Pragmatics Flashcards
Pragmatics
De studie van het gebruik van taal. Het verschil tussen wat de woorden van de spreker letterlijk (semantics) betekenen en wat de spreker bedoelt met zijn/haar woorden
Sentence meaning
lettterlijke betekenis van een zin
speaker meaning
de boodschap die de spreker wil overbrengen en wat hij/zij bedoelt te zeggen
sentence
beschrijving van een syntatic structuur met een bepaalde ‘semantic’ content (woorden)
utterance
de pragmatische funtie van een zin. Het is een ononderbroken stuk spraak dat begint en eindigt met een pauze (uiting)
context
context zorgt ervoor dat de betekenis van de zin duidelijker wordt voor de luisteraar, zodat de boodschap beter kan worden begrepen. Dingen als: situatie, gespreksonderwerp, tijd en plaats vormen de context.
Indexicallity
het verschijnsel dat een teken een voorwerp aanduidt in de context waarin het voorkomt (to point). Het wijst naar de context voor de manier waarop het geïnterpreteerd moet worden
Deixis
vormen van indexicality. Linguistieke elementen die wijzen naar e context voor interpretatie (voornaamwoorden = you, he, she - en tijdsaanduidingen = today, yesterday)
optimality
Spreker probeert optimale vorm na te streven voor de betekenis die hij /zij wil overbrengen en de luisteraar probeert een optimale betekenis vast te stellen voor de vorm van uiting die hij hoort.
Inference
Soort van beredenering. Proces dat de luisteraar conclusies trekt uit de informatie die hij/zij ontvangt van de spreker
metapragmatic
wanneer een spreker de interpretatie van een uiting wil vergemakkelijkern, omdat deze anders open zou staan voor obedoelde interpretatie of te uitdagen zou zijn in de beschikbare tijd, zal hij/zij de ontvanger helpen naar de bedoelde interpretatie of de moeite om te interpreteren beperken door meta-pragmatic marking. (gezichtsuitdrukking, temp van spreken, “oh”)
constatives
beschrijven de wereld door iets te vermelden of te beweren (true/false)
performatives
veranderen de wereld door iets te doen. in deze zinnen wordt een handeling uitgevoerd
propositional content rule
Waar de speech act over gaat. Bijv. een actie van de luisteraar of spreker in de toekomst
perparatory condition rule
Bepaalde vereisten voor het uitvoeren van de actie. Bijv: de luisteraar/spreker moet geschikt zijn de actie uit te voeren en de luisteraar/spreker wil dat het wordt gedaan
sincerity condition rule
specificeert psychologische staat van de spreker bij speech act
essential condition rule
geeft aan wanneer de uiting als: vraag, statement, belofte, verzoek mag worden gezien
Illocutionary point
Is het punt/doel (betekenis) van een spreker bij het uiten van een uiting. Het is een onderdeel van de illocutionaire force.
illocutionary force
het verschil in de manier waarop je iets zegt en de kracht van de uiting
Direction of fit
onderdeel van illocutionary point, de woorden te laten matchen met de wereld (beweringen), anderen om de wereld te laten matchen met hun woorden (beloften en verzoeken).
expressed psychological state
De verschillen in de mentale staat, gebaseerd op de sincerity condition rule.
- representatives: belief
- directiives: want/wish/desire
- commisives: intention
Representatives/assertives
Ze ‘verbinden de spreker ertoe dat er iets aan de hand is, de waarheid van de geuite propositie. Stellen, reporteren, identificeren.
Woorden naar wereld
Directives
poging van de spreker om de luisteaar bepaalde actie te laten doen; vragen, verzoeken, voorstellen, opleggen
Wereld naar woorden
Commisives
De spreker binden aan een toekomstige actie: beloven, bedreigen, aanbieden, toezeggen
Wereld naar woorden
Expressives
De ‘psychological state’ uit drukken: bedanken, feliciteren, verwelkomen, verontschuldigen.
Declarations
Een bepaald statement of mededeling benoemen: nomineren, trouwen, oorlog verklaren, aftreden
Woorden naar wereld
Wereld naar woorden
Indirect speech act
Een verschil tussen wat wordt gezegd en wat de spreker letterlijk bedoelt. Spreker communiceert meer naar luisteraar dan wat hij eignelijk bedoelt, gebaseerd op hun achtergronden, rationaliteit en het ‘inference’ gedeelte van de spreker.