ρήματα σε -μι Flashcards
ἵημι, τίθημι, δίδωμι, ἵστημι, δείκνυμι, ἐπίσταμαι, δύναμαι
ἵημι ενεστώτας οριστική
ἵημι
ἵης
ἵησι / ἵησιν
ἵεμεν
ἵετε
ἱᾶσι / ἱᾶσιν
ἵημι ενεστώτας υποτακτική
ἱῶ
ἱῇς
ἱῇ
ἱῶμεν
ἱῆτε
ἱῶσι / ἱῶσιν
ἵημι ενεστώτας προστακτική
- ἵει
ἱέτω - ἵετε
ἱέντων / ἱέτωσαν
ἵημι ενεστώτας απαρέμφατο
ἱέναι
ἵημι ενεστώτας μετοχή
ὁ ἱείς
τοῦ ἱέντος
τῷ ἱέντι
τόν ἱέντα
(ὦ) ἱείς
οἱ ἱέντες
τῶν ἱέντων
τοῖς ἱεῖσι / ἱεῖσιν
τούς ἱέντας
(ὦ) ἱέντες
ἡ ἱεῖσα
τῆς ἱείσης
τῇ ἱείσῃ
τήν ἱεῖσαν
(ὦ) ἱεῖσα
αἱ ἱεῖσαι
τῶν ἱεισῶν
ταῖς ἱείσαις
τάς ἱείσας
(ὦ) ἱεῖσαι
τό ἱέν
τοῦ ἱέντος
τῷ ἱέντι
τό ἱέν
(ὦ) ἱέν
τά ἱέντα
τῶν ἱέντων
τοῖς ἱεῖσι / ἱεῖσιν
τά ἱέντα
(ὦ) ἱέντα
ἵημι ενεστώτας ευκτική
ἱείην
ἱείης
ἱείη
ἱείημεν / ἱεῖμεν
ἱείητε / ἱεῖτε
ἱείησαν / ἱεῖεν
ἵημι παρατατικός οριστική
ἵην
ἵεις
ἵει
ἵεμεν
ἵετε
ἵεσαν
ἵημι μέλλοντας οριστική
ἥσω
ἥσεις
ἥσει
ἥσομεν
ἥσετε
ἥσουσι / ἥσουσιν
ἵημι μέλλοντας ευκτική
ἥσοιμι
ἥσοις
ἥσοι
ἥσοιμεν
ἥσοιτε
ἥσοιεν
ἵημι μέλλοντας απαρέμφατο
ἥσειν
ἵημι μέλλοντας μετοχή
ὁ ἥσων
τοῦ ἥσοντος
τῷ ἥσοντι
τόν ἥσοντα
(ὦ) ἥσων
οἱ ἥσοντες
τῶν ἡσόντων
τοῖς ἥσουσι / ἥσουσιν
τούς ἥσοντας
(ὦ) ἥσοντες
ἡ ἥσουσα
τῆς ἡσούσης
τῇ ἡσούσῃ
τήν ἥσουσαν
(ὦ) ἥσουσα
αἱ ἥσουσαι
τῶν ἡσουσῶν
ταῖς ἡσούσαις
τάς ἡσούσας
(ὦ) ἥσουσαι
τό ἧσον
τοῦ ἥσοντος
τῷ ἥσοντι
τό ἧσον
(ὦ) ἧσον
τά ἥσοντα
τῶν ἡσόντων
τοῖς ἥσουσι / ἥσουσιν
τά ἥσοντα
(ὦ) ἥσοντα
ἵημι αόριστος β οριστική
ἧκα
ἧκας
ἧκε
εἷμεν
εἷτε
εἷσαν / ἧκαν
ἵημι αόριστος β υποτακτική
ὧ
ᾗς
ᾗ
ὧμεν
ἧτε
ὧσι / ὧσιν
ἵημι αόριστος β ευκτική
εἵην
εἵης
εἵη
εἵημεν / εἷμεν
εἵητε / εἷτε
εἵησαν / εἷεν
ἵημι αόριστος β προστακτική
- ἕς
ἕτω - ἕτε
ἕντων / ἕτωσαν
ἵημι αόριστος β απαρέμφατο
εἷναι
ἵημι αόριστος β μετοχή
ὁ εἵς
τοῦ ἕντος
τῷ ἕντι
τόν ἕντα
(ὦ) εἵς
οἱ ἕντες
τῶν ἕντων
τοῖς εἷσι / εἷσιν
τούς ἕντας
(ὦ) ἕντες
ἡ εἷσα
τῆς εἵσης
τῇ εἵσῃ
τήν εἷσαν
(ὦ) εἷσα
αἱ εἷσαι
τῶν εἱσῶν
ταῖς εἵσαις
τάς εἵσας
(ὦ) εἷσαι
τό ἕν
τοῦ ἕντος
τῷ ἕντι
τό ἕν
(ὦ) ἕν
τά ἕντα
τῶν ἕντων
τοῖς εἷσι / εἷσιν
τά ἕντα
(ὦ) ἕντα
ἵημι παρακείμενος οριστική
