systemy Flashcards

Question 1

Q

Zasoby systemu
co to?

Answer

A

to wszystkie jego elementy,
które mogą być wykorzystane przez
system lub aplikację użytkownika (np.
pamięć, procesory, urządzenia
peryferyjne, pliki, zmienne,…).

Question 2

Q

Tworzenie maszyny wirtualnej
na czym polega?

Answer

A

polega na
takiej zmianie właściwości maszyny
fizycznej, aby były one przydatniejsze dla
użytkownika.

Question 3

Q

ELEMENTY MASZYNY WIRTUALNEJ VM
wymień

Answer

A

 Wejście-wyjście
 Pamięć operacyjna
 System plików
 Ochrona zasobów i system błędów
 Współdziałanie programów
 Sterowanie programami

Question 4

Q

WEJŚCIE-WYJŚCIE
lista zadań

Answer

A

 Stworzenie urządzeń wirtualnych
 Uproszczenie dostępu do urządzeń we-wy
 Uwolnienie użytkownika od bezpośredniego
programowania urządzeń we-wy
 Ograniczenie (uniemożliwienie)
bezpośredniego dostępu do urządzeń wewy

Question 5

Q

PAMIĘĆ OPERACYJNA
lista zadań

Answer

A

 Stworzenie pamięci wirtualnej
 Zwiększenie pojemności pamięci
 Podział między użytkowników
 Ochrona pamięci
 Umożliwienie współdzielenia pamięci

Question 6

Q

SYSTEM PLIKÓW
lista zadań

Answer

A

 Tworzy strukturę gromadzenia plików
 Umożliwia dostęp do pamięci masowej poprzez
nazwy symboliczne bez dokładnej znajomości
miejsca położenia pliku

Question 7

Q

OCHRONA ZASOBÓW I SYSTEM BŁĘDÓW
lista zadań

Answer

A

 Ochrona przed skutkami błędów
 Ochrona przed złośliwością lub złymi zamiarami
pozostałych użytkowników
 Obsługa błędów sprzętu
 Obsługa błędów użytkownika

Question 8

Q

WSPÓŁDZIAŁANIE PROGRAMÓW
lista

Answer

A

 Współpraca w celu wykonania jednego zadania
 Wyniki uzyskane z działania jednego programu
służą drugiemu
 Komunikacja między działającymi programami
 Synchronizacja działania programów

Question 9

Q

STEROWANIE PROGRAMAMI
w jaki sposób

Answer

A

Element odpowiedzialny za porozumiewanie się
operatora z maszyną tzw. interface użytkownika.
Występuje jako:
język poleceń
system graficzny
system głosowy

Question 10

Q

RODZAJE SYSTEMÓW OPERACYJNYCH
lista

Answer

A

 Systemy dla indywidualnego użytkownika
 Sterowanie procesami
 Systemy przepytywania plików
 Przetwarzanie transakcji
 Systemy ogólnego przeznaczenia

Question 11

Q

SYSTEMY DLA INDYWIDUALNEGO
UŻYTKOWNIKA
zalety, podział

Answer

A

 wygoda i prostota
 jednozadaniowe: CP/M, MS DOS
 wielozadaniowe: OS/2, Windows NT, 2000, XP,
Vista

Question 12

Q

SYSTEM STEROWANIA PROCESAMI
inna nazwa, cechy, zastosowania, podział

Answer

A

 systemy czasu rzeczywistego
 Cechy: sprzężenie zwrotne, niezawodność,
bezpieczne wyłączenie po awarii
 Zastosowania: produkcja, kontrola,
monitorowanie
 Podział: rygorystyczne, łagodne

Question 13

Q

SYSTEMY PRZEPYTYWANIA PLIKÓW
do czego/kiedy? zastosowania

Answer

A

 przeglądanie i modyfikacja dużych baz danych
 Zastosowania: systemy w urzędach, policyjne,
dla lekarzy

Question 14

Q

SYSTEMY PRZETWARZANIA TRANSAKCJI
kiedy?

Answer

A

 bardzo częste zmiany w bazie danych
 Konieczność utrzymania integralności danych
 Zastosowania: system rezerwacji miejsc,
system rozliczeń bankowych

Question 15

Q

SYSTEMY OGÓLNEGO PRZEZNACZENIA
kiedy?

Answer

A

 duża różnorodność zadań
 duża liczba programów użytkowych
 konieczność obsługi wielu urządzeń
peryferyjnych
 W oparciu o nie buduje się systemy
przepytywania plików i przetwarzania transakcji

Question 16

Q

PODZIAŁ SYSTEMÓW OPERACYJNYCH
Że względu na liczbę stanowisk i na interakcję z użytkownikiem

Answer

A

 Systemy wsadowe
zdalne wprowadzanie prac
 Systemy wielodostępne
interaktywne

 jednostanowiskowe
 rozproszone (koordynacja zadań i przepływu
informacji)

Question 17

Q

STRUKTURA SYSTEMU:
podział

Answer

A

 jednolita
 warstwowa
 klient-serwer

Question 18

Q

JEDNOLITA STRUKTURA SYSTEMU
co to?

Answer

A

 zespół wzajemnie wywołujących się procedur -
trudności w konserwacji

Question 19

Q

WARSTWOWA STRUKTURA SYSTEMU
co to?

Answer

A

 podział systemu na moduły o określonych
zadaniach (odwołania tylko do niższej warstwy)

Question 20

Q

STRUKTURA SYSTEMU TYPU KLIENT-SERWER
jak to działa?

Answer

A

 moduły komunikują się poprzez wysyłanie
komunikatów od klienta do serwera
 przekazywaniem komunikatów zajmuje się
mikrojądro (np. Windows NT)
 łatwa rozbudowa i konserwacja

Question 21

Q

SYSTEM VMS

Answer

A

 różne systemy
 wirtualne procesory

Question 22

Q

WIRTUALNA MASZYNA JAVY

Answer

A

 tworzona dla każdego systemu oddzielnie
 pkod – pseudokod, kod binarny, kod bajtowy –
niezależny od systemu
 kompilator JIT (ang. Just-in-time compilation)

Question 23

Q

WIRTUALIZACJA - RODZAJE

Answer

A

 Wirtualizacja serwerów
 Wirtualizacja aplikacji
 Wirtualizacja prezentacji
 Wirtualizacja stacji roboczych
 Wirtualizacja pamięci masowych
 Wirtualizacja stanu użytkownika
 Wirtualizacja sieci

Question 24

Q

WIRTUALIZACJA SERWERÓW
co umożliwia?

Answer

A

 umożliwia aplikacjom działanie na
wielu systemach operacyjnych
uruchomionych na tym samym
fizycznym serwerze
 możliwość pełnego wykorzystania
mocy obliczeniowej i zasobów
serwera, stawiając kolejne maszyny
wirtualne na jednym fizycznym
serwerze – zamiast kupować kolejne
serwery fizyczne
 szybsze dostarczenie usług
 uproszczenie i przyśpieszenie
konserwacji serwerów

Question 25

Q

WIRTUALIZACJA APLIKACJI
co umożliwia?

Answer

A

 zapewnia izolację aplikacji, rozwiązuje problem
zgodności różnych aplikacji, umożliwiając im działanie
razem, mimo że mogą wymagać tych samych zasobów w
różnych wersjach (np. różne wersje bibliotek DLL)
 usprawnia proces testowania aplikacji, nie trzeba
sprawdzać, jak aplikacje współpracują ze sobą, gdy
jedną z nich aktualizujemy
 aplikacje mogą być przechowywanie centralnie i
strumieniowane do komputera PC w oparciu o aktualnie
zalogowanego użytkownika
 całkowite usunięcie aplikacji ze stacji roboczej pozwala
na zmniejszenie ilości obrazów systemów operacyjnych

Question 26

Q

WIRTUALIZACJA PREZENTACJI
co umożliwia?

Answer

A

 dostarczanie aplikacji lub całego pulpitu poprzez
strumieniowanie obrazu do odbiorcy
 kod aplikacji oraz przetwarzanie danych odbywa się po
stronie serwera
 umożliwia elastyczną pracę niezależnie od lokalizacji
 daje dostęp do aplikacji i całych pulpitów ze stron WWW,
lokalnych komputów w domu lub przez Internet
 upraszcza proces wdrażania aplikacji - wdrożenie jest
realizowane na serwerach działających w farmie, a nie
na wszystkich stacjach roboczych

Question 27

Q

WIRTUALIZACJA STACJI ROBOCZYCH
podział

Answer

A

 Wirtualizacja stacji roboczych (utrzymywana na kliencie)
 umożliwia uruchomienie maszyn wirtualnych na jednym komputerze PC obok systemu
operacyjnego hosta
 może być centralnie zarządzana, a obrazy maszyn wirtualnych mogą być dostarczane również
centralnie
 zapewnia zgodność aplikacji z systemem operacyjnym - aplikacje są zainstalowane w maszynie
wirtualnej i tam wykonuje się ich kod
 dostarczenie aplikacji odbywa się najczęściej w trybie seamless, czyli bez dodatkowej otoczki
pulpitu – jedynie widok samej aplikacji
 Wirtualizacja stacji roboczych (utrzymywana na serwerze)
 przenosi środowisko pracy, oparte na stacjach roboczych, do centrum przetwarzania danych,
gdzie stacja robocza jest uruchomiona w postaci maszyny wirtualnej, a dostęp do niej
zapewniony jest drogą sieciową
 połączenie może być zrealizowane z dowolnego komputera PC, laptopa lub cienkiego klienta
 nie jest jedną technologią – to połączenie wirtualizacji serwerów z wirtualizacją prezentacji.

