κλιση κωλυω Flashcards
κωλύω ενεστώτας οριστική
κωλύω
κωλύεις
κωλύει
κωλύομεν
κωλύετε
κωλύουσι / κωλύουσιν
κωλύω ενεστώτας υποτακτική
κωλύω
κωλύῃς
κωλύῃ
κωλύωμεν
κωλύητε
κωλύωσι / κωλύωσιν
κωλύω ενεστώτας ευκτική
κωλύοιμι
κωλύοις
κωλύοι
κωλύοιμεν
κωλύοιτε
κωλύοιεν
κωλύω ενεστώτας προστακτική
- κώλυε
κωλυέτω - κωλύετε
κωλυέτωσαν / κωλυόντων
κωλύω ενεστώτας απαρέμφατο
κωλύειν
κωλύω μτχ ενεστωτα
ὁ κωλύων
ἡ κωλύουσα
τό κωλῦον
κωλύω παρατατικός οριστική
ἐκώλυον
ἐκώλυες
ἐκώλυε / ἐκώλυεν
ἐκωλύομεν
ἐκωλύετε
ἐκώλυον
κωλύω μέλλοντας οριστική
κωλύσω
κωλύσεις
κωλύσει
κωλύσομεν
κωλύσετε
κωλύσουσι / κωλύσουσιν
κωλύω μέλλοντας ευκτική
κωλύσοιμι
κωλύσοις
κωλύσοι
κωλύσοιμεν
κωλύσοιτε
κωλύσοιεν
κωλύω μέλλοντας απαρέμφατο
κωλύσειν
κωλύω μτχ μελλοντα
ὁ κωλύσων
ἡ κωλύσουσα
τό κωλῦσον
κωλύω αόριστος οριστική
ἐκώλυσα
ἐκώλυσας
ἐκώλυσε / ἐκώλυσεν
ἐκωλύσαμεν
ἐκωλύσατε
ἐκώλυσαν
κωλύω αόριστος υποτακτική
κωλύσω
κωλύσῃς
κωλύσῃ
κωλύσωμεν
κωλύσητε
κωλύσωσι / κωλύσωσιν
κωλύω αόριστος ευκτική
κωλύσαιμι
κωλύσαις / κωλύσειας
κωλύσαι / κωλύσειε / κωλύσειεν
κωλύσαιμεν
κωλύσαιτε
κωλύσαιεν / κωλύσειαν
κωλύω αόριστος προστακτική
- κώλυσον
κωλυσάτω - κωλύσατε
κωλυσάντων / κωλυσάτωσαν
κωλύω αόριστος απαρέμφατο
κωλῦσαι
κωλύω μτχ αοριστου
ὁ κωλύσας
ἡ κωλύσασα
τό κωλῦσαν
κωλύω παρακείμενος οριστική
κεκώλυκα
κεκώλυκας
κεκώλυκε / κεκώλυκεν
κεκωλύκαμεν
κεκωλύκατε
κεκωλύκασι / κεκωλύκασιν
κωλύω παρακείμενος υποτακτική
κεκωλύκω/κεκωλυκώς ὦ
κεκωλυκώς ᾖς
κεκωλυκώς ᾖ
κεκωλυκότες ὦμεν
κεκωλυκότες ἦτε
κεκωλυκότες ὦσι / κεκωλυκότες ὦσιν
κωλύω παρακείμενος ευκτική
κεκωλύκοιμι/κεκωλυκώς εἴην
κεκωλυκώς εἴης
κεκωλυκώς εἴη
κεκωλυκότες εἴημεν / κεκωλυκότες εἶμεν
κεκωλυκότες εἴητε / κεκωλυκότες εἶτε
κεκωλυκότες εἴησαν / κεκωλυκότες εἶεν
κωλύω παρακείμενος απαρέμφατο
κεκωλυκέναι
κωλύω μτχ παρακειμενος
ὁ κεκωλυκώς
ἡ κεκωλυκυῖα
το κεκωλυκός
κωλύω υπερσυντέλικος οριστική
ἐκεκωλύκειν
ἐκεκωλύκεις
ἐκεκωλύκει
ἐκεκωλύκεμεν
ἐκεκωλύκετε
ἐκεκωλύκεσαν
κωλύομαι ενεστώτας οριστική
κωλύομαι
κωλύει / κωλύῃ
κωλύεται
κωλυόμεθα
κωλύεσθε
κωλύονται
κωλύομαι ενεστώτας υποτακτική
κωλύωμαι
κωλύῃ
κωλύηται
κωλυώμεθα
