22 Nationalism and Political Reform, 1850-1880 Flashcards
Beschrijf de ceremoniële gebeurtenis die wordt afgebeeld in de schilderij aan de linkerkant en geef de symbolische betekenis ervan.
De ceremoniële gebeurtenis in het schilderij betreft de proclamatie van de Duitse eenheid, waarbij gekroonde hoofden van verschillende Duitse staten, onder leiding van keizer Wilhelm I, de eenwording van alle Duitse staten uitroepen tot één natie. Symbolisch vindt deze proclamatie plaats in de Spiegelzaal van het paleis van Versailles, vier maanden na de vernederende nederlaag van Frankrijk. Dit symboliseert de triomf van Duitsland en de val van de voormalige Franse koninklijke macht.
Leg uit hoe de politieke hervormingen na 1848 hebben bijgedragen aan de legitimiteit van de bestaande orde.
Na de revoluties van 1848 voerden de meeste Europese staten parlementaire hervormingen door om tegemoet te komen aan de eis van populariteit in de regering. Deze omvatten de oprichting van parlementen en het toestaan van meer participatie van de bevolking in de politiek. Deze hervormingen gaven de bestaande orde een legitimiteit die ze niet hadden genoten sinds vóór de Franse Revolutie, omdat ze de schijn van populariteit en representatie gaven aan de regeringen.
Hoe leidde de opkomst van nationaal belang tot veranderingen in internationale betrekkingen in de tweede helft van de negentiende eeuw?
De opkomst van nationale belangen leidde tot het einde van het congresstelsel en de opkomst van een meer conflictueuze benadering van internationale betrekkingen. In plaats van onderhandelingen en compromissen, gebruikten politieke leiders brute militaire kracht of de dreiging daarvan om internationale conflicten op te lossen. Dit wordt geïllustreerd door de toepassing van Realpolitik, waarbij Bismarck bekend staat als de belangrijkste beoefenaar, waarbij oorlog een regelmatig instrument van staatsmanschap werd.
Bespreek de oorzaken en gevolgen van de Krimoorlog en hoe deze heeft bijgedragen aan veranderingen in de internationale orde.
De Krimoorlog ontstond als gevolg van conflicten tussen Rusland en het Ottomaanse Rijk over de bescherming van Orthodoxe christenen. Het leidde tot een oorlog waarin Rusland aanvankelijk de overhand had, maar uiteindelijk werd verslagen. De oorlog resulteerde in politieke veranderingen, waaronder de opkomst van nieuwe nationale staten ten koste van traditionele rijken. Bovendien veroorzaakte het een verandering in internationale betrekkingen, waarbij de focus verschoof van onderhandelingen naar militaire macht als middel om conflicten op te lossen.
Wat waren de belangrijkste gevolgen van het Congres van Parijs in 1856 voor de betrokken partijen?
Het Congres van Parijs in 1856 resulteerde in een vredesverdrag dat geen van de voormalige strijdende partijen tevredenstelde. Rusland werd bijvoorbeeld verboden om een vloot in de Zwarte Zee te hebben, wat leidde tot ontevredenheid onder Russische staten. Frankrijk voelde zich ook niet bevoordeeld, behalve het prestige van het houden van het congres in Parijs. Pruisen werd pas als een bijgedachte uitgenodigd voor het congres en voelde zich daardoor ook tekortgedaan. De vrede verzwakte indirect het Ottomaanse Rijk door hervormingen op te leggen in de behandeling van christelijke bevolkingsgroepen, waardoor de nationalistische bewegingen op de Balkan werden aangewakkerd.
Hoe slaagden Italië en Duitsland erin om in de periode 1850-1871 als natie-staten verenigd te worden?
In de nasleep van de Krimoorlog slaagden zowel Italië als Duitsland erin om verenigd te worden als natie-staten, gedeeltelijk als gevolg van onopgeloste kwesties uit de Revoluties van 1848 en de instorting van het congresstelsel dat in 1815 was opgericht. Beide naties werden verenigd door een reeks oorlogen. Italië werd bijvoorbeeld verenigd door de relatief liberale constitutionele monarchie van Piëmont-Sardinië, terwijl Pruisen, met een lange traditie van militarisme en autoritarisme, Duitse eenheid smeedde.
Beschrijf de rol van Camillo di Cavour bij de Italiaanse eenwording en leg uit hoe zijn acties hebben bijgedragen aan het bereiken van dit doel.
Camillo di Cavour, een belangrijke staatsman in Piëmont-Sardinië, speelde een cruciale rol bij de Italiaanse eenwording. Als minister-president van Piëmont-Sardinië deelde hij de visie van de middenklasse op een Italiaanse natie, maar zijn visie omvatte alleen Noord- en Midden-Italië, die dan de rest van het schiereiland in een losse federatie zou domineren. Hij begreep dat het verdrijven van Oostenrijk uit de noordelijke provincies hulp van buitenaf zou vereisen, vooral van Frankrijk. Cavour smeedde een alliantie met Frankrijk en voerde oorlog tegen Oostenrijk, wat leidde tot de annexatie van Lombardije door Piëmont-Sardinië.