Question 28

Q

WIRTUALIZACJA PAMIĘCI MASOWYCH
na czym polega?

Answer

A

 daje niezależność lokalizacyjną dla danych
przez abstrakcję fizycznej lokalizacji danych
 odwrotnie, niż w przypadku wirtualizacji
serwerów, wirtualizacja pamięci masowych
umożliwia, by wiele macierzy było widocznych
jako jedno wirtualne urządzenie

Question 29

Q

WIRTUALIZACJA STANU UŻYTKOWNIKA
na czym polega?

Answer

A

 polega na oddzieleniu danych użytkownika od
komputera PC i przechowywaniu ich centralnie (np.
w centrum przetwarzania danych)
 umożliwia podjęcia ich na dowolnym komputerze
PC
 użytkownik ma dostarczone swoje pliki bez
długiego czasu ściągania lub ręcznego kopiowania,
niezależnie od miejsca logowania
 upraszcza to tworzenie kopii zapasowych danych
użytkownika

Question 30

Q

WIRTUALIZACJA SIECI
na czym polega?
podział

Answer

A

 Zewnętrzna wirtualizacja sieci
 technologia VLAN (802.1Q), czyli logiczny podział
segmentów sieci na fizycznym sprzęcie sieciowym
osiągany przez znakowanie ramek
 Wewnętrzna wirtualizacja sieci
 tworzenie wirtualnych przełączników i portów na
poziomie hiperwizora - wirtualne przełączniki
dostarczają komunikację sieciową dla maszyn
wirtualnych oraz łączą je z zewnętrzną fizyczną
siecią

Question 31

Q

KANAŁ

Answer

A

 transmisja odbywa się z urządzenia do/z pamięci z
pominięciem procesora
 procesor przechodzi w stan wysokiej impedancji i
zwalnia magistralę systemową
 transmisja przez kanał kończy się przerwaniem

Question 32

Q

KOLEJKA ROZKAZÓW

Answer

A

Większość nowoczesnych procesorów posiada wbudowaną
kolejkę rozkazów i nie musi odwoływać się do pamięci by
pobrać następny rozkaz.

Question 33

Q

MONITOR WSADOWY
podział

Answer

A

JEDNOSTRUMIENIOWY
 planowanie wykonywania prac z dysku

WIELOSTRUMIENIOWY
 wieloprogramowanie – wczytywanie i
uruchamianie wielu prac w tym samym
czasie
przełączanie

WIELOSTRUMIENIOWY
WYKORZYSTUJĄCY WIELE PROCESORÓW
 każda praca może być wykonywana na kilku procesorach
 należy pamiętać o zachowaniu i przywróceniu stanu zadania
przełączanie

Question 34

Q

SZCZEGÓŁOWE ZADANIA SYSTEMU
OPERACYJNEGO
lista

Answer

A

 planowanie prac
 szeregowanie prac

 sterowanie pracami lub interpretowanie języka poleceń
 sterowanie zasobami

 ochrona zasobów
 ewidencjonowanie zasobów komputerowych (lista zasobów)

 obsługa błędów
 obsługa wejścia-wyjścia
 obsługa przerwań

 umożliwienie wielodostępności
 udostępnianie dobrego sposobu komunikacji z
operatorem

Question 35

Q

WŁAŚCIWOŚCI SYSTEMU OPERACYJNEGO:

Answer

A

 współbieżność
 wspólne korzystanie z zasobów
 pamięć długookresowa
 niedeterminizm

Question 36

Q

WSPÓŁBIEŻNOŚĆ
co to? Co wchodzi w skład?

Answer

A

wykonywanie kilku czynności jednocześnie
 przełączanie między czynnościami
 wzajemna ochrona
 synchronizacja

Question 37

Q

PAMIĘĆ DŁUGOOKRESOWA
co robi?

Answer

A

 z niej uruchamia się system operacyjny
 przechowuje programy i dane
 dzięki niej nie trzeba wprowadzać
oprogramowania i danych przy każdym
włączeniu systemu

Question 38

Q

NIEDETERMINIZM

Answer

A

 w sensie reakcji na różne zdarzenia w różnej
kolejności
 różny ciąg przełączeń pomiędzy zadaniami

Question 39

Q

POŻĄDANE CECHY SYSTEMU OPERACYJNEGO

Answer

A

 wydajność
 niezawodność
 pielęgnowalność
 mały rozmiar

Question 40

Q

WYDAJNOŚĆ SO
lista

Answer

A

 średni czas między pracami wsadowymi
 długość cyklu przetwarzania prac wsadowych

 niewykorzystany czas procesora centralnego
 wykorzystanie zasobów

 czas reagowania
 przepustowość informacyjna

Question 41

Q

PIELĘGNOWALNOŚĆ SO

Answer

A

 rozszerzanie systemu
 usuwanie błędów
 budowa modułowa z określoną komunikacją
międzymodułową
 dobra dokumentacja
- użytkownika
- instalatora/administratora
- programisty
- wewnętrzna

Question 42

Q

MAŁY ROZMIAR SO

Answer

A

 duży system operacyjny zajmuje pamięć
 jest trudniejszy w opanowaniu
 posiada potencjalnie większą liczbę błędów

Question 43

Q

PROCESOR
czym jest? jaki może być?

Answer

A

Procesor jest elementem (jednostką)
wykonującym rozkazy.
Procesor może być:
 sprzętowy - wykonuje ciąg operacji wybranych z
listy rozkazów procesora. Pobiera rozkazy z
pamięci operacyjnej i kolejno je wykonuje.
 sprzętowo-programowy - jest wynikiem połączenia
procesora sprzętowego z oprogramowaniem.
Rozkazy interpretowane są przez oprogramowanie.

Question 44

Q

PROGRAM
co to? formy

Answer

A

Program jest to statyczny zestaw instrukcji
wykonywany przez jednostkę centralną
(procesor) realizujący określone zadanie.
Zestawy instrukcji mogą być w formie:
 źródłowej (tekstowej) – zrozumiałej dla programisty
 binarnej (wynikowej) zrozumiałej dla maszyny

Question 45

Q

PROCES
co to?
z czego sie sklada? co moze miec przydzielone?

Answer

A

Proces (zadanie) jest to dynamiczny ciąg
działań wykonywanych za pośrednictwem
programu lub sprzętu.
 Proces można nazwać „wykonywanym programem”.
 W danej chwili na jednym procesorze tylko jeden proces jest aktywny.
 W skład procesu wchodzą: kod programu, licznik rozkazów, sekcja danych oraz stos.
 Procesowi mogą być przydzielone: procesor, pamięć, dostęp do
urządzeń we/wy oraz pliki.

Question 46

Q

STANY PROCESU

Answer

A

 Nowy
– proces został utworzony.
 Wykonywany (aktywny, bieżący)
– instrukcje procesu są aktualnie wykonywane
 Wykonywalny (gotowy)
– proces czeka na przydział procesora
 Oczekujący (niewykonywalny)
– proces czeka na wystąpienie jakiegoś zdarzenia.
 Zakończony
– proces zakończył działanie.

Question 47

Q

WĄTEK
co to? co współdzieli?
różnice między wątkiem a procesem

Answer

A

Wątek to proces lekki – wątki jednego
zadania współdzielą kod i dane.
 Podstawowa cecha różniąca wątek od procesu:
każdy proces posiada własną przestrzeń adresową,
natomiast wątki posiadają wspólną sekcję danych oraz kod,
ale różne stosy i liczniki rozkazów.
 Wątek jest podstawową jednostką wykorzystania procesora.
 Proces tradycyjny (nazywany ciężkim) jest równoważny
zadaniu z jednym wątkiem.

Question 48

Q

WĄTKI I PROCESY W SYSTEMIE SOLARIS - BUDOWA
jakie wątki?

Answer

A

 Wątek jądrowy złożony jest z danych i stosu. Przełączanie
wątków jądrowych jest stosunkowo szybkie.
 Proces lekki (LWP) zawiera blok kontrolny procesu z danymi
rejestrowymi, informacjami rozliczeniowymi i informacjami
dotyczącymi pamięci. Przełączanie procesów jest dość
wolne.
 Wątek poziomu użytkownika wymaga tylko stosu i licznika
rozkazów nie są mu potrzebne zasoby jądra, więc ich
przełączanie jest szybkie. Bez względu na ilość wątków
poziomu użytkownika dla jądra widoczne będą tylko procesy
lekkie zadania.

Question 49

Q

WĄTKI I PROCESY W SYSTEMIE SOLARIS -
PODSUMOWANIE

Answer

A

 Dowolne zadanie może mieć wiele wątków poziomu użytkownika.
 Wątki te mogą być planowane i przełączane bez interwencji jądra.
 Wszystkie wątki poziomu użytkownika są od jądra niezależne.
 Zablokowanie jednego z wątków użytkownika i podjęcie działania przez inny wątek nie wymaga przełączania kontekstu,

 Każdy proces LWP jest przyłączony do jednego wątku jądrowego,
 W zadaniu może być wiele procesów LWP, lecz są one używane tylko do komunikacji z jądrem.
 Gdy jeden proces lekki w zadaniu zostanie zablokowany, inne mogą kontynuować działanie w ramach zadania

Question 50

Q

RODZAJE WSPÓŁBIEŻNOŚCI

Answer

A

 Współbieżność pełna.
 Współbieżność pozorna.
 Współbieżność koleżeńska
 Współbieżność z wywłaszczeniem

Question 51

Q

WSPÓŁBIEŻNOŚĆ PEŁNA

Answer

A

 Każdy proces jest wykonywany do końca
przez jeden procesor
 Liczba procesów jest mniejsza bądź równa
liczbie procesorów

Question 52

Q

WSPÓŁBIEŻNOŚĆ POZORNA

Answer

A

 Występuje wówczas, gdy liczba procesów
przewyższa liczbę procesorów, czyli liczba
czynności jest większa od liczby
wykonawców.
 System będzie dokonywał przełączeń
pomiędzy procesami
 Konieczne jest zapamiętanie stanu procesu
przy przełączaniu.