κωλύησθε
κωλύωνται
κωλύομαι ενεστώτας ευκτική
κωλυοίμην
κωλύοιο
κωλύοιτο
κωλυοίμεθα
κωλύοισθε
κωλύοιντο
κωλύομαι ενεστώτας προστακτική
- κωλύου
κωλυέσθω - κωλύεσθε
κωλυέσθων / κωλυέσθωσαν
κωλύομαι ενεστώτας απαρέμφατο
κωλύεσθαι
κωλύομαι μτχ ενεστωτα
κωλυόμενος
κωλυομένη
κωλυόμενον
κωλύομαι παρατατικός οριστική
ἐκωλυόμην
ἐκωλύου
ἐκωλύετο
ἐκωλυόμεθα
ἐκωλύεσθε
ἐκωλύοντο
κωλύομαι μέλλοντας οριστική
κωλύσομαι
κωλύσει / κωλύσῃ
κωλύσεται
κωλυσόμεθα
κωλύσεσθε
κωλύσονται
κωλύομαι μέλλοντας ευκτική
κωλυσοίμην
κωλύσοιο
κωλύσοιτο
κωλυσοίμεθα
κωλύσοισθε
κωλύσοιντο
κωλύομαι μέλλοντας απαρέμφατο
κωλύσεσθαι
κωλύομαι μτχ μελλοντα
κωλυσόμενος, -μένη, -μενον
κωλύομαι παθητικός μέλλοντας α οριστική
κωλυθήσομαι
κωλυθήσει / κωλυθήσῃ
κωλυθήσεται
κωλυθησόμεθα
κωλυθήσεσθε
κωλυθήσονται
κωλύομαι παθητικός μέλλοντας α ευκτική
κωλυθησοίμην
κωλυθήσοιο
κωλυθήσοιτο
κωλυθησοίμεθα
κωλυθήσοισθε
κωλυθήσοιντο
κωλύομαι παθητικός μέλλοντας α απαρέμφατο
κωλυθήσεσθαι
κωλύομαι μτχ παθητικου μελλοντα
κωλυθησόμενος, -μένη, -μενον
κωλύομαι αόριστος οριστική
ἐκωλυσάμην
ἐκωλύσω
ἐκωλύσατο
ἐκωλυσάμεθα
ἐκωλύσασθε
ἐκωλύσαντο
κωλύομαι αόριστος υποτακτική
κωλύσωμαι
κωλύσῃ
κωλύσηται
κωλυσώμεθα
κωλύσησθε
κωλύσωνται
κωλύομαι αόριστος ευκτική
κωλυσαίμην
κωλύσαιο
κωλύσαιτο
κωλυσαίμεθα
κωλύσαισθε
κωλύσαιντο
κωλύομαι αόριστος προστακτική
- κώλυσαι
κωλυσάσθω - κωλύσασθε
κωλυσάσθων / κωλυσάσθωσαν
κωλύομαι αόριστος απαρέμφατο
κωλύσασθαι
κωλύομαι μτχ αορίστου
κωλυσάμενος
κωλύομαι παθητικός αόριστος οριστική
ἐκωλύθην
ἐκωλύθης
ἐκωλύθη
ἐκωλύθημεν
ἐκωλύθητε
ἐκωλύθησαν
κωλύομαι παθητικός αόριστος υποτακτική
κωλυθῶ
κωλυθῇς
κωλυθῇ
κωλυθῶμεν
κωλυθῆτε
κωλυθῶσι / κωλυθῶσιν
κωλύομαι παθητικός αόριστος ευκτική
κωλυθείην
κωλυθείης
κωλυθείη
κωλυθείημεν / κωλυθεῖμεν
κωλυθείητε / κωλυθεῖτε
κωλυθείησαν / κωλυθεῖεν
κωλύομαι παθητικός αόριστος προστακτική
- κωλύθητι
κωλυθήτω - κωλύθητε
κωλυθέντων / κωλυθήτωσαν
κωλύομαι παθητικός αόριστος απαρέμφατο
κωλυθῆναι
κωλύομαι μτχ παθ αοριστου
κωλυθείς
κωλυθεῖσα
κωλυθέν
κωλύομαι παρακείμενος οριστική
κεκώλυμαι
κεκώλυσαι
κεκώλυται
κεκωλύμεθα
κεκώλυσθε
κεκώλυνται
