Teoria Flashcards

Question

Czym jest HTTPS

Answer 1

HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to bezpieczna wersja protokołu HTTP, który jest używany do przesyłania danych przez sieć WWW. HTTPS zapewnia dodatkową warstwę bezpieczeństwa, stosując szyfrowanie za pomocą protokołu TLS (Transport Layer Security) lub jego starszej wersji, SSL (Secure Sockets Layer). HTTPS jest powszechnie wykorzystywany w aplikacjach webowych, aby zapewnić ochronę danych przesyłanych między klientem (np. przeglądarką internetową) a serwerem.

Answer 2

- Tryb aktywny (Active mode): Serwer inicjuje połączenie zwrotne do klienta. W tym trybie klient otwiera port dla komunikacji, a serwer łączy się z tym portem, aby wysłać dane. - Tryb pasywny (Passive mode): Klient otwiera oba porty (dla poleceń i danych). Serwer jedynie nasłuchuje na porcie pasywnym, a klient nawiązuje połączenie w obie strony, co jest bardziej przyjazne dla klientów znajdujących się za zaporami sieciowymi.

Answer 3

FTP (File Transfer Protocol) to protokół sieciowy służący do przesyłania plików między komputerami w sieci TCP/IP. FTP umożliwia zarówno pobieranie plików z serwera, jak i przesyłanie ich na serwer z lokalnego systemu.

Answer 4

- Port 21: Domyślny port do inicjowania połączenia FTP. - Port 20: W tradycyjnym trybie aktywnym używany do przesyłania danych (choć w trybie pasywnym porty są dynamicznie wybierane).

Answer 5

To bezpieczniejsza alternatywa dla FTP, która używa SSH do szyfrowania transmisji danych. SFTP zapewnia szyfrowanie zarówno połączenia, jak i danych, a także gwarantuje integralność danych.

Answer 6

FTPS to wersja FTP, która korzysta z SSL/TLS do szyfrowania połączeń. Zapewnia podobne funkcje co FTP, ale w bezpieczniejszy sposób.

Answer 7

- FTP jest wykorzystywane w wymianie dużych plików w przedsiębiorstwach, np. do przesyłania plików graficznych, wideo lub archiwów. - FTP jest popularnym narzędziem w administracji stronami internetowymi, zwłaszcza do przesyłania plików na serwer, w tym obrazków, dokumentów i kodu HTML.

Answer 8

SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) to protokół komunikacyjny używany do wysyłania e-maili w Internecie. Jest to standardowy protokół warstwy aplikacji, który umożliwia przesyłanie wiadomości e-mail pomiędzy serwerami pocztowymi. SMTP jest używany głównie do przesyłania wiadomości od nadawcy do odbiorcy lub pomiędzy serwerami pocztowymi, ale sam w sobie nie obsługuje odbierania wiadomości — do tego służą inne protokoły, takie jak POP3 lub IMAP.

Answer 9

SMTP jest protokołem klient-serwer, co oznacza, że klient (np. program pocztowy lub aplikacja webowa) wysyła wiadomości do serwera pocztowego, a serwer pocztowy kieruje je dalej do docelowego serwera lub odbiorcy.

Answer 10

Standardowy port do komunikacji SMTP to port 25, jednak w celu zapewnienia większego bezpieczeństwa i ochrony przed spamem, inne porty, takie jak 587 (dla przesyłania e-maili przez szyfrowane połączenie TLS) i 465 (dla SMTPS, czyli SMTP z SSL/TLS), są również powszechnie używane.

Answer 11

SMTPS to wersja SMTP, która łączy się bezpośrednio przez SSL/TLS (na porcie 465), co zapewnia szyfrowanie połączenia od samego początku sesji.

Answer 12

POP3 (Post Office Protocol 3) to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na urządzenie klienta (np. komputer, smartfon). Jest to trzecia wersja protokołu POP, który działa na zasadzie "pobierz i usuń" (ang. "download and delete"), co oznacza, że po pobraniu wiadomości z serwera, są one zazwyczaj usuwane z serwera.

Answer 13

Domyślny port do komunikacji z serwerem POP3 to port 110 (niezaszyfrowany). W przypadku korzystania z bezpiecznego połączenia SSL/TLS, standardowy port to port 995.

Answer 14

IMAP (Internet Message Access Protocol) to protokół komunikacyjny używany do zarządzania wiadomościami e-mail na serwerze. Jest to bardziej zaawansowana alternatywa dla POP3, ponieważ umożliwia synchronizację wiadomości e-mail między wieloma urządzeniami, a wiadomości pozostają przechowywane na serwerze.

Answer 15

Standardowy port do komunikacji z serwerem IMAP to port 143 (niezaszyfrowany). Dla bezpiecznego połączenia SSL/TLS używa się portu 993.

