ρήματα σε -μι Flashcards
ἵημι, τίθημι, δίδωμι, ἵστημι, δείκνυμι, ἐπίσταμαι, δύναμαι
ἵημι ενεστώτας οριστική
ἵημι
ἵης
ἵησι / ἵησιν
ἵεμεν
ἵετε
ἱᾶσι / ἱᾶσιν
ἵημι ενεστώτας υποτακτική
ἱῶ
ἱῇς
ἱῇ
ἱῶμεν
ἱῆτε
ἱῶσι / ἱῶσιν
ἵημι ενεστώτας προστακτική
- ἵει
ἱέτω - ἵετε
ἱέντων / ἱέτωσαν
ἵημι ενεστώτας απαρέμφατο
ἱέναι
ἵημι ενεστώτας μετοχή
ὁ ἱείς
τοῦ ἱέντος
τῷ ἱέντι
τόν ἱέντα
(ὦ) ἱείς
οἱ ἱέντες
τῶν ἱέντων
τοῖς ἱεῖσι / ἱεῖσιν
τούς ἱέντας
(ὦ) ἱέντες
ἡ ἱεῖσα
τῆς ἱείσης
τῇ ἱείσῃ
τήν ἱεῖσαν
(ὦ) ἱεῖσα
αἱ ἱεῖσαι
τῶν ἱεισῶν
ταῖς ἱείσαις
τάς ἱείσας
(ὦ) ἱεῖσαι
τό ἱέν
τοῦ ἱέντος
τῷ ἱέντι
τό ἱέν
(ὦ) ἱέν
τά ἱέντα
τῶν ἱέντων
τοῖς ἱεῖσι / ἱεῖσιν
τά ἱέντα
(ὦ) ἱέντα
ἵημι ενεστώτας ευκτική
ἱείην
ἱείης
ἱείη
ἱείημεν / ἱεῖμεν
ἱείητε / ἱεῖτε
ἱείησαν / ἱεῖεν
ἵημι παρατατικός οριστική
ἵην
ἵεις
ἵει
ἵεμεν
ἵετε
ἵεσαν
ἵημι μέλλοντας οριστική
ἥσω
ἥσεις
ἥσει
ἥσομεν
ἥσετε
ἥσουσι / ἥσουσιν
ἵημι μέλλοντας ευκτική
ἥσοιμι
ἥσοις
ἥσοι
ἥσοιμεν
ἥσοιτε
ἥσοιεν
ἵημι μέλλοντας απαρέμφατο
ἥσειν
ἵημι μέλλοντας μετοχή
ὁ ἥσων
τοῦ ἥσοντος
τῷ ἥσοντι
τόν ἥσοντα
(ὦ) ἥσων
οἱ ἥσοντες
τῶν ἡσόντων
τοῖς ἥσουσι / ἥσουσιν
τούς ἥσοντας
(ὦ) ἥσοντες
ἡ ἥσουσα
τῆς ἡσούσης
τῇ ἡσούσῃ
τήν ἥσουσαν
(ὦ) ἥσουσα
αἱ ἥσουσαι
τῶν ἡσουσῶν
ταῖς ἡσούσαις
τάς ἡσούσας
(ὦ) ἥσουσαι
τό ἧσον
τοῦ ἥσοντος
τῷ ἥσοντι
τό ἧσον
(ὦ) ἧσον
τά ἥσοντα
τῶν ἡσόντων
τοῖς ἥσουσι / ἥσουσιν
τά ἥσοντα
(ὦ) ἥσοντα
ἵημι αόριστος β οριστική
ἧκα
ἧκας
ἧκε
εἷμεν
εἷτε
εἷσαν / ἧκαν
ἵημι αόριστος β υποτακτική
ὧ
ᾗς
ᾗ
ὧμεν
ἧτε
ὧσι / ὧσιν
ἵημι αόριστος β ευκτική
εἵην
εἵης
εἵη
εἵημεν / εἷμεν
εἵητε / εἷτε
εἵησαν / εἷεν
ἵημι αόριστος β προστακτική
- ἕς
ἕτω - ἕτε
ἕντων / ἕτωσαν
ἵημι αόριστος β απαρέμφατο
εἷναι
ἵημι αόριστος β μετοχή
ὁ εἵς
τοῦ ἕντος
τῷ ἕντι
τόν ἕντα
(ὦ) εἵς
οἱ ἕντες
τῶν ἕντων
τοῖς εἷσι / εἷσιν
τούς ἕντας
(ὦ) ἕντες
ἡ εἷσα
τῆς εἵσης
τῇ εἵσῃ
τήν εἷσαν
(ὦ) εἷσα
αἱ εἷσαι
τῶν εἱσῶν
ταῖς εἵσαις
τάς εἵσας
(ὦ) εἷσαι
τό ἕν
τοῦ ἕντος
τῷ ἕντι
τό ἕν
(ὦ) ἕν
τά ἕντα
τῶν ἕντων
τοῖς εἷσι / εἷσιν
τά ἕντα
(ὦ) ἕντα
ἵημι παρακείμενος οριστική
εἷκα
εἷκας
εἷκε / εἷκεν
εἵκαμεν
εἵκατε
εἵκασι / εἵκασιν
ἵημι υπερσυντέλικος οριστική
εἵκειν
εἵκεις
εἵκει
εἵκεμεν
εἵκετε
εἵκεσαν
ἵημι παρακείμενος υποτακτική
εἱκώς ὦ
εἱκώς ᾖς
εἱκώς ᾖ
εἱκότες ὦμεν
εἱκότες ἦτε
εἱκότες ὦσι / εἱκότες ὦσιν
ἵημι παρακείμενος ευκτική
εἱκώς εἴην
εἱκώς εἴης
εἱκώς εἴη
εἱκότες εἴημεν / εἱκότες εἶμεν
εἱκότες εἴητε / εἱκότες εἶτε
εἱκότες εἴησαν / εἱκότες εἶεν
ἵημι παρακείμενος προστακτική
- εἱκώς ἴσθι
εἱκώς ἔστω - εἱκότες ἔστε
εἱκότες ἔστων / εἱκότες ἔστωσαν / εἱκότες ὄντων
ἵημι παρακείμενος απαρέμφατο
εἱκέναι
ἵημι παρακείμενος μετοχή
ὁ εἱκώς
τοῦ εἱκότος
τῷ εἱκότι
τόν εἱκότα
(ὦ) εἱκώς
οἱ εἱκότες
τῶν εἱκότων
τοῖς εἱκόσι / εἱκόσιν
τούς εἱκότας
(ὦ) εἱκότες
ἡ εἱκυῖα
τῆς εἱκυίας
τῇ εἱκυίᾳ
τήν εἱκυῖαν
(ὦ) εἱκυῖα
αἱ εἱκυῖαι
τῶν εἱκυιῶν
ταῖς εἱκυίαις
τάς εἱκυίας
(ὦ) εἱκυῖαι
τό εἱκός
τοῦ εἱκότος
τῷ εἱκότι
τό εἱκός
(ὦ) εἱκός
τά εἱκότα
τῶν εἱκότων
τοῖς εἱκόσι / εἱκόσιν
τά εἱκότα
(ὦ) εἱκότα
ἵεμαι ενεστώτας οριστική
ἵεμαι
ἵεσαι
ἵεται
ἱέμεθα
ἵεσθε
ἵενται
ἵεμαι παρατατικός οριστική
ἱέμην
ἵεσο
ἵετο
ἱέμεθα
ἵεσθε
ἵεντο
ἵεμαι αόριστος οριστική
ἡκάμην
ἥκω
-
-
ἥκασθε
ἥκαντο
εἵμην
εἷσο
εἷτο
εἵμεθα
εἷσθε
εἷντο
εἵθην
εἵθης
εἵθη
εἵθημεν
εἵθητε
εἵθησαν
ἵεμαι ενεστώτας υποτακτική
ἱῶμαι
ἱῇ
ἱῆται
ἱώμεθα
ἱῆσθε
ἱῶνται
ἵεμαι ενεστώτας ευκτική
ἱείμην
ἱεῖο
ἱεῖτο
ἱείμεθα
ἱεῖσθε
ἱεῖντο
ἵεμαι ενεστώτας προστακτική
- ἵεσο
ἱέσθω - ἵεσθε
ἱέσθων / ἱέσθωσαν
ἵεμαι ενεστώτας απαρέμφατο