Question 53

Q

WSPÓŁBIEŻNOŚĆ KOLEŻEŃSKA

Answer

A

 Dany proces sam zwraca sterowanie do
systemu operacyjnego, aby mógł on
wykonać zadanie kolejne.
 Proces może zatem sam zarządzać czasem
procesora.

Question 54

Q

WSPÓŁBIEŻNOŚĆ Z WYWŁASZCZENIEM

Answer

A

 Procesy same nie zwracają sterowania.
 System wywłaszcza proces z procesora.
 System operacyjny przekazuje sterowanie
kolejnemu procesowi bez względu na proces
poprzedni.

Question 55

Q

PROCESY
o co współzawodniczą?
po co współdziałają?

Answer

A

Procesy:
 współdziałają w celu wykonania zadania
zleconego przez użytkownika
 współzawodniczą o zasoby systemu

Question 56

Q

KATEGORIE RODZAJÓW KOMUNIKACJI:

Answer

A

 wzajemne wyłączanie
 synchronizacja
 zakleszczenie

Question 57

Q

WZAJEMNE WYŁĄCZNIE

Answer

A

Polega na zapewnieniu, aby tylko jeden
proces naraz mógł korzystać z zasobów
niepodzielnych.

Question 58

Q

ZASOBY DZIELI SIĘ NA:

Answer

A

ZASOBY PODZIELNE
 kilka procesów może korzystać z nich
współbieżnie
 zabranie zasobu przez jakiś proces inny
odbywa się bez żadnej szkody.
 Do zasobów podzielnych należą:
 jednostki centralne
 pliki przeznaczone wyłącznie do odczytu
 pamięć wyłącznie do odczytu (kod lub stałe)

ZASOBY NIEPODZIELNE
 mogą być wykorzystywane tylko przez jeden
proces
 Do zasobów niepodzielnych należą:
 większość urządzeń zewnętrznych
 pliki otwarte do zapisu
 pamięć przeznaczona do zapisu

Question 59

Q

NIEPODZIELNOŚĆ ZASOBÓW WYNIKA Z

Answer

A

 natury fizycznej danego zasobu, która nie
pozwala na jego współdzielenie. Typowym
przykładem jest drukarka.
 tego, że czynności jednego procesu mogą
zakłócać wykonywanie innego procesu.

Question 60

Q

SYNCHRONIZACJA

Answer

A

Procesy z założenia działają asynchronicznie.
 Aby uzyskać zadowalającą współpracę,
wyznacza się pewne punkty, w których
procesy muszą synchronizować swoje
działanie. Poza te punkty jeden proces nie
może przejść do czasu, aż drugi proces mu
nie zezwoli

Question 61

Q

ZAKLESZCZENIE (BLOKADA)

Answer

A

Jeżeli kilka procesów współzawodniczy o
zasoby niepodzielne, to może się zdarzyć,
że każdy z nich będzie chciał skorzystać z
zasobów, których używają inne procesy. Co
prowadzi do tego, że żaden nie będzie mógł
dalej działać.
Taka sytuacja nazywa się zakleszczeniem.

Question 62

Q

SEMAFORY

Answer

A

SEMAFOR – jest to nieujemna liczba
całkowita, na której – z wyjątkiem nadawania
wartości początkowych – mogą działać jedynie
niepodzielne operacje czekaj i sygnalizuj.

Zmiany wartości semafora muszą być
wykonywane za pomocą operacji czekaj i
sygnalizuj w sposób niepodzielny.
Oznacza to, że gdy jeden proces modyfikuje
wartość semafora, to inny proces nie może
jednocześnie wartości tej zmieniać.

Question 63

Q

sekcja krytyczna

Answer

A

Fragment kodu, w którym proces odwołuje się
do zasobów niepodzielnych

Question 64

Q

KONSTRUKCJE SYNCHRONIZACYJNE

Answer

A

 Monitor składa się z:
- danych
- procedur dostępu
- programu inicjującego
 region krytyczny

Answer 65

A

W skład narzędzi komunikacji międzyprocesowej
wchodzą dwie podstawowe operacje:
 nadaj (komunikat)
 odbierz (komunikat).
 Długość komunikatu może być stała lub zmienna.
 Komunikaty mogą być kierowane do jednego procesu lub do
wielu (rozgłoszeniowe).
 Można żądać potwierdzenia otrzymania komunikatu.
 Obie powyższe operacje mogą mieć różne postacie.

operacja blokująca - czeka, aż proces
odbierający przyjmie komunikat.
operacja nieblokująca - po prostu umieszcza
komunikat w pewnego rodzaju kolejce i pozwala,
aby nadawca działał w dalszym ciągu.

Answer 66

A

Komunikacja bezpośrednia - każdy proces, który chce się
komunikować, musi jawnie nazwać odbiorcę lub nadawcę
uczestniczącego w tej wymianie informacji.

Answer 67

A

Komunikacja pośrednia - komunikaty są nadawane i odbierane
za pośrednictwem skrzynek pocztowych, nazywanych także
portami. Możliwość komunikacji między dwoma procesami
istnieje tylko wtedy, gdy mają one jakąś wspólną skrzynkę
pocztową.

Answer 68

A

Buforowanie komunikatów - bufor ma pewną pojemność
określającą liczbę komunikatów, które mogą w nim czasowo
przebywać.
 Pojemność zerowa: Maksymalna długość kolejki wynosi 0, czyli
łącze nie dopuszcza, by czekał w nim jakikolwiek komunikat. W
tym przypadku nadawca musi czekać, aż odbiorca odbierze
komunikat. Oba procesy muszą być zsynchronizowane.
 Pojemność ograniczona: Kolejka ma skończoną długość n, może
w niej zatem pozostawać co najwyżej n komunikatów.
 Pojemność nieograniczona: Kolejka ma potencjalnie
nieskończoną długość; może w niej oczekiwać dowolna liczba
komunikatów. Nadawca nigdy nie jest opóźniany.

Answer 69

A

Jądro systemu stanowi główny interfejs między
sprzętem (surową maszyną), a systemem
operacyjnym.

Answer 70

A

Potrzebne w surowej maszynie do stworzenia
środowiska, na którym można uruchomić
bezpieczny i nowoczesny system operacyjny
 mechanizm przerwań
 obsługa zdarzeń zewnętrznych
 przełączanie procesów
 ochrona pamięci operacyjnej
 wbudowana do sprzętu adresującego pamięć
 procesy nie mogą zmienić przydzielonego
im obszaru pamięci
 procesy nie mogą odwoływać się do pamięci
przydzielonej innym procesom
 zegar czasu rzeczywistego
Zegar czasu rzeczywistego - zegar sprzętowy
generuje przerwania w ustalonych odstępach
czasu.
Jego przerwania są podstawą
 planowania
 rozliczania zasobów
 przełączania procesów

 zbiór rozkazów uprzywilejowanych
 działają tylko w trybie nadzorcy
Procesor musi posiadać co najmniej 2 tryby
pracy:
 nadzorcy – systemu operacyjnego,
uprzywilejowany
 użytkownika - nieuprzywilejowany

Answer 71

A

peryferia, jądro

Answer 72

A

 obsługę przerwań
 przełączanie procesorów od procesu do
procesu
 realizację mechanizmów służących do
komunikacji między procesami

Answer 73

A

Każdy proces jest reprezentowany w systemie przez
strukturę nazywaną deskryptorem procesu lub:
 blokiem kontrolnym procesu
 wektorem stanu

Jest on strukturą zawierającą wszystkie istotne informacje
o procesie np.:
 identyfikator procesu (nazwę procesu)
 identyfikator stanu procesu
 pulę informacji o procesie, które powinny być
zapamiętane wtedy, gdy procesor wstrzymuje jego
wykonywanie.

Answer 74

A

 programu wstępnej obsługi przerwań
 programu zwanego dyspozytorem
 operacji czekaj i sygnalizuj (dwóch procedur,
które realizują operacje służące do
komunikacji między procesami)

Answer 75

A

Środowisko ulotne (kontekst, deskryptor sprzętowy)
procesu definiuje się jako zbiór danych, które muszą
być zapamiętane podczas wstrzymywania procesu, a
odtworzone podczas wznawiania, aby proces działał
poprawnie.

Do tych informacji należą:
 wartości wszystkich rejestrów procesora
 wartości rejestrów stosowanych do adresowania
pamięci operacyjnej

Answer 76

A

 system operacyjny
 jego bieżący stan
 informacje o sprzęcie
 informacje o procesach
 … itd.

Answer 77

A

Wstępna obsługa przerwań jest zależna od
sprzętu, zadaniem jej jest:
 określić źródło przerwania
 zainicjować obsługę przerwania.

