Woordenlijst Flashcards
Anaideia
Schaamteloosheid. Deugd bij Diogenes
Antieke filosofie
Verzamelnaam voor de filosofie van de voorsocratici tot en met de vroege middeleeuwen (600 v.Chr - ca 600 n.Chr
Antropomorf
Op mensen lijkend (zoals de goden gekenmerkt kunnen worden)
Apatheia
Zonder passie, gelatenheid. Vrij zijn van de passies, het niet meer lijden. Centraal doel van Stoïcische ethiek.
Apocalyps
Onthulling, ontdekking, openbaring die van buiten komt. Naam van laatste boek nieuwe testament.
Artes liberales
Vrij kunsten
Ascese
Oefening, training, levenswijze; tegenwoordig: tucht, onthouding. Term bij Antisthenes, belangrijk om autarkisch leven te krijgen
Ataraxia
Onverstoorbaarheid, gemoedsrust, een belangrijk praktisch doel van het Epicurisme als ook het Stoïcisme
Atomistisch materialisme
Ontologie van Epicurus. De grondstructuur van de natuur is stoffelijk (materieel), niet ondeelbaar (atoom) en niet van zichzelf intelligent (zoals bij het idealistische materialisme van de Stoa)
Autarkie
Zelfvoorzienigheid, zelfgenoegzaamheid, het in staat zijn zichzelf te besturen. Is een politieke term slaand op de polis. Maar bij het cynisme wordt het een persoonlijk doel: genoeg aan jezelf als mens (individu) hebben.
Chaos
Ongeordende massa. Tegenover kosmos
Christelijke deugden
Geloof, hoop en liefde (Latijn: fides, spes, caritas). Aanvulling op de vier antieke – kardinale – deugden. Tezamen de zeven deugden (en ondeugden).
Christendom
Op de Bijbel gebaseerde godsdienst die gelooft in dood en opstanding van Jezus
Cynisme
Filosofische leer met sceptische kenleer, en waarbij de menselijke beschaving en morele strevingen gezien worden als onecht. Focus op ascese en individuele autarkie
Cynisch
Horend tot de leer van Antisthenes. Later ook: schaamteloos, ongevoelig, niet gelovend in het goede
Cynogamie
‘Hondenhuwelijk’ (zoals van Hipparchia en Crates) waarbij seksuele vrijheid en cynische levensstijl centraal staan
Deductie
Vanuit een algemeen begrip of theorie uitspraken doen over afzonderlijke of bijzondere feitelijke gevallen; tegenover inductie
Democratie
Door het volk voltrokken bestuur; van dèmos en kratos
Deugd (arēte)
De voortreffelijkheid van een persoon in zowel handeling als houding. Zie ook deugdethiek
Deugdethiek
Klassieke opvatting in de ethiek (inclusief Romeins en christelijk denken) waarin goed handelen gebaseerd is op de ontwikkeling van kardinale voortreffelijkheden, te weten moed/schaamte, verstandigheid, beheersing en rechtvaardigheid en later ook geloof, hoop en liefde.
Demiurg
De goddelijke kunstenaar die de kosmos gevormd heeft en daarmee de dingen in de wereld (komt uit dialoog Timaeus van Plato). Idee van grote invloed op Plotinus en vooral christelijk filosofieDe goddelijke kunstenaar die de kosmos gevormd heeft en daarmee de dingen in de wereld (komt uit dialoog Timaeus van Plato). Idee van grote invloed op Plotinus en vooral christelijk filosofie
Diaspora
Letterlijk ‘verstrooiing’. In het bijzonder de grootschalige verspreiding van de Joden over verschillende delen van de wereld als gevolg van hun onderdrukking en vervolging
Dialectiek
Poging tot kennen door verbanden te leggen en verschillende opvattingen te doordenken aan de hand van ervaringen en omgekeerd.
Didactiek
Onderwijzen, een ander iets leren en te laten begrijpen (waarover Socrates en Aristoteles sceptisch zijn als het gaat om de ethiek en waarmee Plato het niet eens is)
Dubbele filosofische erfenis van Socrates
zowel scepticisme (Antisthenes) als idealisme (bv. Plato)
Dubbele functie van denken bij Plato
Inductief: taal verwijst naar ervaringen door er een beschrijving, inventarisatie van te geven.
Deductief: taal leidt tot een theorie van die ervaringen die ingezet wordt (bv. via een definitie of voorschrift).
Emanatieleer
Zijnsleer (ontologie) van Plotinus, waarbij alles ontstaan is uit het Ene, als oergrond weer voor andere niveau’s in de werkelijkheid, met name: de geest, de wereldziel, en de materie. Doel van de mens is transcenderen richting het Ene.
Empirisme
De opvatting dat vanuit (zintuiglijk) ervaren een fundamenteler soort kennen volgt, dan (logisch en kritisch) denken
Entelechie
Doelgericht verlangen, volwassenwording richting het goede (term van Aristoteles)
Epicurisme
Praktische filosofie (ethiek) waarbij het doel is om via een juiste perceptie van de wereld een minimum van lijden te bewerkstelligen en daarbij onbewogen te worden (ataraxia)
Epistemologie
Kenleer, de leer van kennis. Wat is kennen, hoe komt het tot stand, in hoeverre is kennis mogelijk?
Ethiek
Leer van de essentie van goed menselijk handelen
Eudaimonia
Letterlijk: een goede (eu), geest/stemming (daimoon) hebben, het gevolg van bestendige deugdzaamheid, een voortreffelijk karakter
Filosofie
Wijsbegeerte, het verlangen naar wijsheid
Giftkarakter van kennis
Kenleer van Augustinus waarbij geloof centrale rol speelt. Menselijk kennisproces volstaat niet om de waarheid te begrijpen. De menselijk inspanning schiet fundamenteel tekort in het kunnen en willen kennen, en zeker in het kennen van dat heel wezenlijke, namelijk van de gave van het kennen. Het ongekende of oneindige, God, is slechts te ervaren als een geschenk, als iets waar we zelf niet de oorzaak van zijn en dat we niet zelf kunnen verzinnen.
Gnoti seauton
Ken uzelf; afgeleid van gnosis (kennen), en seauton (jezelf). Dit motto stond op de poort van de tempel van Delfi waar de pythia verbleef
Hedonisme
Het ervaren van genot is het hoogste doel in het leven.
Hermeneutiek
Interpretatieleer
Hybris
Overmoed, brutale daad, misdaad, schande. De emotie waarvoor in de oude tijd steevast gewaarschuwd wordt, bv. in de mythe van Prometheus of Icarus.
Idealisme
Geestelijk idealisme: de essentie van de werkelijkheid is haar denkbare vorm (idealisme) en die heeft een geestelijke essentie.
Materieel idealisme: de essentie van de werkelijkheid is haar denkbare vorm en heeft een materiële essentie
Idee (Eidos)
Een ‘grondvorm’, een geestelijke realiteit of zijnsstructuur ‘achter’ of ‘voorbij’ de dingen die we ervaren.
Idee van het Goede
Datgene dat de dingen betekenis geeft en degene die kan kennen daartoe in staat stelt. Bij Plotinus het Ene: iets dat niet gedacht maar alleen ervaren kan worden doordat het Ene niet een veelheid kan zijn (zoals een idee dat wel is volgens Plotinus)