farma kartka z zagadnieniami Flashcards

1
Q

Co to jest receptory?

A

Elementy odbiorcze w układzie przekaźnictwa chemicznego, koordynującymi funkcjonowanie wszystkich komórek organizmu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Powinowactwo do receptora

A

Skłonność do wiązania się z receptorem

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Agonista

A

Lek mający powinowactwo do receptora i aktywność wewnętrzną; jego podanie wywołuje efekt farmakologiczny. Jego siła zależy od powinowactwa i aktywności wewnętrznej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Antagonista

A

Lek wykazujący powinowactwo do receptora, ale brak aktywności wewnętrznej; podanie wywołuje efekt farmakologiczny, w wyniku zablokowania działania substancji endogennej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Aktywność wewnętrzna

A

Zdolność ligandu do wywołania efektu farmakologicznego po związaniu z receptorem.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Antagonizm

A

Przeciwne działanie leków prowadzące do osłabienia lub całkowitego zablokowania ich działania.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Antagonizm kompetycyjny

A

Ma miejsce, gdy antagonista współzawodniczy z agonistą o ten sam receptor.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Antagonizm czynnościowy?

A

Przeciwne działanie leków na funkcję danego efektora. (to z internetu wzięłam)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Antagonizm chemiczny

A

Interakcje dwóch substancji w roztworze, konsekwencją jest utrata działania leku aktywnego.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Antagonizm farmakokinetyczny

A

Antagonista skutecznie zmniejsza stężenie leku aktywnego w miejscu jego działania (moduluje wchłanianie, metabolizm i wydalanie innego leku)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Antagonizm fizjologiczny

A

Przeciwne działanie leków mających zdolność do wzajemnego znoszenia swojego działania.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Desensytyzacja/tachyfilaksja

A

Osłabienie działania leku po wielokrotnym jego podaniu w krótkim czasu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Tolerancja

A

W wyniku wielokrotnego stosowania leku w dłuższym okresie czasu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Idiosynkrazja

A

Genetycznie uwarunkowana lub nabyta nadwrażliwość na lek wynikająca z jego nieprawidłowych przemian w organizmie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Objętość dystrybucji

A

Objętość płynu, w której całkowita ilość leku tworzy roztwór o stężeniu równym stężeniu osoczowemu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Okres półtrwania

A

Czas, po upływie którego stężenie leku we krwi zmniejsza się o połowę. Pozwala określić odstępy dawkowania leków.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

Klirens nerkowy

A

Parametr ilościowy, charakteryzuje eliminacje leków przez nerki. Oznacza objętość osocza zawierającego daną ilość substancji, która jest usuwana z organizmu w jednostce czasu. Obliczamy go stężenie leku w moczu razy wielkość przepływu moczu dzielone przez stężenie leku w osoczu. Pozwala dostosować dawkę leku do określonej sytuacji klinicznej.

18
Q

Faza I

A

Mają charakter kataboliczny, zachodzą głównie w wątrobie, zachodzi tu: utlenianie, redukcja, hydroliza.

19
Q

Faza II

A

Reakcje anaboliczne, głównie w wątrobie, zwykle prowadzą do powstanie związków nieczynnych farmakologicznie. Zachodzi tu: sprzęganie z kwasem glukuronowym, siarkowym, acetylacja, metylacja.

20
Q

Stan stacjonarny

A

Stan, w którym szybkość wprowadzenia leku do organizmu jest równa szybkości jego eliminacji.

21
Q

LADME

A

liberation (uwalnianie), absorption (absorpcja z miejsca podania), distribution (dystrybucja w organizmie), metabolism (metabolizm), excretion (eliminacja)

22
Q

Biofarmaceutyki

A

Leki biologiczne są to środki terapeutyczne wytwarzane metodami biotechnologicznymi np. białka, przeciwciała i oligonukleotydy. Zastosowanie: terapeutyczne przeciwciała monoklonalne, rekombinowane hormony.

23
Q

Terapia genowa

A

Jest genetyczną modyfikacją komórki, stosowaną w celu zapobiegania, złagodzenia lub leczenia choroby.

24
Q

Cytochrom p450

A

Enzym biorący udział w reakcji oksydacji leku. Etap oksydacji za pomocą tego enzymu wymaga obecności: leku, enzymu P450, tlenu cząsteczkowego, NADPH, reduktazy NADPH-P450. Efekt końcowy polega na dodaniu jednego atomu tlenu do leku, w wyniku czego powstaje grupa hydroksylowa, a drugi atom tlenu jest przekształcany w wodę.

