Alle Vokabeln - Teil 1 Flashcards
ā + ab Präp.beim Abl.
von, von her [Präp. beim Abl.; Präposition]
ā- / ab- / abs- Präfix
weg- [Präfix; Präfix]
absēns, m.+f.+n., Gen. absentis
abwesend [3. Dekl.; Adjektiv]
absolvĕre, absolvō, absolūtus
loslösen, befreien, juristisch: freisprechen [kons. Konj.; Verb]
accēdĕre, accēdō, accessus
hinzutreten, sich nähern, dazukommen [kons. Konj.; Verb]
accipĕre, accipiō, acceptus
annehmen, empfangen [kons. Konj.; Verb]
accūsāre, accūsō
jemanden wegen etw. anklagen [a-Konj.; Verb]
ad Präp. beim Akk.
zu-hin, bei, an [Präp. beim Akk.; Präposition]
adesse, adsum
dasein,beistehen, helfen [; Verb]
adiuvāre, adiuvō mit Akk.
helfen [a-Konj.; Verb]
admīrābilis m.+f., n.e
wunderbar, sonderbar [3. Dekl.; Adjektiv]
adnūntiāre, adnūntiō, adnuntiātus
melden, Nachricht bringen [a-Konj.; Verb]
advenīre, adveniō, adventus
ankommen [i-Konj.; Verb]
aedificāre, aedificō, aedificātum
bauen [a-Konj.; Verb]
aedificium, ī n.
das Gebäude [2./o-Dekl.; Nomen]
aegrōtus, a, um
krank [a/o-Dekl.; Adjektiv]
aequus, a, um
- flach, eben; 2. gleich à gerecht [a/o-Dekl.; Adjektiv]
affirmāre, affirmō
bekräftigen, versichern, beteuern [a-Konj.; Verb]
agĕre, agō, āctus
handeln, treiben, tun [kons. Konj.; Verb]
alĕre, alō, altus
ernähren [kons. Konj.; Verb]
aliēnus, a, um
fremd [a/o-Dekl.; Adjektiv]
alius, alia, aliud
ein anderer, eine andere, ein anderes [Indefinitpronomen; Pronomen]
alter, a, um
der eine, der andere (von zwei) [Indefinitpronomen; Pronomen]
altus, a, um
hoch, tief [a/o-Dekl.; Adjektiv]
amābilis m.+f., n. e
liebenswürdig [3. Dekl.; Adjektiv]
amāre, amōm amātus
lieben [a-Konj.; Verb]
amīca, ae f.
die Freundin [1./a-Dekl.; Nomen]
amīcus, ī m.
der Freund [2./o-Dekl.; Nomen]
animal, animalis n.
das Lebewesen, das Tier [3. Dekl.; Nomen]
animum attendĕre, attendō, attentus animum
Acht geben, beachten [kons. Konj.; Verb]
animus, ī m.
das Herz, der Mut, der Geist [2./o-Dekl.; Nomen]
annūntiāre, annūntiō, annūntiātum
ankündigen, berichten, melden [a-Konj.; Verb]
annūntiāre, annūntiō, annuntiātus
melden, Nachricht bringen [a-Konj.; Verb]
annus, ī m.
Jahr [2./o-Dekl.; Nomen]
ante Präp. beim Akk.
vor [Präp. beim Akk.; Präposition]
aperīre, aperiō, apertus
öffnen [i-Konj.; Verb]
appārēre, appāreō
erscheinen [e-Konj.; Verb]
appellāre, appellō, appellātus
ansprechen, anreden, nennen [a-Konj.; Verb]
applaudĕre, applaudō, applausus
(Beifall) klatschen [kons. Konj.; Verb]
apportāre, apportō
herbeitragen, bringen [kons. Konj.; Verb]
argūmentātiō, ōnis f.
die Beweisführung [3. Dekl.; Nomen]
argūmentum, ī n.
der Beweis [2./o-Dekl.; Nomen]
ars, artis f.
die Kunst, die Technik [3. Dekl.; Nomen]
ascendĕre, ascendō, ascēnsus
besteigen, aufsteigen [kons. Konj.; Verb]
auctōritās, ātis f.
