
4.POMIESZCZENIA KUCHNI
• Przygotowanie warzyw
• Przygotowanie mięsa
• Przygotowanie dań gorących
• Przygotowanie dań zimnych
• Wyroby cukiernicze
• Mycie pojemników
• Biuro szefa kuchni
5.ZMYWALNIE NACZYŃ
6.WYDAWANIE (stanowiska kelnerskie) 7.POMIESZCZENIA SOCJALNE I SANITARNE

PROCENTOWY UDZIAŁ POWIERZCHNI RÓŻNYCH STREF KUCHNI:
• Zaopatrzenie z kontrolą i składowaniem odpadków ­ 10%
• Składowanie w zamrażalnikach, chłodniach i pomieszczeniach suchych – 20% • Magazyn podręczny :
­ Przygotowania warzyw i sałatek 2% ­ Zimne dania i desery – 8%
­ Cukiernia – 8%
• Przygotowanie mięsa – 2% • Kuchnia do gotowania – 8% • Zmywalnia ­ 10%
• Komunikacja – 17%
• Pomieszczenie dla personelu i biura – 15%
Szerokość przejść :
• roboczych ­ 0,9­1,2m
• bocznych, czasowo użytkowanych w inny sposób ­ 1,5 – 1,8m
• głównych ­ 2,10 – 3,30
W małych i średnich kuchniach przejście w strefie kuchennej wystarczy – 1,0 – 1,5m
Kuchnia do dań gorących, której podstawową funkcją jest gotowanie i smażenie, zawiera liczne urządzenia umożliwiające wszelkiego rodzaju obróbkę potraw (smażenie, pieczenie, gotowanie).
Kuchnia do dań zimnych ­ ciąg przygotowania tych dań usytuowany równolegle do dań gorących, w kierunku wydawania. Typowe wyposażenie: szafa chłodnicza, lada chłodnicza, maszyna do krojenia, szafka chłodnicza z naczyniem do przyrządzania sałatek, opiekacz, odpowiedniej wielkości blaty robocze i blaty na odstawianie.
Wydawanie potraw w kuchniach restauracyjnych, przez okienko lub ladę zlokalizowane między strefą przygotowań, a salą konsumpcyjną, wymagane miejsce do odstawiania, szafa z podgrzewanym blatem oraz lada chłodnicza do dań zimnych, a także regały na naczynia, nakrycia, sztućce, w dużych lokalach koszyki na chleb, talerze i filiżanki na zupę. Zwrot naczyń ­ ważne jest rozdzielenie zmywalni naczyń i garnków. Zwrot naczyń przez kelnerów do okienka. W każdym zestawie należy przewidzieć 1­2 zlewozmywaki, miejsce do odstawiania i regały. Do mycia garnków konieczne zmywarki automatyczne o różnej pojemności, wydajności i działaniu. Kuchnie należy wyposażyć w stoły i blaty do zwrotu, sortowania, zamaczania i odstawiania naczyń.
Strefa socjalna dla personelu ­ ok. 10­/15% powierzchni przeznacza się na pomieszczenia socjalne i biura. Dla personelu kuchni konieczne są: przebieralnia, umywalnia i ustęp. Jeśli personel >10 konieczne pom. wypoczynkowe. Przebieralnia i pomieszczenie socjalne powinno znajdować się koło kuchni. Należy unikać konieczności przechodzenia przez korytarze i pomieszczenia nieogrzewane .
Schemat funkcji:
Dostawa&raquo_space; magazynowanie&raquo_space; przygotowalnia wstępna&raquo_space; przygotowalnia właściwa&raquo_space; obróbka termiczna&raquo_space; ekspedycja&raquo_space; rozdzielnia kelnerska&raquo_space; odpadki
1. Pracownicy gastronomii nie mogą korzystać z ogólnodostępnych zespołów sanitarnych.
2. Szatnie muszą być wyposażone w szafki pracownicze dające możliwość osobnego przechowywania odzieży zewnętrznej i odzieży roboczej.
3. Oprócz szafek należy przewidzieć miejsca do siedzenia (krzesło, ławka).
4. Pracownicy muszą mieć również zagwarantowane miejsce, gdzie mogą zjeść posiłek.
Jadalnia może być połączona z szatnią, ale wówczas w szatni d odatkowo n ależy zamontować zlew i umywalkę. Przy dysponowaniu większą powierzchnią można wyodrębnić osobne pomieszczenie na jadalnię pracowników.
Umywalnia i pomieszczenia sanitarne ­ na 5 pracowników 1 umywalka i 1 natrysk (5,5
2
m na każde).
Wywiew i nawiew ­ według wytycznych projektowanych dla dużych kuchni wymagana jest mechaniczna wentylacja nawiewna i wywiewna. Wyciąg powietrza, a także nawiew, wymagany nad każdym stanowiskiem kuchennym
W kuchni najważniejsze jest oddzielenie strefy brudnej od czystej tj. oddzielenie strefy socjalnej i przechowywania odpadów od przygotowalni, a także naczyń brudnych od strefy kuchennej.
Magazynowy (obszar gwarantujący przechowywanie niezbędnej ilości produktów żywnościowych, koniecznych dla funkcjonowania obiektu)
1. Najczęściej wydziela się: magazyn na napoje, a także na artykuły spożywcze
2. Niezbędne są też urządzenia chłodnicze do przechowywania półproduktów, produktów oraz
gotowych dań, a także urządzenia mroźnicze do przechowywania mrożonek. Można je ustawić
na terenie magazynu spożywczego lub nawet w kuchni (szafy chłodnicze na półprodukty i dania). 3. Nie należy zapominać o magazynach gospodarczych, w których przechowuje się bieliznę stołową,
a także środki czystości. Wielkość tych magazynów bywa różna, w zależności od wielkości zakładu. Czasami mogą to być szafy ustawione w odpowiednich miejscach części magazynowej.
4.Bardzo ważnym pomieszczeniem części gospodarczej jest pomieszczenie porządkowe, pozwalające na przechowywanie sprzętu i środków niezbędnych do utrzymania czystości w całym zakładzie gastronomicznym.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

„Hotel” a „motel” - podaj definicje pojęć, opisz podobieństwa i różnice pomiędzy nimi.

A

HOTEL
Obiekt wchodzący w skład infrastruktury turystycznej zlokalizowany głównie w zabudowie miejskiej, świadczący odpłatnie usługi noclegowe oraz szeroki zakres usług związanych z pobytem klientów. Posiada co najmniej 10. pokoi. W zależności od wyposażenia obiektu i zakresu usług wyróżnia się 5 kategorii ­ gwiazdek (np. hotel Hilton, Mercure Hevelius) W zależności od wyposażenia obiektu I zakresu świadczonych usług wyróżnia się pięć kategorii: najniższa 1 gwiazdka, najwyższa 5 gwiazdek. Rozróżnia się hotele miejskie, wakacyjne, klubowe i z apartamentami.

