farma kartka z zagadnieniami Flashcards

1
Q

Co to jest receptory?

A

Elementy odbiorcze w układzie przekaźnictwa chemicznego, koordynującymi funkcjonowanie wszystkich komórek organizmu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Powinowactwo do receptora

A

Skłonność do wiązania się z receptorem

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Agonista

A

Lek mający powinowactwo do receptora i aktywność wewnętrzną; jego podanie wywołuje efekt farmakologiczny. Jego siła zależy od powinowactwa i aktywności wewnętrznej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Antagonista

A

Lek wykazujący powinowactwo do receptora, ale brak aktywności wewnętrznej; podanie wywołuje efekt farmakologiczny, w wyniku zablokowania działania substancji endogennej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Aktywność wewnętrzna

A

Zdolność ligandu do wywołania efektu farmakologicznego po związaniu z receptorem.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Antagonizm

A

Przeciwne działanie leków prowadzące do osłabienia lub całkowitego zablokowania ich działania.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Antagonizm kompetycyjny

A

Ma miejsce, gdy antagonista współzawodniczy z agonistą o ten sam receptor.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Antagonizm czynnościowy?

A

Przeciwne działanie leków na funkcję danego efektora. (to z internetu wzięłam)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Antagonizm chemiczny

A

Interakcje dwóch substancji w roztworze, konsekwencją jest utrata działania leku aktywnego.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Antagonizm farmakokinetyczny

A

Antagonista skutecznie zmniejsza stężenie leku aktywnego w miejscu jego działania (moduluje wchłanianie, metabolizm i wydalanie innego leku)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Antagonizm fizjologiczny

A

Przeciwne działanie leków mających zdolność do wzajemnego znoszenia swojego działania.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Desensytyzacja/tachyfilaksja

A

Osłabienie działania leku po wielokrotnym jego podaniu w krótkim czasu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Tolerancja

A

W wyniku wielokrotnego stosowania leku w dłuższym okresie czasu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Idiosynkrazja

A

Genetycznie uwarunkowana lub nabyta nadwrażliwość na lek wynikająca z jego nieprawidłowych przemian w organizmie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Objętość dystrybucji

A

Objętość płynu, w której całkowita ilość leku tworzy roztwór o stężeniu równym stężeniu osoczowemu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Okres półtrwania

A

Czas, po upływie którego stężenie leku we krwi zmniejsza się o połowę. Pozwala określić odstępy dawkowania leków.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

Klirens nerkowy

A

Parametr ilościowy, charakteryzuje eliminacje leków przez nerki. Oznacza objętość osocza zawierającego daną ilość substancji, która jest usuwana z organizmu w jednostce czasu. Obliczamy go stężenie leku w moczu razy wielkość przepływu moczu dzielone przez stężenie leku w osoczu. Pozwala dostosować dawkę leku do określonej sytuacji klinicznej.

18
Q

Faza I

A

Mają charakter kataboliczny, zachodzą głównie w wątrobie, zachodzi tu: utlenianie, redukcja, hydroliza.

19
Q

Faza II

A

Reakcje anaboliczne, głównie w wątrobie, zwykle prowadzą do powstanie związków nieczynnych farmakologicznie. Zachodzi tu: sprzęganie z kwasem glukuronowym, siarkowym, acetylacja, metylacja.

20
Q

Stan stacjonarny

A

Stan, w którym szybkość wprowadzenia leku do organizmu jest równa szybkości jego eliminacji.

21
Q

LADME

A

liberation (uwalnianie), absorption (absorpcja z miejsca podania), distribution (dystrybucja w organizmie), metabolism (metabolizm), excretion (eliminacja)

22
Q

Biofarmaceutyki

A

Leki biologiczne są to środki terapeutyczne wytwarzane metodami biotechnologicznymi np. białka, przeciwciała i oligonukleotydy. Zastosowanie: terapeutyczne przeciwciała monoklonalne, rekombinowane hormony.

23
Q

Terapia genowa

A

Jest genetyczną modyfikacją komórki, stosowaną w celu zapobiegania, złagodzenia lub leczenia choroby.

24
Q

Cytochrom p450

A

Enzym biorący udział w reakcji oksydacji leku. Etap oksydacji za pomocą tego enzymu wymaga obecności: leku, enzymu P450, tlenu cząsteczkowego, NADPH, reduktazy NADPH-P450. Efekt końcowy polega na dodaniu jednego atomu tlenu do leku, w wyniku czego powstaje grupa hydroksylowa, a drugi atom tlenu jest przekształcany w wodę.

25
Q

Inhibitory P450

A

Cymetydyna, propranolol, erytromycyna, doustne leki antykoncepcyjne, ciprofloksacyna, sok z grapefruita.

26
Q

Induktory P450

A

Alkohol etylowy, barbiturany, nikotyna, rifampicyna.

