H3 Behandelplan en behandelevaluatie Flashcards
Wat komt er in dit hoofdstuk aan bod?
In dit hoofdstuk wordt besproken hoe de neuropsycholoog uit de voeten kan met het behandelplan en daarnaast wordt besproken hoe behandelingen geëvalueerd kunnen worden. Deze evaluatie is niet alleen in het wetenschappelijk kader van groot belang maar heeft ook als doel het kunnen optimaliseren van de dagelijkse zorg voor patiënten.
Hoe wordt een behandelplan opgesteld en geëvalueerd? Elf stappenplan Barabara Wilson en College’s
Wilson et al (2003) beschrijven een stappenplan aan de hand waarvan het behandelplan kan worden opgesteld, uitgevoerd en geëvalueerd. Het plan lijkt uit te gaan van geïsoleerde, opzichzelfstaande stoornissen.
Stap 1 – Specificeer het te veranderen gedrag Moet meetbaar zijn.
Stap 2 – Overweeg verdere operationalisatie Een operationalisatie geeft een beschrijving van de manier waarop bepaald probleemgedrag zichtbaar wordt.
Stap 3 – Definieer de behandeldoelen
Stap 4 – Meet de problemen voor de start van de behandeling Uitkomstmaat kiezen, wordt bepaald door het doel van de behandeling, en baseline meeting.
Stap 5 – Inventariseer bevorderende en belemmerende factoren inzetten van externe bekrachtigers.
Stap 6 – Plan de behandeling
Stap 7 – Start de behandeling Stap 8 – Leg de vooruitgang vast
Stap 9 – Evalueer het resultaat van de behandeling de behandeling kan geëvalueerd worden aan de hand van de verslagleging en een enkelvoudige gevalsstudie kan uitgevoerd worden.
Stap 10 – Indien nodig, verander het behandelplan
Stap 11 – Plan hoe generalisatie kan worden bevorderd generalisatie gaat om de mate waarin het behandelresultaat generaliseert naar activiteiten of taken die niet getraind zijn of naar een andere context waarin niet getraind is.
Om evidenced based te werken moet een behandelprogramma geëvalueerd te worden. In welke drie delen zijn de centrale vragen op te delen?
- is de behandeling effectief bij die specifieke persoon,
- de evaluatie van de uitvoering van de behandeling in een specifieke omgeving
- de vraag hoe het zit met de werkzaamheid van het behandelprogramma. Hierbij wordt ook gekeken naar verschillende patiëntgroepen.
Deze drie typen vragen kunnen gekoppeld worden aan drie soorten onderzoeksdesigns: single subject design, ongecontroleerde interventiestudie, Randomised Clinical Trial-design (RCT) of Single Case Experimental Design (SCED).
Punten van aandacht bij de evaluatie van het behandelplan? En hoe kan punt drie worden opgelost?
- Metingen en observaties moeten systematisch zijn uitgevoerd.
- Behandelmethode moet en specifiek doel hebben en dit doel op een specifieke manier meten.
- Gegevens moeten zo relevant mogelijk zijn voor de klinische praktijk. Soms worden groepsgemiddelde gemeten, maar binnen dezelfde groep zijn er enorme verschillen (denk aan autisme)
Dmv Reliable Change Index (RCI). Is een statische maat waarmee de effectiviteit van de behandeling van een individu die gemeten is binnen een onderzoeksgroep berekend kan worden.
Wat is een meetinstrument die vast kan stellen of specifieke doelen voor een patient behaald zijn binnen een heterogene patientenpopulatie is?
de Goal Attianment Scaling (Gas).
Wat houdt Evidence-based practice in?
• Er zorgvuldig omgegaan moet worden met bewijs en dit moet EXPLICIET gebeuren om weloverwogen beslissingen te nemen over de zorg van individuele patienten.
• Te weinig onvoeldoende wetenschappelijk onderzoek? Dan is deze manier van werken onmogelijk.
Dan wordt er gebruik gemaakt van richtlijnen gericht op advisering, diagnostiek en nazorg van patienten.
