Leki przeciwpadaczkowe Flashcards
Etosuksymid
Hamuje napięciozależne kanały wapniowe typu T we wzgórzu. Lek pierwszego rzutu w napadach uogólnionych typu nieświadomości. Ma długi czas półtrwania: 1-2 dni. Niepożądane to senność, ataksja i zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Fenytoina
Przedłuża czas inaktywacji napięciozależnych kanałów Na+. Stosowana w napadach toniczno klonicznych i częściowych bez nieświadomości. Może pogarszać padaczkę z nieświadomością. Uboczne: hirsutyzm, przerost dziąseł, zwiększenie metabolizmu witaminy K, anemia megaloblastyczna, teratogenne, indukuje cytochrom p450 osłabiając działanie innych leków, w tym przeciwpadaczkowych.
Fosfenytoina
Lepiej rozpuszczalna pochodna fenytoiny, może być podana paraenteralnie, co ułatwia osiągnięcie optymalnego stężenia we krwi.
Karbamazepina
Hamuje napięciozależne kanały Na+, często podawane w napadach wtórnie uogólnionych. Nie upośledza funkcji poznawczych. Analgetyk w neuralgii nerwu trójdzielnego. Przeciwdepresyjna w dwubiegunowości. Tak, jak fenytoiny nie można podawać w stanach nieświadomości.
Okskarbazepina
Bardzo podobna do karbamazepiny. Jest prolekiem. Może wywołać hipernatremię.
Eslikarbazepina
Identyczny mechanizm działania jak okskarbazepina, ale szybciej działa.
Lamotrygina
Hamuje napięciozależne kanały sodowe. Stosowana jako lek pomocniczy zmniejszający efekty uboczne innych leków we wszystkich rodzajach napadów. Niepożądane: ataksja, zaburzenia widzenia, wysypki, rumień wielopostaciowy. Działania uboczne są silniejsze przy łączeniu z karbamazepiną i kwasem kwasem walproinowym.
Zonisamid
Hamuje napięciozależne kanały Na+ i wapniowe typu T. Stosowany jako lek dodatkowy w napadach częściowych i uogólnionych toniczno-klonicznych. Ma długi okres półtrwania, dlatego ważne jest dobre nawodnienie. Niepożądane: senność, ataksja, zawroty i bóle głowy, zaburzenia pamięci, splątanie, zaburzenia hematopoezy.
Lakozamid
Hamuje napięciozależne kanały sodowe - nasila wolną inaktywację (zmniejsza wrażliwość na nadchodzące bodźce), dzięki czemu jest stodunkowo wybiórczy względem ośrodków epileptogennych. Jest stosowany jako lek dodatkowy w napadach częściowych i wtórnie uogólnionych, a także w neuropatii cukrzycowej. Niepożądane - zawroty głowy, nudności, depresja.
Kwas walproinowy
Hamuje napięciozależne kanały sodowe, wapniowe typu T, zwiększa produkcję i zmniejsza rozkładanie GABA. Ma najszersze spektrum działania (działa na wszystko xd). Chętnie stosowany gdy inne leki nie działają. Niepożądane: podrażnienie przewodu pokarmowego, pobudzenie apetytu, wzrost masy ciała, ataksja, uszkodzenie wątroby. Hepatotoksyczność w przypadku stosowania kwasu walproinowego może zabić, więc trzeba kontrolować enzymy wątrobowe. Zwiększa ryzyko rozszczepu kręgosłupa u płodu. Nie podajemy dzieciom do 2rż.
Diwalproeks
1:1 kwas walproinowy i jego sól sodowa. Wolniej wchłaniany, przez co daje mniej działań niepożądanych ze strony układu nerwowego i pokarmowego.
Diwalproeks
1:1 kwas walproinowy i jego sól sodowa. Wolniej wchłaniany, przez co daje mniej działań niepożądanych ze strony układu nerwowego i pokarmowego.
Walpromid
Prolek uwalniający kwas walproinowy. Stosowany także w dwubiegunowości.
Topiramat
Hamuje napięciozależne kanały sodowe, nasila aktywację receptorów GABAa oraz blokuje dwa rodzaje receptorów dla kwasu glutaminowego - typu AMPA i kwasu kainowego. Jest skuteczny w monoterapii napadów częściowych i jako lek dodatkowy w napadach uogólnionych. Niepożądane: sedacja, spowolnienie, problemy z mową, uczucie zmęczenia, parestezje.
Felbamat
Blokuje miejsce wiążące glicynę na receptorach NMDA zapobiegając ich aktywacji. Skuteczny w napadach częściowych i uogólnionych toniczno-klonicznych. Nie jest nasenny i nie powoduje zmian w zachowaniu, jak inne leki działające na NMDA. Niepożądane: anemia aplastyczna, ostra niewydolność wątroby mogąca prowadzić do zgonu, zaburzenia chodu, zmiany skórne, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy. Zarezerwowany dla najcięższych przypadków opornych na inne leki.