das Ansehen, der Einfluss [3. Dekl.; Nomen]
audīre, audiō, audītus
hören [i-Konj.; Verb]
aureus, a, um
aus Gold, golden [a/o-Dekl.; Adjektiv]
auris, is f.
das Ohr [3. Dekl.; Nomen]
aurum, ī n.
das Gold [2./o-Dekl.; Nomen]
aut Konjunktion
oder [Konjunktion, beiordnend; Konjunktion]
āvertĕre, āvertō, āversus
abwenden [kons. Konj.; Verb]
avidus, a, um
gierig, begierig [a/o-Dekl.; Adjektiv]
avis, is f.
der Vogel [3. Dekl.; Nomen]
bellum, ī n.
der Krieg [2./o-Dekl.; Nomen]
bene Adv.
gut [Adv.; Adverb]
bestia, ae f.
das Tier [3. Dekl.; Nomen]
bonus, a, um
gut [a/o-Dekl.; Adjektiv]
cadĕre, cadō, cāsus
fallen [kons. Konj.; Verb]
caelum, ī n
der Himmel, das Wetter [2./o-Dekl.; Nomen]
caelum, ī n.
der Himmel, das Wetter [2./o-Dekl.; Nomen]
caelum, ī n.
der Himmel à das Wetter [2./o-Dekl.; Nomen]
calidus, a, um
warm, heiss [a/o-Dekl.; Adjektiv]
cantāre, cantō
singen [a-Konj.; Verb]
cantāre, cantō, cantātus
singen [a-Konj.; Verb]
capĕre, capiō, captus
- ergreifen, nehmen; 2. erhalten, empfangen; 3. fassen in sich aufnehmen [gem. Konj.; Verb]
caput, capitis n.
das Haupt [3. Dekl.; Nomen]
cārissimus, a, um
- am teuersten, sehr teuer 2. am liebsten, sehr lieb [a/o-Dekl.; Adjektiv]
cārus, a, um
- teuer 2. lieb [a/o-Dekl.; Adjektiv]
cāsus, ūs m.
der Fall, der Zufall [4./u-Dekl.; Nomen]
causa, ae f.
der Grund, die Sache, der Prozess [1./a-Dekl.; Nomen]
cēdĕre, cēdō, cessus
gehen, schreiten, weggehen, weichen [kons. Konj.; Verb]
celer, celeris, celere
schnell [3. Dekl.; Adjektiv]
certē Adv.
sicherlich, bestimmt [Adv.; Adverb]
certus, a, um
sicher, gewiss [a/o-Dekl.; Adjektiv]
circā + circum Adv.
ringsum, ungefähr [Adv.; Adverb]
circum Präp. beim Akk.
um, um…herum [Präp. beim Akk.; Präposition]
circumvenīre, circumveniō, circumventus
- umringen, umzingeln; 2. umgeben, umschliessen [i-Konj.; ]
cīvis, is m. + f.
der Bürger, die Bürgerin [3. Dekl.; Nomen]
cīvitās, ātis f.
der Staat [3. Dekl.; Nomen]
clāmāre, clāmō, clāmātus
rufen, schreien [a-Konj.; Verb]
clāmor, ōris m.
das Geschrei [3. Dekl.; Nomen]
clārus, a, um
klar, hell, berühmt [a/o-Dekl.; Adjektiv]
claudĕre, claudō, clausus
verschliessen, abschliessen, absperren [kons. Konj.; Verb]
cōgitāre, cogitō, cogitātus
denken, überlegen [a-Konj.; Verb]
colligĕre, cólligō, collēctus
sammeln [kons. Konj.; Verb]
color, ōris m.
die Farbe [3. Dekl.; Adjektiv]
commūnis ,m.+f., n. e
gemeinsam [3. Dekl.; Adjektiv]
commūtāre, commūtō
verändern, verwandeln, wechseln, vertauschen [a-Konj.; Verb]
complūrēs m.+f., complūra n.
mehrere [Adj.; Komparativ]
coniungěre, coniungō, coniūnctus
verbinden, vereinigen [kons. Konj.; Verb]
cōnsentīre, cōnsentiō, cōnsēnsus
übereinstimmen, einig sein [i-Konj.; Verb]
cōnsīderāre, cōnsīderō, cōnsīderātus
prüfend betrachten, überlegen [a-Konj.; Verb]
cōnsīdĕre, cōnsīdō, cōnsessus
ich setzen, sich niederlassen [kons. Konj.; Verb]
cōnsilium, ī n.