Answer 78

A

jedno:
W systemie z tylko jednym
przerwaniem należy wykonać
ciąg testów, nazywany
łańcuchem przeskoków.
Oczywistą korzyść przyniesie takie
ułożenie łańcucha, by najczęstsze
źródła przerwań znalazły się na jego
początku.

wiele:
W systemach umożliwiających obsługę wielu
przerwań oddzielnie wstępna obsługa
przerwań jest zbędna.
 źródło przerwania jest określane sprzętowo
na podstawie sygnału przerwania
 obsługa przerwania jest inicjowana przez
procesor

wiele, za mało linii:
W systemach, w których ilość linii przerwań
jest mniejsza od ilości urządzeń zgłaszających
przerwanie, wstępna obsługa przerwań jest
grupowana tylko dla przerwań wspólnych dla
kilku urządzeń.

Answer 79

A

W wyniku przerwania może nastąpić zmiana
stanu procesu:
 z wykonywanego na wykonywalny
 z wykonywalnego na wykonywany
 z niewykonywalnego na wykonywany albo
wykonywalny

Answer 80

A

 Zadaniem dyspozytora jest przydzielanie
procesora centralnego do procesów.
 Dyspozytor dokonuje przełączeń procesów.
 Dyspozytor jest nazywany planistą niskiego
poziomu.

Answer 81

A

Do dyspozytora przechodzi się w przypadku:
 przerwania zewnętrznego zmieniającego stan
jakiegoś procesu
 po odwołaniu do systemu wstrzymującym
wykonywanie bieżącego procesu
 po wykryciu błędu w bieżącym procesie.

Answer 82

A

 Jeżeli bieżący proces można kontynuować i ma
najwyższy priorytet, to wznów go. Jeżeli nie,
to…
 Zapamiętaj środowisko ulotne bieżącego procesu.
 Odtwórz środowisko ulotne pierwszego procesu do
wykonania z kolejki procesora.
 Podejmij wykonywanie tego procesu (przekaż mu
sterowanie).

Answer 83

A

Jest to lista zawierająca wszystkie procesy wykonywane i
wykonywalne, które można w każdej chwili wznowić.

Są trzy podstawowe rodzaje kolejek:
 kolejka priorytetowa - procesy są uporządkowane
zgodnie z priorytetami.
 kolejka rotacyjna - pierwszy proces po wykonaniu
przechodzi na koniec kolejki.
 kolejka wielopoziomowa ze sprzężeniem zwrotnym:
 procesy o najwyższym priorytecie są często wybierane,
ale na krótki czas,
 procesy o najniższym priorytecie są rzadko wybierane,
ale na długi czas,
 priorytet procesu wzrasta, gdy proces nie wykorzystuje
przydzielonego mu czasu,
 priorytet procesu maleje, gdy procesowi brakuje czasu.

Answer 84

A

 zmienić stan w deskryptorze procesu
 dołączyć deskryptor procesu do kolejki
procesora na pozycji wskazywanej przez
priorytet procesu.

Answer 85

A

 Jest to niemożność wykonania procesu
wykonywalnego z powodu długiego oczekiwania
na przydział procesora.
 Dotyczy procesów o niskim priorytecie w mocno
obciążonym systemie komputerowym z powodu
stałego napływu procesów o wyższych
priorytetach.
 Rozwiązaniem jest podwyższanie priorytetów
procesów, które długo oczekują na wykonanie.

Answer 86

A

 Przyznawany procesowi początkowy priorytet
(podstawowy) jest traktowany jako punkt startowy.
 Każdy proces, który podejmie jakieś działanie,
otrzymuje tymczasowo wyższy priorytet.
 Za każdym razem, gdy dyspozytor będzie wybierać
dany proces, priorytet tego procesu będzie
zmniejszany aż do uzyskania priorytetu
podstawowego.
 Podwyższanie priorytetów jest wykorzystywane do
osiągnięcia dobrej pracy interakcyjnej kosztem tych
procesów, które wykonują mało pracy interakcyjnej
lub w ogóle nie są interakcyjne

Answer 87

A

 Semafory mogą być nazwane lub nie.
 Kolejka semafora to lista procesów niewykonywalnych, które wykonały
operację czekaj na semaforze = 0.
 Organizacja kolejki zawiera opis organizacji kolejki lub wskaźnik do
programu dołączającego procesy do kolejki i usuwające je z niej.
 Bit użycia mówi, czy w danej chwili są wykonywane operacje na
semaforze (jest w użyciu). Służy do zapewnienia niepodzielności
operacji czekaj i sygnalizuj.

Answer 88

A

 W dowolnej chwili tylko jeden proces może
wykonywać operacje czekaj i sygnalizuj na
tym samym semaforze.
 Mechanizm ten jest realizowany przez
operacje zajmij i uwolnij.

Answer 89

A

 Operacja zajmij:
 Pewne miejsce w pamięci jest przeznaczane na sygnalizator
(bit użycia).
 Sprawdza wartość sygnalizatora i ustawia ją na zero (rozkaz
„sprawdź i ustaw” (BTR)).
 Jeśli wartość sygnalizatora była różna od zera, proces może
być wykonywany; w przeciwnym wypadku rozkaz „sprawdź i
ustaw” jest wykonywany w pętli aż do zmiany wartości
sygnalizatora przez inny proces.
 W innej metodzie występuje zamiana wartości sygnalizatora z
komórką pamięci, w której wcześniej umieszczono zero
(rozkaz swap (XCHG)).
 Operacja uwolnij:
 Nadaje sygnalizatorowi wartość różną od zera.

Answer 90

A

 Jest wykonywane wewnątrz operacji zajmij.
 Jest pętlą, w której podejmowane są próby
wykonania operacji aż do chwili zmiany
wartości sygnalizatora.

Answer 91

A

 włączanie i wyłączanie przerwań
 przełączanie procesora między procesami
 obsługa rejestrów pamięci wirtualnej
 operacje wejścia-wyjścia
 sterowanie procesorem

Answer 92

A

 odwołanie do nadzorcy(systemu) - w celu
wykonania rozkazu uprzywilejowanego lub
funkcji systemowej
 przerwanie
 błąd w procesie użytkownika
 próba wykonania rozkazu uprzywilejowanego

Answer 93

A

Kompilacja
 adres umieszczenia
kodu jest znany w
trakcie kompilacj
Ładowanie
 adres jest znany w
trakcie ładowania
Wykonanie
 adres może się
zmieniać w trakcie
wykonywania procesu

Answer 94

A

zapewnia odwzorowanie
przestrzeni adresów na
przestrzeń pamięci
logiczne na fizyczne
logiczną strukture

Answer 95

A

 Rejestru bazowego i granicznego
 Stronicowania
 Segmentacji
 Segmentacji ze stronicowaniem

Answer 96

A

 A = f(a) = RB + a
 Gdy proces ładowany jest do pamięci, wtedy
najmniejszy adres zajęty przez proces jest
umieszczany w rejestrze bazowym i wszystkie adresy
w programie traktowane są jako adresy względne w
odniesieniu do adresu bazowego.
 Odwzorowanie polega zatem na dodawaniu adresu
użytego przez proces do adresu bazowego.
 Przemieszczanie można uzyskać przez przepisanie
bloku pamięci i wpisanie nowego adresu do rejestru
bazowego.

Ochronę pamięci zapewnia rejestr graniczny

Answer 97

A

 W miarę ładowania i usuwania procesów z
pamięci operacyjnej pamięć ulega
„rozdrobnieniu”. Zjawisko to nazywane jest to
fragmentacją zewnętrzną.
 W pamięci powstają „dziury”, po zwolnionych
blokach, które nie zostały w pełni zapełnione
przez bloki innych procesów.

 Upakowanie pamięci jest stosowane, gdy pojawia
znaczna fragmentacja zewnętrzna pamięci.
 Bloki pamięci przenoszone są tak, aby pozostało w
niej najmniej „dziur” lub nie było ich wcale

Answer 98

A

Przestrzeń adresów
jest dzielona na
równe strony (2n najczęściej 4 KB)

Przestrzeń pamięci
dzielona jest na
ramki stron

Strony z przestrzeni
adresów
umieszczane są w
ramkach stron
przestrzeni pamięci.

Tablica deskryptorów stron

fragmentacja wewnętrzna, brak zewnętrznej

Answer 99

A

 pamięci operacyjnej
 pamięci pomocniczej (obszaru
wymiany) w postaci:
 pliku wymiany
 partycji wymiany

Korzystanie z pamięci
wirtualnej:
 odesłanie strony z
pamięci operacyjnej
do pomocniczej
 i pobranie jej z
powrotem z pamięci
pomocniczej do
operacyjnej w inne
miejsce
Korzystanie z pamięci
wirtualnej - wymiana:
 odesłanie strony z
pamięci operacyjnej
do pomocniczej
 pobranie innej z
pamięci pomocniczej
do operacyjnej w jej
miejsce

Answer 100

A

 Wykonywanie operacji odwzorowywania
adresów, czyli określania, do której ramki
odnosi się adres generowany przez proces.
 Przesyłanie stron z pamięci pomocniczej do
pamięci głównej oraz odsyłanie
nieużywanych już stron z powrotem do
pamięci pomocniczej.

Answer 101

A

 bardzo szybka pamięć wbudowana w
procesor
 adresowana zawartością
 służąca do przechowywania ostatnio
używanych deskryptorów stron (lub
segmentów)

nazwy TLB, skojarzeniowa

Answer 102

A

 Nazywana również notatnikową lub cache
 Przechowuje ostatnio używane fragmenty
pamięci operacyjnej (kilkadziesiąt bajtów) i ich
adresy
 Procesor nie musi odwoływać się do pamięci
operacyjnej, jeśli właściwy fragment jest w
pamięci notatnikowej
 Bardzo szybka
 Najczęściej wbudowana do wnętrza procesora

Może składać się z kilku poziomów:
 poziom 1 – do kilkudziesięciu kilobajtów
 może występować w architekturze Harvard

Answer 103

A

Haszowana tablica stron – najczęściej dla systemów 64-bitowych. Z powiązanej listy
występującej w tablicy wybiera się element dopasowany do strony p.