ἵεσθαι
ἵεμαι ενεστώτας μετοχή
ὁ ἱέμενος
τοῦ ἱεμένου
τῷ ἱεμένῳ
τόν ἱέμενον
(ὦ) ἱέμενε
οἱ ἱέμενοι
τῶν ἱεμένων
τοῖς ἱεμένοις
τούς ἱεμένους
(ὦ) ἱέμενοι
ἡ ἱεμένη
τῆς ἱεμένης
τῇ ἱεμένῃ
τήν ἱεμένην
(ὦ) ἱεμένη
αἱ ἱέμεναι
τῶν ἱεμένων
ταῖς ἱεμέναις
τάς ἱεμένας
(ὦ) ἱέμεναι
τό ἱέμενον
τοῦ ἱεμένου
τῷ ἱεμένῳ
τό ἱέμενον
(ὦ) ἱέμενον
τά ἱέμενα
τῶν ἱεμένων
τοῖς ἱεμένοις
τά ἱέμενα
(ὦ) ἱέμενα
ἵεμαι μέλλοντας οριστική
ἥσομαι
ἥσει / ἥσῃ
ἥσεται
ἡσόμεθα
ἥσεσθε
ἥσονται
ἑθήσομαι
ἑθήσει / ἑθήσῃ
ἑθήσεται
ἑθησόμεθα
ἑθήσεσθε
ἑθήσονται
ἵεμαι μέλλοντας ευκτική
ἡσοίμην
ἥσοιο
ἥσοιτο
ἡσοίμεθα
ἥσοισθε
ἥσοιντο
ἑθησοίμην
ἑθήσοιο
ἑθήσοιτο
ἑθησοίμεθα
ἑθήσοισθε
ἑθήσοιντο
ἵεμαι μέλλοντας απαρέμφατο
ἥσεσθαι
εθήσεσθαι
ἵεμαι μέλλοντας μετοχή
ὁ ἡσόμενος, ἡ ἡσομένη, τό ἡσόμενον
ὁ ἑθησόμενος, ἡ ἑθησομένη, τό ἑθησόμενον
ἵεμαι αόριστος υποτακτική
ὧμαι
ᾗ
ἧται
ὥμεθα
ἧσθε
ὧνται
ἑθῶ
ἑθῇς
ἑθῇ
ἑθῶμεν
ἑθῆτε
ἑθῶσι / ἑθῶσιν
ἵεμαι αόριστος ευκτική
εἵμην
εἷο
εἷτο
εἵμεθα
εἷσθε
εἷντο
ἑθείην
ἑθείης
ἑθείη
ἑθείημεν / ἑθεῖμεν
ἑθείητε / ἑθεῖτε
ἑθείησαν / ἑθεῖεν
ἵεμαι αόριστος προστακτική
- οὗ
ἕσθω - ἕσθε
ἕσθων / ἕσθωσαν - ἕθητι
ἑθήτω - ἕθητε
ἑθέντων / ἑθήτωσαν
ἵεμαι αόριστος απαρέμφατο
ἕσθαι
ἑθῆναι
ἵεμαι αόριστος μετοχή
ὁ ἑθείς, ἡ ἑθεῖσα, τό ἑθέν
ὁ ἕμενος, ἡ ἑμένη, τό ἕμενον
παρακείμενος οριστική ἵεμαι
εἷμαι
εἷσαι
εἷται
εἵμεθα
εἷσθε
εἷνται
ἵεμαι παρακείμενος υποτακτική
εἱμένος ὦ
εἱμένος ᾖς
εἱμένος ᾖ
εἱμένοι ὦμεν
εἱμένοι ἦτε
εἱμένοι ὦσι / εἱμένοι ὦσιν
ἵεμαι παρακείμενος ευκτική
εἱμένος εἴην
εἱμένος εἴης
εἱμένος εἴη
εἱμένοι εἴημεν / εἱμένοι εἶμεν
εἱμένοι εἴητε / εἱμένοι εἶτε
εἱμένοι εἴησαν / εἱμένοι εἶεν
ἵεμαι παρακείμενος προστακτική
- εἷσο
εἵσθω - εἷσθε
εἵσθων / εἵσθωσαν
ἵεμαι παρακείμενος απαρέμφατο
εἷσθαι
ἵεμαι παρακείμενος μετοχή
ὁ εἱμένος, -η, -ον
ἵεμαι υπερσυντέλικος οριστική
εἵμην
εἷσο
εἷτο
εἵμεθα
εἷσθε
εἷντο
τίθημι ενεστώτας οριστική
τίθημι
τίθης
τίθησι / τίθησιν
τίθεμεν
τίθετε
τιθέασι / τιθέασιν
τίθημι παρατατικός οριστική
ἐτίθην
ἐτίθεις
ἐτίθει
ἐτίθεμεν
ἐτίθετε
ἐτίθεσαν
τίθημι αόριστος β οριστική
ἔθηκα
ἔθηκας
ἔθηκε
ἔθεμεν
ἔθετε
ἔθεσαν
τίθημι ενεστώτας υποτακτική
τιθῶ
τιθῇς
τιθῇ
τιθῶμεν
τιθῆτε
τιθῶσι / τιθῶσιν
τίθημι ενεστώτας ευκτική
τιθείην
τιθείης
τιθείη
τιθείημεν / τιθεῖμεν
τιθείητε / τιθεῖτε
τιθείησαν / τιθεῖεν
τίθημι ενεστώτας προστακτική
- τίθει
τιθέτω - τίθετε
τιθέντων / τιθέτωσαν
τίθημι ενεστώτας απαρέμφατο
τιθέναι
τίθημι ενεστώτας μετοχή
ὁ τιθείς, ἡ τιθεῖσα, τό τιθέν
τίθημι αόριστος β υποτακτική
θῶ
θῇς
θῇ
θῶμεν
θῆτε
θῶσι / θῶσιν
τίθημι αόριστος β ευκτική
θείην
θείης
θείη
θείημεν / θεῖμεν
θείητε / θεῖτε
θείησαν / θεῖεν
τίθημι αόριστος β προστακτική
- θές
θέτω - θέτε
θέντων / θέτωσαν
τίθημι αόριστος β απαρέμφατο
θεῖναι
τίθημι αόριστος β μετοχή
ὁ θείς, ἡ θεῖσα, τό θέν
τίθημι παρακείμενος οριστική
τέθεικα / τέθηκα
τέθεικας / τέθηκας
τέθεικε / τέθεικεν / τέθηκε / τέθηκεν
τεθείκαμεν / τεθήκαμεν
τεθείκατε / τεθήκατε
τεθείκασι / τεθείκασιν / τεθήκασι / τεθήκασιν
τίθημι υπερσυντέλικος οριστική
ετεθείκειν
τίθημι παρακείμενος υποτακτική
τεθεικώς ὦ / τεθηκώς ὦ
τεθεικώς ᾖς / τεθηκώς ᾖς
τεθεικώς ᾖ / τεθηκώς ᾖ
τεθεικότες ὦμεν / τεθηκότες ὦμεν
τεθεικότες ἦτε / τεθηκότες ἦτε
τεθεικότες ὦσι / τεθεικότες ὦσιν / τεθηκότες ὦσι / τεθηκότες ὦσιν
τίθημι παρακείμενος ευκτική
τεθεικώς εἴην / τεθηκώς εἴην
τεθεικώς εἴης / τεθηκώς εἴης
τεθεικώς εἴη / τεθηκώς εἴη
τεθεικότες εἴημεν / τεθεικότες εἶμεν / τεθηκότες εἴημεν / τεθηκότες εἶμεν