Answer 16

TLS (Transport Layer Security) to protokół kryptograficzny zapewniający bezpieczeństwo komunikacji w sieciach komputerowych. Jest następcą protokołu SSL (Secure Sockets Layer) i odgrywa kluczową rolę w ochronie danych przesyłanych w Internecie.

Answer 17

SSH (Secure Shell) to protokół sieciowy służący do bezpiecznego nawiązywania zdalnych połączeń z innymi urządzeniami, zwykle serwerami. SSH umożliwia zdalne zarządzanie systemami operacyjnymi, przesyłanie plików i wykonywanie komend w sposób szyfrowany.

Answer 18

ssh user@remote_server

Answer 19

1. Zdalne zarządzanie systemami: Administrowanie serwerami w chmurze lub lokalnych maszynach. 2. Przesyłanie plików: - SCP (Secure Copy): Służy do kopiowania plików przez SSH. - SFTP (SSH File Transfer Protocol): Protokół oparty na SSH, umożliwiający przesyłanie plików. 3. Tunelowanie: SSH może przesyłać ruch sieciowy innych protokołów w sposób zaszyfrowany. 4. Port forwarding: Umożliwia przekierowanie portów, co bywa przydatne w konfiguracjach sieciowych. 5. Zdalny dostęp do aplikacji graficznych: Dzięki tunelowaniu X11, SSH pozwala uruchamiać aplikacje graficzne zdalnie.

Answer 20

Protokół SSH działa w warstwie sesji modelu ISO/OSI, a w warstwie aplikacji modelu TCP/IP

Answer 21

1. Serwer SSH: Program działający na zdalnym urządzeniu, np. OpenSSH, który akceptuje i obsługuje połączenia klientów. 2. Klient SSH: Oprogramowanie używane do łączenia się z serwerem, np. `ssh` w systemach Linux/macOS lub PuTTY na Windows. 3. Klucze SSH: Mechanizm kluczy publicznych i prywatnych, stosowany do uwierzytelniania bez użycia haseł.

Answer 22

PuTTY to darmowe oprogramowanie służące do nawiązywania zdalnych połączeń z innymi komputerami za pomocą różnych protokołów sieciowych, takich jak SSH, Telnet, Rlogin czy Serial. Jest szczególnie popularne w systemach Windows, ale działa także na innych platformach, takich jak Linux i macOS (np. przez Wine).

Answer 23

Reverse shell (odwrócona powłoka) to technika umożliwiająca atakującemu zdalne sterowanie systemem ofiary przez ustanowienie połączenia wychodzącego z systemu ofiary do systemu atakującego. W przeciwieństwie do klasycznej powłoki (bind shell), gdzie ofiara nasłuchuje na określonym porcie, reverse shell działa w sposób odwrotny: to atakujący nasłuchuje, a ofiara nawiązuje z nim połączenie.

Answer 24

1. Nasłuchiwanie po stronie atakującego: - Atakujący uruchamia serwer (np. za pomocą `nc` lub innego narzędzia), który nasłuchuje na określonym porcie w oczekiwaniu na połączenie. 2. Nawiązanie połączenia przez ofiarę: - Ofiara (np. za pomocą złośliwego kodu lub exploitów) uruchamia program, który łączy się z adresem i portem kontrolowanym przez atakującego. 3. Przekazanie kontroli: - Po nawiązaniu połączenia atakujący uzyskuje zdalny dostęp do systemu ofiary, pozwalający na wykonywanie poleceń, przeglądanie plików, uruchamianie procesów i inne działania.

Answer 25

Bind shell to technika używana w celu uzyskania zdalnego dostępu do systemu przez otwarcie portu na systemie ofiary i oczekiwanie na połączenie od atakującego. W przeciwieństwie do reverse shell, gdzie połączenie inicjuje ofiara, tutaj to atakujący łączy się z otwartym portem na systemie ofiary.

Answer 26

Gobuster to narzędzie używane do znajdowania ukrytych stron i zasobów na stronach internetowych. Działa poprzez wykonywanie ataków brute force na katalogi i pliki, korzystając z wcześniej zdefiniowanych list słów (wordlists). Gobuster jest szybki i skuteczny, dzięki czemu jest popularnym wyborem wśród specjalistów ds. bezpieczeństwa, którzy przeprowadzają testy penetracyjne i audyty aplikacji webowych.

Answer 27

1. Directory Brute Forcing: Wyszukuje ukryte katalogi i pliki na serwerze HTTP(S). Może być używane do wykrywania stron administracyjnych, plików konfiguracyjnych czy zasobów pozostawionych przez przypadek. 2. DNS Subdomain Brute Forcing: Odkrywa ukryte subdomeny, co może pomóc w zrozumieniu struktury aplikacji lub infrastruktury domenowej.