Odmianą haszowanej tablicy stron jest tablica
stron grupowanych - Każdy wpis odnosi się do np. kilkunastu stron

Odwrócona tablica stron - jedna tablica dla całego systemu - UltraSARC, PowerPC. Często jest haszowana.

Answer 104

A

część stron może być dzielona
przez kilka procesów np. strony zawierające kod
(wznawialny - czysty) programu lub stałe.

Answer 105

A

– do pamięci
sprowadzanie są tylko niektóre strony procesu
(leniwa wymiana), pozostałe są pobierane tylko
wówczas, gdy są potrzebne.
Przebieg:
 błąd braku strony
 sprowadzenie brakującej strony do wolnej
ramki
 uaktualnienie tablicy stron
 wznowienie procesu

Answer 106

A

Segmentacja polega na
podziale pamięci
przydzielonej procesowi
na niezależne
fragmenty zwane
segmentami.

Odzwierciedla ona
organizację logiczną
pamięci.

Segmenty mogą występować w kilku tablicach
deskryptorów segmentów, stają się wówczas
segmentami dzielonymi.

Answer 107

A

globalna
dla systemu operacyjnego
lokalna
dla każdego procesu
informacja o niej znajduje się w tablicy globalnej

Answer 108

A

 Celem segmentacji jest logiczny podział pamięci,
natomiast stronicowania fizyczny.
 Strony mają ustalony rozmiar, segmenty mogą być
dowolne.
 Stronicowanie odbywa się w sposób sprzętowy i
przekroczenie zakresu strony powoduje przejście do
następnej, w segmentacji podział adresu jest logiczny
i nie powoduje przejścia do następnego segmentu.
 Segmentacja zapewnia poziomy ochrony kodu i
danych.

Answer 109

A

 Segmentacja ze stronicowaniem to połączenie cech
dwóch metod implementacji pamięci wirtualnej
(segmentacji i stronicowania).
 Polega ona na stronicowaniu segmentów. Pozwala to
wyeliminować fragmentację zewnętrzną przy
uproszczeniu przydziału:
 każda pusta ramka może być użyta na potrzebną stronę.
 W takiej organizacji pamięci każdy segment może
posiadać własną tablicę stron. Przy czym nie musi
ona być pełna, a zawiera tyle stron ile jest potrzebne
segmentowi.

Answer 110

A

 Przydział ciągły – podzielenie pamięci na obszary.
Jeden obszar może zajmować dokładnie jeden
proces.
 Stopień wieloprogramowości ograniczony przez
liczbę obszarów.
 Przydział ciągły nie jest dobrym rozwiązaniem ze
względu na fragmentację wynikającą z pozostałych
po procesach dziur.

=======================================

 strategie rozmieszczenia
służą do określania miejsca w pamięci
głównej, do którego mają być załadowane
dane lub kod, to znaczy do wybierania
podzbioru niezajętych obszarów

 strategie wymiany
 służą do określenia bloków, które można
usunąć z pamięci operacyjnej, aby powstały
w niej wolne obszary

 strategie pobierania
 służą do określania momentu, w którym bloki
mają być załadowane do pamięci
operacyjnej z obszaru wymiany

Answer 111

A

 Przydział ciągły – podzielenie pamięci na obszary.
Jeden obszar może zajmować dokładnie jeden
proces.
 Stopień wieloprogramowości ograniczony przez
liczbę obszarów.
 Przydział ciągły nie jest dobrym rozwiązaniem ze
względu na fragmentację wynikającą z pozostałych
po procesach dziur.

Answer 112

A

 System prowadzi ewidencję dziur,
wiadomo ile jest dziur i jakie są duże
 Wyróżniamy następujące strategie
rozmieszczenia:
 najlepsze dopasowanie
 dziury są uporządkowane rosnąco pod
względem rozmiaru
 system szuka bloku najmniejszego
spełniającego warunek rozmiaru

 najgorsze dopasowanie
 dziury są uporządkowane malejąco pod
względem rozmiaru
 system umieszcza proces w pierwszej
dziurze na liście

 pierwsze dopasowanie
 dziury są uporządkowane rosnąco pod
względem ich adresów bazowych
 system przydziela pierwszą z możliwych
dziur

 algorytm bliźniaków
 Rozmiar dziur jest zawsze = 2n
 Gdy potrzebna ilość pamięci jest mniejsza niż połowa
dziury, system dzieli wybraną dziurę na dwie równe
części do momentu aż dziura będzie odpowiednia.
Blok umieszczany w powstałej dziurze.
 Jeśli nie ma wystarczająco dużej dziury system łączy
dwie takie same sąsiadujące dziury w jedną dwa razy
większą.

Answer 113

A

 Nie ma potrzeby przechowywania listy dziur
 Występuje lista wolnych stron
 Nie powoduje fragmentacji zewnętrznej
 Występuje fragmentacja wewnętrzna

Answer 114

A

Proces żąda dostępu do strony w obszarze
wymiany. W przypadku braku wolnych ramek
na dysk jest odsyłana strona:
 najdawniej używana
 w deskryptorze strony musi być zapisany czas
odwołania do strony
 stosowanie tego algorytmu jest obciążone kosztami
zapisywania czasu odwołań do wszystkich stron

 najmniej używana
 w tym algorytmie należy odnotowywać częstość
użycia strony
 wadą tej metody jest fakt, że ostatnio załadowana
strona może być nierozważnie wymieniona
 można zabronić wymiany stron załadowanych
podczas określonego przedziału czasu

 najdawniej załadowana
 algorytm ten wymaga zapisu ciągu stron
ładowanych do pamięci, co pozwala wskazać
najdawniej załadowane strony
 pomija się w nim fakt, że najwięcej odniesień może
być do strony, która najdłużej znajduje się w
pamięci

Answer 115

A

Wymieniane segmenty posiadają różny rozmiar, zależy
od tego sposób wymiany
 jeżeli do pamięci ma być załadowany mały segment
wystarczy odesłać tylko mały segment
 jeśli segment jest duży, to trzeba odesłać duży
segment lub kilka mniejszych
 może wystąpić konieczność upakowania pamięci

Answer 116

A

 Najprostszy algorytm polega na zastąpieniu
jednego segmentu oraz sąsiedniej dziury, których
łączny obszar wystarczy do pomieszczenia nowego
segmentu
 Gdy takich segmentów jest kilka można
zastosować algorytm najdawniej załadowanych,
bądź najmniej używanych segmentów

Answer 117

A

 wystąpienie błędu braku bloku (segmentu lub
strony) generuje żądanie pobrania bloku, a
strategie rozmieszczania służą do przydziału
pamięci dla nowego bloku
 w systemach bez stronicowania przesyła się bloki
najczęściej na żądanie

Answer 118

A

 system może pobierać nowe bloki w oparciu o:
 znajomość konstrukcji programu
 wnioskowanie z dotychczasowego działania procesu

Answer 119

A

 Wiele programów wykazuje cechę
zwaną działaniem w kontekście.
 Oznacza to, że w dowolnie małych
przedziałach czasu program działa
wewnątrz konkretnego modułu
logicznego.
 Wykonuje on rozkazy należące do
jednej procedury lub pobiera dane
z jednego obszaru.
 Odniesienia do pamięci wydają się
grupować wewnątrz małych obszarów
przestrzeni adresów
 lokalność odniesień jest jeszcze większa w
przypadku częstego występowania pętli
 Do zmiany tych obszarów dochodzi tylko
okresowo.
 Procesy chwilowo wykonują się lokalnie

Answer 120

A

Szamotanie to duża aktywność stronicowania,
system spędza więcej czasu na stronicowaniu
(wymianie) niż na wykonaniu procesów

 Gdy proces nie ma wystarczającej ilości ramek, szybko
może nastąpić brak strony.
 Stronę brakującą system sprowadza do pamięci
operacyjnej, wymieniając z inną stroną.
 Może dojść do sytuacji, w której wymieniona strona (już
nieobecna w pamięci) jest potrzebna dla aktywnego
procesu, następuje ponowne jej sprowadzenie do
pamięci.
 W rezultacie w systemie będą następowały po sobie
kolejne braki stron i ich wymiany.
 Procesy będą wskazywać braki stron, system dokona
wymiany stron, po czym sprowadzi je z powrotem.

 Efekt szamotania można ograniczyć za
pomocą lokalnego algorytmu
zastępowania
 Przy zastępowaniu lokalnym, gdy jakiś proces zaczyna się
szamotać wówczas nie wolno mu zabierać ramek innego
procesu i doprowadzać go także do szamotania
 Aby zapobiec szamotaniu należy dać
procesowi tyle ramek, ile potrzebuje.

Answer 121

A

 ustala się górną i dolną granicę pożądanego poziomu
braków stron
 jeśli proces przekracza górną granicę, to dostaje
dodatkową ramkę
 jeśli częstość występowania braków stron spada poniżej
dolnej granicy to usuwa się ramkę procesu

Answer 122

A

W trakcie wykonywania proces przechodzi z jednej
strefy do innej.
 Strefa to zbiór stron pozostających we wspólnym
użyciu.
 Program składa się z wielu stref, które mogą na
siebie zachodzić.
 Procesowi przydziela tyle ramek, aby mógł w nich
zmieścić swoją bieżącą strefę.
 Gdy przydzielone jest mniej ramek, niż wynosi
rozmiar bieżącej strefy, wówczas proces zaczyna się
szamotać.