Hoe werd de eenwording van Italië voltooid en welke uitdagingen bleven bestaan na de totstandkoming van een verenigd Italië?
De eenwording van Italië werd voltooid met de annexatie van Venetië in 1866 en Rome in 1870. Echter, de eenheid was fragiel en werd geconfronteerd met vele uitdagingen. De opstanden in het zuiden, geleid door Garibaldi, werden voornamelijk gemotiveerd door haat jegens de Bourbon-heersers en niet door een sterke drang naar nationale eenheid. Na de eenwording gedroeg het noorden zich als een veroveraar ten opzichte van het zuiden, wat leidde tot een burgeroorlog en diepe verdeeldheid tussen de regio’s. De economische en taalkundige verschillen tussen het noorden en het zuiden bleven bestaan, en de katholieke kerk bleef vijandig staan tegenover de nieuwe Italiaanse staat.
Welke rol speelde Pruisen in het proces van Duitse eenwording tussen 1850 en 1871?
Net als Italië was Duitsland lange tijd een verzameling van staten, waarbij Pruisen, als een van de Duitse staten, de leidende rol speelde in de eenwordingsbeweging. Pruisen, onder leiding van Otto von Bismarck, voerde een meedogenloze en sluwe campagne om de Duitse eenwording te bewerkstelligen.
Hoe verschilde de aanpak van Otto von Bismarck van die van Cavour in Italië in termen van politiek en doelen?
Terwijl Cavour van Piëmont-Sardinië streefde naar de oprichting van een liberale staat, was Bismarck van Pruisen toegewijd aan autocratische heerschappij. Bismarck gebruikte militair geweld en Pruisische absolutisme om Duitsland te verenigen, terwijl Cavour voornamelijk diplomatieke en politieke middelen gebruikte.
Welke rol speelde de Pruisische militaire superioriteit in het proces van Duitse eenwording?
De Pruisische militaire superioriteit was cruciaal in het proces van Duitse eenwording. Het stelde Pruisen in staat om oorlogen te voeren tegen Denemarken, Oostenrijk en Frankrijk, waardoor het Pruisische rijk werd uitgebreid en Pruisen zijn dominantie over Duitsland kon vestigen.
Hoe slaagde Bismarck erin om Duitse eenwording te bereiken ondanks weerstand van binnenlandse en externe krachten?
Bismarck wist de zwakte van de liberalen en de groeiende wens voor Duitse eenwording handig uit te buiten. Hij gebruikte militaire successen en internationale omstandigheden om steun te krijgen voor de Pruisische agenda. Bovendien manipuleerde hij de politiek en gebruikte hij tactieken zoals de manipulatie van verkiezingen en het bewust uitlokken van oorlogen om zijn doelen te bereiken.
Waarom werd het Ottomaanse Rijk vaak aangeduid als “de zieke man van Europa”?
Het Ottomaanse Rijk werd vaak aangeduid als “de zieke man van Europa” omdat het in een staat van verval verkeerde. Het werd geconfronteerd met interne onrust en bedreigingen van buitenaf, terwijl het zijn territorium begon te verliezen aan nationalistische opstanden in de Balkan.
Welke hervormingen werden door het Ottomaanse Rijk ingevoerd in de jaren 1840 en daarna?
Het Ottomaanse Rijk begon in de jaren 1840 met verschillende hervormingsbewegingen om meer veiligheid te bieden aan zijn onderdanen. Deze hervormingen omvatten maatregelen zoals eigendomsbeveiliging, belastinggelijkheid en gelijkheid voor de wet ongeacht religie. Overheidsfunctionarissen kregen vaste salarissen en werden onderworpen aan regelmatige inspecties.
Wie waren de “Jonge Turken” en wat was hun rol in het Ottomaanse Rijk?
De “Jonge Turken” waren een groep jonge intellectuelen die ongeduldig waren met het tempo van de veranderingen in het Ottomaanse Rijk en kritisch waren tegenover de sultan. Sommigen van hen gingen in ballingschap naar steden als Parijs en Londen en werden synoniem met activisten voor verandering en verbetering.
Waarom faalde de poging tot het instellen van een constitutionele regering in het Ottomaanse Rijk in 1876?
De poging tot het instellen van een constitutionele regering in het Ottomaanse Rijk in 1876 faalde omdat de nieuwe sultan, Abdul Hamid II, na een jaar de constitutionele regering verwierp en terugkeerde naar persoonlijk bewind. Financiële problemen, waaronder hoge schulden en belastingverhogingen, droegen bij aan wijdverbreide ontevredenheid onder de bevolking.
Wat waren enkele van de factoren die bijdroegen aan nationalistische gevoelens in de Balkan tegen het Ottomaanse Rijk?