27
Q

Rzędowość leków farmakokinetycznych

A

Opisuje w jaki sposób zmienia się stężenie leku w czasie w zależności od podanej dawki leku

28
Q

Procesy pierwszego rzędu

A

Farmakokinetyka liniowa.
-szybkość procesu jest proporcjonalna do stężenia leku, a stężenie do dawki,
-stężenie leku w osoczu oraz jego wydalanie z moczem wzrastają proporcjonalnie do dawki,
- okres półtrwania, objętość dystrybucji, klirens są stałe, niezależne od dawki,
- w stałych odstępach czasu eliminowany jest stały ułamek stężenia leku,
- większość leków w dawkach terapeutycznych, nie dochodzi do wysycenia enzymu.

29
Q

Procesy zerowego rzędu

A

Farmakokinetyka nieliniowa
- brak proporcjonalnej zależności pomiędzy stężeniem leku we krwi a podaną dawką,
- stan wysycenia lekiem,
- stężenie leku oraz jego eliminacja z moczem wzrastają nieproporcjonalnie do dawki,
- w odstępach czasu eliminowana jest stała ilość leku,
- parametry zależą od podanej dawki.

30
Q

Kanały jonowe bramkowane ligandem

A

Na błonie komórkowej, efektor kanał jonowy, wiązanie bezpośrednie. Np. receptor nikotynowy dla acetylocholiny, receptor GABAA. Oligometryczny układ podjednostek otaczających otwór centralny.

31
Q

Receptory związane z białkiem G

A
  • błona komórkowa,
  • kanał lub enzym,
  • wiązanie: białko G lub arestyna,
  • np. receptor muskarynowy dla acetylocholiny, adrenoreceptory,
  • monomeryczny lub oligometryczny układ podjednostek obejmujący siedem przezbłonowych helis i wewnątrzkomórkową domenę sprzęgającą z białkiem G.
32
Q

Receptory związane z kinazami

A
  • błona komórkowa,
  • kinaza proteinowa,
  • wiązanie: bezpośrednie,
  • np. insulina, czynnik wzrostu, receptory dla cytokin,
  • pojedyncza przezbłonowa helisa łącząca zewnątrzkomórkową domenę receptora z wewnątrzkomórkową domenę kinazy.
33
Q

Receptory jądrowe

A
  • wnętrze komórki,
  • transkrypcja genów,
  • poprzez DNA,
  • np. receptory steroidowe,
  • struktura monomeryczna z receptorem i domeną łączącą DNA.
34
Q

Leki wpływające na działanie kanałów wapniowych

A

Antagoniści kanałów wapniowych: pochodne dihydropirydyny, werapamil, diltiazem, gabapentyna, pregabalina.

35
Q

Rodzaje kanałów wapniowych

A

Kanały wapniowe bramkowane napięciem, ligandem; sterowane zasobami (SOCs); wymiennik Na+-Ca2+

36
Q

Drogi podawania leków: do przewodu pokarmowego

A
  • do ustnie: większość leków, najbezpieczniejsza droga,
  • podjęzykowo: szybkie wchłanianie, bezpośrednio do krążenia ogólnego, droga odpowiednia dla leków unieczynnianych w wątrobie np. NITROGLICERYNA, BUPERNOFINA, FENTANYL, NIKOTYNA,
  • doodbytniczo: wywierają działanie miejscowe i ogólne, lepsze wchłanianie leków zasadowych, wchłanianie z pominięciem krążenia wrotnego, np. DIAZEPAM
37
Q

Drogi podawania leków: pozajelitowo

A

◦ iniekcje podskórne (iniectio subcutanea – s.c.)
◦ iniekcja domięśniowa (iniectio intramuscularis – i.m.)
◦ iniekcja dożylna (iniectio intrarenosa – i.v.)
◦ iniekcja dootrzewnowa (iniectio intraperitonealis – i.p.)
◦ droga przezskórna (iniectio transcutanea)
◦ droga wziewna (inhalatio)

38
Q

Drogi podawania leków: miejscowo

A

◦ dopochwowa (per vaginam)
◦ na spojówkę oka (pro oculis)
◦ na błonę śluzową nosa (pro nasi)
◦ do ucha (intraausis)
◦ na skórę (incutis)

39
Q

Przykłady terapii genowej

A

in vivo: wektor zawierający gen terapeutyczny jest wstrzykiwany pacjentowi dożylnie lub bezpośrednio do tkanki docelowej (np. nowotworu złośliwego)
ex vivo: polega na usuwaniu komórek pacjenta, leczeniu ich wektorem i wstrzykiwaniu genetycznie zmienionych komórek ponownie do organizmu pacjenta
Idealny wektor powinien być bezpieczny, wysoce wydajny, selektywny.

40
Q

Działania niepożądane leków

A

bardzo częste (≥1/10),
częste (≥1/100 do <1/10),
niezbyt częste (≥1/1 000 do <1/100),
rzadkie (≥1/10 000 do <1/1 000),
bardzo rzadkie (<1/10 000)