Answer 123

A

 Opiera się na założeniu, że program ma
charakterystykę strefową.
 Parametr delta definiuje okno zbioru roboczego.
 Za zbiór roboczy przyjmuje się zbiór stron, do
których nastąpiło delta ostatnich odwołań.

 Jeśli zbiór roboczy procesu znajduje się w
pamięci, wówczas proces wykonuje się bez
szamotania.
 Strona aktywnie używana znajduje się w zbiorze
roboczym.
 Gdy strona przestanie być używana, wypada ze
zbioru roboczego po delta jednostkach czasu
liczonych od ostatniego odwołania do niej.

Answer 124

A

 Jeśli jest za mały – nie obejmie całego zbioru
 Jeśli za duży, to może zachodzić na kilka stref programu
 W skrajnym przypadku, gdy delta jest nieskończenie duże,
zbiorem roboczym staje się zbiór stron, z którymi proces
kontaktował się w trakcie działania.

Answer 125

A

 stanu
 sterowania
 danych wejściowych
 danych wyjściowych

Answer 126

A

 Programowe wejście-wyjście - odpytywanie
 procesor zleca obsługę i odpytuje urządzenie do jej
zakończenia
 Operacje wejścia-wyjścia sterowanie
przerwaniami
 kolejne dane są transmitowane w kolejnych
przerwaniach
 Bezpośredni dostęp do pamięci (DMA)
 procesor zleca wykonanie transmisji kończącej się
przerwaniem

Answer 127

A

 nazywane strumieniami, plikami, zbiorami
danych
 poprzez nie następuje komunikacja z
urządzeniami fizycznymi
 odwołując się do urządzenia najpierw należy
uzyskać dostęp do niego od systemu, a po
zakończeniu użytkowania należy je zwolnić.
 Programy działają na wirtualnych urządzeniach (strumieniach)
zamiast na rzeczywistych.

Answer 128

A

 Programy te muszą być wielowejściowe, tzn.
wiele procesów może się do nich odwoływać.
 Ich podstawowe zadania to:
 tworzenie bloków zamówień wejścia – wyjścia,
 informowanie procesu obsługi, że został dla niego
przygotowany blok zamówień.

Answer 129

A

 Procedura OPWEWY jest wielowejściowa (może być wywołana
przez kilka procesów naraz).
Przebiega ona w następujących krokach:
 odszukanie urządzenia w deskryptorze procesu
 sprawdzenie parametrów wywołania procedury z opisem
urządzenia
 zainicjowanie obsługi urządzenia
 utworzenie bloku zamówień wejścia-wyjścia (BZWEWY) i dodanie
go do kolejki zamówień urządzenia
 wysłanie sygnału do procesu obsługi urządzenia informującego o
nowym zamówieniu
 sygnalizuj (zamówienie niezałatwione)

PRODUCENT-KONSUMENT

Answer 130

A

 Obsługą zamówień umieszczonych w kolejce
urządzenia oraz powiadamianiem procesów nadawców o wykonaniu operacji we/wy zajmuje
się proces obsługi urządzeń.
 Każde urządzenie posiada osobny proces,
jednak podobieństwa pozwalają użyć wspólnych
programów.
 Różnice spowodowane są odmiennymi cechami
konkretnych urządzeń.

Answer 131

A

Transmisja przez kanał kończy się
przerwaniem:
POP:
lokalizacja deskryptora urządzenia
sygnalizuj(operacja wykonana)

Answer 132

A

może odbywać się na dwa sposoby:
 proces zamawiający może wykonywać się równolegle z
operacją we/wy
 sam musi zadbać o własne wstrzymanie przed odwołaniem
się do informacji pochodzącej z wywołanej operacji; musi on
wykryć zakończenie operacji we/wy
 procedura we/wy, będąca częścią systemu operacyjnego,
wstrzymuje proces do zakończenia operacji we/wy
 semafor zamówienie załatwione, będący semaforem lokalnym
powoduje niezbędne opóźnienie; programista aplikacji nie
ponosi odpowiedzialności za wykrycie zakończenia operacji
we/wy, ale traci możliwość szybszego wykonywania procesu.

Answer 133

A

Buforowanie można podzielić na:
 buforowanie wejścia
 buforowanie wyjścia
 buforowanie podwójne
+ dwa bufory pracują na zmianę
 buforowanie wielokrotne
+ usuwa zatory w dostępie do urządzeń we/wy

Answer 134

A

URZĄDZENIA PLIKOWE
 Założenie, iż do zapisu ze strumienia wystarczy jedynie
identyfikator urządzenia docelowego, nie jest spełnione w
przypadku urządzeń o dostępie swobodnym
 dysk twardy, płyta optyczna.
 W takiej sytuacji, niezbędne jest również podanie
obszaru, gdzie dany strumień się znajduje lub skąd ma
zostać pobrany.
 W tego rodzaju nośnikach każdy obszar nazywany jest
plikiem
 posiada on dowolny rozmiar oraz opisującą go jednoznaczną
nazwę.

Answer 135

A

równomierne rozłożenie zamówień i przeciwdziałanie
powstawaniu wąskich gardeł.

Działanie spoolera:
 sprawdzenie czy jest coś w kolejce
 wybranie pliku i otwarcie go
 wykonywanie transmisji do urządzenia do
czasu napotkania końca pliku
 zasygnalizowanie zakończenia
przetwarzania pliku

Czyni zasób niepodzielny podzielnym.

 Nie można go stosować w systemach czasu
rzeczywistego (operacje we/wy muszą w tym
przypadku być wykonywane natychmiast).

Answer 136

A

 Przestrzeń dyskowa podzielona jest na paski.
 Paski są umieszczane cyklicznie na kolejnych dyskach.
 Zwiększenie szybkości dostępu do dysku
 Brak zabezpieczenia danych na wypadek awarii dysku

Answer 137

A

 Przestrzeń dyskowa podzielona jest na paski.
 Paski są kopiowane na kolejnych dyskach (kopia lustrzana). mirroring lub duplexing
 Zwiększenie szybkości odczytu dostępu do dysku.
 Zabezpieczenie danych na wypadek awarii dowolnego dysku.
 Połowa pojemności dostępna dla systemu.

Answer 138

A

 Paski są bardzo małe.
 Stosuje się kod nadmiarowy (korygujący) (f)
pozwalający skorygować jeden błąd i wykryć
drugi.

Answer 139

A

 Parzystość z przeplotem bitów.
 Paski są bardzo małe.
 Błędy wykrywają same dyski na podstawie sum CRC.
 Stosuje się parzystość pozwalającą skorygować błąd na jednym
dysku.

Answer 140

A

 Parzystość z przeplotem bloków.
 Paski są wielkości bloków.
 Błędy wykrywają same dyski na podstawie sum CRC.
 Stosuje się parzystość pozwalającą skorygować błąd na jednym
dysku.

Answer 141

A

 Parzystość rozproszona z przeplotem bloków.
 Paski są wielkości bloków.
 Błędy wykrywają same dyski na podstawie sum CRC.
 Stosuje się parzystość pozwalającą skorygować błąd na jednym
dysku.

Answer 142

A

 Parzystość rozproszona z przeplotem bloków i podwójną
nadmiarowością.
 Paski są wielkości bloków.
 Błędy wykrywają same dyski na podstawie sum CRC.
 Stosuje się dwie funkcje pozwalające skorygować błąd na dwu dyskach.

Answer 143

A

pierwsze pracuje w drugim

RAID 0+1
Lustrzanie pracują dwa zestawy dysków w RAID0 (dwa RAID0 w RAID1)
RAID 1+0
Dwa zestawy dysków lustrzanych pracują w RAID0 (dwa RAID1 w RAID0)

 RAID 5+0 - Dwa zestawy RAID5 pracują w
RAID0
 RAID 5+1 - Dwa zestawy RAID5 pracują w
RAID1

Answer 144

A

 Adresacja trójwymiarowa: CHS
 Adresacja liniowa: LBA

Answer 145

A

 jest jednostką logiczną dostępu do danych,
 system wykonuje na nim pewne operacje,
 zapisywany jest w blokach nośnika (512-
4096).

 Format pliku może być:
 dokładnie określony
 pliki baz danych
 swobodny
 pliki tekstowe

METODY DOSTĘPU
 dostęp sekwencyjny
 dostęp bezpośredni (swobodny)
 dostęp indeksowy
 wymaga dodatkowego pliku indeksu

Answer 146

A

to tabele zawierające wpisy z informacjami o
plikach:
 nazwa pliku
 adres pliku w pamięci pomocniczej
 typ pliku (tekstowy, binarny)
 atrybuty - kontrola dostępu
 inf. administracyjne - np. data i czas

 jednopoziomowy
 główny, użytkownika
 wielopoziomowy

Answer 147

A

 lista kontroli dostępu
 dowiązania
 maska ochrony pliku
Maska ochrony pliku może określać prawa dostępu dla
różnych klas użytkowników:
 O- właściciel (owner)
 G- członkowie grupy lub partnerzy (group)
 W- inni (world)
Typowe prawa dostępu:
 R- prawo czytania (read)
 W- prawo pisania (write)
 E/X- prawo wykonywania (execute)
 D- prawo kasowania (delete)

Answer 148

A

Właściciel może określić maskę ochrony

System rozpoznaje użytkownika po kodzie
identyfikacji użytkownika, sprawdza, czy jest on
właścicielem oraz czy należy do określonej
grupy następnie nadaje mu prawa do pliku.