τεθεικότες εἴητε / τεθεικότες εἶτε / τεθηκότες εἴητε / τεθηκότες εἶτε
τεθεικότες εἴησαν / τεθεικότες εἶεν / τεθηκότες εἴησαν / τεθηκότες εἶεν
τίθημι παρακείμενος προστακτική
- τεθεικώς ἴσθι / τεθηκώς ἴσθι
τεθεικώς ἔστω / τεθηκώς ἔστω - τεθεικότες ἔστε / τεθηκότες ἔστε
τεθεικότες ἔστων / τεθεικότες ἔστωσαν / τεθεικότες ὄντων / τεθηκότες ἔστων / τεθηκότες ἔστωσαν / τεθηκότες ὄντων
τίθημι παρακείμενος απαρέμφατο
τεθεικέναι
τίθημι παρακείμενος μετοχη
ὁ τεθεικώς / τεθηκώς, ἡ τεθεικυῖα / τεθηκυῖα, τό τεθεικός / τεθηκός
τίθεμαι ενεστώτας οριστική
τίθεμαι
τίθεσαι
τίθεται
τιθέμεθα
τίθεσθε
τίθενται
τίθεμαι ενεστώτας υποτακτική
τιθῶμαι
τιθῇ
τιθῆται
τιθώμεθα
τιθῆσθε
τιθῶνται
τίθεμαι ενεστώτας ευκτική
τιθείμην
τιθεῖο
τιθεῖτο
τιθείμεθα
τιθεῖσθε
τιθεῖντο
τίθεμαι ενεστώτας προστακτική
- τίθεσο
τιθέσθω - τίθεσθε
τιθέσθων / τιθέσθωσαν
τίθεμαι ενεστώτας απαρέμφατο
τίθεσθαι
τίθεμαι ενεστώτας μετοχή
ὁ τιθέμενος, τιθεμένη, τιθέμενον
τίθεμαι παρατατικός οριστική
ἐτιθέμην
ἐτίθεσο
ἐτίθετο
ἐτιθέμεθα
ἐτίθεσθε
ἐτίθεντο
τίθεμαι μέλλοντας οριστική
θήσομαι
θήσει / θήσῃ
θήσεται
θησόμεθα
θήσεσθε
θήσονται
τεθήσομαι
τεθήσει / τεθήσῃ
τεθήσεται
τεθησόμεθα
τεθήσεσθε
τεθήσονται
τίθεμαι μέλλοντας ευκτική
θησοίμην/τεθησοίμην
τεθήσοιο
τεθήσοιτο
τεθησοίμεθα
τεθήσοισθε
τεθήσοιντο
τίθεμαι μέλλοντας απαρέμφατο
θήσεσθαι
τεθήσεσθαι
τίθεμαι μέλλοντας μετοχή
ὁ θησόμενος, θησομένη, θησόμενον
τεθησόμενος, -η, -ον
τίθεμαι αόριστος οριστική
ἐθέμην
ἔθου
ἔθετο
ἐθέμεθα
ἔθεσθε
ἔθεντο
ἐτέθην
ἐτέθης
ἐτέθη
ἐτέθημεν
ἐτέθητε
ἐτέθησαν
τίθεμαι αόριστος υποτακτική
θῶμαι
θῇ
θῆται
θώμεθα
θῆσθε
θῶνται
τεθῶ
τεθῇς
τεθῇ
τεθῶμεν
τεθῆτε
τεθῶσι / τεθῶσιν
τίθεμαι αόριστος ευκτική
θείμην
θεῖο
θεῖτο
θείμεθα
θεῖσθε
θεῖντο
τεθείην
τίθεμαι αόριστος προστακτική
- θοῦ
θέσθω - θέσθε
θέσθων / θέσθωσαν - τέθητι
τεθήτω - τέθητε
τεθέντων / τεθήτωσαν
τίθεμαι αόριστος απαρέμφατο
θέσθαι
τεθῆναι
τίθεμαι αόριστος μετοχή
ὁ θέμενος, θεμένη, θέμενον
ὁ τεθείς, ἡ τεθεῖσα, τό τεθέν
τίθεμαι παρακείμενος οριστική
κεῖμαι / τέθειμαι
κεῖσαι / τέθεισαι
κεῖται / τέθειται
κείμεθα / τεθείμεθα
κεῖσθε / τέθεισθε
κεῖνται / τέθεινται
τίθεμαι υπερσυντέλικος οριστική
ἐκείμην
ἔκεισο
ἔκειτο
ἐκείμεθα
ἔκεισθε
ἔκειντο
τίθεμαι παρακείμενος υποτακτική
τεθειμένος ὦ
τεθειμένος ᾖς
κέηται / τεθειμένος ᾖ
τεθειμένοι ὦμεν
κέησθε / τεθειμένοι ἦτε
κέωνται / τεθειμένοι ὦσι / τεθειμένοι ὦσιν
τίθεμαι παρακείμενος ευκτική
τεθειμένος εἴην
τεθειμένος εἴης
κέοιτο / τεθειμένος εἴη
τεθειμένοι εἴημεν / τεθειμένοι εἶμεν
τεθειμένοι εἴητε / τεθειμένοι εἶτε
κέοιντο / τεθειμένοι εἴησαν / τεθειμένοι εἶεν
τίθεμαι παρακείμενος προστακτική
- κεῖσο / τέθεισο
κείσθω / τεθείσθω - κεῖσθε / τέθεισθε
τεθείσθων / τεθείσθωσαν
τίθεμαι παρακείμενος απαρέμφατο
κεῖσθαι / τεθεῖσθαι
τίθεμαι παρακείμενος μετοχή
ὁ κείμενος / τεθειμένος, -η, -ον
δίδωμι ενεστώτας οριστική
δίδωμι
δίδως
δίδωσι / δίδωσιν
δίδομεν
δίδοτε
διδόασι / διδόασιν
δίδωμι ενεστώτας υποτακτική
διδῶ
διδῷς
διδῷ
διδῶμεν
διδῶτε
διδῶσι / διδῶσιν
δίδωμι ενεστώτας ευκτική
διδοίην
διδοίης
διδοίη
διδοίημεν / διδοῖμεν
διδοίητε / διδοῖτε
διδοίησαν / διδοῖεν
δίδωμι ενεστώτας προστακτική
- δίδου
διδότω - δίδοτε
διδόντων / διδότωσαν
δίδωμι ενεστώτας απαρέμφατο
διδόναι
δίδωμι ενεστώτας μετοχή
ὁ διδούς
τοῦ διδόντος
τῷ διδόντι
τόν διδόντα
(ὦ) διδούς
οἱ διδόντες
τῶν διδόντων
τοῖς διδοῦσι / διδοῦσιν
τούς διδόντας
(ὦ) διδόντες
ἡ διδοῦσα
τῆς διδούσης
τῇ διδούσῃ
τήν διδοῦσαν
(ὦ) διδοῦσα