der Plan, der Rat [2./o-Dekl.; Nomen]
cōnspicĕre, cōnspiciō, cōnspectus
erblicken [gem. Konj.; Verb]
cōnstāns m.+f.+n., Gen. constantis
beständig, standhaft [3. Dekl.; Adjektiv]
cōnstruěre, cōnstruō, cōnstrūctus
aufschichten, bauen, errichten [kons. Konj.; Verb]
cornu, ūs n.
das Horn [4./u-Dekl.; Nomen]
corpus, Gen. corporis n.
der Körper [3. Dekl.; Nomen]
crēdĕre, crēdō, crēditus
glauben, anvertrauen [kons. Konj.; Verb]
crīmen, crīminis n.
das Verbrechen, die Anschuldigung [3. Dekl.; Nomen]
crūdēlis m.+f., n. e
grausam [3. Dekl.; Adjektiv]
crūdelitās, ātis f.
die Grausamkeit [3. Dekl.; Nomen]
cui? Dativ
wem?, für wen? [Interrogativpronomen; Pronomen]
cuius?
wessen? [Interrogativpronomen; Pronomen]
culpa, ae f.
die Schuld [1./a-Dekl.; Nomen]
cum Konjunktion
als, wenn [Konjunktion, unterordnend; Konjunktion]
cum Präp. beim Abl.
zusammen mit [Präposition beim Abl.; Präposition]
cūr?
warum? [Frageadverb; Adverb]
cūra, ae f.
- die Fürsorge, die Pflege; 2. die Sorge, der Kummer [1./a-Dekl.; Nomen]
cūrāre, cūrō, cūrātus
sich kümmern um, pflegen, kurieren [a-Konj.; Verb]
currĕre, currō, cursus
rennen [kons. Konj.; Verb]
cursus, ūs m.
das Laufen à die Bahn à das Wettrennen [4./u-Dekl.; Nomen]
dăre, dō, datus
geben [a-Konj.; Verb]
dē Präp. beim Abl.
von, von herab, Titel und Themen: über [Präp. beim Abl.; Präposition]
dea, deae f.
die Göttin [1./a-Dekl.; Nomen]
dēbēre, dēbeō, dēbitus
müssen [e-Konj.; Verb]
dēesse, dēsum
fehlen [unregelmässige Konj.; Verb]
dēfenděre, dēfendō, dēfēnsus
verteidigen [kons. Konj.; Verb]
dēscendĕre, dēscendō, dēscēnsus
hinabsteigen [kons. Konj.; Verb]
dēspērāre, dēspērō, dēspērātus
verzweifeln [a-Konj.; Verb]
deus, ī m.
der Gott [2./o-Dekl.; Nomen]
dexter, tra, trum
- rechts; 2. geschickt [a/o-Dekl.; Adjektiv]
dīcĕre, dīcō, dictus
sagen, sprechen [kons. Konj.; Verb]
difficilis, m.+f. ,n.e Adv.: difficile
schwierig [3. Dekl.; Adjektiv]
dīmidium, ī n.
die Hälfte [2./o-Dekl.; Nomen]
disciplīna, ae f.
die Lehre, der Unterricht; die Zucht; die Disziplin [1./a-Dekl.; Nomen]
disputāre, disputō
diskutieren [a-Konj.; Verb]
dīviděre, dīvidō, dīvīsus
trennen, teilen [kons. Konj.; Verb]
divīnus, a, um
göttlich [a/o-Dekl.; Adjektiv]
doctus, a, um
gelehrt, gebildet [a/o-Dekl.; Adjektiv]
dolēre, doleō
betrübt sein, Schmerzen empfinden [e-Konj.; Verb]
dolor, dolōris m.
der Schmerz [3. Dekl.; Nomen]
domina, ae f
die Herrin [1./a-Dekl.; Nomen]
dominus, ī m.
der Herr [2./o-Dekl.; Nomen]
domus, ūs f.
