κλιση κωλυω Flashcards
κωλύω ενεστώτας οριστική
κωλύω
κωλύεις
κωλύει
κωλύομεν
κωλύετε
κωλύουσι / κωλύουσιν
κωλύω ενεστώτας υποτακτική
κωλύω
κωλύῃς
κωλύῃ
κωλύωμεν
κωλύητε
κωλύωσι / κωλύωσιν
κωλύω ενεστώτας ευκτική
κωλύοιμι
κωλύοις
κωλύοι
κωλύοιμεν
κωλύοιτε
κωλύοιεν
κωλύω ενεστώτας προστακτική
- κώλυε
κωλυέτω - κωλύετε
κωλυέτωσαν / κωλυόντων
κωλύω ενεστώτας απαρέμφατο
κωλύειν
κωλύω μτχ ενεστωτα
ὁ κωλύων
ἡ κωλύουσα
τό κωλῦον
κωλύω παρατατικός οριστική
ἐκώλυον
ἐκώλυες
ἐκώλυε / ἐκώλυεν
ἐκωλύομεν
ἐκωλύετε
ἐκώλυον
κωλύω μέλλοντας οριστική
κωλύσω
κωλύσεις
κωλύσει
κωλύσομεν
κωλύσετε
κωλύσουσι / κωλύσουσιν
κωλύω μέλλοντας ευκτική
κωλύσοιμι
κωλύσοις
κωλύσοι
κωλύσοιμεν
κωλύσοιτε
κωλύσοιεν
κωλύω μέλλοντας απαρέμφατο
κωλύσειν
κωλύω μτχ μελλοντα
ὁ κωλύσων
ἡ κωλύσουσα
τό κωλῦσον
κωλύω αόριστος οριστική
ἐκώλυσα
ἐκώλυσας
ἐκώλυσε / ἐκώλυσεν
ἐκωλύσαμεν
ἐκωλύσατε
ἐκώλυσαν
κωλύω αόριστος υποτακτική
κωλύσω
κωλύσῃς
κωλύσῃ
κωλύσωμεν
κωλύσητε
κωλύσωσι / κωλύσωσιν
κωλύω αόριστος ευκτική
κωλύσαιμι
κωλύσαις / κωλύσειας
κωλύσαι / κωλύσειε / κωλύσειεν
κωλύσαιμεν
κωλύσαιτε
κωλύσαιεν / κωλύσειαν
κωλύω αόριστος προστακτική
- κώλυσον
κωλυσάτω - κωλύσατε
κωλυσάντων / κωλυσάτωσαν
κωλύω αόριστος απαρέμφατο
κωλῦσαι
κωλύω μτχ αοριστου
ὁ κωλύσας
ἡ κωλύσασα
τό κωλῦσαν
κωλύω παρακείμενος οριστική
κεκώλυκα
κεκώλυκας
κεκώλυκε / κεκώλυκεν
κεκωλύκαμεν
κεκωλύκατε
κεκωλύκασι / κεκωλύκασιν
κωλύω παρακείμενος υποτακτική
κεκωλύκω/κεκωλυκώς ὦ
κεκωλυκώς ᾖς
κεκωλυκώς ᾖ
κεκωλυκότες ὦμεν
κεκωλυκότες ἦτε
κεκωλυκότες ὦσι / κεκωλυκότες ὦσιν
κωλύω παρακείμενος ευκτική
κεκωλύκοιμι/κεκωλυκώς εἴην
κεκωλυκώς εἴης
κεκωλυκώς εἴη
κεκωλυκότες εἴημεν / κεκωλυκότες εἶμεν
κεκωλυκότες εἴητε / κεκωλυκότες εἶτε
κεκωλυκότες εἴησαν / κεκωλυκότες εἶεν
κωλύω παρακείμενος απαρέμφατο
κεκωλυκέναι
κωλύω μτχ παρακειμενος
ὁ κεκωλυκώς
ἡ κεκωλυκυῖα
το κεκωλυκός
κωλύω υπερσυντέλικος οριστική
ἐκεκωλύκειν
ἐκεκωλύκεις
ἐκεκωλύκει
ἐκεκωλύκεμεν
ἐκεκωλύκετε
ἐκεκωλύκεσαν
κωλύομαι ενεστώτας οριστική
κωλύομαι
κωλύει / κωλύῃ
κωλύεται
κωλυόμεθα
κωλύεσθε
κωλύονται
κωλύομαι ενεστώτας υποτακτική
κωλύωμαι
κωλύῃ
κωλύηται
κωλυώμεθα
κωλύησθε
κωλύωνται
κωλύομαι ενεστώτας ευκτική
κωλυοίμην
κωλύοιο
κωλύοιτο
κωλυοίμεθα
κωλύοισθε
κωλύοιντο
κωλύομαι ενεστώτας προστακτική
- κωλύου
κωλυέσθω - κωλύεσθε
κωλυέσθων / κωλυέσθωσαν
κωλύομαι ενεστώτας απαρέμφατο
κωλύεσθαι