αἱ διδοῦσαι
τῶν διδουσῶν
ταῖς διδούσαις
τάς διδούσας
(ὦ) διδοῦσαι
τό διδόν
τοῦ διδόντος
τῷ διδόντι
τό διδόν
(ὦ) διδόν
τά διδόντα
τῶν διδόντων
τοῖς διδοῦσι / διδοῦσιν
τά διδόντα
(ὦ) διδόντα
δίδωμι παρατατικός οριστική
ἐδίδουν
ἐδίδους
ἐδίδου
ἐδίδομεν
ἐδίδοτε
ἐδίδοσαν
δίδωμι μέλλοντας οριστική
δώσω
δώσεις
δώσει
δώσομεν
δώσετε
δώσουσι / δώσουσιν
δίδωμι μέλλοντας ευκτική
δώσοιμι
δώσοις
δώσοι
δώσοιμεν
δώσοιτε
δώσοιεν
δίδωμι μέλλοντας απαρέμφατο
δώσειν
δίδωμι μέλλοντας μετοχή
ὁ δώσων
τοῦ δώσοντος
τῷ δώσοντι
τόν δώσοντα
(ὦ) δώσων
οἱ δώσοντες
τῶν δωσόντων
τοῖς δώσουσι / δώσουσιν
τούς δώσοντας
(ὦ) δώσοντες
ἡ δώσουσα
τῆς δωσούσης
τῇ δωσούσῃ
τήν δώσουσαν
(ὦ) δώσουσα
αἱ δώσουσαι
τῶν δωσουσῶν
ταῖς δωσούσαις
τάς δωσούσας
(ὦ) δώσουσαι
τό δῶσον
τοῦ δώσοντος
τῷ δώσοντι
τό δῶσον
(ὦ) δῶσον
τά δώσοντα
τῶν δωσόντων
τοῖς δώσουσι / δώσουσιν
τά δώσοντα
(ὦ) δώσοντα
δίδωμι αόριστος β’ οριστική
ἔδωκα / ἔδων
ἔδωκας
ἔδωκε / ἔδωκεν
ἔδομεν
ἔδοτε
ἔδοσαν
δίδωμι αόριστος β’ υποτακτική
δῶ
δῷς
δῷ
δῶμεν
δῶτε
δῶσι / δῶσιν
δίδωμι αόριστος β’ ευκτική
δοίην
δοίης
δοίη
δοίημεν / δοῖμεν
δοίητε / δοῖτε
δοίησαν / δοῖεν
δίδωμι αόριστος β’ προστακτική
- δός
δότω - δότε
δόντων / δότωσαν
δίδωμι αόριστος β’ απαρέμφατο
δοῦναι
δίδωμι αόριστος β’ μετοχή
ὁ δούς
τοῦ δόντος
τῷ δόντι
τόν δόντα
(ὦ) δούς
οἱ δόντες
τῶν δόντων
τοῖς δοῦσι / δοῦσιν
τούς δόντας
(ὦ) δόντες
ἡ δοῦσα
τῆς δούσης
τῇ δούσῃ
τήν δοῦσαν
(ὦ) δοῦσα
αἱ δοῦσαι
τῶν δουσῶν
ταῖς δούσαις
τάς δούσας
(ὦ) δοῦσαι
τό δόν
τοῦ δόντος
τῷ δόντι
τό δόν
(ὦ) δόν
τά δόντα
τῶν δόντων
τοῖς δοῦσι / δοῦσιν
τά δόντα
(ὦ) δόντα
δίδωμι παρακείμενος οριστική
δέδωκα
δέδωκας
δέδωκε / δέδωκεν
δεδώκαμεν
δεδώκατε
δεδώκασι / δεδώκασιν
δίδωμι παρακείμενος υποτακτική
δεδωκώς ὦ / δεδώκω
δεδωκώς ᾖς / δεδώκῃς
δεδωκώς ᾖ / δεδώκῃ
δεδωκότες ὦμεν / δεδώκωμεν
δεδωκότες ἦτε / δεδώκητε
δεδωκότες ὦσι / δεδωκότες ὦσιν / δεδώκωσι / δεδώκωσιν
δίδωμι παρακείμενος ευκτική
δεδωκώς εἴην / δεδώκοιμι
δεδωκώς εἴης / δεδώκοις
δεδωκώς εἴη / δεδώκοι
δεδωκότες εἴημεν / δεδωκότες εἶμεν / δεδώκοιμεν
δεδωκότες εἴητε / δεδωκότες εἶτε / δεδώκοιτε
δεδωκότες εἴησαν / δεδωκότες εἶεν / δεδώκοιεν
δίδωμι παρακείμενος προστακτική
- δεδωκώς ἴσθι
δεδωκώς ἔστω - δεδωκότες ἔστε
δεδωκότες ἔστων / δεδωκότες ἔστωσαν / δεδωκότες ὄντων
δίδωμι παρακείμενος απαρέμφατο
δεδωκέναι
δίδωμι παρακείμενος μετοχή
ὁ δεδωκώς
τοῦ δεδωκότος
τῷ δεδωκότι
τόν δεδωκότα
(ὦ) δεδωκώς
οἱ δεδωκότες
τῶν δεδωκότων
τοῖς δεδωκόσι / δεδωκόσιν
τούς δεδωκότας
(ὦ) δεδωκότες
ἡ δεδωκυῖα
τῆς δεδωκυίας
τῇ δεδωκυίᾳ
τήν δεδωκυῖαν
(ὦ) δεδωκυῖα
αἱ δεδωκυῖαι
τῶν δεδωκυιῶν
ταῖς δεδωκυίαις
τάς δεδωκυίας
(ὦ) δεδωκυῖαι
τό δεδωκός
τοῦ δεδωκότος
τῷ δεδωκότι
τό δεδωκός
(ὦ) δεδωκός
τά δεδωκότα
τῶν δεδωκότων
τοῖς δεδωκόσι / δεδωκόσιν
τά δεδωκότα
(ὦ) δεδωκότα
δίδωμι υπερσυντέλικος
ἐδεδώκειν
ἐδεδώκεις
ἐδεδώκει
ἐδεδώκεμεν
ἐδεδώκετε
ἐδεδώκεσαν
δίδομαι ενεστώτας οριστική
δίδομαι
δίδοσαι
δίδοται
διδόμεθα
δίδοσθε
δίδονται
δίδομαι ενεστώτας υποτακτική
διδῶμαι
διδῷ
διδῶται
διδώμεθα
διδῶσθε
διδῶνται
δίδομαι ενεστώτας ευκτική
διδοίμην
διδοῖο
διδοῖτο
διδοίμεθα
διδοῖσθε
διδοῖντο
δίδομαι ενεστώτας προστακτική
- δίδοσο
διδόσθω - δίδοσθε
διδόσθων / διδόσθωσαν
δίδομαι ενεστώτας απαρέμφατο
δίδοσθαι
δίδομαι ενεστώτας μετοχή
ὁ διδόμενος
τοῦ διδομένου
τῷ διδομένῳ
τόν διδόμενον
(ὦ) διδόμενε
οἱ διδόμενοι
τῶν διδομένων
τοῖς διδομένοις
τούς διδομένους
(ὦ) διδόμενοι
ἡ διδομένη
τῆς διδομένης
τῇ διδομένῃ
τήν διδομένην