das Haus [4./u-Dekl.; Nomen]
dormīre, dormiō
schlafen [i-Konj.; Verb]
dubitāre, dubitō
zweifeln, zögern [a-Konj.; Verb]
dūcĕre, dūcō, ductus
- führen 2. meinen [kons. Konj.; Verb]
dulcis m.+f., n. e
süss, angenehm [3. Dekl.; Adjektiv]
dum Konjunktion
während, solange [Konjunktion; Konjunktion, unterordnend]
ē, ex Präp. beim Abl.
aus, von [Präposition beim Abl.; Präposition]
ecce
siehe da, seht hier [; Interjektion]
egō
ich [Personalpronomen; Pronomen]
emĕre, emō, ēmptus
kaufen, nehmen [kons. Konj.; Verb]
enim Konjunktion
nämlich [Konjunktion, beiordnend; Konjunktion]
equus, ī m.
das Pferd [2./o-Dekl.; Nomen]
error, ōris m
der Irrtum [3. Dekl.; Nomen]
esse, sum
sein [unregelmässige Konj.; Verb]
et Konjunktion
und, auch [Konjunktion, beiordnend; Konjunktion]
etiam Konjunktion
auch, noch, sogar [Konjunktion, beiordnend; Konjunktion]
exclāmāre, exclāmō, exclāmātus
ausrufen [a-Konj.; Verb]
exemplī grātiā
zum Beispiel [; ]
exemplum, ī n.
das Beispiel [2./o-Dekl.; Nomen]
exercēre, exérceō, exercitus
üben, trainieren [e-Konj.; Verb]
eximĕre, eximō, exēmptus
herausnehmen, wegnehmen [kons. Konj.; Verb]
experientia, ae f.
der Versuch, die Probe, die Erfahrung [1./a-Dekl.; Nomen]
explānāre, explānō, explānātus
erklären [a-Konj.; Verb]
exspectāre, exspectō, exspectātus
erwarten [a-Konj.; Verb]
exterior m.+f., exterius n.
weiter aussen befindlich [3. Dekl.; ]
extrā Adv. + Präp. beim Akk.
ausserhalb, ausser [Präp. beim Akk.; Präposition]
extrēmus, a, um
der, die, das äusserste [a/o-Dekl.; Superlativ]
faber, fabrī m.
der Handwerker [2./o-Dekl.; Nomen]
fabrica, ae f.
das Handwerk, die Werkstätte [1./a-Dekl.; Nomen]
fābula, ae f.
die Geschichte [1./a-Dekl.; Nomen]
fac! facite! Imperativ
Mach! Macht! [; Verb]
facěre, faciō, factus
machen, herstellen [gem. Konj.; Verb]
facilis, m.+f., n.e Adv.: facile
leicht (zu tun) [3. Dekl.; Adjektiv]
falsus, a, um
FALSE [a/o-Dekl.; Adjektiv]
familia, ae f.
die Familie, die Hausgemeinschaft [1./a-Dekl.; Nomen]
familiāris m.+f., n. e
zur Familie gehörig, vertraut [3. Dekl.; Adjektiv]
favēre, faveō, fautus mit Dat.
jemandem gut gesinnt sein, jemanden begünstigen [e-Konj.; Verb]
favor, ōris m.
die Gunst [3. Dekl.; Nomen]
fēlīx m.+f.+n., Gen. fēlīcis
glücklich, erfolgreich [3. Dekl.; Adjektiv]
fēmina, ae f.
die Frau [1./a-Dekl.; Nomen]
fenestra, ae f.
das Fenster [1./a-Dekl.; Nomen]
ferōx m.+ f.+n., Gen. ferōcis
unerschrschrocken, wild [3. Dekl.; Adjektiv]
ferre, ferō, tulī, lātus
tragen, ertragen [unregelmässige Konj.; Verb]
fīgĕre, fīgō, fīxus
anheften, anheften [kons. Konj.; Verb]
fīlia, ae f.
die Tochter [1./a-Dekl.; Nomen]
fīlius, ī m.
der Sohn [2./o-Dekl.; Nomen]
fingĕre, fingō, fictus
formen, gestalten, erdichten [kons. Konj.; Verb]
fīnis, is m
die Grenze, das Ende, das Ziel; im Pl. das Gebiet [3. Dekl.; Nomen]
flōs, flōris m.
die Blume [3. Dekl.; Nomen]
flumen, fluminis n.