5 voorwaarden generalisatie:
- Weten wat generalisatie is en hoe het werkt
- Inzicht hebben in het eigen functioneren en inzien dat verandering noodzakelijk is.
- Kunnen beoordelen in welke situaties generalisatie gebruikt kan worden.
- Leren van algemene principes, aangezien deze breder inzetbaar, en dus beter te generaliseren zijn dan specifieke kennis.
- Verbreken van de verbinding tussen wat er wort geleerd en de situatie waarin geleerd wordt, door bijvoorbeeld dezelfde strategie of behandeling in een groot aantal verschillende situaties te gebruiken.
- Tijdens het leren aandacht besteden aan het optreden van generalisatie, aangezien generalisatie niet automatisch optreedt.
Ongecontroleerde interventiestudie
- In een ongecontroleerde interventiestudie wordt een groep patiënten behandeld, afkomstig uit een specifieke patiëntenpopulatie en setting, met dezelfde behandelmethode.
- Het behandeleffect wordt vastgesteld door voor- en nametingen van deze groep te vergelijken. Er wordt geen gebruik gemaakt van een controle groep.
Randomised clinical trial design
- RCT design is het geschiktste design om de werkzaamheid van een behandelprogramma te evalueren. In dit type onderzoek wordt het functioneren van twee of meer groepen patiënten vergeleken. Een van deze groepen ontvangt de experimentele behandeling, terwijl de andere groep geen behandeling, of een alternatieve of controlebehandeling krijgt.
- Een belangrijk kenmerk van dit type onderzoek is de randomisatie van de patiënten over de verschillende onderzoeksgroepen.
- Hoewel de RCT het geschiktste design is om de werkzaamheid van een behandeling te evalueren, is het gebruik van dit onderzoeksdesign niet altijd wenselijk of mogelijk. Wanneer een nieuwe behandelmethode wordt geëvalueerd, is het vaak raadzaam om eerst een pilotstudie uit te voeren waarin in een ongecontroleerde effectstudie bij een kleine groep patiënten wordt nagegaan of de behandeling enig effect heeft.
- Een situatie waarin het gebruik van een RCT niet mogelijk is, kan zich voordoen wanneer een controlebehandeling niet beschikbaar is, terwijl het ook niet mogelijk is om de patiënten geen behandeling te geven of om hen op een wachtlijst te plaatsen (bijvoorbeeld, revalidatiesetting).
Single Case Experimental Design (SCED)
Een SCED is de kleinschalige variant van een RCT, waarbij, net als bij een RCT, rekening wordt gehouden met allerlei factoren die het effect van de behandeling kunnen beïnvloeden.
Aandachtspunten bij het evalueren van een behandelprogramma Eisen van evaluatie:
- Systematisch uitvoeren van metingen en observaties. Functioneren van de patiënt moet op vaste, vooraf vastgelegde tijden in kaart worden gebracht.
- Het is zaak om een meetinstrument te kiezen dat goed aansluit bij het doel van de behandelmethode.
- Klinische relevantie van onderzoekgegevens; groepsgemiddelden zijn voor de klinische praktijk vaak minder interessant omdat patiënten die deel uitmaken van dezelfde groep grote onderlinge verschillen laten zien.
Goal Attainment Scaling (GAS)
meetinstrument waarmee het mogelijk is om per patiënt individuele doelen vast te stellen.
Evidence-based practice is?
• Kan worden gedefinieerd als het zorgvuldig, expliciet en verstandig gebruiken van het beste bewijs dat op dit moment beschikbaar is, wanneer beslissingen worden genomen over de zorg van individuele patiënten.
Afwegingen voor iedere patiënt bij evidence-based practice:
- Besluit wat het behandeldoel is voor deze individuele patiënt.
- Zoek literatuur over de behandelmethoden die gebruikt kunnen worden bij het behalen van dit behandeldoel.
- Vergelijk de omstandigheden waarin het onderzoek is uitgevoerd met de omstandigheden van de individuele patiënt die behandeld moet worden.
- Besluit of deze behandelmethode aansluit bij de te behandelen patiënt en besluit of de behandeling in deze setting uitgevoerd kan worden.