εἷκα
εἷκας
εἷκε / εἷκεν
εἵκαμεν
εἵκατε
εἵκασι / εἵκασιν
ἵημι υπερσυντέλικος οριστική
εἵκειν
εἵκεις
εἵκει
εἵκεμεν
εἵκετε
εἵκεσαν
ἵημι παρακείμενος υποτακτική
εἱκώς ὦ
εἱκώς ᾖς
εἱκώς ᾖ
εἱκότες ὦμεν
εἱκότες ἦτε
εἱκότες ὦσι / εἱκότες ὦσιν
ἵημι παρακείμενος ευκτική
εἱκώς εἴην
εἱκώς εἴης
εἱκώς εἴη
εἱκότες εἴημεν / εἱκότες εἶμεν
εἱκότες εἴητε / εἱκότες εἶτε
εἱκότες εἴησαν / εἱκότες εἶεν
ἵημι παρακείμενος προστακτική
- εἱκώς ἴσθι
εἱκώς ἔστω - εἱκότες ἔστε
εἱκότες ἔστων / εἱκότες ἔστωσαν / εἱκότες ὄντων
ἵημι παρακείμενος απαρέμφατο
εἱκέναι
ἵημι παρακείμενος μετοχή
ὁ εἱκώς
τοῦ εἱκότος
τῷ εἱκότι
τόν εἱκότα
(ὦ) εἱκώς
οἱ εἱκότες
τῶν εἱκότων
τοῖς εἱκόσι / εἱκόσιν
τούς εἱκότας
(ὦ) εἱκότες
ἡ εἱκυῖα
τῆς εἱκυίας
τῇ εἱκυίᾳ
τήν εἱκυῖαν
(ὦ) εἱκυῖα
αἱ εἱκυῖαι
τῶν εἱκυιῶν
ταῖς εἱκυίαις
τάς εἱκυίας
(ὦ) εἱκυῖαι
τό εἱκός
τοῦ εἱκότος
τῷ εἱκότι
τό εἱκός
(ὦ) εἱκός
τά εἱκότα
τῶν εἱκότων
τοῖς εἱκόσι / εἱκόσιν
τά εἱκότα
(ὦ) εἱκότα
ἵεμαι ενεστώτας οριστική
ἵεμαι
ἵεσαι
ἵεται
ἱέμεθα
ἵεσθε
ἵενται
ἵεμαι παρατατικός οριστική
ἱέμην
ἵεσο
ἵετο
ἱέμεθα
ἵεσθε
ἵεντο
ἵεμαι αόριστος οριστική
ἡκάμην
ἥκω
-
-
ἥκασθε
ἥκαντο
εἵμην
εἷσο
εἷτο
εἵμεθα
εἷσθε
εἷντο
εἵθην
εἵθης
εἵθη
εἵθημεν
εἵθητε
εἵθησαν
ἵεμαι ενεστώτας υποτακτική
ἱῶμαι
ἱῇ
ἱῆται
ἱώμεθα
ἱῆσθε
ἱῶνται
ἵεμαι ενεστώτας ευκτική
ἱείμην
ἱεῖο
ἱεῖτο
ἱείμεθα
ἱεῖσθε
ἱεῖντο
ἵεμαι ενεστώτας προστακτική
- ἵεσο
ἱέσθω - ἵεσθε
ἱέσθων / ἱέσθωσαν
ἵεμαι ενεστώτας απαρέμφατο
ἵεσθαι
ἵεμαι ενεστώτας μετοχή
ὁ ἱέμενος
τοῦ ἱεμένου
τῷ ἱεμένῳ
τόν ἱέμενον
(ὦ) ἱέμενε
οἱ ἱέμενοι
τῶν ἱεμένων
τοῖς ἱεμένοις
τούς ἱεμένους
(ὦ) ἱέμενοι
ἡ ἱεμένη
τῆς ἱεμένης
τῇ ἱεμένῃ
τήν ἱεμένην
(ὦ) ἱεμένη
αἱ ἱέμεναι
τῶν ἱεμένων
ταῖς ἱεμέναις
τάς ἱεμένας
(ὦ) ἱέμεναι
τό ἱέμενον
τοῦ ἱεμένου
τῷ ἱεμένῳ
τό ἱέμενον
(ὦ) ἱέμενον
τά ἱέμενα
τῶν ἱεμένων
τοῖς ἱεμένοις
τά ἱέμενα
(ὦ) ἱέμενα
ἵεμαι μέλλοντας οριστική
ἥσομαι
ἥσει / ἥσῃ
ἥσεται
ἡσόμεθα
ἥσεσθε
ἥσονται
ἑθήσομαι
ἑθήσει / ἑθήσῃ
ἑθήσεται
ἑθησόμεθα
ἑθήσεσθε
ἑθήσονται
ἵεμαι μέλλοντας ευκτική