der Fluss [3. Dekl.; Nomen]
fluvius, fluviī m.
der Fluss [2./o-Dekl.; Nomen]
fōrma, ae f.
die Gestalt, die Figur [1./a-Dekl.; Nomen]
fōrmōsus, a, um
formvollendet, schön [a/o-Dekl.; Adjektiv]
fortis m.+ f., n. e
stark, tapfer [3. Dekl.; Adjektiv]
fortūna, ae f.
das Schicksal, das Glück, die Glücksgöttin [1./a-Dekl.; Nomen]
forum, ī n.
der Marktplatz, der Markt [2./o-Dekl.; Nomen]
frangĕre, frangō, frāctus
brechen, zerbrechen [kons. Konj.; Verb]
frāter, frātris m.
der Bruder [2./o-Dekl.; Nomen]
frīgidus, a, um
kalt [a/o-Dekl.; Adjektiv]
frūctus, ūs m.
die Frucht, der Ertrag, der Erfolg [4./u-Dekl.; Nomen]
fugĕre, fugiō
fliehen, meiden [gem. Konj.; Verb]
futūrus, a, um
künftig [a/o-Dekl.; Adjektiv]
gaudēre, gaudeō
sich freuen [e-Konj.; Verb]
gaudium, ī n.
die Freude [2./o-Dekl.; Nomen]
genus, eris n.
das Geschlecht, die Abstammung, die Gattung, die Art [3. Dekl.; Nomen]
glōria, ae f.
der Ruhm [1./a-Dekl.; Nomen]
glōriōsus, a, um
ruhmvoll [a/o-Dekl.; Adjektiv]
grātia, ae f.
die Anmut, die Sympathie, die Gefälligkeit, der Dank [1./a-Dekl.; Nomen]
grātiās agĕre
danken [; ]
gravis, m.+f., n. e
schwer, erhaben, schlimm [3. Dekl.; Adjektiv]
habēre, habeō, habitus
haben, halten [e-Konj.; Verb]
habitāre, habitō; habitātus
wohnen, bewohnen [a-Konj.; Verb]
haesitāre, haesitō
stecken bleiben à schwanken, zögern [a-Konj.; Verb]
hic, haec, hoc
dieser, diese, dieses [Demonstrativpronomen; Pronomen]
homō, hominis m.
der Mensch [3. Dekl.; Nomen]
honestus, a, um
- geehrt; 2. ehrenhaft, anständig [a/o-Dekl.; Adjektiv]
honōrārium, ī n.
Honorar [; Nomen]
hōra, ae f.
die Stunde [1./a-Dekl.; Nomen]
hospitium, ī n.
die Herberge [2./o-Dekl.; Nomen]
hostis, is m.
der Feind [3. Dekl.; Nomen]
hūmānitās, ātis f.
die Menschlichkeit, die Bildung [3. Dekl.; Nomen]
hūmānus, a, um
menschlich [a/o-Dekl.; Adjektiv]
īgnōrantia, ae f.
das Unwissen [1./a-Dekl.; Nomen]
ille, illa, illud
jener, jene, jenes [Demonstrativpronomen; Pronomen]
illūstris, e
strahlend, einleuchtend, berühmt [3. Dekl.; Adjektiv]
imāgō, imaginis f.
das Bild [3. Dekl.; Nomen]
immēnsus, a, um
unermesslich [a/o-Dekl.; Adjektiv]
impellĕre, impellō, impulsus
- schlagen, anstossen, umstossen 2. antreiben [; Verb]
imperāre, imperō, imperātus
befehlen [a-Konj.; Verb]
imperātor, ōris m.
der Gebieter, der Feldherr, der Kaiser [3. Dekl.; Nomen]
imperium, ī n.
der Befehl, die Macht, die Herrschaft, das Reich [2./o-Dekl.; Nomen]
in matrimōnium dūcĕre, dūcō
heiraten (vom Mann aus) [; Verb]
in Präfix
un- [Präfix; Präfix]
in Präp. beim Abl.
in, auf [Präposition beim Abl.; Präposition]
in Präp. beim Akk.