(ὦ) διδομένη
αἱ διδόμεναι
τῶν διδομένων
ταῖς διδομέναις
τάς διδομένας
(ὦ) διδόμεναι
τό διδόμενον
τοῦ διδομένου
τῷ διδομένῳ
τό διδόμενον
(ὦ) διδόμενον
τά διδόμενα
τῶν διδομένων
τοῖς διδομένοις
τά διδόμενα
(ὦ) διδόμενα
δίδομαι παρατατικός οριστική
ἐδιδόμην
ἐδίδοσο
ἐδίδοτο
ἐδιδόμεθα
ἐδίδοσθε
ἐδίδοντο
δίδομαι μέλλοντας οριστική
δώσομαι
δώσει / δώσῃ
δώσεται
δωσόμεθα
δώσεσθε
δώσονται
δοθήσομαι
δοθήσει / δοθήσῃ
δοθήσεται
δοθησόμεθα
δοθήσεσθε
δοθήσονται
δίδομαι μέλλοντας ευκτική
δωσοίμην
δώσοιο
δώσοιτο
δωσοίμεθα
δώσοισθε
δώσοιντο
δοθησοίμην
δοθήσοιο
δοθήσοιτο
δοθησοίμεθα
δοθήσοισθε
δοθήσοιντο
δίδομαι μέλλοντας απαρέμφατο
δώσεσθαι
δοθήσεσθαι
δίδομαι μέλλοντας μετοχή
δωσόμενος -η- ον
δοθησόμενος -η -ον
δίδομαι αόριστος οριστική
ἐδόμην
ἔδου
ἔδοτο
ἐδόμεθα
ἔδοσθε
ἔδοντο
ἐδόθην
ἐδόθης
ἐδόθη
ἐδόθημεν
ἐδόθητε
ἐδόθησαν
δίδομαι αόριστος υποτακτική
δῶμαι
δῷ
δῶται
δώμεθα
δῶσθε
δῶνται
δοθῶ
δοθῇς
δοθῇ
δοθῶμεν
δοθῆτε
δοθῶσι / δοθῶσιν
δίδομαι αόριστος ευκτική
δοίμην
δοῖο
δοῖτο
δοίμεθα
δοῖσθε
δοῖντο
δοθείην
δοθείης
δοθείη
δοθείημεν / δοθεῖμεν
δοθείητε / δοθεῖτε
δοθείησαν / δοθεῖεν
δίδομαι αόριστος προστακτική
- δοῦ
δόσθω - δόσθε
δόσθων / δόσθωσαν - δόθητι
δοθήτω - δόθητε
δοθέντων / δοθήτωσαν
δίδομαι αόριστος απαρέμφατο
δόσθαι
δοθῆναι
δίδομαι αόριστος μετοχή
δόμενος -η-ον
δοθείς δοθείσα δοθέν
δίδομαι υπερσυντέλικος
ἐδεδόμην
ἐδέδοσο
ἐδέδοτο
ἐδεδόμεθα
ἐδέδοσθε
ἐδέδοντο
δίδομαι παρακείμενος οριστική
δέδομαι
δέδοσαι
δέδοται
δεδόμεθα
δέδοσθε
δέδονται
δίδομαι παρακείμενος υποτακτική
δεδομένος ὦ
δεδομένος ᾖς
δεδομένος ᾖ
δεδομένοι ὦμεν
δεδομένοι ἦτε
δεδομένοι ὦσι / δεδομένοι ὦσιν
δίδομαι παρακείμενος ευκτική
δεδομένος εἴην
δεδομένος εἴης
δεδομένος εἴη
δεδομένοι εἴημεν / δεδομένοι εἶμεν
δεδομένοι εἴητε / δεδομένοι εἶτε
δεδομένοι εἴησαν / δεδομένοι εἶεν
δίδομαι παρακείμενος προστακτική
- δέδοσο
δεδόσθω - δέδοσθε
δεδόσθων / δεδόσθωσαν
δίδομαι παρακείμενος απαρέμφατο
δεδόσθαι
δίδομαι παρακείμενος μετοχή
ὁ δεδομένος -η- ον
ἵστημι ενεστώτας οριστική
ἵστημι
ἵστης
ἵστησι / ἵστησιν
ἵσταμεν
ἵστατε
ἱστᾶσι / ἱστᾶσιν
ἵστημι ενεστώτας υποτακτική
ἱστῶ
ἱστῇς
ἱστῇ
ἱστῶμεν
ἱστῆτε
ἱστῶσι / ἱστῶσιν
ἵστημι ενεστώτας ευκτική
ἱσταίην
ἱσταίης
ἱσταίη
ἱσταίημεν / ἱσταῖμεν
ἱσταίητε / ἱσταῖτε
ἱσταίησαν / ἱσταῖεν
ἵστημι ενεστώτας προστακτική
- ἵστη
ἱστάτω - ἵστατε
ἱστάντων / ἱστάτωσαν
ἵστημι ενεστώτας απαρέμφατο
ἱστάναι
ἵστημι ενεστώτας μετοχή
ὁ ἱστάς
τοῦ ἱστάντος
τῷ ἱστάντι
τόν ἱστάντα
(ὦ) ἱστάς
οἱ ἱστάντες
τῶν ἱστάντων
τοῖς ἱστᾶσι / ἱστᾶσιν
τούς ἱστάντας
(ὦ) ἱστάντες
ἡ ἱστᾶσα
τῆς ἱστάσης
τῇ ἱστάσῃ
τήν ἱστᾶσαν
(ὦ) ἱστᾶσα
αἱ ἱστᾶσαι
τῶν ἱστασῶν
ταῖς ἱστάσαις
τάς ἱστάσας
(ὦ) ἱστᾶσαι
τό ἱστάν
τοῦ ἱστάντος
τῷ ἱστάντι
τό ἱστάν
(ὦ) ἱστάν
τά ἱστάντα
τῶν ἱστάντων
τοῖς ἱστᾶσι / ἱστᾶσιν
τά ἱστάντα
(ὦ) ἱστάντα
ἵστημι παρατατικός οριστική
ἵστην
ἵστης
ἵστη
ἵσταμεν
ἵστατε
ἵστασαν
ἵστημι μέλλοντας οριστική
στήσω
στήσεις
στήσει
στήσομεν
στήσετε
στήσουσι / στήσουσιν
ἵστημι μέλλοντας ευκτική
στήσοιμι
στήσοις
στήσοι
στήσοιμεν
στήσοιτε
στήσοιεν
ἵστημι μέλλοντας απαρέμφατο
στήσειν
ἵστημι μέλλοντας μετοχή
στήσων στήσουσα τό στῆσον
ἵστημι αόριστος οριστική
ἔστησα
ἔστησας
ἔστησε / ἔστησεν
ἐστήσαμεν
ἐστήσατε
ἔστησαν
ἵστημι αόριστος υποτακτική
στήσω
στήσῃς
στήσῃ
στήσωμεν
στήσητε
στήσωσι / στήσωσιν
ἵστημι αόριστος ευκτική
στήσαιμι
στήσαις / στήσειας
στήσαι / στήσειε / στήσειεν
στήσαιμεν
στήσαιτε
στήσαιεν / στήσειαν
ἵστημι αόριστος προστακτική
- στῆσον