MOTEL ­
Obiekt świadczący podstawowe usługi hotelarskie przy trasach komunikacyjnych, którego oferta jest skierowana przede wszystkim do zmotoryzowanych podróżnych. Dysponuje parkingiem oraz posiada co najmniej 10. pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno­ i dwuosobowych. (np. motel Pod Lipami, motel Trefl na trasie E75)
W zależności od wyposażenia obiektu I zakresu świadczonych usług wyróżnia się pięć kategorii: najniższa 1 gwiazdka, najwyższa 5 gwiazdek.
Wjazd – brama meldunkowa, wjazd na parking lub do garaży (możliwie blisko pokoi). Wyjazd ponownie przez bramkę meldunkową )kontrola i zwrot kluczy).
Wielkość – zabudowa niska, rozłożona na dużej powierzchni terenu. Pokoje 4x4, 5x5 oraz łazienka i wnęka kuchenna. Pomieszczenia wspólne dla gości z miejscem do pisania i czytania, radiem, telewizją oraz miejscem na gry towarzyskie, tak zlokalizowane, aby nie przeszkadzać śpiącym.

PODOBIEŃSTWA:
­ wchodzą w skład infrastruktury turystycznej
­ posiadają co najmniej 10 pokoi
­ klasyfikacja standardów od 1 gwiazdki po 5 gwiazdek ­ świadczą usługi gastronomiczne

RÓŻNICE:
­ motele są umieszczane przy trasach komunikacji drogowej(najczęściej głównych), zaś hotele nie mają takiej potrzeby
­ hotele oferują szeroki zakres usług związanych z pobytem klientów np. SPA, basen, zaś motele nie
­ zagospodarowanie terenu wokół moteli służy głównie jako parking, zaś hotele posiadają bogato zagospodarowane tereny otaczające, służące rekreacji

17
Q

Definicja strefy pożarowej. Podział budynku na strefy pożarowe.

A

Strefę pożarową stanowi budynek albo jego część oddzielona od innych budynków lub innych części budynku elementami oddzielenia przeciwpożarowego, bądź też pasami wolnego terenu o szerokości nie mniejszej niż dopuszczalne odległości od innych budynków.
(Częścią budynku jest także jego kondygnacja, jeżeli klatki schodowe i szyby dźwigowe w tym budynku spełniają co najmniej wymagania określone warunkach technicznych dla klatek schodowych.)
Powierzchnia strefy pożarowej jest obliczana jako powierzchnia wewnętrzna budynku lub jego części, przy czym wlicza się do niej także powierzchnię antresoli.
Budynki oraz części budynków, stanowiące odrębne strefy pożarowe z uwagi na przeznaczenie i sposób użytkowania, dzieli się na:
1) mieszkalne, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej charakteryzowane kategorią zagrożenia ludzi, określane dalej jako ZL;
2) produkcyjne i magazynowe, określane dalej jako PM;
3) inwentarskie (służące do hodowli inwentarza), określane dalej jako IN.

18
Q

Omów obowiązujące wg “warunków technicznych” zasady projektowania parkingów podziemnych.

A
  • W garażu podziemnym i wielopoziomowym nadziemnym jako dojścia należy stosować schody odpowiadające warunkom określonym w § 68. (schody zgodne z warunkami technicznymi)
  • W garażu jednopoziomowym podziemnym i nadziemnym dopuszcza się wykorzystanie jako dojścia pochylni przeznaczonych do ruchu samochodów, jeżeli ich nachylenie nie przekracza 10% oraz istnieje możliwość wydzielenia bezpiecznego pasma ruchu pieszego o szerokości co najmniej 0,75 m.
  • Nie wymaga się wydzielenia pasma ruchu pieszego na pochylni dwupasmowej, a w garażu o pojemności do 25 samochodów włącznie na kondygnacji – także na pochylni jednopasmowej.
  • Stanowiska postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne, należy sytuować na poziomie terenu lub na kondygnacjach dostępnych dla tych osób z pochylni, z uwzględnieniem warunków technicznych
  • W garażu wielopoziomowym lub stanowiącym kondygnację w budynku mieszkalnym wielorodzinnym oraz budynku użyteczności publicznej należy zainstalować urządzenia dźwigowe lub inne urządzenia podnośne umożliwiające transport pionowy osobom niepełnosprawnym poruszającym się na wózkach inwalidzkich na inne kondygnacje, które wymagają dostępności dla tych osób.
  • Garaż znajdujący się w budynku o innym przeznaczeniu powinien mieć ściany i stropy, zapewniające wymaganą izolację akustyczną oraz szczelność uniemożliwiającą przenikanie spalin lub oparów paliwa do sąsiednich pomieszczeń, przeznaczonych na pobyt ludzi, usytuowanych obok lub nad garażem.
  • Dopuszcza się sytuowanie nad garażem otwartym kondygnacji z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi, z wyjątkiem pomieszczeń mieszkalnych, opieki zdrowotnej oraz oświaty i nauki, przy spełnieniu jednego z warunków:
    1) lico ściany zewnętrznej tych kondygnacji z oknami otwieranymi jest cofnięte w stosunku do lica ściany garażu otwartego lub do krawędzi jego najwyższego stropu co najmniej o 6 m, a konstrukcja dachu i jego przekrycie nad garażem spełniają wymagania określone w § 218,
    2) usytuowanie ścian zewnętrznych tych kondygnacji w jednej płaszczyźnie z licem ścian zewnętrznych części garażowej lub z krawędziami jej stropów wymaga zastosowania w tych pomieszczeniach okien nieotwieranych oraz wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej lub klimatyzacji.
  • Wymaganie, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy budynków jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej.
  • Posadzka w garażu powinna mieć spadki do wewnętrznego lub zewnętrznego wpustu kanalizacyjnego. W zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacji indywidualnej dopuszcza się wykonywanie spadku posadzki skierowanego bezpośrednio na nieutwardzony teren działki.
  • W garażu krawędzie płaszczyzny posadzki, a także znajdujących się w niej otworów, należy, z uwzględnieniem ust. 1, ograniczyć progiem (obrzeżem) o wysokości 30 mm, uniemożliwiającym spływ wody lub innej cieczy na zewnątrz i na niższy poziom garażowania. Na drodze ruchu pieszego próg ten powinien być wyprofilowany w sposób umożliwiający przejazd wózkiem inwalidzkim.
  • W garażu zamkniętym należy stosować wentylację:
    1) co najmniej naturalną, przez przewietrzanie otworami wentylacyjnymi umieszczonymi w ścianach przeciwległych lub bocznych, bądź we wrotach garażowych, o łącznej powierzchni netto otworów wentylacyjnych nie mniejszej niż 0,04 m2 na każde, wydzielone przegrodami budowlanymi, stanowisko postojowe – w nieogrzewanych garażach nadziemnych wolno stojących, przybudowanych lub wbudowanych w inne budynki,
    2) co najmniej grawitacyjną, zapewniającą 1,5-krotną wymianę powietrza na godzinę - w ogrzewanych garażach nadziemnych lub częściowo zagłębionych, mających nie więcej niż 10 stanowisk postojowych,
    3) mechaniczną, sterowaną czujkami niedopuszczalnego poziomu stężenia tlenku węgla – w innych garażach, niewymienionych w pkt 1 i 2, oraz w kanałach rewizyjnych, służących zawodowej obsłudze i naprawie samochodów bądź znajdujących się w garażach wielostanowiskowych, z zastrzeżeniem § 150 ust. 5.
    4) mechaniczną, sterowaną czujkami niedopuszczalnego poziomu stężenia gazu propan-butan – w garażach, w których dopuszcza się parkowanie samochodów zasilanych gazem propan-butan i w których poziom podłogi znajduje się poniżej poziomu terenu.
  • W garażu otwartym należy zapewnić przewietrzanie naturalne kondygnacji spełniające następujące wymagania:
    1) łączna wielkość niezamykanych otworów w ścianach zewnętrznych na każdej kondygnacji nie powinna być mniejsza niż 35% powierzchni ścian, z dopuszczeniem zastosowania w nich stałych przesłon żaluzjowych, nieograniczających wolnej powierzchni otworu,
    2) odległość między parą przeciwległych ścian z niezamykanymi otworami nie powinna być większa niż 100 m,
    3) zagłębienie najniższego poziomu posadzki nie powinno być większe niż 0,6 m poniżej poziomu terenu bezpośrednio przylegającego do ściany zewnętrznej garażu, a w przypadku większego zagłębienia – należy zastosować fosę o nachyleniu zboczy nie większym niż 1:1.
19
Q

Omów obowiązujące wg “warunków technicznych” zasady projektowania miejsc parkingowych.