Enkele factoren die bijdroegen aan nationalistische gevoelens in de Balkan tegen het Ottomaanse Rijk waren onder meer het verlies van controle door de centrale administratie over corrupte en tirannieke provinciale functionarissen, het lijden van de christelijke meerderheidsbevolking onder islamitisch bestuur, en inspiratie van eerdere onafhankelijkheidsbewegingen, zoals de Griekse onafhankelijkheidsoorlog van 1821 en de revoluties van 1848.
Hoe werd de onafhankelijkheid van Roemenië bereikt?
De onafhankelijkheid van Roemenië werd bereikt door een reeks gebeurtenissen, waaronder de verwijdering van de Russische bescherming over Moldavië en Walachije door het Congres van Parijs in 1856, gevolgd door een referendum waarbij de twee provincies een lokale militaire officier kozen om beide gebieden te regeren. In 1862 erkende het Ottomaanse Rijk de unie van de twee provincies als de autonome staat Roemenië, en in 1878 erkende het Congres van Berlijn de volledige onafhankelijkheid van Roemenië.
Welke rol speelde Rusland in de bevrijding van Bulgarije?
Rusland beschouwde zichzelf als de beschermer van de Slavische volkeren en reageerde op de “Bulgaarse gruweldaden” door in april 1877 de oorlog te verklaren aan het Ottomaanse Rijk. Na de overwinning van Rusland resulteerde het Verdrag van San Stefano in maart 1878 in de oprichting van een grote, onafhankelijke Bulgarije, in feite een Russisch protectoraat.
Wat waren enkele van de belangrijkste hervormingen die werden doorgevoerd tijdens de Grote Hervormingen in Rusland onder tsaar Alexander II?
Enkele van de belangrijkste hervormingen die werden doorgevoerd tijdens de Grote Hervormingen in Rusland onder tsaar Alexander II waren de afschaffing van de lijfeigenschap in 1861, de oprichting van lokale zelfbestuursorganen genaamd zemstvos, de instelling van een onafhankelijke rechterlijke macht, de afschaffing van censuur op de pers, modernisering van het leger en de invoering van algemene dienstplicht voor alle Russische mannen.
Wat waren enkele kenmerken van het politieke systeem van Groot-Brittannië tijdens het Victoriaanse tijdperk?
Enkele kenmerken van het politieke systeem van Groot-Brittannië tijdens het Victoriaanse tijdperk waren onder meer de gevestigde parlementaire democratie, waarbij de regering verantwoordelijk was voor het parlement, een tweepartijenstelsel dat bestond uit de Liberalen en Conservatieven, en de uitbreiding van het kiesrecht door de tweede Hervormingswet van 1867, waardoor het electoraat werd vergroot.
Hoe evolueerde het politieke systeem van Frankrijk tijdens de periode van Napoleon III?
Tijdens de periode van Napoleon III evolueerde het politieke systeem van Frankrijk van een republiek naar een constitutionele monarchie en vervolgens naar een autoritair keizerrijk. Onder Napoleon III, die een staatsgreep pleegde en zichzelf tot keizer uitriep, bleef er formeel een parlementair systeem bestaan met universeel mannelijk kiesrecht, maar de macht lag feitelijk bij de keizer. De oppositie werd onderdrukt door middel van politieke repressie en beperkingen op de vrijheid van vergadering en pers.
Wat was de rol van de Paris Commune in de Franse politieke geschiedenis?
De Paris Commune was een opstand van de arbeidersklasse in Parijs die plaatsvond in 1871. Het was een poging om een autonome regering op te richten in Parijs, los van de centrale regering in Versailles. De Commune streefde naar sociale hervormingen, waaronder gratis onderwijs, eerlijke belastingen en een minimumloon. De opstand werd uiteindelijk onderdrukt door het Franse leger, wat leidde tot duizenden doden en arrestaties. Ondanks de onderdrukking bevestigde de Commune de opkomst van een gecentraliseerde staat en het einde van grootschalige volksopstanden in West-Europa.
Hoe evolueerden de politieke instellingen in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Nederland en België in de 19e eeuw?
In de 19e eeuw herstructureerden Denemarken, Zweden, Noorwegen, Nederland en België hun politieke instellingen, waarbij ze overgingen naar meer parlementaire systemen. In Denemarken aanvaardde koning Frederik VII in 1848 een grondwet die voorzag in parlementaire regering, wat een einde maakte aan zijn absolute macht. Zweden schafte in 1866 de oude vertegenwoordiging door standen af en creëerde in plaats daarvan een parlement met twee kamers. Noorwegen, dat sinds 1814 onder Zweedse heerschappij stond, verkreeg in 1883 het principe dat overheidsfunctionarissen verantwoording moesten afleggen aan het parlement. In Nederland accepteerde de koning in 1848 de eisen van de liberalen voor parlementaire regering, en tegen het midden van de eeuw waren overheidsfunctionarissen verantwoordelijk voor het parlement in plaats van voor de koning. België had al een liberale grondwet sinds zijn onafhankelijkheid in 1830, maar in de jaren 1840 werden de liberalen georganiseerd en dwongen ze de koning om hen toe te laten tot de regering, wat leidde tot verdere democratisering.
