unit 20 Flashcards
شاهان ایران باستان خود را برگزیده و نماینده‌ی چه کسی می‌دانستند؟
اهورامزدا. انها معتقد بودند که به حکم او فرمان می‌رانند
شاهان بر چه اموری فرمانروتیی مطلق داشتند؟
شاهان بر امور اداری، نظامی و مذهبی فرمانروایی مطلق داشتند
چرا در دوره‌ی ایران باستان، شغل‌ها و مقام‌های ختلفی وجود داشت؟
دولت‌های ایران باستان قلمرو وسیعی داشتند و بنابراین برای ادراه‌ی امور کشور، شغل‌ها و مقام‌های مختلفی به وجود آمده بود.
هزینه‌ی زندگی شاهان ایران باستان چگونه تامین می‌شد؟مخار
مخارج سنگینِ زندگی اشافی در کاخ‌های بزرگ، از گرفتن مالیات از مردم تامین می‌شد. اغلب شاهان نه‌تنهغ به ثروت‌اندوزی می‌پرداختند و به فکر اسایش مردم نبودند بلکه به آنها ظلم می‌کردند.
تقسیمات کشوری توسط ایرانیان باستان را توضیح دهید.
ایرانیان از نخستین کسانی بودند که تقسیم سرزمین به بخش‌های مختلف را ابداع کردند. برای مثال، داریوش کشور را برای ادراه‌ی بهتر یه 23 قسمت، تقسیم کرده بود که به قسمت ایالت می‌گفتند. برای هر ایالت یک شهربان انتخاب می‌کردند که معمولاً از مقام‌های حکومتی یا اعضای خانواده‌ی شاه بود.
پایتخت حکومت‌ها در ایران باستان چه بودند؟
مادها هگمتانه(همدان) را به پایتختی برگزیدند، هخامنشیان شوش را به عنوان پایتخت زمستانی، هگمتانه را به عنوان پایتخت تابستانی و به طور کلی در تخت جمشید و بابل انتخاب کردند. اشکانیان صد دروازه و تیسفون را برگزیدند و در نهایت ساسانیان گور یا همان فیروزآباد امروزی را به همراه تیسفون.
چرا سرزمین ایران همواره مورد هجوم دشمنان بود؟
سرزمین ایران به دلیل موقعیت مهم جغرافیایی، همواره از شرق و غرب در معرض هجوم دشمنان بود. از سمت غرب، دولت‌های یونان و روم به قلمرو ایران دست‌اندازی می‌کردند و از سمت شرق اقوام بیابانگرد به ایران هجوم می‌آوردند.
چرا امروزه کشور ما مورد تحریم و تهدید کشورهای مستکبر و زورگو قرار می‌گیرد؟
امروزه نیز، سرزمین ایران به دلیل منابع و ثروت‌های فراوان و متنوّعی دارد.
ایرانیان در چه زمینه‌هایی ابتکارات زیادی داشتند؟
در زمینه‌ی تشکیل سپاه و فنون نظامی داشتند.
یکی از ابتکارات بزرگ داریوش هخامنشی چه بود؟
این بود که علاوه بر سپاه معمولی، یک سپاه به نام جاویدان هم تشکیل داده بود.
چرا به سپاه داریوش، جاویدان می‌گفتند؟
تعداد افراد سپاه جاویدان ده‌هزاد نفر بود که به گروه‌های ده نفره تقسیم می‌شد. به این سپاه، جاویدان یا همیشگی می‌گفتند چون هرگاه یکی از افراد از بین می‌رفت یک فرد جنگاور دیگر که ذخیره بود جای او را می‌گرفت و تعداد آنان کاسته نمی‌شد.