A

§ 18. 1. Zagospodarowując działkę budowlaną, należy urządzić, stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy,
miejsca postojowe dla samochodów użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym również miejsca postojowe
dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne.
2. Liczbę i sposób urządzenia miejsc postojowych należy dostosować do wymagań ustalonych w decyzji
o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z uwzględnieniem potrzebnej liczby miejsc, z których korzystają osoby niepełnosprawne.
§ 19.20) 1. Odległość wydzielonych miejsc postojowych, w tym również zadaszonych, lub otwartego garażu wielopoziomowego dla samochodów osobowych od okien pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi w budynku mieszkalnym, budynku zamieszkania zbiorowego, z wyjątkiem hotelu, budynku opieki zdrowotnej, oświaty i wychowania,
a także od placu zabaw i boiska dla dzieci i młodzieży, nie może być mniejsza niż:
1)21) 7 m – w przypadku do 4 stanowisk włącznie;
2) 10 m – w przypadku 5 do 60 stanowisk włącznie;
3) 20 m – w przypadku większej liczby stanowisk, z uwzględnieniem § 276 ust. 1.
2. Odległość wydzielonych miejsc postojowych lub otwartego garażu wielopoziomowego dla samochodów osobowych od granicy działki budowlanej nie może być mniejsza niż:
1)22) 3 m – w przypadku do 4 stanowisk włącznie;
2) 6 m – w przypadku 5–60 stanowisk włącznie;
3) 16 m – w przypadku większej liczby stanowisk.
3. Odległości, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się do sytuowania wjazdów do zamkniętego garażu w stosunku do
okien budynku opieki zdrowotnej, oświaty i wychowania, a także placów zabaw i boisk dla dzieci i młodzieży.
4. Zachowanie odległości, o których mowa w ust. 1 i 2, nie jest wymagane przy sytuowaniu miejsc postojowych między liniami rozgraniczającymi ulicę.
§ 20. Miejsca postojowe dla samochodów, z których korzystają wyłącznie osoby niepełnosprawne, mogą być usytuowane w odległości nie mniejszej niż 5 m od okien budynku mieszkalnego wielorodzinnego i zamieszkania zbiorowego
oraz zbliżone bez żadnych ograniczeń do innych budynków. Miejsca te wymagają odpowiedniego oznakowania.
§ 21. 1. Stanowiska postojowe dla samochodów osobowych powinny mieć co najmniej szerokość 2,3 m i długość
5 m, przy czym dla samochodów użytkowanych przez osoby niepełnosprawne szerokość stanowiska powinna wynosić co
najmniej 3,6 m i długość 5 m, a w przypadku usytuowania wzdłuż jezdni – długość co najmniej 6 m i szerokość co najmniej 3,6 m, z możliwością jej ograniczenia do 2,3 m w przypadku zapewnienia możliwości korzystania z przylegającego
dojścia lub ciągu pieszo-jezdnego.
2. Stanowiska postojowe i dojazdy manewrowe dla samochodów osobowych powinny mieć nawierzchnię utwardzoną lub co najmniej gruntową stabilizowaną, ze spadkiem zapewniającym spływ wody.
3. Stanowiska przeznaczone do mycia i niezawodowego przeglądu samochodów w zgrupowaniach miejsc postojowych powinny mieć doprowadzenie wody oraz twardą nawierzchnię ze spadkami zapewniającymi spływ wody do wpustów kanalizacyjnych z osadnikami błota i łapaczami oleju.

20
Q

Omów obowiązujące wg “warunków technicznych” zasady lokalizacji budynku na działce.

A
  • Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinien być wznoszony poza zasięgiem zagrożeń i uciążliwości określonych w przepisach odrębnych, przy czym dopuszcza się wznoszenie budynków w tym zasięgu pod warunkiem zastosowania środków technicznych zmniejszających uciążliwości poniżej poziomu ustalonego w tych przepisach bądź zwiększających odporność budynku na te zagrożenia i uciążliwości, jeżeli nie jest to sprzeczne z warunkami ustalonymi dla obszarów ograniczonego użytkowania, określonych w przepisach odrębnych.
  • Do uciążliwości, o których mowa w ust. 1, zalicza się w szczególności:
    1) szkodliwe promieniowanie i oddziaływanie pól elektromagnetycznych;
    2) hałas i drgania (wibracje);
    3) zanieczyszczenie powietrza;
    4) zanieczyszczenie gruntu i wód;
    5) powodzie i zalewanie wodami opadowymi;
    6) osuwiska gruntu, lawiny skalne i śnieżne;
    7) szkody spowodowane działalnością górniczą.
  • Jeżeli z przepisów prawa budowlanego określających dopuszczalne odległości niektórych budowli od budynków nie wynikają inne wymagania, budynek na działce budowlanej należy sytuować od granicy tej działki w odległości nie mniejszej niż:
    1) 4 m – w przypadku budynku zwróconego ścianą z oknami lub drzwiami w stronę tej granicy;
    2) 3 m – w przypadku budynku zwróconego ścianą bez okien i drzwi w stronę tej granicy.
    2. Sytuowanie budynku w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dopuszcza się w odległości 1,5 m od granicy lub bezpośrednio przy tej granicy, jeżeli plan miejscowy przewiduje taką możliwość.
  • Dopuszcza się, uwzględniając przepisy odrębne oraz przepisy prawa budowlanego sytuowanie budynku bezpośrednio przy granicy działki budowlanej, jeżeli będzie on przylegał swoją ścianą do ściany budynku istniejącego na sąsiedniej działce oraz jego wysokość będzie zgodna z obowiązującym na danym terenie planem miejscowym lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
  • W zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej, uwzględniając przepisy odrębne oraz przepisy prawa budowlanego, dopuszcza się:
    1) budowę budynku ścianą bez okien i drzwi bezpośrednio przy granicy działki budowlanej lub w odległości mniejszej niż określona w ust. 1 pkt 2, lecz nie mniejszej niż 1,5 m, na działce budowlanej o szerokości 16 m lub mniejszej;
    2) nadbudowę budynku istniejącego, usytuowanego w odległości mniejszej niż określona w ust. 1 od granicy tej działki budowlanej, o nie więcej niż jedną kondygnację, przy czym w nadbudowanej ścianie, zlokalizowanej w odległości mniejszej niż 4 m od granicy, nie może być okien i drzwi;
    3) budowę budynku gospodarczego lub garażu o długości nie większej niż 6,5 m i wysokości nie większej niż 3 m bezpośrednio przy granicy działki budowlanej lub w odległości nie mniejszej niż 1,5 m ścianą bez okien i drzwi.
  • Odległość od granicy działki budowlanej nie może być mniejsza niż:
    1) 1,5 m do okapu lub gzymsu zwróconego w stronę tej granicy, a także do balkonu, daszku nad wejściem, galerii, tarasu, schodów zewnętrznych, rampy lub pochylni – z wyjątkiem pochylni przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych;
    2) 4 m do okna umieszczonego w dachu zwróconego w stronę tej granicy.
  • Dopuszcza się zmniejszenie odległości okapu zwróconego w stronę granicy działki budowlanej do 1 m.
  • Budynek inwentarski lub budynek gospodarczy, nie może być sytuowany ścianą z oknami lub drzwiami w odległości mniejszej niż 8 m od ściany istniejącego na sąsiedniej działce budowlanej budynku mieszkalnego, budynku zamieszkania zbiorowego lub budynku użyteczności publicznej.
  • Odległości podziemnej części budynku, a także budowli podziemnej spełniającej funkcje użytkowe budynku, znajdujących się całkowicie poniżej poziomu otaczającego terenu, od granicy działki budowlanej nie ustala się.
  • Zachowanie odległości nie jest wymagane w przypadku, gdy sąsiednia działka jest działką drogową.
  • Do działek budowlanych oraz do budynków i urządzeń z nimi związanych należy zapewnić dojście i dojazd umożliwiający dostęp do drogi publicznej, odpowiednie do przeznaczenia i sposobu ich użytkowania oraz wymagań dotyczących ochrony przeciwpożarowej, określonych w przepisach odrębnych. Szerokość jezdni stanowiącej dojazd nie może być mniejsza niż 3 m.
  • Dopuszcza się zastosowanie dojścia i dojazdu do działek budowlanych w postaci ciągu pieszo-jezdnego, pod warunkiem że ma on szerokość nie mniejszą niż 5 m, umożliwiającą ruch pieszy oraz ruch i postój pojazdów.
  • Do budynku i urządzeń z nim związanych, wymagających dojazdów, funkcję tę mogą spełniać dojścia, pod warunkiem że ich szerokość nie będzie mniejsza niż 4,5 m.
  • Dojścia i dojazdy do budynków, z wyjątkiem jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej, powinny mieć zainstalowane oświetlenie elektryczne, zapewniające bezpieczne ich użytkowanie po zapadnięciu zmroku.
21
Q

