Współpraca interdyscyplinarna Flashcards
Prawie z reguły przed regulacją zgryzu usuwa się:
zęby nadliczbowe i przetrwałe zęby mleczne
JEŚLI SĄ POD NIMI POPRAWNIE UŁOŻONE ZAWIĄZKI ZĘBÓW STAŁYCH
Wykonanie aparatu rozpoczyna się po wstępnym zagojeniu rany ………… dni od ………………
7-14 dni od zabiegu chirurgicznego
Reinkluzja to
zjawisko cofania się zęba poniżej płaszczyzny zgryzu, występujące w okresie wymiany uzębienia.
Reinkluzja dotyczy najczęściej:
dolnych mlecznych zębów trzonowych,
może niekiedy dotyczyć również pierwszych stałych zębów trzonowych
Jeżeli obserwowany ząb zaczyna zanurzać się w zębodół, wskazane jest ……. zapobiegnie to ………
jego chirurgiczne usunięcie - tzw. wydłutowanie
zapobiegnie to utworzeniu ropnia po zniszczeniu przez próchnicę korony zęba częściowo zatopionego w kości, ale połączonego kanałem ze światłem jamy ustnej.
Główne wskazanie do autotransplantacji
wczesna utrata zębów stałych
Wierzchołek korzenia zęba transplantowanego powinien być uformowany w ……..
1/2 do 2/3 długości
Korzystna regeneracja struktur miazgi przy transplantacji wynosi ……..
1-2 mm
Powinno być więcej miejsca dla zęba transplantowanego, który musi po zabiegu być …………
unieruchomiony i nieznacznie oddalony od płaszczyzny zgryzu przez okres 3 miesięcy
Czym jest germektomia?
Jest zabiegiem chirurgicznym, który polega na wczesnym usunięciu zawiązków zębów stałych. Dotyczy to zazwyczaj trzecich dolnych zębów trzonowych lub górnych zębów przedtrzonowych.
Ze wskazań ortodontycznych
Czym jest osseointegracja?
To zrastanie się implantu z kością. Jest zjawiskiem biologicznym, polegającym na pełnym wgojeniu się metalowego elementu w żywą kość.
Zastosowanie implantów w ortodoncji
Jako elementy kotwiące przy niemożności zastosowania innych rodzajów zakotwienia, zwykle podczas leczenia aparatem stałym pacjentów dorosłych z brakami zębów trzonowych.
Umieszczane bywają także w szwie podniebiennym jako alternatywa dla płyty Nance.
Do wad zgryzowo-szczękowo-twarzowych wymagających leczenia zespołowego należą:
- progenia
- laterogenia
- retrogenia
- niedorozwój szczęki, żuchwy
- zgryz otwarty całkowity
- ankylozy SSŻ
Wstępne leczenie za pomocą aparatu stałego ma na celu:
wyrównanie kształtu i szerokości łuków zębowych
Aparat stały pełni później funkcję
szyny chirurgicznej
Przed przystąpieniem do zabiegu chirurgicznego wykonuje się:
powtórnie wyciski szczęki i żuchwy przy użyciu łuku twarzowego i w indywidualnym okludatorze. Na modelach gipsowych dokonuje się fantomowej rekonstrukcji łuków. Przygotowuje się szynę akrylową (splint) przystosowaną do warunków zgryzowych uzyskanych po operacji.
Szyna akrylowa splint
Jest pomocna w czasie zabiegu gdyż:
- pozwala na prawidłowe ustawienie względem siebie szczęk,
- jest elementem kotwiącym wyrostek kłykciowy po przecięciu gałęzi żuchwy
Dystraktory stosowane są w:
wadach szczękowo-zgryzowych charakteryzujących się niedorozwojem połowiczym lub obustronnym żuchwy (zespół Treachera-Collinsa, zespół Nagera, Pierre’a Robina, mikrosomie pozapalne)
Dystraktor - działanie można porównać do techniki wydłużania kości metodą Ilizarowa, z tą różnicą, że ….
nie przecina się kości całkowicie, tylko blaszkę zbitą z pozostawieniem warstwy gąbczastej, która łatwiej poddaje się działaniu śrub (rozciąganiu)
Gojenie się kości
Pomiędzy rozdzielonymi fragmentami kości powstaje krwiak, który przekształca się w skrzep.
Skrzep jest zastępowany przez tkankę ziarninową (ta faza trwa 1-3 dni), a następnie ziarnina jest zastępowana włóknistą kostniną pierwotną.
Osteogeneza dystrakcyjna zachodzi dzięki rozciąganiu włókien kolagenowych kostniny pierwotnej wypełniającej szczelinę po przecięciu kości. Postępujące rozciąganie powoduje formowanie włókien nowej kości równolegle do wektora dystrakcji. Włókna te następnie ulegają mineralizacji.
Proces histogenezy dystrakcyjnej
Jest to wydłużanie się i powiększanie tkanek miękkich przez wzrost napięcia w obrębie tkanek miękkich podczas procesu dystrakcji kości
Faza 0
przeddystrakcyjne leczenie ortodontyczne stosowane w wybranych przypadkach. Głównym celem tego etapu jest uszeregowanie zębów i przygotowanie przestrzeni pomiędzy zębami do osteotomii
Faza I
osteotomia (lub kortykotomia) i osadzenie aparatu dystrakcyjnego
Po osadzeniu aparatu - próbna dystrakcja (ok 2mm), aby upewnić się czy fragmenty kości odsuwają się od siebie bez przeszkód
Faza II
latencja (3-7 dni) - okres spoczynku od momentu osteotomii do rozpoczęcia aktywnego rozciągania.
W tym czasie szczelina po osteotomii wypełnia się kostniną pierwotną.
U małych dzieci można skrócić do 24-48 godzin
