Semi 12 - analiza cefalometryczna Segnera i Hasunda; analiza wg Jarabaka Flashcards
Cechy analizy Segnera i Hasunda
- uwzględnia indywidualność każdego pacjenta
- wartości nie są porównywalne ze średnimi wartościami populacyjnymi, lecz z indywidualnymi zmiennymi charakterystycznymi dla typu twarzy pacjenta
- jest dynamiczną analiza prognostyczną
Cele analizy Segnera i Hasunda
- klasyfikacja typu twarzy
- określenie zależności międzyszczękowych
- przewidywanie wzrostu
- ocena profilu tkanek miękkich i prognozowanie zmian związanych ze wzrostem
- ocena pozycji zębów siecznych w stosunku do podstaw kostnych i profilu tkanek miękkich
Referencyjne punkty w analizie Segnera i Hasunda
- Sella (S)
- Basion (B)
- Nasion (N)
- Spina nasalis anterior (Sp)
- Punkt A (A)
- Pterygomaxillare (Pm)
- Incision Superius (Iss)
- Apex zęba siecznego szczęki (Isa)
- Punkt B (B)
- Pogonion (Pg)
- Gnathion (Gn)
- Incision inferius (Iis)
- Apex zęba siecznego żuchwy (Iia)
- Articulare (Ar)
- Gonion (tgo)
- Spina’ (Sp’)
- Skórny punkt Pogonion (WPg)
- Punkt wargi górnej (UL)
- Subnasale (Sn)
- Columella (ctg)
POZIOME Referencyjne linie w analizie Segnera i Hasunda
POZIOME:
- linia nasion-sella (NSL)
- linia spina nasalis anterior-pterygomaxillare (NL)
- llinia gnathion-gonion (ML)
PIONOWE Referencyjne linie w analizie Segnera i Hasunda
PIONOWE:
- linia nasion-A (NA)
- linia nasion-B (NB)
- linia nasion-pogonion (NPg)
POMOCNICZE Referencyjne linie w analizie Segnera i Hasunda
POMOCNICZE:
- linia articulare-gonion
- linia sella-basion
- linia Iss-Isa
- linia Iis-Iia
- linia nasion-gnathion podzielona przez Sp’
Referencyjne linie TKANEK MIĘKKICH w analizie Segnera i Hasunda
- linia WPg-UL- linia Holdaway
- linia Sn-columella
- linia UL-Sn - styczna wargi górnej
Kąty i odcinki w analizie Segnera i Hasunda
- kąt SNA
- kąt SNB
- kąt ANB
- kąt SNPg
- kąt ML-NSL
- kąt NL-NSL
- kąt ML-NL
- kąt żuchwy Gn-tgo-Ar
- kąt podstawy czaszki NSBa
- kąt l-NA i odległość 1-NA mm
- kąt l-NBi odległość 1-NB mm
- kąt międzysieczny I-l
- odległość PgNB mm
- indeks
Czym jest indeks i jak jest obliczany?
Procentowy wskaźnik określający zależność między środkową a dolną przednią wysokością twarzy.
Wzór: N-Sp’/Sp’-Gn x 100
Do czego służy indeks?
- Jest rozpatrywany wraz z kątem międzyszczękowym ML-NL i daje informację o pionowych relacjach podstaw kostnych ( w tym o tylnej wysokości twarzy0
- ważny przy zaburzeniach wertykalnych - zgryzy otwarte i głębokie
Wysoki indeks - kiedy?
- skrócenie dolnego odcinka twarzy
Niski indeks - kiedy?
- relatywnie duża przednio dolna wysokość twarzy
Wartość graniczna indeksu
- dla leczenia ortodontycznego zgryzów otwartych - 65%
- dla leczenia zachowawczego leczenia zgryzów głębokich - 100%
Odległość PgNBmm- co określa, wartość średnia, odchylenia
- określa guzowatość bródki
- wartość średnia 2,3mm
Zwiększenie -> retropozycja części zębodołowej żuchwy i zazwyczaj też retruzja dolnych zębów siecznych
Kąt międzysieczny - co określa, wartość średnia, odchylenia
- określa wzajemne osiowe nachylenie zębów siecznych górnych i dolnych
- idealna wartość 120-140°
mniejszy kąt - dotylne nachylenie - posteriorotacja żuchwy
większy kąt - anteriorotacja żuchwy