Wymień i omów elementy projektu budowlanego.

A

§ 3 [Elementy projektu]

  1. Na stronie tytułowej projektu budowlanego należy zamieścić:
    1) 3) nazwę, adres i kategorię obiektu budowlanego oraz jednostkę ewidencyjną, obręb i numery działek ewidencyjnych, na których obiekt jest usytuowany;
    2) imię i nazwisko lub nazwę inwestora oraz jego adres;
    3) nazwę i adres jednostki projektowania;
    4) 4) imię, nazwisko, numer uprawnień, specjalność oraz podpis projektanta, oraz imiona i nazwiska osób posiadających uprawnienia budowlane do projektowania w odpowiedniej specjalności opracowujących poszczególne części projektu budowlanego, wraz z określeniem zakresu ich opracowania, specjalności i numeru posiadanych uprawnień budowlanych oraz datę opracowania i podpisy;
    5) spis zawartości projektu budowlanego wraz z wykazem załączonych do projektu wymaganych przepisami szczególnymi uzgodnień, pozwoleń lub opinii, także specjalistycznych, oraz, stosownie do potrzeb, oświadczeń właściwych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 34 ust. 3 pkt 3 ustawy. 2. Jeżeli projekt architektoniczno-budowlany podlega sprawdzeniu, na stronie (stronach) tytułowej należy zamieścić imiona i nazwiska osób sprawdzających projekt, wraz z podaniem przez każdą z nich specjalności i numeru posiadanych uprawnień budowlanych, datę i podpisy.

§ 4 [Metryka]

  1. Na rysunkach wchodzących w skład projektu budowlanego należy umieścić metrykę projektu zawierającą:
    1) nazwę i adres obiektu budowlanego;
    2) tytuł (nazwę), skalę i numer rysunku;
    3) imię i nazwisko projektanta (projektantów), specjalność i numer uprawnień budowlanych;
    4) datę i podpis.
  2. W projekcie architektoniczno-budowlanym, objętym obowiązkiem sprawdzenia, należy umieścić w metry­ce, o której mowa w ust. 1, imię i nazwisko osoby sprawdzającej rysunek, specjalność i numer posiadanych uprawnień budowlanych oraz datę i podpis potwierdzający sprawdzenie.
  3. Projekt obiektu budowlanego przeznaczony do wielokrotnego zastosowania, spełniający wymagania § 11–13, może być zastosowany jako projekt architektoniczno-budowlany przez projektanta obiektu budowlanego, po dostosowaniu do ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy albo decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

§ 5 [Systematyka]

Wszystkie strony i arkusze stanowiące części projektu budowlanego oraz załączniki do projektu powinny być ponumerowane. Części projektu budowlanego odrębnie oprawione oraz załączniki powinny mieć numerację zgodną ze spisem zawartości tego projektu.

§ 6 [Oprawa]

  1. Projekt budowlany należy sporządzić w czytelnej technice graficznej oraz oprawić w okładkę przystosowaną do formatu A4, w sposób uniemożliwiający dekompletację projektu. 2.Dopuszcza się oprawę projektu budowlanego w tomy obejmujące:
    1) 5) projekt zagospodarowania działki lub terenu, oświadczenie, o którym mowa w art. 34 ust. 3 pkt 3 ustawy, oraz informację o obszarze oddziaływania obiektu;
    2) projekt architektoniczno-budowlany i wyniki badań geologiczno-inżynierskich oraz ustalenie geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych, o których mowa w art. 34 ust. 3 pkt 4 ustawy.
  2. Do zamierzenia budowlanego zawierającego więcej niż jeden obiekt budowlany lub dotyczącego obiektu budowlanego wielkogabarytowego można stosować oprawę wielotomową.
  3. Projekt budowlany należy opracować w języku polskim, stosując zasady wymiarowania oraz oznaczenia graficzne i literowe określone w Polskich Normach wymienionych w załączniku do rozporządzenia lub inne objaśnione w legendzie.
  4. 6)(uchylony)

§ 7 [Części składowe projektu]

  1. Wymagania rozporządzenia dotyczące projektu zagospodarowania działki lub terenu i projektu archi­tektoniczno-budowlanego należy spełnić z zachowaniem przepisu art. 34 ust. 2 ustawy, uwzględniając w szczególności właściwości danego obiektu budowlanego, takie jak przeznaczenie, sposób użytkowania, usytuowanie, rozmiary, sposób i zakres oddziaływania na otoczenie i złożoność rozwiązań technicznych oraz rodzaj i specyfikę obiektu budowlanego.
  2. Z projektu budowlanego zawierającego obiekty budowlane lub ich części niejawne, służące obronności i bezpieczeństwu państwa, powinny być wyłączone części projektu zawierające układy funkcjonalne, technologiczne, parametry techniczne, dane o wyposażeniu oraz inne mogące ujawnić charakter, przeznaczenie i nazwę obiektu budowlanego. Zakres wyłączenia określa inwestor zgodnie z odrębnymi przepisami dotyczącymi ochrony informacji niejawnych oraz umowami i porozumieniami międzynarodowymi.