στησάτω - στήσατε
στησάντων / στησάτωσαν
ἵστημι αόριστος απαρέμφατο
στῆσαι
ἵστημι αόριστος μετοχή
ὁ στήσας
ἡ στήσασα
τό στῆσαν
ἵστημι παρακείμενος οριστική
στήσας ἔχω
στήσας ἔχεις
στήσας ἔχει
στήσαντες ἔχομεν
στήσαντες ἔχετε
στήσαντες ἔχουσι/ἔχουσιν
ἵστημι υπερσυντέλικος οριστική
στήσας εἶχον
στήσας εἶχες
στήσας εἶχε
στήσαντες εἴχομεν
στήσαντες εἴχετε
στήσαντες εἶχον
ἵσταμαι ενεστώτας οριστική
ἵσταμαι
ἵστασαι
ἵσταται
ἱστάμεθα
ἵστασθε
ἵστανται
ἵσταμαι ενεστώτας υποτακτική
ἱστῶμαι
ἱστῇ
ἱστῆται
ἱστώμεθα
ἱστῆσθε
ἱστῶνται
ἵσταμαι ενεστώτας ευκτική
ἱσταίμην
ἱσταῖο
ἱσταῖτο
ἱσταίμεθα
ἱσταῖσθε
ἱσταῖντο
ἵσταμαι ενεστώτας προστακτική
- ἵστασο
ἱστάσθω - ἵστασθε
ἱστάσθων / ἱστάσθωσαν
ἵσταμαι ενεστώτας απαρέμφατο
ἵστασθαι
ἵσταμαι ενεστώτας μετοχή
ὁ ἱστάμενος
ἡ ἱσταμένη
τό ἱστάμενον
ἵσταμαι παρατατικός οριστική
ἱστάμην
ἵστασο
ἵστατο
ἱστάμεθα
ἵστασθε
ἵσταντο
ἵσταμαι μέλλοντας οριστική
στήσομαι
στήσει / στήσῃ
στήσεται
στησόμεθα
στήσεσθε
στήσονται
σταθήσομαι
σταθήσει / σταθήσῃ
σταθήσεται
σταθησόμεθα
σταθήσεσθε
σταθήσονται
ἵσταμαι μέλλοντας ευκτική
στησοίμην
στήσοιο
στήσοιτο
στησοίμεθα
στήσοισθε
στήσοιντο
σταθησοίμην
σταθήσοιο
σταθήσοιτο
σταθησοίμεθα
σταθήσοισθε
σταθήσοιντο
ἵσταμαι μέλλοντας απαρέμφατο
στήσεσθαι
σταθήσεσθαι
ἵσταμαι μέλλοντας μετοχή
ὁ στησόμενος -η-ον
σταθησόμενος -η- ον
ἵσταμαι αόριστος οριστική
ἐστησάμην
ἐστήσω
ἐστήσατο
ἐστησάμεθα
ἐστήσασθε
ἐστήσαντο
ἔστην
ἔστης
ἔστη
ἔστημεν
ἔστητε
ἔστησαν
ἐστάθην
ἐστάθης
ἐστάθη
ἐστάθημεν
ἐστάθητε
ἐστάθησαν
ἵσταμαι αόριστος υποτακτική
στήσωμαι
στήσῃ
στήσηται
στησώμεθα
στήσησθε
στήσωνται
στῶ
στῇς
στῇ
στῶμεν
στῆτε
στῶσι / στῶσιν
σταθῶ
σταθῇς
σταθῇ
σταθῶμεν
σταθῆτε
σταθῶσι / σταθῶσιν
ἵσταμαι αόριστος ευκτική
στησαίμην
στήσαιο
στήσαιτο
στησαίμεθα
στήσαισθε
στήσαιντο
σταίην
σταίης
σταίη
σταίημεν / σταῖμεν
σταίητε / σταῖτε
σταίησαν / σταῖεν
σταθείην
σταθείης
σταθείη
σταθείημεν / σταθεῖμεν
σταθείητε / σταθεῖτε
σταθείησαν / σταθεῖεν
ἵσταμαι αόριστος προστακτική
- στῆσαι
στησάσθω - στήσασθε
στησάσθων / στησάσθωσαν - στῆθι
στήτω - στῆτε
στάντων / στήτωσαν - στάθητι
σταθήτω - στάθητε
σταθέντων / σταθήτωσαν
ἵσταμαι αόριστος απαρέμφατο
στήσασθαι
στῆναι
σταθῆναι
ἵσταμαι αόριστος μετοχή
στησάμενος -η-ον
ὁ στάς ἡ στᾶσα το στάν
ὁ σταθείς ἡ σταθεῖσα τό σταθέν
ἵσταμαι παρακείμενος οριστική
ἕστηκα
ἕστηκας
ἕστηκε / ἕστηκεν
ἑστήκαμεν / ἕσταμεν
ἑστήκατε / ἕστατε
ἑστήκασι / ἑστήκασιν / ἑστᾶσι / ἑστᾶσιν
ἵσταμαι παρακείμενος υποτακτική
ἑστηκώς ὦ
ἑστηκώς ᾖς
ἑστηκώς ᾖ
ἑστηκότες ὦμεν
ἑστηκότες ἦτε
ἑστηκότες ὦσι / ἑστηκότες ὦσιν
κ’
ἑστήκω
ἵσταμαι παρακείμενος ευκτική
ἑστηκώς εἴην
ἑστηκώς εἴης
ἑστηκώς εἴη
ἑστηκότες εἴημεν / ἑστηκότες εἶμεν
ἑστηκότες εἴητε / ἑστηκότες εἶτε
ἑστηκότες εἴησαν / ἑστηκότες εἶεν
κ’
ἑστήκοιμι
ἵσταμαι παρακείμενος προστακτική
- ἑστηκώς ἴσθι
ἑστηκώς ἔστω - ἑστηκότες ἔστε
ἑστηκότες ἔστων / ἑστηκότες ἔστωσαν / ἑστηκότες ὄντων
ἵσταμαι παρακείμενος απαρέμφατο
ἑστηκέναι / ἑστάναι
ἵσταμαι παρακείμενος μετοχή
ὁ ἑστηκώς / ἑστώς
τοῦ ἑστηκότος / ἑστῶτος
τῷ ἑστηκότι / ἑστῶτι
τόν ἑστηκότα / ἑστῶτα
(ὦ) ἑστηκώς / ἑστώς
οἱ ἑστηκότες / ἑστῶτες
τῶν ἑστηκότων / ἑστώτων
τοῖς ἑστηκόσι / ἑστηκόσιν / ἑστῶσι / ἑστῶσιν
τούς ἑστηκότας / ἑστῶτας
(ὦ) ἑστηκότες / ἑστῶτες
ἡ ἑστηκυῖα / ἑστῶσα
τῆς ἑστηκυίας / ἑστώσης
τῇ ἑστηκυίᾳ / ἑστώσῃ
τήν ἑστηκυῖαν / ἑστῶσαν
(ὦ) ἑστηκυῖα / ἑστῶσα
αἱ ἑστηκυῖαι / ἑστῶσαι
τῶν ἑστηκυιῶν / ἑστωσῶν
ταῖς ἑστηκυίαις / ἑστώσαις
τάς ἑστηκυίας / ἑστώσας
