ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗΣ 1-5

Question 1

Ποια τα βήματα για την επιτάχυνση της διαδικασίας απομόνωσης υπέρτερων διασταυρώσεων

Answer 1

• Αξιολόγηση των γονικών γενοτύπων ως προς την αποδοσή τους έτσι ώστε να απομονωθούν και χρησιμοποιηθούν οι πιο αποδοτικοί
• Έλεγχος της συνδυαστικής ικανότητας των γονέων στην 1η γενεά και εκτίμηση της κληρονομικότητας στην 2η γενεά
• η επιλογή να γίνει απ τις πιο αποδοτικές της 2ης γενεάς

Question 2

Τι προβλήματα αντιμετωπίζουμε κατά την επιλογή και αξιολόγηση του νέου γενετικού υλικού?

Answer 2

• Ετερογένεια εδάφους
• Συνθήκες ανάπτυξης φυτών
• Ανταγωνισμός των φυτών ( αλλανταγωνισμός ή φαινόμενο του περιθωρίου )

Question 3

Ποιες οι 4 βασικές μέθοδοι που έχουν αναπτυχθεί για να περιοριστεί ο παράγοντας της ετερογένειας του εδάφους ?

Answer 3

• Η μέθοδος χωρισμού του αγρού σε ομάδες ομοιογένειας
• Η μέθοδος του γειτονικού μάρτυρα
• Η μέθοδος του κινητού μέσου όρου
• η μέθοδος με επιλογή απουσία ανταγωνισμού

Question 4

Να αναλυθεί η μέθοδος χωρισμόυ του αγρού σε ομάδες ομοιογένειας

Answer 4

Στηρίζεται στην αρχή της ομαδοποίησης του Fischer, γίνεται δηλαδή επιλογή σε μονάδες ομοιογένειας με σκοπό τη μείωση την επίδραση της παραλλακτικότητας. Ο πειραματικός αγρός διαιρείται σε μονάδες 40 φυτών με σκεπτικό ότι όσο πιο μικρή είναι η έκταση του αγρού, τόσο πιο ομοιόμορφο είναι το έδαφος.
Η επιλογή γίνεται μέσα σε κάθε μονάδα όπου επιλέγονται τα 4 πιο αποδοτικά φυτά, ενώ τα φυτά θα πρέπει να επιλέγονται από όλη την επιφάνεια του αγρού, ανεξάρτητα από τη γονιμότητα του εδάφους.
Βασικό μειονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι ότι ένα φυτό μπορεί να μη συγκριθεί με ένα γειτονικό του αλλά με ένα πολύ απομακρυσμένο. Αυτό συμβαίνει γιατί η σύγκριση εξαρτάται απ μία τελείως αυθαίρετη διαχωριστική γραμμή που τραβά ο βελτιωτής για να δημιουργήσει τις ομάδες ομοιογένειας.

Question 5

Να αναλυθεί η μέθοδος του γειτονικού μάρτυρα.

Answer 5

η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε ήταν το 1910 οπού χρησιμοποιήθηκαν πειραματικά τεμάχια με ποικιλίες μάρτυρες για τον έλεγχο παραλλακτικότητας του εδάφους. Το 1967 στους πειραματικούς γενεαλογικής επιλογής στο σιτάρι, δίπλα σε κάθε πειραματικό τεμάχιο στο οποίο αξιολογούνταν το νέο γενετικό υλικό σπέρνονταν και ένα πειραματικό τεμάχιο μιας ποικιλίας μάρτυρας. Η απόδοση κάθε πειραματικού τεμαχίου αναγόταν επί της % της απόδοσης του μάρτυρα με τον οποίο γειτόνευε. Το κριτήριο αυτό χρησιμοποιείται ως δείκτης επιλογής. Ουσιαστικά με αυτήν την μέθοδο το πειραματικό τεμάχιο στο οποίο βρίσκεται ο μάρτυρας δίνει μία αξιόπιστη εκτίμηση της γονιμότητας του εδάφους. Επομένως όποια αλλαγή δούμε μεταξύ μάρτυρα και του αξιολογούμενο γενοτύπου, τα αίτια θα είναι πιθανώς γενετικά. Η μέθοδος αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για σύγκριση μεταξύ ατομικών φυτών.
Μειονέκτημά της είναι ότι στη μισή έκταση του πειραματικού τεμαχίου καλλιεργούνται τα φυτά που θα χρησιμοποιηθούν μόνο για να βοηθήσουν στην αξιολόγηση αυτών υων φυτών που θα επιλεχθούν.