§ 8 [Części: opisowa i rysunkowa]

  1. 7) Projekt zagospodarowania działki lub terenu powinien zawierać część opisową oraz część rysunkową sporządzoną na kopii mapy do celów projektowych poświadczonej za zgodność z oryginałem przez projektanta.
  2. Część opisowa, o której mowa w ust. 1, sporządzona z uwzględnieniem § 7, powinna określać:
    1) przedmiot inwestycji, a w przypadku zamierzenia budowlanego obejmującego więcej niż jeden obiekt budowlany - zakres całego zamierzenia, a w razie potrzeby kolejność realizacji obiektów;
    2) istniejący stan zagospodarowania działki lub terenu z opisem projektowanych zmian, w tym rozbiórek obiektów i obiektów przeznaczonych do dalszego użytkowania;
    3) projektowane zagospodarowanie działki lub terenu, w tym urządzenia budowlane związane z obiektami budowlanymi, układ komunikacyjny, w tym określający parametry techniczne dróg pożarowych, sieci i urządzenia uzbrojenia terenu zapewniające przeciwpożarowe zaopatrzenie w wodę, ukształtowanie terenu i zieleni w zakresie niezbędnym do uzupełnienia części rysunkowej projektu zagospodarowania działki lub terenu;
    4) zestawienie powierzchni poszczególnych części zagospodarowania działki budowlanej lub terenu, jak: powierzchnia zabudowy projektowanych i istniejących obiektów budowlanych, powierzchnie dróg, parkingów, placów i chodników, powierzchnia zieleni lub powierzchnia biologicznie czynna oraz innych części terenu, niezbędnych do sprawdzenia zgodności z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku z decyzją o warunkach zabudowy albo decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
    5) dane informujące, czy działka lub teren, na którym jest projektowany obiekt budowlany, są wpisane do rejestru zabytków oraz czy podlegają ochronie na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;
    6) dane określające wpływ eksploatacji górniczej na działkę lub teren zamierzenia budowlanego, znajdującego się w granicach terenu górniczego;
    7) informację i dane o charakterze i cechach istniejących i przewidywanych zagrożeń dla środowiska oraz higieny i zdrowia użytkowników projektowanych obiektów budowlanych i ich otoczenia w zakresie zgodnym z przepisami odrębnymi;
    8) inne konieczne dane wynikające ze specyfiki, charakteru i stopnia skomplikowania obiektu budowlanego lub robót budowlanych;
    9) w przypadku budynków - powierzchnię zabudowy, o której mowa w pkt 4, określanej zgodnie z zasadami zawartymi w Polskiej Normie dotyczącej określania i obliczania wskaźników powierzchniowych i kubaturowych wymienionej w załączniku do rozporządzenia.
  3. Część rysunkowa, sporządzona na mapie, z uwzględnieniem § 7, powinna określać:
    1) orientację położenia działki lub terenu w stosunku do sąsiednich terenów i stron świata;
    2) granice działki budowlanej lub terenu, usytuowanie, obrys i układ istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, w tym urządzeń budowlanych z nimi związanych, z oznaczeniem wejść i wjazdów oraz liczby kondygnacji, charakterystycznych rzędnych, wymiarów i wzajemnych odległości obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych oraz ich przeznaczenia, w nawiązaniu do istniejącej zabudowy terenów sąsiednich, rodzaj i zasięg uciążliwości, zasięg obszaru ograniczonego użytkowania, układ komunikacji wewnętrznej przedstawiony w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej komunikacji zewnętrznej, określający układ dróg wewnętrznych, dojazdów, bocznic kolejowych, parkingów, placów i chodników, w miarę potrzeby przekroje oraz profile elementów tego układu, charakterystyczne rzędne i wymiary, a także oznaczenie przebiegu dróg pożarowych oraz dojść łączących wyjścia z obiektów budowlanych z drogą pożarową;
    3) ukształtowanie terenu, z oznaczeniem zmian w stosunku do stanu istniejącego, a w razie potrzeby charakterystyczne rzędne i przekroje pionowe terenu;
    4) ukształtowanie zieleni, z oznaczeniem istniejącego zadrzewienia podlegającego adaptacji lub likwidacji, oraz układ projektowanej zieleni wysokiej i niskiej, a w razie potrzeby charakterystyczne rzędne i przekroje pionowe terenu;
    5) urządzenia przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, w tym rodzaj i wielkość źródeł, usytuowanie stanowisk czerpania wody i dojazd do nich dla samochodów straży pożarnej oraz charakterystyczne rzędne i wymiary;
    6) układ sieci i instalacji uzbrojenia terenu, przedstawiony z przyłączami do odpowiednich sieci zewnętrznych i wewnętrznych oraz urządzeń budowlanych, w tym: wodociągowych, ujęć wody ze strefami ochronnymi, cieplnych, gazowych i kanalizacyjnych lub służących do oczyszczania ścieków, oraz określający sposób odprowadzania wód opadowych, z podaniem niezbędnych profili podłużnych, spadków, przekrojów przewodów oraz charakterystycznych rzędnych, wymiarów i odległości, wraz z usytuowaniem przyłączy, urządzeń i punktów pomiarowych;
    7) układ linii lub przewodów elektrycznych i telekomunikacyjnych oraz związanych z nim urządzeń technicznych, przedstawiony w powiązaniu z sieciami zewnętrznymi, z oznaczeniem miejsca i rzędnych w miarę potrzeby, przyłączenia do sieci zewnętrznych i złączy z instalacją obiektów budowlanych oraz charakterystycznych elementów, punktów pomiarowych, symboli i wymiarów;
    8) w razie potrzeby rezerwę i podział terenu wynikający z programu całego zamierzenia budowlanego oraz przewidywanej rozbudowy;
    9) granice obszaru terenu zamkniętego i zewnętrznych stref ochronnych, na którym znajdują się obiekty budowlane służące obronności i bezpieczeństwu państwa.

§ 9 [Dodatkowe rysunki]

Dane, o których mowa w § 8 ust. 3, mogą być zamieszczone na dodatkowych rysunkach, jeżeli poprawi to czytelność projektu zagospodarowania działki lub terenu. W razie konieczności przedstawienia układu sieci i instalacji zewnętrznych na oddzielnych rysunkach, należy do projektu załączyć zbiorczy rysunek koordynacyjny uzbrojenia działki lub terenu.

§ 10 [Skala]

8) Projekt zagospodarowania działki lub terenu powinien być sporządzony na kopii mapy do celów projektowych, o której mowa w § 8 ust. 1, w skali dostosowanej do rodzaju i wielkości obiektu lub zamierzenia budowlanego i zapewniającej jego czytelność.