Answer 149

A

 jest dołączona do pliku lub katalogu i zawiera
pełną informację o tym, którzy użytkownicy mają
dostęp (i jaki) do określonego pliku.

 jest bardziej elastyczna niż maska ochrony
pliku,
 występuje w systemach VMS oraz Windows
NT+,
 powoduje wolniejsze otwieranie pliku, gdyż
trzeba sprawdzić wszystkie pozycje na liście.

Answer 150

A

DOWIĄZANIA
polegają na umożliwieniu odwoływania się do
współdzielonego pliku z różnych katalogów

DOWIĄZANIA TRWAŁE
zostaje dodana struktura i-węzła

DOWIĄZANIA SYMBOLICZNE
wskazana zostaje nazwa pliku

Answer 151

A

MBR – MASTER BOOT RECORD
 BIOS ładuje MBR pod adres 0000:7c00h
 uruchamia kod rozruchowy
 kod ten ładuje BS aktywnej partycji – zawierający program ładujący (booloader)
 bootloader wczytuje system operacyjny

Answer 152

A

GUID PARTITION TABLE - GPT
 Nagłówek GPT zawiera
 liczbę pozycji w tablicy partycji (zwyczajowo 128)
 rozmiar pozycji w tablicy partycji
 położenie zapasowej kopii opisu tablicy partycji
 położenie tablicy partycji
 unikatowy identyfikator dysku
 sumy kontrolne.
 Opis partycji zawiera
 typ partycji
 unikatowy identyfikator
 początkowy i końcowy numer LBA
 atrybuty
 nazwę
 Obsługuje dyski > 2 TB

Answer 153

A

 system plików zwartych (przydział ciągły)
 łańcuch powiązanych bloków (przydział listowy)
 mapa plików (tablica przydziału plików)
 bloki indeksów (przydział indeksowy)

Answer 154

A

 Kilka bajtów każdego bloku w pliku służy jako
wskaźnik do następnego bloku. Ostatni blok
zawiera wskaźnik pusty (na ogół 0).
 Pozycja w katalogu zawiera informacje o
pierwszym (ostatnim) bloku pliku.
 Dostęp do pliku jest z sekwencyjny, ponieważ
do każdego bloku można jedynie dotrzeć
posuwając się w dół wzdłuż łańcucha.

Answer 155

A

 Stan dysku jest zapisywany w mapie plików,
nazywanej tablicą przydziału plików, w której
każdy blok na dysku jest reprezentowany przez
jeden wpis w mapie.
 Pozycja pliku w katalogu użytkownika wskazuje
na numer pierwszego bloku pliku; element mapy
o tym samym numerze wskazuje na kolejny
element mapy/blok pliku itd. Ostatni blok w pliku
jest reprezentowany przez wskaźnik pusty.

 Zajętość obszaru pamięci pomocniczej zależy od
rozmiarów elementów mapy (12-32bity) oraz wielkości
pamięci pomocniczej.
 W elementach mapy plików mogą się znajdować
dodatkowe informacje nadmiarowe takie jak:
 numer identyfikacyjny pliku, który może się przydać do odtwarzania
pliku po uszkodzeniu systemu.
 Dostęp do elementów mapy plików jest sekwencyjny, co
zwalnia dostęp do pliku.
 W celu ułatwienia rozszerzania i kasowania pliku, w
pozycjach katalogu użytkownika można umieścić
wskaźnik do ostatniego elementu mapy.

Answer 156

A

 Wskaźniki dowiązań do każdego pliku są
pamiętane w odrębnych blokach indeksów na
dysku.
 Dla dużego pliku trzeba przeznaczyć kilka
bloków indeksów powiązanych w łańcuch,
każdy blok indeksów musi mieć wskaźnik do
następnego bloku.
 Pozycja w katalogu wskazuje na pierwszy blok
w łańcuchu bloków indeksów

 Największą zaletą bloków indeksów jest to, że
dostęp do pliku nie musi być sekwencyjny, ale
swobodny (określenie nazwy pliku i odległości w
bloku indeksów)
 Uszkodzenie bloków indeksów powoduje poważną
utratę danych, aby do tego nie dopuścić można
przechowywać się kilka kopii bloków indeksów w
różnych obszarach dysku;
 duża strata miejsca lecz opłacalne ze względu na
bezpieczeństwo danych.

Answer 157

A

 wektor bitowy/mapa bitowa  każdy bit mapy informuje o zajętości danego bloku
 lista powiązana – jak w przydziale listowym  system wskazuje tylko na pierwszy wolny blok, a ten na następny
 grupowanie  pierwszy wolny blok zawiera adresy innych wolnych, z których ostatni
zawiera wskazania na kolejne
 zliczanie  system pamięta numer pierwszego wolnego bloku i liczbę wolnych
następujących po nim

Answer 158

A

 nazywane również:
transakcyjnymi systemami plików ze strukturą dziennika
lub systemami plików z księgowaniem (kronikowaniem);
 wszystkie zmiany zapisuje się najpierw w dzienniku, po
ich zatwierdzeniu system aktualizuje struktury systemu
plików i usuwa wykonaną transakcję z dziennika;
 w przypadku awarii transakcje można dokończyć na
podstawie dziennika, tracone są wyłącznie dane nie
zatwierdzone;
 systemy z księgowaniem:  NTFS, ext3, JFS, XFS, ReiserFS, Reiser4, BeFS

Answer 159

A

 Opis systemu znajduje się w BS
 Elementy mapy plików mogą być 12, 16 lub 32 bitowe
 Podkatalogi mają postać plików (niewidocznych jako pliki) i mogą
znajdować się w dowolnym miejscu i mieć dowolny rozmiar.

Answer 160

A

 MFT – Master File Table zajmuje 12.5, 25, 37.5 lub 50% partycji
 W MFT znajdują się 1 KB wpisy opisujące pliki i katalogi

małe pliki jak atrybut

Answer 161

A

zawartosc mft
Pierwsze 24 wpisy są
zarezerwowane dla systemu na np.:
kopię MFT, mapę bitową wolnych
bloków, katalog główny, definicję
atrybutów i zabezpieczeń

STRUKTURA WPISU DO MFT
 Ilość atrybutów może być różna.
 Rozmiar atrybutów może być różny.

Answer 162

A

 LCN (Logical Cluster Numbers) – numer logiczny
klastra na dysku
 VCN (Virtual Cluster Numbers) – numer wirtualny
klastra w pliku.
 Mapowanie klastrów VCN na LCN (1720, 1721,
1722,1723,1724, 1975,1976 i 1977) odbywa się
zgodnie z tabelą zawartą we wpisie MFT

Answer 163

A

 Cała partycja podzielona jest na grupy bloków o jednakowym rozmiarze
(z wyjątkiem ostatniej)
 Wszystkie grupy zawierają identyczny superblok i tablice deskryptorów grup.
 Każda grupa posiada własne bitmapy bloków dyskowych (danej grupy) i i- węzłów (tej grupy) oraz tablicę i-węzłów

Answer 164

A

 Wpisy zajmują różne ilości miejsca.
 Wskazują na następny wpis.
 Ostatni w katalogu wskazuje na
koniec bloku.

Answer 165

A

 Sieciowy system plików umożliwia korzystanie z zasobów plikowych innych
komputerów jak z zasobów lokalnych.
 Realizowany jako system klient serwer.
 Zdalny zasób musi być udostępniony.
 Montuje się go w lokalnym katalogu.
 Niektóre systemy zezwalają na montowanie kaskadowe.
 Protokół montowania służy do nawiązania połączenia między klientem a serwerem. Zwraca uchwyt
plikowy.
 Protokół NFS dostarcza zbioru wywołań procedur zdalnych do operacji
plikowych:
 szukanie pliku, czytanie katalogu, manipulowanie dowiązaniami i katalogami, dostęp do atrybutów
pliku, czytanie i pisanie, otwieranie i zamykanie pliku.
 System przeszukuje ścieżkę dostępu do pliku i odnajduje go we właściwych
zasobach (lokalnych lub zdalnych).

Answer 166

A

 wyszukiwanie nazwy pliku
 sprawdzenie, czy proces chcący otworzyć plik ma do
niego prawo w określonym trybie
 sprawdzenie, czy plik jest już otwarty
 ustalenie urządzenia, na którym znajduje się plik oraz
jego lokalizacji
 utworzenie deskryptora pliku
 deskryptor centralny
 deskryptor lokalny

Answer 167

A

 Usunięcie deskryptora lokalnego.
 Zmniejszenie licznika użycia pliku o jeden.
 Jeżeli licznik użycia jest równy zero, to
następuje usunięcie deskryptora
centralnego

Answer 168

A

FCFS (FIRST-COME, FIRST-SERVED)
 Pierwszy przyszedł pierwszy zostanie
obsłużony (obsługa w kolejności pojawiania
się żądań).
 prosta implementacja
 akceptowalna przy małym obciążeniu, przy dużym
długi czas dostępu

SSTF (SHORTEST SEEK TIME FIRST)
 Do obsługi wybiera żądanie z najmniejszym czasem
przeszukiwania względem bieżącej pozycji głowicy.
 przepustowość lepsza niż przy FCFS, średni czas obsługi krótszy
dla średniego obciążenia
 nie jest optymalny
 możliwe zagłodzenie, skrajne ścieżki są dyskryminowane
 akceptowalny w systemach wsadowych, ale nie akceptowalny w
systemach interakcyjnych

SCAN (ALGORYTM WINDY)
 Głowica przemieszcza się od brzegu do brzegu
dysku obsługując napotkane po drodze żądania.
 z chwilą gdy głowica zmienia kierunek ruchu będzie
stosunkowo mało żądań do obsłużenia
 najczęściej spotykana w praktyce strategia
 dobra z punktu widzenia przepustowości i średniego czasu
obsługi, choć skrajne ścieżki nadal nieco dyskryminowane

C-SCAN
 Głowica porusza się w jedną stronę, realizując
zlecenia, przenosi się na początek i dopiero wtedy
ponownie rozpoczyna realizację zleceń.
 większe jest prawdopodobieństwo powstania zleceń na początku
dysku niż w miejscu, gdzie głowica właśnie była.
 żadne ścieżki nie są dyskryminowane
 badania symulacyjne wykazały, że najlepiej połączyć SCAN (przy
małym obciążeniu) z C-SCAN (przy dużym obciążeniu)

LOOK
 Wariant (praktyczny) algorytmu SCAN –
głowica przesuwa się do ostatniego żądania
w danym kierunku poczym zmienia kierunek
ruchu.