ἡσοίμην
ἥσοιο
ἥσοιτο
ἡσοίμεθα
ἥσοισθε
ἥσοιντο
ἑθησοίμην
ἑθήσοιο
ἑθήσοιτο
ἑθησοίμεθα
ἑθήσοισθε
ἑθήσοιντο
ἵεμαι μέλλοντας απαρέμφατο
ἥσεσθαι
εθήσεσθαι
ἵεμαι μέλλοντας μετοχή
ὁ ἡσόμενος, ἡ ἡσομένη, τό ἡσόμενον
ὁ ἑθησόμενος, ἡ ἑθησομένη, τό ἑθησόμενον
ἵεμαι αόριστος υποτακτική
ὧμαι
ᾗ
ἧται
ὥμεθα
ἧσθε
ὧνται
ἑθῶ
ἑθῇς
ἑθῇ
ἑθῶμεν
ἑθῆτε
ἑθῶσι / ἑθῶσιν
ἵεμαι αόριστος ευκτική
εἵμην
εἷο
εἷτο
εἵμεθα
εἷσθε
εἷντο
ἑθείην
ἑθείης
ἑθείη
ἑθείημεν / ἑθεῖμεν
ἑθείητε / ἑθεῖτε
ἑθείησαν / ἑθεῖεν
ἵεμαι αόριστος προστακτική
- οὗ
ἕσθω - ἕσθε
ἕσθων / ἕσθωσαν - ἕθητι
ἑθήτω - ἕθητε
ἑθέντων / ἑθήτωσαν
ἵεμαι αόριστος απαρέμφατο
ἕσθαι
ἑθῆναι
ἵεμαι αόριστος μετοχή
ὁ ἑθείς, ἡ ἑθεῖσα, τό ἑθέν
ὁ ἕμενος, ἡ ἑμένη, τό ἕμενον
παρακείμενος οριστική ἵεμαι
εἷμαι
εἷσαι
εἷται
εἵμεθα
εἷσθε
εἷνται
ἵεμαι παρακείμενος υποτακτική
εἱμένος ὦ
εἱμένος ᾖς
εἱμένος ᾖ
εἱμένοι ὦμεν
εἱμένοι ἦτε
εἱμένοι ὦσι / εἱμένοι ὦσιν
ἵεμαι παρακείμενος ευκτική
εἱμένος εἴην
εἱμένος εἴης
εἱμένος εἴη
εἱμένοι εἴημεν / εἱμένοι εἶμεν
εἱμένοι εἴητε / εἱμένοι εἶτε
εἱμένοι εἴησαν / εἱμένοι εἶεν
ἵεμαι παρακείμενος προστακτική
- εἷσο
εἵσθω - εἷσθε
εἵσθων / εἵσθωσαν
ἵεμαι παρακείμενος απαρέμφατο
εἷσθαι
ἵεμαι παρακείμενος μετοχή
ὁ εἱμένος, -η, -ον
ἵεμαι υπερσυντέλικος οριστική
εἵμην
εἷσο
εἷτο
εἵμεθα
εἷσθε
εἷντο
τίθημι ενεστώτας οριστική
τίθημι
τίθης
τίθησι / τίθησιν
τίθεμεν
τίθετε
τιθέασι / τιθέασιν
τίθημι παρατατικός οριστική
ἐτίθην
ἐτίθεις
ἐτίθει
ἐτίθεμεν
ἐτίθετε
ἐτίθεσαν
τίθημι αόριστος β οριστική
ἔθηκα
ἔθηκας
ἔθηκε
ἔθεμεν
ἔθετε
ἔθεσαν
τίθημι ενεστώτας υποτακτική
τιθῶ
τιθῇς
τιθῇ
τιθῶμεν
τιθῆτε
τιθῶσι / τιθῶσιν
τίθημι ενεστώτας ευκτική
τιθείην
τιθείης
τιθείη
τιθείημεν / τιθεῖμεν
τιθείητε / τιθεῖτε
τιθείησαν / τιθεῖεν
τίθημι ενεστώτας προστακτική
- τίθει
τιθέτω - τίθετε
τιθέντων / τιθέτωσαν
τίθημι ενεστώτας απαρέμφατο
τιθέναι
τίθημι ενεστώτας μετοχή
ὁ τιθείς, ἡ τιθεῖσα, τό τιθέν
τίθημι αόριστος β υποτακτική
θῶ
θῇς
θῇ
θῶμεν
θῆτε
θῶσι / θῶσιν
τίθημι αόριστος β ευκτική
θείην
θείης