§ 11 [Opis techniczny]

  1. Projekt architektoniczno-budowlany obiektu budowlanego powinien zawierać zwięzły opis techniczny oraz część rysunkową.
  2. Opis techniczny, o którym mowa w ust. 1, sporządzony z uwzględnieniem § 7, powinien określać:
    1) przeznaczenie i program użytkowy obiektu budowlanego oraz, w zależności od rodzaju obiektu, jego charakterystyczne parametry techniczne, w szczególności: kubaturę, zestawienie powierzchni, wysokość, długość, szerokość i liczbę kondygnacji;
    2) w stosunku do budynku mieszkalnego jednorodzinnego i lokali mieszkalnych - zestawienie powierzchni użytkowych obliczanych według Polskiej Normy, o której mowa w § 8 ust. 2 pkt 9, z uwzględnieniem następujących zasad:
    a) przez lokal mieszkalny należy rozumieć wydzielone trwałymi ścianami w obrębie budynku pomieszczenie lub zespół pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych,
    b) powierzchnię pomieszczeń lub ich części o wysokości w świetle równej lub większej od 2,20 m należy zaliczać do obliczeń w 100%, o wysokości równej lub większej od 1,40 m, lecz mniejszej od 2,20 m - w 50%, natomiast o wysokości mniejszej od 1,40 m pomija się całkowicie;
    3) formę architektoniczną i funkcję obiektu budowlanego, sposób jego dostosowania do krajobrazu i otaczającej zabudowy oraz sposób spełnienia wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy;
    4) 9) układ konstrukcyjny obiektu budowlanego, zastosowane schematy konstrukcyjne (statyczne), założenia przyjęte do obliczeń konstrukcji, w tym dotyczące obciążeń, oraz podstawowe wyniki tych obliczeń, a dla konstrukcji nowych, niesprawdzonych w krajowej praktyce - wyniki ewentualnych badań doświadczalnych, rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe podstawowych elementów konstrukcji obiektu, kategorię geotechniczną obiektu budowlanego, warunki i sposób jego posadowienia oraz zabezpieczenia przed wpływami eksploatacji górniczej, rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe wewnętrznych i zewnętrznych przegród budowlanych; w przypadku projektowania rozbudowy, przebudowy lub nadbudowy, w razie potrzeby, do opisu technicznego należy dołączyć ocenę techniczną obejmującą aktualne warunki geotechniczne i stan posadowienia obiektu;
    5) w stosunku do obiektu budowlanego użyteczności publicznej i budynku mieszkalnego wielorodzinnego - sposób zapewnienia warunków niezbędnych do korzystania z tego obiektu przez osoby niepełnosprawne, w szczególności poruszające się na wózkach inwalidzkich;
    6) w stosunku do obiektu budowlanego usługowego, produkcyjnego lub technicznego - podstawowe dane technologiczne oraz współzależności urządzeń i wyposażenia związanego z przeznaczeniem obiektu i jego rozwiązaniami budowlanymi;
    7) w stosunku do obiektu budowlanego liniowego - rozwiązania budowlane i techniczno-instalacyjne, nawiązujące do warunków terenu występujących wzdłuż jego trasy, oraz rozwiązania techniczno-budowlane w miejscach charakterystycznych lub o szczególnym znaczeniu dla funkcjonowania obiektu albo istotne ze względów bezpieczeństwa, z uwzględnieniem wymaganych stref ochronnych;
    8) rozwiązania zasadniczych elementów wyposażenia budowlano-instalacyjnego, zapewniające użytkowanie obiektu budowlanego zgodnie z przeznaczeniem, w szczególności instalacji i urządzeń budowlanych: wodociągowych i kanalizacyjnych, ogrzewczych, wentylacji grawitacyjnej, grawitacyjnej wspomaganej i mechanicznej, chłodniczych, klimatyzacji, gazowych, elektrycznych, telekomunikacyjnych, piorunochronnych, a także sposób powiązania instalacji obiektu budowlanego z sieciami zewnętrznymi wraz z punktami pomiarowymi, założenia przyjęte do obliczeń instalacji oraz podstawowe wyniki tych obliczeń, z uzasadnieniem doboru, rodzaju i wielkości urządzeń, przy czym należy przedstawić:
    a) dla instalacji ogrzewczych, wentylacyjnych, klimatyzacyjnych lub chłodniczych - założone parametry klimatu wewnętrznego z powołaniem przepisów techniczno-budowlanych oraz przepisów dotyczących racjonalizacji użytkowania energii,
    b) dobór i zwymiarowanie parametrów technicznych podstawowych urządzeń ogrzewczych, wentylacyjnych, klimatyzacyjnych i chłodniczych oraz określenie wartości mocy cieplnej i chłodniczej oraz mocy elektrycznej związanej z tymi urządzeniami;
    9) rozwiązania i sposób funkcjonowania zasadniczych urządzeń instalacji technicznych, w tym przemysłowych i ich zespołów tworzących całość techniczno-użytkową, decydującą o podstawowym przeznaczeniu obiektu budowlanego, w tym charakterystykę i odnośne parametry instalacji i urządzeń technologicznych, mających wpływ na architekturę, konstrukcję, instalacje i urządzenia techniczne związane z tym obiektem;
    10) 10) charakterystykę energetyczną budynku, opracowaną zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków (Dz.U. poz. 1200 oraz z 2015 r. poz. 151), określającą w zależności od potrzeb:
    a) bilans mocy urządzeń elektrycznych oraz urządzeń zużywających inne rodzaje energii, stanowiących jego stałe wyposażenie budowlano-instalacyjne, z wydzieleniem mocy urządzeń służących do celów technologicznych związanych z przeznaczeniem budynku,
    b) w przypadku budynku wyposażonego w instalacje ogrzewcze, wentylacyjne, klimatyzacyjne lub chłodnicze - właściwości cieplne przegród zewnętrznych, w tym ścian pełnych oraz drzwi, wrót, a także przegród przezroczystych i innych,
    c) parametry sprawności energetycznej instalacji ogrzewczych, wentylacyjnych, klimatyzacyjnych lub chłodniczych oraz innych urządzeń mających wpływ na gospodarkę energetyczną budynku,
    d) dane wykazujące, że przyjęte w projekcie architektoniczno-budowlanym rozwiązania budowlane i instalacyjne spełniają wymagania dotyczące oszczędności energii zawarte w przepisach techniczno-budowlanych;
    11) dane techniczne obiektu budowlanego charakteryzujące wpływ obiektu budowlanego na środowisko i jego wykorzystywanie oraz na zdrowie ludzi i obiekty sąsiednie pod względem:
    a) zapotrzebowania i jakości wody oraz ilości, jakości i sposobu odprowadzania ścieków,
    b) emisji zanieczyszczeń gazowych, w tym zapachów, pyłowych i płynnych, z podaniem ich rodzaju, ilości i zasięgu rozprzestrzeniania się,
    c) rodzaju i ilości wytwarzanych odpadów,
    d) właściwości akustycznych oraz emisji drgań, a także promieniowania, w szczególności jonizującego, pola elektromagnetycznego i innych zakłóceń, z podaniem odpowiednich parametrów tych czynników i zasięgu ich rozprzestrzeniania się,
    e) wpływu obiektu budowlanego na istniejący drzewostan, powierzchnię ziemi, w tym glebę, wody powierzchniowe i podziemne
    - mając na uwadze, że przyjęte w projekcie architektoniczno-budowlanym rozwiązania przestrzenne, funkcjonalne i techniczne powinny wykazywać ograniczenie lub eliminację wpływu obiektu budowlanego na środowisko przyrodnicze, zdrowie ludzi i inne obiekty budowlane, zgodnie z odrębnymi przepisami;
    12) 11) w stosunku do budynku - analizę możliwości racjonalnego wykorzystania, o ile są dostępne techniczne, środowiskowe i ekonomiczne możliwości, wysokoefektywnych systemów alternatywnych zaopatrzenia w energię i ciepło, do których zalicza się zdecentralizowane systemy dostawy energii oparte na energii ze źródeł odnawialnych, kogenerację, ogrzewanie lub chłodzenie lokalne lub blokowe, w szczególności, gdy opiera się całkowicie lub częściowo na energii ze źródeł odnawialnych, w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego, oraz pompy ciepła, określającą:
    a) roczne zapotrzebowanie na energię użytkową do ogrzewania, wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz chłodzenia obliczone zgodnie z przepisami dotyczącymi metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynków,
    b) dostępne nośniki energii,
    c) (uchylona),
    d) wybór dwóch systemów zaopatrzenia w energię do analizy porównawczej: - systemu konwencjonalnego oraz systemu alternatywnego lub - systemu konwencjonalnego oraz systemu hybrydowego, rozumianego jako połączenie systemu konwencjonalnego i alternatywnego,
    e) obliczenia optymalizacyjno-porównawcze dla wybranych systemów zaopatrzenia w energię,
    f) wyniki analizy porównawczej i wybór systemu zaopatrzenia w energię;
    13) warunki ochrony przeciwpożarowej określone w odrębnych przepisach.
  3. 12) Analiza, o której mowa w ust. 2 w pkt 12, może zostać przeprowadzona dla wszystkich znajdujących się na tym samym obszarze budynków o tym samym przeznaczeniu i o podobnych parametrach techniczno-użytkowych.

