Kols Flashcards
Lam postulat
był polskim pedagogiem i psychologiem, który zasłynął z swoich badań nad rozwojem dziecka i jego twórczością artystyczną. Lam był zwolennikiem idei, że dziecko rozwija swoje zdolności twórcze naturalnie i organicznie, a sztuka odgrywa kluczową rolę w tym procesie.
-malarz, grafik, etyk sztuki, nauczyciel,
- pasjonat edukacji artystycznej dziecka,
- przestrzega przed ograniczaniem dziecka wizjami dorosłego,
- podkreślał znaczenie indywidualnego podejścia do każdego dziecka, Nauczyciel powinien być wyczulony na potrzeby i możliwości każdego dziecka,
brak szablonów oraz schematów
swoboda twórcza dziecka
nie narzucamy dziecku wizji dorosłego
nie ingerujemy w prace dziecka,
przestrzega przed ograniczaniem dziecka i narzucania wizji nauczyciela,
Johann H. Pestalozzi:
- nauka oparta o wrodzone zdolności,
- nauka mowy, liczby, kształtów,
- nauka rysunku tak samo znacząca jak inne nauki,
- postrzeganie uniwersalną zasadą poznania,
- dziecko jako badacz, naukowiec,
- rysowanie kresek, następnie figur geometrycznych, później z rzeczywistości
- rysowanie 1 etap pisania
- XIXw.- rozprzestrzenianie się metody pestalloziego
Wilhelm Froebel
- niemiecki pedagog, twórca systemu przedszkolnego opartego na przyrodzie, lepienie z gliny, zabawy klockami
- pojęcie ogródków- kontakt dziecka z przyrodą
- ogródki froebelowskie- postrzeganie dziecka jako rośliny, które dla właściwego rozwoju potrzebuje odpowiedniej pielęgnacji
- podkreślał znaczenie zmysłów w rozwoju dziecka i rangę zajęć plastycznych.
Mary Prang
- działalność rysunkowa dziecka powinna opierać się na zmysłach głównie na umiejętności patrzenia,
- dziecko powinno obserwować przyrodę- zjawiska do wyrażania się plastycznego,
- rysunek musi być wolny od przymusu,
- przykłada wagę do pogadanki, inspiracji, dzięki nim pobudza wyobraźnię dziecka
- zjawiska, które mają inspirować go do nieskrępowanej pracy plastycznej,
- wyprzedzał swoją epokę.
(kolorowanki ograniczają rolę dziecka)
Strategia percepcyjno innowacyjna
Nauczyciel tworzy sytuacje dydaktyczno wychowawczą, Nauczyciel jest odpowiedzialny za organizację odpowiedniego środowiska uczenia się, a nie zaprzekazywanie wiedzy.
-Nauczyciel inspiruje uczniów
- uczeń tworzy innowacje.
Nauczyciel kreuje okoliczności, które mają dziecko zaskoczyć, zainteresować, zaciekawić, zmotywować do własnej aktywności. Nauczyciel jest tym, który inspiruje, motywuje dzieci do twórczego, kreatywnego myślenia i do samodzielnego doszukiwania się rozwiązań, a nie korzystania z gotowych rozwiązań. Zmotywowany uczeń dokonuje własnych odkryć. STRATEGIA TA JEST NAJWAŻNIEJSZA W KSZTAŁCENIU ZINTEGROWANYM, DAJE MOŻLIWOŚĆ WPŁYWANIA DZIECKA NA OTOCZENIE, WYRAŻANIA UCZUĆ I PRZEŻYĆ. Wiodąca strategia w ideoplastyce. wiodąca w ideo plastyce
Barwy achromatyczne
wszystkie barwy nie posiadające dominanty barwnej; pozbawione tonu barwnego, a więc kolory: biały, czarny, szarości ( w różnych odcieniach)
Barwy chromatyczne- “barwy kolorowe”
wszystkie kolory, w których można wyróżnić dominantę jakiejś barwy, ze swymi odcieniami powstałymi z ich zmieszania.
3.-Co łączy dzieci i ludzi prehistorycznych-
-Najwcześniejszym rodzajem świadomości wzrokowej jest widzenie konturowe. Człowiek uświadamia sobie istnienie zewnętrznej granicy przedmiotu określającej jego zasadniczy kształt.
Istnieje duża zbieżność pomiędzy postrzeganiem dziecka i człowieka pierwotnego. Widzenie człowieka pierwotnego poszerza się w sposób powolny. U dziecka proces ten przebiega bardzo szybko z powodu nacisku otoczenia.
Dzieci działają jak artyści przedhistoryczni. Porównanie rysunku człowieka pierwotnego i rysunku ok.5 letniego dziecka na asfalcie- są to rysunki podobne ze względu na brak konturów, brak informacji o danym przedmiocie.