θείη
θείημεν / θεῖμεν
θείητε / θεῖτε
θείησαν / θεῖεν
τίθημι αόριστος β προστακτική
- θές
θέτω - θέτε
θέντων / θέτωσαν
τίθημι αόριστος β απαρέμφατο
θεῖναι
τίθημι αόριστος β μετοχή
ὁ θείς, ἡ θεῖσα, τό θέν
τίθημι παρακείμενος οριστική
τέθεικα / τέθηκα
τέθεικας / τέθηκας
τέθεικε / τέθεικεν / τέθηκε / τέθηκεν
τεθείκαμεν / τεθήκαμεν
τεθείκατε / τεθήκατε
τεθείκασι / τεθείκασιν / τεθήκασι / τεθήκασιν
τίθημι υπερσυντέλικος οριστική
ετεθείκειν
τίθημι παρακείμενος υποτακτική
τεθεικώς ὦ / τεθηκώς ὦ
τεθεικώς ᾖς / τεθηκώς ᾖς
τεθεικώς ᾖ / τεθηκώς ᾖ
τεθεικότες ὦμεν / τεθηκότες ὦμεν
τεθεικότες ἦτε / τεθηκότες ἦτε
τεθεικότες ὦσι / τεθεικότες ὦσιν / τεθηκότες ὦσι / τεθηκότες ὦσιν
τίθημι παρακείμενος ευκτική
τεθεικώς εἴην / τεθηκώς εἴην
τεθεικώς εἴης / τεθηκώς εἴης
τεθεικώς εἴη / τεθηκώς εἴη
τεθεικότες εἴημεν / τεθεικότες εἶμεν / τεθηκότες εἴημεν / τεθηκότες εἶμεν
τεθεικότες εἴητε / τεθεικότες εἶτε / τεθηκότες εἴητε / τεθηκότες εἶτε
τεθεικότες εἴησαν / τεθεικότες εἶεν / τεθηκότες εἴησαν / τεθηκότες εἶεν
τίθημι παρακείμενος προστακτική
- τεθεικώς ἴσθι / τεθηκώς ἴσθι
τεθεικώς ἔστω / τεθηκώς ἔστω - τεθεικότες ἔστε / τεθηκότες ἔστε
τεθεικότες ἔστων / τεθεικότες ἔστωσαν / τεθεικότες ὄντων / τεθηκότες ἔστων / τεθηκότες ἔστωσαν / τεθηκότες ὄντων
τίθημι παρακείμενος απαρέμφατο
τεθεικέναι
τίθημι παρακείμενος μετοχη
ὁ τεθεικώς / τεθηκώς, ἡ τεθεικυῖα / τεθηκυῖα, τό τεθεικός / τεθηκός
τίθεμαι ενεστώτας οριστική
τίθεμαι
τίθεσαι
τίθεται
τιθέμεθα
τίθεσθε
τίθενται
τίθεμαι ενεστώτας υποτακτική
τιθῶμαι
τιθῇ
τιθῆται
τιθώμεθα
τιθῆσθε
τιθῶνται
τίθεμαι ενεστώτας ευκτική
τιθείμην
τιθεῖο
τιθεῖτο
τιθείμεθα
τιθεῖσθε
τιθεῖντο
τίθεμαι ενεστώτας προστακτική
- τίθεσο
τιθέσθω - τίθεσθε
τιθέσθων / τιθέσθωσαν
τίθεμαι ενεστώτας απαρέμφατο
τίθεσθαι
τίθεμαι ενεστώτας μετοχή
ὁ τιθέμενος, τιθεμένη, τιθέμενον
τίθεμαι παρατατικός οριστική
ἐτιθέμην
ἐτίθεσο
ἐτίθετο
ἐτιθέμεθα
ἐτίθεσθε
ἐτίθεντο
τίθεμαι μέλλοντας οριστική
θήσομαι
θήσει / θήσῃ
θήσεται
θησόμεθα