§ 12 [Opis części rysunkowej]

  1. Część rysunkowa, o której mowa w § 11 ust. 1, sporządzona z uwzględnieniem § 7, powin­na przedstawiać:
    1) elewacje w liczbie dostatecznej do wyjaśnienia formy architektonicznej obiektu budowlanego oraz jego wyglądu zewnętrznego ze wszystkich widocznych stron, z określeniem graficznym lub opisowym na rysunku wyrobów wykończeniowych i kolorystyki elewacji;
    2) rzuty wszystkich charakterystycznych poziomów obiektu budowlanego, w tym widok dachu lub przekrycia oraz przekroje, a dla obiektu liniowego – przekroje normalne i podłużne (profile), przeprowadzone w charakterystycznych miejscach obiektu budowlanego, konieczne do przedstawienia:
    a) układu funkcjonalno-przestrzennego obiektu budowlanego,
    b) rozwiązań budowlano-konstrukcyjnych obiektu budowlanego i jego powiązania z podłożem oraz przyległymi obiektami budowlanymi,
    c) położenia sytuacyjno-wysokościowego i skrajnych parametrów instalacji i urządzeń technologicznych, związanych lub mających wpływ na konstrukcję obiektu budowlanego, funkcjonowanie instalacji i urządzeń oraz bezpieczeństwo ich użytkowania,
    d) budowli przemysłowych i innych tworzących samonośną całość techniczno- użytkową, jak komin, zbiornik, kolumna rafineryjna, z uwzględnieniem niezbędnych wymiarów, w tym zewnętrznych w rzucie poziomym i pionowym

– z nawiązaniem do poziomu terenu, przestrzeni wewnętrznych obiektu budowlanego, w szczególności pomieszczeń, rodzaju konstrukcji, przekrojów jego elementów, a także instalacji oraz gabarytów (obrysu) urządzeń technologicznych, o których mowa w lit. c;

3) w stosunku do budynku ogrzewanego, wentylowanego i klimatyzowanego – rozwiązania konstrukcyjno­-materiałowe przegród zewnętrznych wraz z niezbędnymi szczegółami budowlanymi, mającymi wpływ na właściwości cieplne i szczelność powietrzną przegród, jeżeli ich odwzorowanie nie było wystarczające na rysunkach, o których mowa w pkt 2;
4) podstawowe urządzenia instalacji ogólnotechnicznych i technologicznych lub ich części, jeżeli ich odwzorowanie nie było wystarczające na rysunkach, o których mowa w pkt 2;
5) zasadnicze elementy wyposażenia technicznego, ogólnobudowlanego, umożliwiającego użytkowanie obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem, w tym:
a) instalacje: wodociągowe, kanalizacyjne, ogrzewcze, wentylacyjne, chłodnicze, klimatyzacyjne i gazowe,
b) instalacje i urządzenia budowlane: elektryczne i telekomunikacyjne oraz instalację piorunochronną,
c) instalacje i urządzenia budowlane ochrony przeciwpożarowej określone w przepisach odrębnych

– wraz ze sposobem powiązania instalacji obiektu budowlanego bezpośrednio z sieciami (urządzeniami) zewnętrznymi albo z instalacjami zewnętrznymi na zagospodarowywanym terenie oraz związanymi z nimi urządzeniami technicznymi, uwidocznione na rzutach i przekrojach pionowych obiektu budowlanego, co najmniej w formie odpowiednio opisanych schematów lub przedstawione na odrębnych rysunkach.

  1. Część rysunkowa powinna być zaopatrzona w niezbędne oznaczenia graficzne i wyjaśnienia opisowe umożliwiające jednoznaczne odczytanie projektu budowlanego. Dotyczy to także klas odporności ogniowej elementów budowlanych, stanowiących oddzielenia przeciwpożarowe oraz obudowy dróg ewakuacyjnych.
  2. Opracowanie części rysunkowej projektu budowlanego obiektu liniowego należy dostosować odpowiednio do charakteru i specyfiki funkcjonalnej i technicznej obiektu.
  3. Część rysunkowa projektu przebudowy, rozbudowy lub nadbudowy obiektu budowlanego powinna wyróż­niać graficznie stan istniejący.

§ 13 [Skala]

  1. Część rysunkowa projektu architektoniczno-budowlanego powinna być, z zastrzeżeniem ust. 2, sporządzona w skali dostosowanej do specyfiki i charakteru obiektu budowlanego oraz stopnia dokładności oznaczeń graficznych na rysunkach, jednak nie mniejszej niż:
    1) 1:200 dla obiektów budowlanych o dużych rozmiarach;
    2) 13) 1:100 dla pozostałych obiektów budowlanych i ich wydzielonych części;
    3) 14) (uchylony)
  2. W stosunku do obiektu budowlanego liniowego należy dobierać skale rysunków dostosowane do długości obiektu i umożliwiające odwzorowanie obiektu z dokładnością zapewniającą czytelność projektu budowlanego.

§ 13a 15)Informacja o obszarze oddziaływania obiektu zawiera:

1) wskazanie przepisów prawa, w oparciu o które dokonano określenia obszaru oddziaływania obiektu;
2) zasięg obszaru oddziaływania obiektu przedstawiony w formie opisowej lub graficznej albo informację, że obszar oddziaływania obiektu mieści się w całości na działce lub działkach, na których został zaprojektowany.

22
Q

Zasady zrównoważonego rozwoju w gospodarowaniu przestrzenią.

