masti i proteini Flashcards
uloga mastti
gdkje se odvija sinetza masti
gdje i kako se sintetise triacilflgicerol
Glicerol triglicerida nastaje u citosolu preradom DHAP u
glicerol-3-fosfat. Tri CoA masne kiseline se uzastopno
esterifikuju sa glicerolom, enzimima iz membrana
endoplazmatičnog retikuluma uz nakupljanje masti u
sferozomima
sinteza masti
Zasićene masne kiseline se sintetišu uzastopnim
kondenzovanjem fragmenata od po 2C atoma koje daje
acetil-CoA. Prethodno se acetil-CoA karboksilacijom prevodi
u malonil-CoA. Tokom procesa biosinteze lanac masne
kiseline koji se produžava je kovalentno vezan za jedan mali
protein koji se naziva acil noseći protein (ACP, Acyl Carrier
Protein).
beta oksidacija gdje se dešava i šta ide poslije nje
glikosizomi i perkoksizm ii poslije glikosilattni siklus
oksidacija ulja
Kod biljaka oksidacija rezervnih ulja nije usmjerena na sintezu
ATP nego služi u izgradnji ugljenih hidrata, što je
predominantna proces u sjemenima koja klijaju
U sjemenima i drugim tkivima koja sadrže rezervna ulja boksidacija se obavlja u glioksizomima, a u svim drugim
ćelijama, naročito u ćelijama lista u peroksizomima
Ove dvije organele, zajednički označene kao mikrotijela, su
obavijene jednom membranom i sadrže vrlo specifične
enzime, po kojima se identifikuju
sta e i uloga glikosilatnog ciklusa
Glioksilatni ciklus je modifikacija TCA ciklusa (tačnije skraćena
verzija TCA ciklusa – skraćenje se odnosi na izbjegavanje
dvije dekarboksilacije) koji se odvija u glioksizomima i
peroksizomima
Šta je smisao glioksilatnog ciklusa?
Prerada molekule acetil CoA iz masnih kiselina u ćilibarnu
kiselinu. Malat koji tu nastaje može da se iskoristi za sintezu
oksaloacetata i pirogrožđane kiseline, a od ove posljednje
može da se dođe do glukoze i tako se zatvara put
glukoneogeneze – konverzije masti u ugljene hidrate
Katabolizam Proteina
I druge organske molekule ,osim glukoze,
mogu se koristiti kao izvor energije
Katabolizam proteina:
amino kiseline prolaze deaminaciju u cilju
odvajanja amino grupe
Ostatak amino kiseline se konvertuje u
molekule koje ulaze u glikolizu ili Krebsov
ciklus
kuttin
Kutin je makromolekula, polimer koji se sastoji od mnogih
dugolančanih masnih kiselina koje su međusobno
povezane esterskim vezama
Kutin nastaje od masnih kiselina 16:0 i 18:1
Kutin je glavni sastojak kutikule, višeslojne strukture koja prekriva vanjske
stanične stijenke epiderme na zračnim dijelovima svih biljaka
Kutikula se sastoji od gornjeg sloja voska, debelog srednjeg sloja koji
sadrži kutin ugrađen u vosak (pravilna kožica) i donji sloj formiran od
kutina i voska pomiješan s tvarima staničnog zida pektinom, celulozom i
drugim ugljikohidratima (kutikularni sloj). Nedavna istraživanja sugeriraju
da, osim kutina, kutikula može sadržavati i drugi lipidni polimer, sastavljen
od dugolančanih ugljikovodika, koji je nazvan kutan
voskovi
Voskovi nisu makromolekule, već složene smjese
dugolančanih acilnih lipida koje su izuzetno hidrofobne.
Najčešći sastojci voska su alkani ravnog lanca i alkoholi s 25
do 35 atoma ugljika. Pronađeni su i dugolančani aldehidi,
ketoni, esteri i slobodne masne kiseline. Vosak kutikule
sintetiziraju stanice epiderme
suberin
Suberin je polimer čija je struktura nije do kraja razjašnjena.
Poput kutina, i suberin nastaje od hidroksi ili epoksi masnih
kiselina spojenih esterskim vezama. Međutim, suberin se
razlikuje od kutina po tome što ima dikarboksilne kiseline, više
dugolančanih komponenata i značajan udio fenolnih spojeva
kao dio svoje strukture. Suberin je sastojak staničnog zida koji
se nalazi na mnogim mjestima u cijeloj biljci:
- u kasparijevim trakama endoderme korijena, koja čini
prepreku između apoplasta kore i stele
- glavna je komponenta vanjskih staničnih stijenki svih
podzemnih organa, a povezan je sa stanicama pluta
periderma, tkivom koje tvori vanjsku koru stabljika i korijenja
tijekom sekundarnog rasta drvenastih biljaka
- stvara se također na mjestima abscisije lišća i na područjima
oštećenim bolestima ili ranjavanjem