środki stylistyczne Flashcards
Aliteracja
kilkukrotne powtarzanie głoski lub kilku głosek w określonych miejscach (np. na początku kolejnych wyrazów albo w akcentowanych miejscach).
zwija się zaułek zawiły
zagubiony we własnych załomach
Zwierzęca zajadłość – z zapisków zniechęconego zoologa
Kakofonia
zastosowanie wyrazów w taki sposób, by osiągnąć efekt nieprzyjemny i niepokojący dla czytelnika. Jest przeciwieństwem eufonii.
Chrzęst szczęk pstrych krów wprządł w słuch
Szept: „Trwasz wśród warstw łgarstw? Tchórz!
Stwórz wpierw z przerw werw, w chwil skruch
Strzęp chwalb – nerw ścierw czymś strwóż!
Eufonia
dobór takich wyrazów, by ich brzmienie było dla czytelnika przyjemne i harmonijne. Jej przeciwieństwem jest kakofonia.
Zacność, uroda, moc, pieniądze, sława,
wszystko to minie jako polna trawa
Instrumentacja głoskowa
nagromadzenie wyrazów z podobnie brzmiącymi głoskami w celu wywołania wrażenia dźwiękowego.
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny
Onomatopeje
wyrazy, które naśladują dźwięki. Mogą być zapisem dźwięku bądź nazwą przedmiotu, odgłosu czy zwierzęcia, która zawiera w sobie dźwięk.
puk, stuk, ćwir, szast, trach, hau-hau,
kukułka, szuranie, gwizd, świst, turkot, trzask, szelest, dzwon, buczenie
Wyliczenie (inaczej enumeracja)
wymienianie w tekście kolejnych elementów pewnej całości, służące zwróceniu uwagi na prezentowane treści, wzmocnieniu znaczenia wypowiedzi.
Zacność, uroda, moc, pieniądze, sława
Wszystko to minie jako polna trawa
Wykrzyknienie
wprowadzone do utworu zdanie wykrzyknikowe, służące podkreśleniu emocji.
Nagle zerknął do lusterka…
Nie chce wierzyć… Znowu zerka.
Znalazł! Są! Okazało się,
Że je ma na własnym nosie
Inwersja
świadoma zmiana szyku wyrazów na taki, który nie jest stosowany w potocznym języku.
Twojego Dafnis brzegu stojąc podle,
Cudnej się we szkle przygląda urodzie
Antyteza
takie zestawienie dwóch przeciwstawnych elementów, by uzyskać nowe znaczenie i wiekszą ekspresję.
Bóg się rodzi, moc truchleje
Ty nic nie czujesz, ja cierpię srodze
Porównanie homeryckie
takie porównanie, w którym jeden z członów jest bardzo rozbudowany, stanowi wręcz samodzielną całość.
Porównanie
wskazanie na podobieństwo jednego zjawiska do drugiego. Jest to zestawienie dwóch członów za pomocą spójników: jak, jakby, jakoby, niby, niczym, na kształt, podobny.
I, jak płacz, słychać kroki w pokoju samotnym
I równie jak grad sypie się (…) na łan żyta, tak gęsto się sypały ciosy okrutne i biły miecze
Apostrofa
bezpośredni zwrot do osoby, idei, bóstwa lub zjawiska. Służy wywołaniu silniejszego wrażenia na odbiorcy. Najczęściej stosowana jest w uroczystych utworach poetyckich i modlitwach.
Nieszczęsne ochędóstwo, żałosne ubiory
Mojej najmilszej cory!
Ojcze nasz, któryś jest w niebie
Pytanie retoryczne
pytanie, na które nie oczekuje się odpowiedzi. Zadane, by zmusić czytelnika do przemyśleń na dany temat.
Któż zbadał puszcz litewskich przepastne krainy,
Aż do samego środka, do jądra gęstwiny?
Epifora
powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na końcu kolejnych wersów lub segmentów wypowiedzi.
Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko
Anafora
powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na początku kolejnych wersów lub segmentów wypowiedzi.
Szybko, zbudź się, szybko, wstawaj.
Szybko, szybko, stygnie kawa!
Szybko, zęby myj i ręce!
Powtórzenie
użycie tego samego wyrazu albo zespołu wyrazów kilka razy. Służy podkreśleniu treści.
Wsi spokojna, wsi wesoła
Zieleń, zieleń, coraz więcej zieleni i przestrzeni
Zgrubienie
zmiana wyrazu przez formant, która nadaje mu zabarwienie emocjonalne lub podkreśla jego wielkość.
Głodne nędzy mej, straszne, wyschnięte buciska
Z ręką wiszącą miękko nad mokrym buciorem
Zdrobnienie
zmiana wyrazu za pomocą formantu, która nadaje mu zabarwienie emocjonalne (pozytywne lub negatywne, pogardliwe).
Zbyszko zaś szedł ku księżnej, trzymając przy piersiach Danusię, która objąwszy go jedną ręką za szyję, drugą podnosiła w górę luteńkę z obawy, by się nie zgniotła.
Neologizm
jest to nowy wyraz, utworzony po to, by osiągnąć efekt artystyczny. Często stosowany jest w poezji oraz dziełach z gatunku science-fiction bądź fantasy.
Potem nauczył się szybko zaścielać łóżko i liczył na to, że będzie największym słaczem łóżek. Później jeszcze przyszła kariera najlepszego wyciągacza korków z butelek, najlepszego wydzieracza kartek (…) łamacza zapałek (…).