A

Pojęcie „zrównoważony rozwój” jest definiowane przez odesłanie z art. 2
pkt. 2 do art. 3 pkt 50 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.12 Pod tym pojęciem rozumiemy „taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym
następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych,
z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów
przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokojenia podstawowych
potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń”. Jak zauważył Trybunał Konstytucyjny w wyroku TK z dnia 13 maja 2009 r. (Kp 2/2009), pojęcie zrównoważony rozwój zaczerpnięte zostało z aktów prawa międzynarodowego i oznacza wymóg, by ingerencja
w środowisko była jak najmniej szkodliwa, a korzyści społeczne były proporcjonalne i społecznie adekwatne do wyrządzonych szkód. W ramach zasady zrównoważonego rozwoju mieści się nie tylko ochrona przyrody, lecz także należyta troska o rozwój społeczny i cywilizacyjny związany z koniecznością budowania nowej
infrastruktury.13 W orzecznictwie utrwalił się pogląd stwierdzający, że „zasada
zrównoważonego rozwoju pełni rolę dyrektywy wykładni, a zwłaszcza wtedy, gdy
pojawiają się wątpliwości co do zakresu i rodzaju obowiązków oraz sposobu ich realizacji. W pierwszej kolejności do uwzględniania zasady zrównoważonego rozwoju obowiązany jest ustawodawca w procesie stanowienia prawa, ale z drugiej strony
zasadę tę powinny mieć na względzie organy stosujące prawo. Co istotne, niekiedy stan faktyczny wymaga rozważenia i wyważenia rozwiązań korzystniejszych, stosując zasadę zrównoważonego rozwoju

23
Q

Wymień i omów podstawowe akty prawne dotyczące ochrony przyrody.

A
  1. Ustawa o ochronie przyrody
  2. Ustawa Prawo ochrony środowiska
  3. INFORMACJA O WEJŚCIU W ŻYCIE NOWELIZACJI USTAWY PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA (informacja z dnia 27.08.2014)
  4. Ustawa o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju
  5. Ustawa o lasach
  6. Ustawa o zmianie ustawy o lasach
  7. Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych
  8. Ustawa z o ochronie roślin
  9. Ustawa o ochronie zwierząt
  10. Ustawa o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie
  11. Ustawa Prawo łowieckie
  12. Ustawa o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji
  13. Ustawa o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju
  14. Ustawa o odpadach
  15. Ustawa z dnia o zmianie ustawy o odpadach
24
Q

Omów zasady kształtowania architektury budynku pasywnego.

A

W projektowaniu domu pasywnego konieczne jest uzyskanie właściwego współczynnika kształtu A/V, określającego stosunek powierzchni przegród zewnętrznych stykających się z powietrzem i gruntem do kubatury ogrzewanych pomieszczeń. Im mniejszy współczynnik, tym lepiej. Sprawa ta ma w praktyce ogromny wpływ na architektoniczny kształt domu.
Pasywny dom jednorodzinny jest na ogół:
• piętrowy (dwie kondygnacje),
• niepodpiwniczony,
• z płaskim pulpitowym dachem lub dachem o niewielkim nachyleniu połaci,
• zwarty, pozbawiony wykuszy, podcieni, załamań w planie. Zatem wielbiciele rozrzeźbionych kształtów, skomplikowanych dachów, facjat, podcieni, kolumienek i łuczków będą zawiedzeni. Z punktu widzenia energetycznego idealnym kształtem dla domu pasywnego byłoby igloo – niestety, kłopoty wykonawcze spowodowałyby znaczne zwiększenie kosztów takiej budowli.
Elewacja domu pasywnego musi być tak zaprojektowana, aby zminimalizować straty ciepła oraz pozyskać je w stopniu maksymalnym z zewnątrz. Z tego powodu południowa fasada domu musi być jak najbardziej przeszklona, w przeciwieństwie do północnej, w której musi być jak najmniej otworów okiennych. Układ funkcjonalny w domu pasywnym powinien uwzględniać zasadę grupowania pomieszczeń mieszkalnych od strony bardziej nasłonecznionej, pozostawiając północną, chłodniejszą część budynku dla pomieszczeń gospodarczych, sanitarnych, technicznych stanowiących przestrzeń buforową. Wszystko to powoduje w praktyce, że architektura domów pasywnych jest bardzo specyficzna i niekiedy kontrowersyjna, zwłaszcza w miejscach o ugruntowanej, charakterystycznej dla danego regionu tradycji.

25
Q

Wymień tereny zieleni obszarów wiejskich i określ ich funkcje.

A

lasy; zieleń użytków rolnych; zielen sródpolna- zachowanie bioróżnorodności; zieleń przydrożna - chroni od śniegu, wiatru, wyznacza kierunek; zieleń zagrodowa - produkcyjna, ozdobna, ochronna; zieleń zespołów dworkso-pałacowych - ozdobna kompozycyjna; zieleń cmentarna- kulturowa, historyczna; zieleń obszarów chronionych

26
Q

Proszę omówić kroki postępowania w celu uzyskania pozwolenia na budowę dworca kolejowego na kolejowych terenach zamkniętych.

A

I. Zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane do wniosku o pozwolenie na budowę należy dołączyć:

1) cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi oraz zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7 (zaświadczenie o wpisie na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego), aktualnym na dzień opracowania projektu; nie dotyczy to uzgodnienia i opiniowania przeprowadzanego w ramach oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko albo oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000;
2) oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane;
3) decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
4) pozwolenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 (pozwolenie ustalające lokalizację sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich oraz określające warunki ich wykorzystania na tych obszarach) i art. 26 ust. 1 (pozwolenie ustalające lokalizację kabli lub rurociągów na obszarach morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego i warunki ich utrzymywania na tych obszarach), oraz decyzję, o której mowa w art. 27 ust. 1 (decyzja ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej w zakresie układania i utrzymywania kabli lub rurociągów w wyłącznej strefie ekonomicznej, wydana po zasięgnięciu opinii ministrów właściwych do spraw: energii, gospodarki, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, rybołówstwa, środowiska, gospodarki wodnej, wewnętrznych oraz Ministra Obrony Narodowej) ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, jeżeli są one wymagane;
5) w przypadku obiektów zakładów górniczych oraz obiektów usytuowanych na terenach zamkniętych i terenach, o których mowa w art. 82 ust. 3 pkt 1 (na terenie pasa technicznego, portów i przystani morskich, morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, a także na innych terenach przeznaczonych do utrzymania ruchu i transportu morskiego), postanowienie o uzgodnieniu z organem administracji architektoniczno-budowlanej, o którym mowa w art. 82 ust. 2, projektowanych rozwiązań w zakresie:
a) linii zabudowy oraz elewacji obiektów budowlanych projektowanych od strony dróg, ulic, placów i innych miejsc publicznych,
b) przebiegu i charakterystyki technicznej dróg, linii komunikacyjnych oraz sieci uzbrojenia terenu, wyprowadzonych poza granice terenu zamkniętego, portów morskich i przystani morskich, a także podłączeń tych obiektów do sieci użytku publicznego;
6) w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej:
a) wynik audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w art. 24l ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
b) uzasadnienie zarządcy drogi, o którym mowa w art. 24l ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;
7) umowę urbanistyczną, jeżeli jej zawarcie jest wymagane zgodnie z miejscowym planem rewitalizacji.

27
Q

Proszę omówić kroki związane z istotnym odstąpieniem od zatwierdzonego projektu budowlanego.

A

uzyskanie decyzji o zmianie pozwolenia na budowę wydanej przez organ administracji architektoniczno-budowlanej poprzez złożenie wniosku z dokumentacją:

1) 4 egzemplarze zamiennego projektu budowlanego
2) oświadczenie projektanta o sporządzeniu projektu zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej
3) zaświadczenie o przynależności projektanta do izby samorządu zawodowego (aktualne na dzień opracowania projektu)
4) opinie, uzgodnienia i pozwolenia wymagane przepisami szczególnymi
5) gdy zmiany wykraczają poza ustalenia pierwotnej decyzji o warunkach zabudowy – nową ostateczną decyzję o warunkach zabudowy.