C-LOOK
 Wariant (praktyczny) algorytmu C-SCAN –
głowica przesuwa się do ostatniego żądania
w kierunku realizacji dostępu, poczym wraca
do bieżąco pierwszego żądania.

Answer 169

A

 Klaster (ang. cluster - grono) jest to
jednostka alokacji plików wprowadzona, aby
umożliwić obsługę dysków o większych
pojemnościach.
 Problem rozmiaru klastrów
W miarę wzrostu rozmiaru klastra wzrasta ilość
marnowanego miejsca na dysku. Gdy jest zapisywany
plik, nie zajmuje całego klastra, w pozostałym miejscu
nie można nic zapisać. Powstaje zjawisko
fragmentacji wewnętrznej.

Answer 170

A

 podłączony do komputera macierzystego -
DAS
 podłączony do sieci - NAS
 Sieć pamięciowa – SAN (storage-area
network) jest siecią prywatną stosującą
protokoły pamięci, a nie sieciowe.

Answer 171

A

 wzajemne wyłączanie procesów od zasobów
niepodzielnych
 zapobieganie zakleszczeniom
 zapewnienie dużego wykorzystania zasobów
 dostarczenie zasobów w „rozsądnym” czasie

Answer 172

A

metody i dane służące do przydziału zasobów
 procesory centralne - deskryptor procesora(ID, stan,
proces bieżący)
 pamięć operacyjna - tablice stron i segmentów, listy
bloków, kolejki zamówień na pamięć
 urządzenia zewnętrzne - strumienie WE/WY, deskryptor
urządzenia, kolejki zamówień
 pamięć pomocnicza - pamięć wirtualna, pamięć plików
 pliki - otwarte do zapisu stają się zasobami
niepodzielnymi

Answer 173

A

 wzajemne wykluczanie (zasoby są niepodzielne)
 przetrzymywanie i czekanie (procesy przetrzymują
zasoby w czasie oczekiwania na inne)
 brak wywłaszczeń (zasobów nie można zawłaszczać,
dopóki są użytkowane)
 czekanie cykliczne (istnieje łańcuch cykliczny
procesów takich, że następny zamawia zasoby zajęte
przez poprzednika)

Answer 174

A

 nie zawiera cykli, to w systemie nie ma
zakleszczonych procesów
 zawiera cykl, to doszło do zakleszczenia
Jeśli istnieje po kilka egzemplarzy zasobu
każdego typu, to cykl w grafie jest warunkiem
koniecznym, lecz nie wystarczającym do istnienia
zakleszczenia.

Answer 175

A

 zmiana zasobu niepodzielnego w podzielny
np. przez zastosowanie spooler’a
 procesy zamawiają wszystkie zasoby na
początku i wtedy rozpoczynają działanie
 jeśli proces nie otrzyma zasobów zwraca już
przydzielone i zamawia ponownie
 ustalony porządek zamówień uniemożliwia
powstanie łańcucha cyklicznego

Answer 176

A

 usunięcie wszystkich procesów
uczestniczących w zakleszczeniu
 wznowienie procesów od punktu
kontrolnego, jeśli istnieje
 usuwanie kolejnych procesów, aż do zaniku
zakleszczenia
 kolejne zawłaszczanie zasobów

Answer 177

A

sprawdzanie, czy
po przydziale
zasobów nastąpi
blokada

-Algorytm bankiera
 roszczenie to maksymalna wielkość
zamawianych zasobów w czasie trwania
procesu
 zamówienie nie może przekroczyć roszczenia
 zamówienie jest przyjęte tylko wówczas, gdy po
jego realizacji istnieje taki ciąg procesów, że
wszystkie procesy dobiegną do końca

Answer 178

A

Planowaniem zajmuje się proces planisty
(scheduler) nazywany również planistą
wysokiego poziomu, aby odróżnić go od
planisty niskiego poziomu – dyspozytora.

Answer 179

A

 proces przeszedł od stanu aktywności do stanu
czekania
 proces przeszedł od stanu aktywności do stanu
gotowości
 proces przeszedł od stanu czekania do stanu
gotowości
 proces kończy działanie.

Answer 180

A

 pojawiło się zamówienie na zasoby
 zasoby zostały zwolnione
 proces zakończył działanie
 do puli dodano nową pracę/użytkownik
uruchomił nowy proces

Answer 181

A

 Algorytm FCFS (First Come, First Served)
 pierwszy zgłoszony- pierwszy obsłużony
 Algorytm SJF (Shortest Job First)
 najpierw najkrótsza praca (zadanie)
 Algorytm SRTF (Shortest Remaining Time First)
 najpierw najkrótszy pozostały czas / najpierw najkrótsza praca z
zawłaszczaniem
 Algorytm priorytetowy
 Algorytm rotacyjny RR (Round-robin)
 Planowanie wielopoziomowe

Answer 182

A

 W tym algorytmie, proces, który pierwszy
zamówi procesor, pierwszy otrzyma go.
Implementację tego algorytmu łatwo się
uzyskuje za pomocą kolejki FIFO.
 Niestety algorytm posiada wadę, średni czas
oczekiwania może być wysoki.

Answer 183

A

 Algorytm najpierw najkrótszy pozostały czas, działa na podobnej
zasadzie jak SJF. Algorytm ten jest w odróżnieniu od poprzednika
wywłaszczający.
 Bieżący proces jest wywłaszczany przez nowy proces którego następna
faza procesora jest krótsza od pozostałej części fazy procesu
aktualnego.
 Algorytm ten daje minimalny średni czas oczekiwania.
 Długość faz procesora jest przewidywana na podstawie jego
wcześniejszych faz, nie można jednoznacznie określić jaką długość
będzie miała kolejna faza.

Answer 184

A

 W algorytmie tym każdemu procesowi przydziela się jakiś
priorytet, liczbę całkowitą.
 Procesor zostaje przydzielony procesowi o najwyższym
priorytecie.
 Algorytm może być niewywłaszczający albo
wywłaszczający.
 Może wystąpić głodzenie procesów, polegające na tym,
że procesy o niskim priorytecie mogą nigdy nie zostać
wykonane. Aby temu zapobiec wprowadza się
postarzanie, czyli stopniowe podwyższanie priorytetów
procesów długo oczekujących.

Answer 185

A

 W algorytm ten wyposażono w wywłaszczanie i kolejkę
cykliczną.
 Każdemu procesowi przydziela się mały odcinek czasu
procesora. Proces wykonywany jest po upływie tego
czasu wywłaszczany i przenoszony na koniec kolejki
procesów gotowych.
 Dla n procesów w kolejce i kwantu czasu q, każdy proces
dostaje 1/n czasu procesora, których wartość nie
przekracza q. Czas oczekiwania procesu na dostęp do
procesora nigdy nie przekracza (n-1)*q jednostek czasu.

Answer 186

A

Algorytm ten rozdziela kolejkę procesów gotowych
na osobne kolejki. Stosuje się go gdy możliwe jest
łatwe zaliczenie procesów do kilku różnych grup:
 pierwszoplanowe, drugoplanowe/wsadowe
 systemowe, interakcyjne, redagowania
interakcyjnego, wsadowe, studenckie.
 Poszczególne kolejki mogą używać różnych
algorytmów planowania.

Answer 187

A

 W tym algorytmie możliwe jest przenoszenie
procesów między kolejkami.
 Proces, który wykorzystuje cały przydzielony
czas zostaje przeniesiony do kolejki o
niższym priorytecie.
 Proces szybko oddający procesor jest
przenoszony do kolejki o wyższym
priorytecie.

Answer 188

A

 procesom mającym wiele zasobów można nadać wysoki priorytet
 procesom mającym wiele zasobów przydziela się kolejne
 przy przydziale pamięci należy uwzględnić zasady zbioru
roboczego
 procesom systemowym nadaje się priorytet zależny od pilności
zadań jakie wykonują
 procesom obsługi urządzeń nadaje się wysoki priorytet
 jeśli nie zapobiega się zakleszczeniom powinno się ich unikać
 koszt planowania nie powinien przekraczać osiąganych zysków

Answer 189

A

 najczęściej:
planista - system op. - procesy – podprocesy
 planista jest przodkiem wszystkich procesów
 procesy mogą:
 tworzyć podprocesy
 przydzielać podprocesom część własnych zasobów
 nadawać priorytet własnym podprocesom

Brainscape's Knowledge GenomeTM

systemy Flashcards

Brainscape's Knowledge Genome^TM