25
Inhibitory P450
Cymetydyna, propranolol, erytromycyna, doustne leki antykoncepcyjne, ciprofloksacyna, sok z grapefruita.
26
Induktory P450
Alkohol etylowy, barbiturany, nikotyna, rifampicyna.
27
Rzędowość leków farmakokinetycznych
Opisuje w jaki sposób zmienia się stężenie leku w czasie w zależności od podanej dawki leku
28
Procesy pierwszego rzędu
Farmakokinetyka liniowa. -szybkość procesu jest proporcjonalna do stężenia leku, a stężenie do dawki, -stężenie leku w osoczu oraz jego wydalanie z moczem wzrastają proporcjonalnie do dawki, - okres półtrwania, objętość dystrybucji, klirens są stałe, niezależne od dawki, - w stałych odstępach czasu eliminowany jest stały ułamek stężenia leku, - większość leków w dawkach terapeutycznych, nie dochodzi do wysycenia enzymu.
29
Procesy zerowego rzędu
Farmakokinetyka nieliniowa - brak proporcjonalnej zależności pomiędzy stężeniem leku we krwi a podaną dawką, - stan wysycenia lekiem, - stężenie leku oraz jego eliminacja z moczem wzrastają nieproporcjonalnie do dawki, - w odstępach czasu eliminowana jest stała ilość leku, - parametry zależą od podanej dawki.
30
Kanały jonowe bramkowane ligandem
Na błonie komórkowej, efektor kanał jonowy, wiązanie bezpośrednie. Np. receptor nikotynowy dla acetylocholiny, receptor GABAA. Oligometryczny układ podjednostek otaczających otwór centralny.
31
Receptory związane z białkiem G
- błona komórkowa, - kanał lub enzym, - wiązanie: białko G lub arestyna, - np. receptor muskarynowy dla acetylocholiny, adrenoreceptory, - monomeryczny lub oligometryczny układ podjednostek obejmujący siedem przezbłonowych helis i wewnątrzkomórkową domenę sprzęgającą z białkiem G.
32
Receptory związane z kinazami
- błona komórkowa, - kinaza proteinowa, - wiązanie: bezpośrednie, - np. insulina, czynnik wzrostu, receptory dla cytokin, - pojedyncza przezbłonowa helisa łącząca zewnątrzkomórkową domenę receptora z wewnątrzkomórkową domenę kinazy.
33
Receptory jądrowe
- wnętrze komórki, - transkrypcja genów, - poprzez DNA, - np. receptory steroidowe, - struktura monomeryczna z receptorem i domeną łączącą DNA.
34
Leki wpływające na działanie kanałów wapniowych
Antagoniści kanałów wapniowych: pochodne dihydropirydyny, werapamil, diltiazem, gabapentyna, pregabalina.
35
Rodzaje kanałów wapniowych
Kanały wapniowe bramkowane napięciem, ligandem; sterowane zasobami (SOCs); wymiennik Na+-Ca2+
36
Drogi podawania leków: do przewodu pokarmowego
- do ustnie: większość leków, najbezpieczniejsza droga, - podjęzykowo: szybkie wchłanianie, bezpośrednio do krążenia ogólnego, droga odpowiednia dla leków unieczynnianych w wątrobie np. NITROGLICERYNA, BUPERNOFINA, FENTANYL, NIKOTYNA, - doodbytniczo: wywierają działanie miejscowe i ogólne, lepsze wchłanianie leków zasadowych, wchłanianie z pominięciem krążenia wrotnego, np. DIAZEPAM
37
Drogi podawania leków: pozajelitowo
◦ iniekcje podskórne (iniectio subcutanea – s.c.) ◦ iniekcja domięśniowa (iniectio intramuscularis – i.m.) ◦ iniekcja dożylna (iniectio intrarenosa – i.v.) ◦ iniekcja dootrzewnowa (iniectio intraperitonealis – i.p.) ◦ droga przezskórna (iniectio transcutanea) ◦ droga wziewna (inhalatio)
38
Drogi podawania leków: miejscowo
◦ dopochwowa (per vaginam) ◦ na spojówkę oka (pro oculis) ◦ na błonę śluzową nosa (pro nasi) ◦ do ucha (intraausis) ◦ na skórę (incutis)
39
Przykłady terapii genowej
in vivo: wektor zawierający gen terapeutyczny jest wstrzykiwany pacjentowi dożylnie lub bezpośrednio do tkanki docelowej (np. nowotworu złośliwego) ex vivo: polega na usuwaniu komórek pacjenta, leczeniu ich wektorem i wstrzykiwaniu genetycznie zmienionych komórek ponownie do organizmu pacjenta Idealny wektor powinien być bezpieczny, wysoce wydajny, selektywny.
40
Działania niepożądane leków
bardzo częste (≥1/10), częste (≥1/100 do <1/10), niezbyt częste (≥1/1 000 do <1/100), rzadkie (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadkie (<1/10 000)