κωλύομαι παρακείμενος υποτακτική
κεκωλυμένος ὦ
κεκωλυμένος ᾖς
κεκωλυμένος ᾖ
κεκωλυμένοι ὦμεν
κεκωλυμένοι ἦτε
κεκωλυμένοι ὦσι / κεκωλυμένοι ὦσιν
κωλύομαι παρακείμενος ευκτική
κεκωλυμένος εἴην
κεκωλυμένος εἴης
κεκωλυμένος εἴη
κεκωλυμένοι εἴημεν / κεκωλυμένοι εἶμεν
κεκωλυμένοι εἴητε / κεκωλυμένοι εἶτε
κεκωλυμένοι εἴησαν / κεκωλυμένοι εἶεν
κωλύομαι παρακείμενος προστακτική
- κεκώλυσο
κεκωλύσθω - κεκώλυσθε
κεκωλύσθων / κεκωλύσθωσαν
κωλύομαι παρακείμενος απαρέμφατο
κεκωλῦσθαι
κωλύομαι μτχ παρακειμενου
κεκωλυμένος
κωλύομαι υπερσυντέλικος οριστική
ἐκεκωλύμην
ἐκεκώλυσο
ἐκεκώλυτο
ἐκεκωλύμεθα
ἐκεκώλυσθε
ἐκεκώλυντο
τάσσομαι παρακειμενος οριστικη
τέταγμαι
τέταξαι
τέτακται
τετάγμεθα
τέταχθε
τεταγμένοι εἰσί / τετάχαται
τάσσομαι υπερσυντέλικος οριστική
ἐτετάγμην
ἐτέταξο
ἐτέτακτο
ἐτετάγμεθα
ἐτέταχθε
τεταγμένοι ἦσαν / ἐτετάχατο
τάσσομαι
παρακείμενος προστακτική
- τέταξο
τετάχθω - τέταχθε
τετάχθων / τετάχθωσαν
τάσσομαι παρακείμενος απαρέμφατο
τετάχθαι
τάσσομαι μτχ παρακειμενος
τεταγμένος
γράφομαι παρακείμενος οριστική
γέγραμμαι
γέγραψαι
γέγραπται
γεγράμμεθα
γέγραφθε
γεγραμμένοι εἰσί
γράφομαι υπερσυντέλικος οριστική
γεγραμμένος ἦ / γεγραμμένος ἦν / ἐγεγράμμην
γεγραμμένος ἦσθα / ἐγέγραψο
γεγραμμένος ἦν / ἐγέγραπτο
γεγραμμένοι ἦμεν / ἐγεγράμμεθα
γεγραμμένοι ἦστε / γεγραμμένοι ἦτε / ἐγέγραφθε
γεγραμμένοι ἦσαν
γράφομαι παρακείμενος προστακτική
- γέγραψο
γεγράφθω - γέγραφθε
γεγράφθων / γεγράφθωσαν
γράφομαι μτχ παρακείμενος
γεγραμμένος
γράφομαι παρακείμενος απαρέμφατο
γεγράφθαι
πείθομαι παρακείμενος οριστική
πέπεισμαι
πέπεισαι
πέπεισται
πεπείσμεθα
πέπεισθε
πεπεισμένοι εἰσί
πείθομαι υπερσυντέλικος οριστική
πεποιθώς ἦ / πεποιθώς ἦν / ἐπεπείσμην
πεποιθώς ἦσθα / ἐπέπεισο
πεποιθώς ἦν / ἐπέπειστο
πεποιθότες ἦμεν / ἐπεπείσμεθα
πεποιθότες ἦστε / πεποιθότες ἦτε / ἐπέπεισθε
πεπεισμένοι ἦσαν / πεποιθότες ἦσαν
πείθομαι παρακείμενος προστακτική
- πεποιθώς ἴσθι / πέπεισο
πεπείσθω / πεποιθώς ἔστω - πεποιθότες ἔστε / πέπεισθε
πεπείσθων / πεπείσθωσαν / πεποιθότες ἔστων / πεποιθότες ἔστωσαν / πεποιθότες ὄντων
πείθομαι παρακείμενος απαρέμφατο
πεπεῖσθαι
πείθομαι μτχ παρακειμενου
πεπεισμενος