(ὦ) ἑστηκυῖαι / ἑστῶσαι
τό ἑστηκός / ἑστός / ἑστώς
τοῦ ἑστηκότος / ἑστῶτος
τῷ ἑστηκότι / ἑστῶτι
τό ἑστηκός / ἑστός / ἑστώς
(ὦ) ἑστηκός / ἑστός / ἑστώς
τά ἑστηκότα / ἑστῶτα
τῶν ἑστηκότων / ἑστώτων
τοῖς ἑστηκόσι / ἑστηκόσιν / ἑστῶσι / ἑστῶσιν
τά ἑστηκότα / ἑστῶτα
(ὦ) ἑστηκότα / ἑστῶτα
ἵσταμαι υπερσυντέλικος οριστική
εἱστήκειν
εἱστήκεις
εἱστήκει
εἱστήκεμεν / ἕσταμεν
εἱστήκετε / ἕστατε
εἱστήκεσαν / ἕστασαν
δείκνυμι/ δεικνύω ενεστώτας οριστική
δεικνύω / δείκνυμι
δεικνύεις / δείκνυς
δεικνύει / δείκνυσι / δείκνυσιν
δεικνύομεν / δείκνυμεν
δεικνύετε / δείκνυτε
δεικνύασι / δεικνύασιν / δεικνύουσι / δεικνύουσιν
δείκνυμι/ δεικνύω ενεστώτας υποτακτική
δεικνύω
δεικνύῃς
δεικνύῃ
δεικνύωμεν
δεικνύητε
δεικνύωσι / δεικνύωσιν
δείκνυμι/ δεικνύω ενεστώτας ευκτική
δεικνύοιμι
δεικνύοις
δεικνύοι
δεικνύοιμεν
δεικνύοιτε
δεικνύοιεν
δείκνυμι/ δεικνύω ενεστώτας προστακτική
- δείκνυ / δείκνυε
δεικνυέτω / δεικνύτω - δεικνύετε / δείκνυτε
δεικνυέτωσαν / δεικνυόντων / δεικνύντων / δεικνύτωσαν
δείκνυμι/ δεικνύω ενεστώτας απαρέμφατο
δεικνύειν / δεικνύναι
δείκνυμι/ δεικνύω ενεστώτας μετοχή
ὁ δεικνύς / δεικνύων
ἡ δεικνύουσα / δεικνῦσα
τό δεικνύν / δεικνύον
δείκνυμι/ δεικνύω παρατατικός οριστική
ἐδείκνυν / ἐδείκνυον
ἐδείκνυες / ἐδείκνυς
ἐδείκνυ / ἐδείκνυε / ἐδείκνυεν
ἐδεικνύομεν / ἐδείκνυμεν
ἐδεικνύετε / ἐδείκνυτε
ἐδείκνυον / ἐδείκνυσαν
δείκνυμαι ενεστώτας οριστική
δείκνυμαι
δείκνυσαι
δείκνυται
δεικνύμεθα
δείκνυσθε
δείκνυνται
δείκνυμαι ενεστώτας υποτακτική
δεικνύωμαι
δεικνύῃ
δεικνύηται
δεικνυώμεθα
δεικνύησθε
δεικνύωνται
δείκνυμαι ενεστώτας ευκτική
δεικνυοίμην
δεικνύοιο
δεικνύοιτο
δεικνυοίμεθα
δεικνύοισθε
δεικνύοιντο
δείκνυμαι ενεστώτας προστακτική
- δείκνυσο
δεικνύσθω - δείκνυσθε
δεικνύσθων / δεικνύσθωσαν
δείκνυμαι ενεστώτας απαρέμφατο
δείκνυσθαι
δείκνυμαι ενεστώτας μετοχή
δεικνύμενος
δεικνυμένη
δεικνύμενον
δείκνυμαι παρατατικός οριστική
ἐδεικνύμην
ἐδείκνυσο
ἐδείκνυτο
ἐδεικνύμεθα
ἐδείκνυσθε
ἐδείκνυντο
ἐπίσταμαι ενεστώτας οριστική
ἐπίσταμαι
ἐπίστασαι
ἐπίσταται
ἐπιστάμεθα
ἐπίστασθε
ἐπίστανται
ἐπίσταμαι ενεστώτας υποτακτική
ἐπίστωμαι
ἐπίστῃ
ἐπίστηται
ἐπιστώμεθα
ἐπίστησθε
ἐπίστωνται
ἐπίσταμαι ενεστώτας ευκτική
ἐπισταίμην
ἐπίσταιο
ἐπίσταιτο
ἐπισταίμεθα
ἐπίσταισθε
ἐπίσταιντο
ἐπίσταμαι ενεστώτας προστακτική
- ἐπίστασο / ἐπίστω
ἐπιστάσθω - ἐπίστασθε
ἐπιστάσθων
ἐπίσταμαι ενεστώτας απαρέμφατο
ἐπίστασθαι
ἐπίσταμαι ενεστώτας μετοχή
ὁ ἐπιστάμενος
τοῦ ἐπισταμένου
τῷ ἐπισταμένῳ
τόν ἐπιστάμενον
(ὦ) ἐπιστάμενε
οἱ ἐπιστάμενοι
τῶν ἐπισταμένων
τοῖς ἐπισταμένοις
τούς ἐπισταμένους
(ὦ) ἐπιστάμενοι
ἡ ἐπισταμένη
τῆς ἐπισταμένης
τῇ ἐπισταμένῃ
τήν ἐπισταμένην
(ὦ) ἐπισταμένη
αἱ ἐπιστάμεναι
τῶν ἐπισταμένων
ταῖς ἐπισταμέναις
τάς ἐπισταμένας
(ὦ) ἐπιστάμεναι
τό ἐπιστάμενον
τοῦ ἐπισταμένου
τῷ ἐπισταμένῳ
τό ἐπιστάμενον
(ὦ) ἐπιστάμενον
τά ἐπιστάμενα
τῶν ἐπισταμένων
τοῖς ἐπισταμένοις
τά ἐπιστάμενα
(ὦ) ἐπιστάμενα
ἐπίσταμαι παρατατικός οριστική
ἠπιστάμην
ἠπίστασο / ἠπίστω
ἠπίστατο
ἠπιστάμεθα
ἠπίστασθε
ἠπίσταντο
ἐπίσταμαι μέλλοντας οριστική
ἐπιστήσομαι
ἐπιστήσει / ἐπιστήσῃ
ἐπιστήσεται
ἐπιστησόμεθα
ἐπιστήσεσθε
ἐπιστήσονται
ἐπίσταμαι μέλλοντας ευκτική
ἐπιστησοίμην
ἐπιστήσοιο
ἐπιστήσοιτο
ἐπιστησοίμεθα
ἐπιστήσοισθε
ἐπιστήσοιντο
ἐπίσταμαι μέλλοντας απαρέμφατο
ἐπιστήσεσθαι
ἐπίσταμαι μέλλοντας μετοχή
ἐπιστησόμενος -η -ον
ἐπίσταμαι παθητικός αόριστος οριστική
ἠπιστήθην
ἠπιστήθης
ἠπιστήθη
ἠπιστήθημεν
ἠπιστήθητε
ἠπιστήθησαν
ἐπίσταμαι παθητικός αόριστος υποτακτική
