Podejście syndromologiczne w diagnostyce neuropsychologicznej Flashcards
Definicja zespołu
Zespół to specyficzna konstelacja objawów współwystępujących tak często, że nasuwa się przypuszczenie o istnieniu określonego procesu , który leży u ich podłoża (Kinsbourne, 1971)
Kryteria rozpoznania zespołów
- lokalizacja uszkodzenia np. zespół czołowy
- etiopatogeneza uszkodzenia np. afajza
- specyfika objawów zespołu np. zespół amnestyczny
Zasady opisu zespołu zaburzeń
- analiza współwystępowania objawów tworzących zespół objawów
- ustalenie lokalizacji uszkodzenia
- zastosowanie wnioskowania korelacyjnego (objaw a cecha uszkodzenia mózgu)
Metoda korelacyjna
- Między objawami powinien występować silniejszy związek niż między każdym z nich z osobna a innymi objawami spoza danej konstelacji (Walsh)
- zespół stanowi o prawdopodobieństwie rozwoju pewnej grupy objawów (Kinsbourne)- związek uszkodzenia z lokalizacja ma charakter probabilistyczny
Klasyfikacje nomotetyczne
stała grupa zaburzeń koniecznych i wystarczających do stwierdzenia zespołu- klasyfikacja typów afazji
Klasyfikacje politetyczne
dość ogólnie zdefiniowana do pewnego stopnia zmienna grupa objawów np. zespół płata czołowego
Zespół w znaczeniu słabym
uszkodzenie określonej struktury mózgu, którego elementy składowe realizują wspólne oraz odrębne zadania
Zespół w znaczeniu mocnym
współwystępowanie objawów na podstawie zaburzeń pojedynczego mechanizmu
Zasady analizy syndromologicznej Łuria
- każde ogniskowe uszkodzenie mózgu w pewnym stopniu obejmuje określoną część kory
- uszkodzenie kory oraz jej połączeń zakłócając aktywność biochemiczną i fizjologiczną mózgu prowadzi do zaburzeń wysoko zorganizowanych czynności psychicznych
- objawy zaburzeń wspomnianych czynności mogą być różne, ale u ich podstawy leży wspólny czynnik tzw. defekt podstawowy, będący następstwem uszkodzenia danej struktury posiadającej konkretne cechy funkcjonalne i anatomiczne