W miarę narastania świadomości wizualnej w rysunkach ludzi pierwotnych i dzieci pojawiają się cechy wewnętrzne: walor, sierść, wypełnienie sugerujące masę. Przedmioty odwzorowywane są w sposób sylwetowy (płaski, dwuwymiarowy kształty)
Podobieństwo sztuki dziecka i sztuki pierwotnej odkryli w XX wieku kubiści.
Okres bazgrot (1,5-3 roku życia)
Dziecko odkrywa ruch i efekt tego ruchu. Okres podzielony jest na trzy podokresy:
okres- dziecko rysuje całym ramieniem,
okres- dziecko rysuje ramieniem i nadgarstkiem,
okres- pojawiają się obłości i rysunku stają się bardziej precyzyjne.
Dzieci sprawdzają granice co potrafią zrobić- bawią się ruchem, ich celem jest radość, zabawa z manipulowania narzędziem, które trzymają w zaciśniętej pięści. Dziecko maluje przypadkowe kolory, kropki. Rysunki nie mają większego znaczenia.
Okres głowonogów (3-5 roku życia),
Przypadkowe kreski, kółka formowane są w obrazki mające coś znaczyć i przypominać, dziecko zaczyna obserwować rzeczywistość i próbuje ją odtwarzać bez wyraźnego podobieństwa. Pojawia się konkretna treść i znaczenie rysunków. Rysunki nabierają detali, szczegółów. Dziecko zaczyna chętniej opowiadać o tym co stworzyło, nie przejmuje się realistycznym odtwarzaniem obiektów.
Okres ideoplastyki (5-10 rok życia) Najważniejszy dla nas
okres który odpowiada za okres edukacji wczesnoszkolnej,, etap który jest bardzo istotny dla dziecka, dziecko przechodzi rewolucję; , To czas, w którym prym wiedzie idea świata, nie jego realność- istotna jest wyobraźnia dziecka, uwielbia rysować i malować (dla niego to też zabawa), rysuje i maluje to co wie o świecie, subiektywną koncepcję świata, idee, to co zaobserwowało, zapamiętało- to wspaniały okres, dziecko ma zostać jak najdłużej dzieckiem, więc nie hamujmy dzieci. Jeśli damy dzieciom wolność to będzie się bardzo dobrze rozwijało- wyobraźnia działa na intelekt. Dziecko odtwarza idee rzeczywistości, a nie samą rzeczywistość. Rysuje idee- coś co jeździ, coś co ma koła. Pojawiają się rytmy. Nauczyciel nie ma narzucać kolorów- to idea dziecka- (Jeśli dziecko np. maluje czerwoną trawę to nie jest nic złego, ponieważ jest to jego idea świata- nie zwracamy uwagi dziecku, że trawa jest zielona). dziecko bujnie wypowiada się plastycznie, bez ograniczeń technicznych.
- Okres fizjoplastyki (powyżej 11 roku życia)
Cechuje się większą świadomością plastyczną, większą estetyką, ale też bardziej krytycznym nastawieniem do swoich prac i umiejętności- mocno cechy osobowościowe dziecka i doświadczenia, dziecko staje się krytyczne wobec swoich prac. Nie warto na siłę przyspieszać rozwoju dziecka. dziecko jest dosłowne
Kompozycja, jakie są zasady komponowania obrazów
Kompozycja to układ elementów zestawionych ze sobą w taki sposób, aby tworzyły one harmonijną całość; uporządkowanie elementów. Kompozycja składa się z różnych elementów takich jak linie, kolory, kształty, tekstury, przestrzenie między nimi.
W czasie komponowania obrazów warto kierować się zasadą trójpodziału- podzielenie kadru na 3 równe części (9 takich samych prostokątów)-
Wyróżniamy kompozycje np. zamknięte i otwarte, dynamiczne i statyczne.
Zasady: odpowiednia ilośc elementów aby nie było przesytu,
odpowiednie proporcje wielkości elementów,
nie robimy dziur kompozycujnych w jednym miejscu duzo a w drugim mało
Czym różni się farba plakatowa od akwarelowej (wypisuję tu plakatową, akwarelową i akrylową na wszelki wypadek)
Farba akwarelowa- farba wodna, laserunkowa, ma małe krycie, przebija
Farba akrylowa- farba wodna, kryjąca, po wyschnięciu trwała, szybko schnie, nie da się zmyć
tempera, gwasz, plakatówka- farba wodna, kryjąca, po wyschnięciu rozpuszczalna (nietrwała po wyschnięciu)
Stadium zahamowań
Nie zawsze występuje w okresie fizjoplastyki, ale dosyć często.
Dziecko płacze, drze obrazki, denerwuje się, gdy jego drzewo nie przypomina drzewa- jest zniechęcone do pracy, chce rysować/malować świat bardziej realistycznie, ale jego umiejętności jeszcze na to nie pozwalają- w takich sytuacjach warto/należy pójść w abstrakcję lub techniki wysoko przetworzone, rzemieślnicze np. robienie szkatułki z drewna, laleczki z paper mache. Najgorsze co można zrobić to zmuszać dziecko w tym przypadku do pracy na siłę.