Answer 28

Google Dorking (znane również jako Google hacking) to technika wykorzystywania zaawansowanych operatorów wyszukiwania w Google, by znaleźć specyficzne informacje, które mogą być trudne do wykrycia za pomocą standardowego wyszukiwania. Technika ta polega na użyciu precyzyjnych zapytań, które pozwalają znaleźć wrażliwe dane, takie jak pliki, bazy danych, informacje o systemach, a czasem nawet luki bezpieczeństwa w witrynach internetowych.

Answer 29

1. Operator "filetype": Umożliwia wyszukiwanie plików określonego typu. Na przykład, zapytanie `filetype:pdf confidential` może pomóc znaleźć pliki PDF zawierające słowo "confidential". 2. Operator "inurl": Wyszukuje strony, których adres URL zawiera określoną frazę. Na przykład, `inurl:admin` pomoże znaleźć strony z "admin" w adresie URL. 3. Operator "intitle": Wyszukuje strony, których tytuł zawiera określoną frazę. Przykład: `intitle:"Index of /" confidential` może znaleźć strony indeksów, które zawierają dane prywatne. 4. Operator "site": Ogranicza wyszukiwanie do określonej witryny lub domeny. Na przykład, `site:example.com` pozwala na wyszukiwanie tylko na stronie example.com. 5. Operator "intext": Umożliwia wyszukiwanie fraz w treści stron. Na przykład, `intext:"password"` może znaleźć strony zawierające słowo "password" w treści.

Answer 30

Wappalyzer to narzędzie umożliwiające analizę technologii używanych na stronach internetowych. Działa jako rozszerzenie przeglądarki i identyfikuje technologie używane na stronie internetowej

Answer 31

Wayback Machine to usługa internetowa oferowana przez Internet Archive, która pozwala na przeglądanie zapisów stron internetowych z przeszłości. Dzięki Wayback Machine użytkownicy mogą sprawdzić, jak wyglądała strona internetowa w różnych momentach w czasie, nawet jeśli strona została zmieniona lub usunięta.

Answer 32

ffuf (Fast Web Fuzzer) to narzędzie wykorzystywane w testach penetracyjnych oraz w audytach bezpieczeństwa do szybkiego i efektywnego fuzzowania aplikacji webowych. Fuzzing polega na wysyłaniu różnych, losowych lub zaplanowanych danych wejściowych do aplikacji, aby wykryć błędy, luki bezpieczeństwa lub nieoczekiwane zachowanie systemu.

Answer 33

Może być używane do fuzzowania: - Ścieżek URL (np. `/admin`, `/config`). - Parametrów zapytań URL (np. `?id=`, `?search=`). - Wartości nagłówków HTTP. - Ciał postów w zapytaniach HTTP.

Answer 34

Tak, ffuf obsługuje metody HTTP, takie jak GET, POST, PUT czy HEAD

Answer 35

ffuf używa słowników (listy słów) do prób wyszukiwania ukrytych zasobów, takich jak pliki i strony, które nie są bezpośrednio widoczne w witrynie.

Answer 36

ffuf -w /path/to/wordlist.txt -u http://example.com/FUZZ -w wskazuje na słownik -u wskazuje na URL

Answer 37

dirb to narzędzie do fuzzowania aplikacji webowych, służące do wykrywania ukrytych katalogów i plików na serwerach internetowych. Jest to jedno z popularniejszych narzędzi wykorzystywanych w testach penetracyjnych w celu mapowania struktury witryny i znajdowania potencjalnych punktów wejścia, które mogą być narażone na atak.

Answer 38

- fuzzowanie ścieżek URL: dirb skanuje serwery WWW w celu znalezienia ukrytych katalogów i plików, które mogą być dostępne, ale nie widoczne na pierwszy rzut oka. Może to obejmować strony admina, pliki konfiguracyjne, zasoby wrażliwe na ataki itp. - wykorzystuje słowniki (wordlist) do próbowania różnych kombinacji nazw katalogów i plików. Domyślnie narzędzie używa słownika zawierającego popularne ścieżki, ale użytkownik może dostarczyć własne słowniki, - wspiera korzystanie z serwera proxy, co umożliwia anonimowe przeprowadzanie testów, - pozwala na zapis wyników do pliku, co umożliwia późniejszą analizę znalezionych zasobów.

Answer 39

Domyślny słownik: dirb http://example.com/ Własny słownik: dirb http://example.com/ /path/to/wordlist.txt Skanowanie tylko plików z rozszerzeniem .php: dirb http://example.com/ -X .php

Answer 40

crt.sh to publiczna baza danych, która umożliwia wyszukiwanie i przeglądanie certyfikatów SSL/TLS zarejestrowanych w publicznych rejestrach certyfikatów. Jest to narzędzie wykorzystywane głównie przez specjalistów ds. bezpieczeństwa i audytorów, którzy potrzebują sprawdzić, jakie certyfikaty zostały wystawione dla określonej domeny lub organizacji.