in, in hinein, nach hin [Präp. beim Akk.; Präposition]
incipĕre, incipiō, inceptus
beginnen [gem. Konj.; Verb]
inclūdĕre, inclūdō, inclūsus
einschliessen, einsperren [kons. Konj.; Verb]
incrēdibilis, m.+f., n. e
unglaublich [3. Dekl.; Adjektiv]
indicāre, indicō, indicatus
anzeigen [a-Konj.; Verb]
inesse, īnsum, īnfuī
in etwas sein, enthalten sein [unregelmässige Konj.; Verb]
īnferior m.+f., inferius n.
der, die, das untere, der, die, das niedrige [3. Dekl.; Komparativ]
īnfimus, a, um
der, die, das unterste, der, die, das niedrigste [a/o-Dekl.; Superlativ]
īnflexibilis, m.+f., n.e
unbeugsam [Adj.; Adjektiv]
īnfrā Adv. + Präp. beim Akk.
Adv.: unten, unterhalb; Präp.: unter, unterhalb [Präp. beim Akk.; Präposition]
inimīcus, a, um
feindlich [a/o-Dekl.; Adjektiv]
inimīcus, ī m.
der Feind, der Gegner [2./o-Dekl.; Nomen]
īnstruĕre, īnstruō, īnstrūctus
- einrichten → unterrichten 2. errichten [kons. Konj.; Verb]
instrūmentum, ī n.
das Werkzeug, das Hilfsmittel [2./o-Dekl.; Nomen]
intellegĕre, intellegō, intellēctus
erkennen, verstehen [kons. Konj.; Verb]
inter Präp. beim Akk.
zwischen, unter [Präp. beim Akk.; Präposition]
interesse, intersum mit Dativ
teilnehmen an [unregelmässige Konj.; Verb]
interim Adv.
inzwischen [Adv.; Adverb]
interior m.+f., interius n.
der, die, das innere [3. Dekl.; Komparativ]
interrogāre, interrogō, interrogātus
fragen [a-Konj.; Verb]
intimus, a, um
der, die, das innerste [a/o-Dekl.; Superlativ]
intrā Adv. + Präp. beim Akk.
innerhalb [Präp. beim Akk.; Präposition]
intrāre, intrō, intrātus
eintreten, betreten [a-Konj.; Verb]
intrepidus, a, um
unerschrocken [a/o-Dekl.; Adjektiv]
invalidus, a, um
schwach [a/o-Dekl.; Adjektiv]
invenīre, invenio, inventus
finden, erfinden [i-Konj.; Verb]
īre, eō, itus
gehen [unregelmässige Konj.; Verb]
itaque Adv.
daher, deshalb [Adv.; Adverb]
iūdex, icis m.
der Richter [3. Dekl.; Nomen]
iūstus, a, um
gerecht, rechtmässig [a/o-Dekl.; Adjektiv]
labor, ōris m.
die Arbeit, die Anstrengung, die Beschwerde [3. Dekl.; Verb]
labōriōsus, a, um
- mühsam, beschwerlich; 2. arbeitsam [a/o-Dekl.; Adjektiv]
legĕre, legō, lēctus
lesen, auflesen [kons. Konj.; Verb]
levis, m.+f., n. e
leicht, unbedeutend, leichtsinnig [3. Dekl.; ]
lēx, lēgis f
das Gesetz [3. Dekl.; Nomen]
līber, era, erum
frei [a/o-Dekl.; Adjektiv]
liber, librī m.
das Buch, die Buchrolle [2./o-Dekl.; Nomen]
līberī, līberōrum m. Pl.
die Kinder [2./o-Dekl.; Nomen]
licet unpersönlich
es ist erlaubt, man darf [e-Konj.; Verb]
littera, ae f.
der Buchstabe; Pluralà der Brief, die Wissenschaft [1./a-Dekl.; Nomen]
locus, ī m.
der Ort [2./o-Dekl.; Nomen]
longus, a, um
weit, lang [a/o-Dekl.; Adjektiv]
lūdĕre, lūdō, lūsus
spielen [kons. Konj.; Verb]
lūdus, ī m.
das Spiel [2./o-Dekl.; Nomen]
lūna, ae f.
der Mond [1./a-Dekl.; Nomen]
lūx, lūcis f.
das Licht, der Tag [3. Dekl.; Nomen]
luxus, ūs m.
die Ausschweifung [4./u-Dekl.; Nomen]