ἐπιστηθῶ
ἐπιστηθῇς
ἐπιστηθῇ
ἐπιστηθῶμεν
ἐπιστηθῆτε
ἐπιστηθῶσι / ἐπιστηθῶσιν
ἐπίσταμαι παθητικός αόριστος ευκτική
ἐπιστηθείην
ἐπιστηθείης
ἐπιστηθείη
ἐπιστηθείημεν / ἐπιστηθεῖμεν
ἐπιστηθείητε / ἐπιστηθεῖτε
ἐπιστηθείησαν / ἐπιστηθεῖεν
ἐπίσταμαι παθητικός αόριστος προστακτική
- ἐπιστήθητι
ἐπιστηθήτω - ἐπιστήθητε
ἐπιστηθέντων / ἐπιστηθήτωσαν
ἐπίσταμαι παθητικός αόριστος απαρέμφατο
ἐπιστηθῆναι
ἐπίσταμαι παθητικός αόριστος μετοχή
ὁ ἐπιστηθείς
τοῦ ἐπιστηθέντος
τῷ ἐπιστηθέντι
τόν ἐπιστηθέντα
(ὦ) ἐπιστηθείς
οἱ ἐπιστηθέντες
τῶν ἐπιστηθέντων
τοῖς ἐπιστηθεῖσι / ἐπιστηθεῖσιν
τούς ἐπιστηθέντας
(ὦ) ἐπιστηθέντες
ἡ ἐπιστηθεῖσα
τῆς ἐπιστηθείσης
τῇ ἐπιστηθείσῃ
τήν ἐπιστηθεῖσαν
(ὦ) ἐπιστηθεῖσα
αἱ ἐπιστηθεῖσαι
τῶν ἐπιστηθεισῶν
ταῖς ἐπιστηθείσαις
τάς ἐπιστηθείσας
(ὦ) ἐπιστηθεῖσαι
τό ἐπιστηθέν
τοῦ ἐπιστηθέντος
τῷ ἐπιστηθέντι
τό ἐπιστηθέν
(ὦ) ἐπιστηθέν
τά ἐπιστηθέντα
τῶν ἐπιστηθέντων
τοῖς ἐπιστηθεῖσι / ἐπιστηθεῖσιν
τά ἐπιστηθέντα
(ὦ) ἐπιστηθέντα
δύναμαι ενεστώτας οριστική
δύναμαι
δύνασαι
δύναται
δυνάμεθα
δύνασθε
δύνανται
δύναμαι ενεστώτας υποτακτική
δύνωμαι
δύνῃ
δύνηται
δυνώμεθα
δύνησθε
δύνωνται
δύναμαι ενεστώτας ευκτική
δυναίμην
δύναιο
δύναιτο
δυναίμεθα
δύναισθε
δύναιντο
δύναμαι ενεστώτας προστακτική
- δυνάσθω
- δυνάσθωσαν
δύναμαι ενεστώτας απαρεμφατο
δύνασθαι
δύναμαι ενεστώτας μετοχη
δυνάμενος δυναμένη δυνάμενον
δύναμαι παρατατικός οριστική
ἐδυνάμην / ἠδυνάμην
ἐδύνω / ἠδύνω
ἐδύνατο / ἠδύνατο
ἐδυνάμεθα / ἠδυνάμεθα
ἐδύνασθε / ἠδύνασθε
ἐδύναντο / ἠδύναντο
δύναμαι μέλλοντας οριστική
δυνήσομαι
δυνήσει / δυνήσῃ
δυνήσεται
δυνησόμεθα
δυνήσεσθε
δυνήσονται
δύναμαι μέλλοντας ευκτική
δυνησοίμην
δυνήσοιο
δυνήσοιτο
δυνησοίμεθα
δυνήσοισθε
δυνήσοιντο
δύναμαι μέλλοντας απαρέμφατο
δυνήσεσθαι
δύναμαι μέλλοντας μετοχή
δυνησόμενος -η -ον
δύναμαι αόριστος οριστική
ἐδυνάσθην / ἐδυνήθην / ἠδυνήθην
ἐδυνάσθης / ἐδυνήθης / ἠδυνήθης
ἐδυνάσθη / ἐδυνήθη / ἠδυνήθη
ἐδυνάσθημεν / ἐδυνήθημεν / ἠδυνήθημεν
ἐδυνάσθητε / ἐδυνήθητε / ἠδυνήθητε
ἐδυνάσθησαν / ἐδυνήθησαν / ἠδυνήθησαν
δύναμαι αόριστος υποτακτική
δυνασθῶ / δυνηθῶ
δυνασθῇς / δυνηθῇς
δυνασθῇ / δυνηθῇ
δυνασθῶμεν / δυνηθῶμεν
δυνασθῆτε / δυνηθῆτε
δυνασθῶσι / δυνασθῶσιν / δυνηθῶσι / δυνηθῶσιν
δύναμαι αόριστος ευκτική
δυνασθείην / δυνηθείην
δυνασθείης / δυνηθείης
δυνασθείη / δυνηθείη
δυνασθείημεν / δυνασθεῖμεν / δυνηθείημεν / δυνηθεῖμεν
δυνασθείητε / δυνασθεῖτε / δυνηθείητε / δυνηθεῖτε
δυνασθείησαν / δυνασθεῖεν / δυνηθείησαν / δυνηθεῖεν
δύναμαι αόριστος προστακτική
- δυνήθητι
δυνηθήτω - δυνήθητε
δυνηθέντων / δυνηθήτωσαν
δύναμαι αόριστος απαρέμφατο
δυνασθῆναι / δυνηθῆναι
δύναμαι αόριστος μετοχή
ὁ δυνασθείς / δυνηθείς
ἡ δυνασθεῖσα / δυνηθεῖσα
τό δυνασθέν / δυνηθέν
δύναμαι οριστική υπερσυντέλικος
ἐδεδυνήμην
ἐδεδύνησο
ἐδεδύνητο
ἐδεδυνήμεθα
ἐδεδύνησθε
ἐδεδύνηντο
δύναμαι παρακείμενος οριστική
δεδύνημαι
δεδύνησαι
δεδύνηται
δεδυνήμεθα
δεδύνησθε
δεδύνηνται
δύναμαι παρακείμενος υποτακτική
δεδυνημένος ὦ
δεδυνημένος ᾖς
δεδυνημένος ᾖ
δεδυνημένοι ὦμεν
δεδυνημένοι ἦτε
δεδυνημένοι ὦσι / δεδυνημένοι ὦσιν
δύναμαι παρακείμενος ευκτική
δεδυνημένος εἴην
δεδυνημένος εἴης
δεδυνημένος εἴη
δεδυνημένοι εἴημεν / δεδυνημένοι εἶμεν
δεδυνημένοι εἴητε / δεδυνημένοι εἶτε
δεδυνημένοι εἴησαν / δεδυνημένοι εἶεν
δύναμαι παρακείμενος προστακτική
- δεδύνησο
δεδυνήσθω - δεδύνησθε
δεδυνήσθων / δεδυνήσθωσαν
δύναμαι παρακείμενος απαρέμφατο
δεδυνῆσθαι
δύναμαι παρακείμενος μετοχή
ὁ δεδυνημένος -η-ον
