شعر ها Flashcards
شیخ خندید و بگفتش ای سَلیم *** این درخت علم باشد ای علیم
شیخ به او خندید و گفت ای آدمِ سادهدل، آن درختی که به دنبالش میگردی همان علم است
تو به صورت رفتهای، ای بی خبر *** زان ز شاخ معنیای، بی بار و بر
تو بیخبر از همه جا به دنبال ظاهر این درخت رفتهای و به همین دلیل از معنا و مفهوم اصلی آن بیخبر هستی.
گه درختش نام شد، گاه آفتاب *** گاه بحرش نام شد، گاهی سحاب
اهی به علم، درخت میگویم و بعضی وقت ها آفتاب. بعضی وقت ها دریا و بعضی وقت ها ابر
آن یکی کِش صد هزار آثار خاست *** کم ترین آثار او، عمر بقاست
علم هزاران فایده مختلف دارد که تنها یکی از آن فواید عمر جاویدان است.
علی آن شیر خدا شاه عرب
اُلفتی داشته با این دل شب
حضرت علی در راه خدا مثل یک شیر شجاع مبارزه میکرد و برترین مرد قوم عرب بود؛ او با تاریکی شب خو گرفته بود و دوستی داشت. (اشاره به مناجاتهای حضرت علی در شب دارد.)
شب ز اسرار علی آگاه است
دل شب مَحرَم سِرُالله است
تنها شب از رازهای دل حضرت علی (ع) باخبر است؛ تاریکی شب رازدار سرالله است. (سرالله به معنای راز خداوند، لقب حضرت علی است.)
شب شنفته است مناجات علی
جوشش چشمهی عشق ازلی
شب صدای دعا و مناجات علی (ع) با خدا را شنیده است که مانند چشمه عشق از روز ابتدای خلقت در وجود او میجوشید.
کلماتی چو دُر آویزهی گوش
مسجد کوفه هنوزش مدهوش
سخنان امام علی (ع) همانند مرواریدی ارزشمند هستند که هنوز در گوش مسجد کوفه مانده است و او را از خود بیخود میکند
فجر تا سینهی آفاق شکافت
چشم بیدار علی خفته نیافت
هیچ زمان نشد که خورشید از افق بالا بیاید و سینه آسمان را بشکافد و چشم حضرت علی (ع) را در خواب ببیند. (یعنی حضرت علی همیشه قبل از طلوع آفتاب بیدار میشد.)
ناشناسی که به تاریکی شب
میبَرَد شام یتیمان عرب
امام علی (ع) همان فرد ناشناس است که در شبهای تاریک برای یتیمان شهر غذا میبرد.
عشقبازی که همآغوش خطر
خُفت در خوابگه پیغمبر
و انسانی عاشق است که خطر را به جان خرید و شب به جای پیامبر در رختخواب او خوابید. (اشاره دارد به لَیلَهُ المَبیت که مشرکان قصد داشتند حضرت محمد (ص) را به قتل برسانند. حضرت علی در جای خواب پیامبر خوابید تا ایشان به مدینه هجرت کنند.)
آن دَم صبح قیامتتأثیر
حلقهی در، شد از او دامنگیر
در آن سحرگاه که اثرش مانند روز قیامت هولناک بود، حلقه در، به عبای حضرت علی (ع) آویخت و مانع از رفتن ایشان شد. (اشاره به روز ضربت خوردن امام علی (ع)، هنگام نماز صبح که به سمت مسجد کوفه میرفت.)
دست در دامن مولا زد در
که علی بگذر و از ما مگذر
درِ خانه، دست به دامان مولای متقین شد که ای علی از تصمیم رفتن به مسجد صرف نظر بنما و از من عبور مکن.
شبروان مست ولای تو علی
جانِ عالم به فدای تو علی
یا علی، پارسایان شبزندهدار سرگشته ولایت و دوستی تو هستند؛ جان همه جهانیان به قربان تو باد.