θήσεσθε
θήσονται
τεθήσομαι
τεθήσει / τεθήσῃ
τεθήσεται
τεθησόμεθα
τεθήσεσθε
τεθήσονται
τίθεμαι μέλλοντας ευκτική
θησοίμην/τεθησοίμην
τεθήσοιο
τεθήσοιτο
τεθησοίμεθα
τεθήσοισθε
τεθήσοιντο
τίθεμαι μέλλοντας απαρέμφατο
θήσεσθαι
τεθήσεσθαι
τίθεμαι μέλλοντας μετοχή
ὁ θησόμενος, θησομένη, θησόμενον
τεθησόμενος, -η, -ον
τίθεμαι αόριστος οριστική
ἐθέμην
ἔθου
ἔθετο
ἐθέμεθα
ἔθεσθε
ἔθεντο
ἐτέθην
ἐτέθης
ἐτέθη
ἐτέθημεν
ἐτέθητε
ἐτέθησαν
τίθεμαι αόριστος υποτακτική
θῶμαι
θῇ
θῆται
θώμεθα
θῆσθε
θῶνται
τεθῶ
τεθῇς
τεθῇ
τεθῶμεν
τεθῆτε
τεθῶσι / τεθῶσιν
τίθεμαι αόριστος ευκτική
θείμην
θεῖο
θεῖτο
θείμεθα
θεῖσθε
θεῖντο
τεθείην
τίθεμαι αόριστος προστακτική
- θοῦ
θέσθω - θέσθε
θέσθων / θέσθωσαν - τέθητι
τεθήτω - τέθητε
τεθέντων / τεθήτωσαν
τίθεμαι αόριστος απαρέμφατο
θέσθαι
τεθῆναι
τίθεμαι αόριστος μετοχή
ὁ θέμενος, θεμένη, θέμενον
ὁ τεθείς, ἡ τεθεῖσα, τό τεθέν
τίθεμαι παρακείμενος οριστική
κεῖμαι / τέθειμαι
κεῖσαι / τέθεισαι
κεῖται / τέθειται
κείμεθα / τεθείμεθα
κεῖσθε / τέθεισθε
κεῖνται / τέθεινται
τίθεμαι υπερσυντέλικος οριστική
ἐκείμην
ἔκεισο
ἔκειτο
ἐκείμεθα
ἔκεισθε
ἔκειντο
τίθεμαι παρακείμενος υποτακτική
τεθειμένος ὦ
τεθειμένος ᾖς
κέηται / τεθειμένος ᾖ
τεθειμένοι ὦμεν
κέησθε / τεθειμένοι ἦτε
κέωνται / τεθειμένοι ὦσι / τεθειμένοι ὦσιν
τίθεμαι παρακείμενος ευκτική
τεθειμένος εἴην
τεθειμένος εἴης
κέοιτο / τεθειμένος εἴη
τεθειμένοι εἴημεν / τεθειμένοι εἶμεν
τεθειμένοι εἴητε / τεθειμένοι εἶτε
κέοιντο / τεθειμένοι εἴησαν / τεθειμένοι εἶεν
τίθεμαι παρακείμενος προστακτική
- κεῖσο / τέθεισο
κείσθω / τεθείσθω - κεῖσθε / τέθεισθε
τεθείσθων / τεθείσθωσαν
τίθεμαι παρακείμενος απαρέμφατο
κεῖσθαι / τεθεῖσθαι
τίθεμαι παρακείμενος μετοχή
ὁ κείμενος / τεθειμένος, -η, -ον
δίδωμι ενεστώτας οριστική
δίδωμι
δίδως
δίδωσι / δίδωσιν
δίδομεν
δίδοτε
διδόασι / διδόασιν
δίδωμι ενεστώτας υποτακτική
διδῶ
διδῷς
διδῷ
διδῶμεν
διδῶτε
διδῶσι / διδῶσιν
δίδωμι ενεστώτας ευκτική
διδοίην
διδοίης
διδοίη
διδοίημεν / διδοῖμεν
διδοίητε / διδοῖτε
διδοίησαν / διδοῖεν