Cukrzyca Flashcards
Galaktozemia
Utrudniona izomeracja galaktozy do glukozy. Zwiększa się stężenie galaktozy w tkankach i płynach ustrojowych oraz toksycznego glukozo-1-fosforanu.
Prowadzi do:
-marskości wątroby
-niewydolności nerek
-niedorozwoju umysłowego
-upośledzenia wzrostu
-zaćmy
Niedobór fruktokinazy
Samoistna fruktozuria
Niedobór aldolazy fruktozo-1-fosforanowej
Wrodzona nietolerancja fruktozy. Objawia się wymiotami po spożyciu pokarmu z fruktozą.
Prowadzi do:
-powiększenia wątroby
-żółtaczka
-białkomocz
-upośledzenie wzrostu
Glikogenozy
Bloki enzymatyczne, powstałe w reakcjach pośrednich biosyntezy i rozpadu glikogenu, które warunkują określone choroby (w zależności od defektu enzymatycznego)
Glikogenoza TYP I (choroba von Gierkego)
Wrodzony brak glukozo-6-fosfatazy, czyli enzymu który powoduje powstanie glukozy z glukozo-6-fosforanu.
Powoduje wzrost zawartości glikogenu w wątrobie oraz stężenia pirogronianu i mleczanu w surowicy.
Zutylizowana glukoza nie może opuszczać wątroby, więc zwiększa się stężenie lipidów i związków ketonowych w celu odżywienia tkanek, stężenie glukozy jest bardzo niskie.
W efekcie występuje kwasica metaboliczna, osteoporoza, uszkodzenie wątroby, nerek, pojawiają się kępki żółte, objawy skazy płytkowej i dny moczanowej.
Glikogenoza TYP II (Choroba Pompeya)
Wrodzony niedobór alfa-1,4-glukozydazy (enzymu który powoduje rozkładu glikogenu do glukozy). W efekcie gromadzi się glikogen w tkankach.
Objawy w wieku niemowlęcym:
-niewydolność układu krążenia
-niewydolność układu oddechowego
-powiększenie wątroby, serca, języka
-niedorozwój umysłowy
-zaburzenia metaboliczne
Objawy w wieku dorosłym:
-Przebieg znacznie łagodniejszy
Glikogenoza typ III (Choroba Coriego)
Wrodzony niedobór alfa-1,6-glukozydazy. Powoduje zaburzenia degradacji glikogenu. Częściowo zdegradowany glikogen gromadzi się w tkankach, powstaje hipoglikemia.
Objawy:
-Opóźnienie wzrostu
-Powiększenie wątroby
Glikogenoza typ IV (Choroba Andersen)
Wrodzony niedobór amylo-1,4-1,6-transglukozydazy. W wątrobie gromadzi się glikogen o nieprawidłowej strukturze.
Prowadzi to do:
-marskości wątroby
-powiększenia śledziony
-upośledzenia wzrostu
Śmierć następuje przed 2 rokiem życia
Cukrzyca
Jest to choroba metaboliczna, która charakteryzuje się przewlekłą hiperglikemią, spowodowana defektem wydzielania lub działania insuliny.
Insulina
Główny czynnik powodujący wydzielanie insuliny to wzrost stężenia glukozy i aminokwasów po posiłku.
Prawidłowe stężenie na czczo - 8-15m.j/l, po posiłku wzrasta 3-8krotnie.
*Do komórek beta trzustki transportowana jest przez GLUT2.
*Metabolizm glukozy i powstawanie ATP hamuje uwalnianie potasu z komórek beta, a stymuluje wejście wapnia. Wapń powoduje uwalnianie insuliny zmagazynowanej w ziarnistościach.
Rola insuliny:
Reguluje transport i zwiększa zużycie i magazynowanie substancji wysokoenergetycznych. Głównymi tkankami docelowymi dla insuliny są adipocyty, miocyty i hepatocyty.
Działanie anaboliczne insuliny:
Insulina łączy się z receptorami insulinowymi, aktywuje kinazę tyrozynową, które powoduje autofosforylację tyrozyny w substracie-1 receptora insulinowgo. Transporter GLUT4 przemieszcza się do błony komórkowej, co ułatwia dokomórkowy transport glukozy.
Rola insuliny w wątrobie:
-Stymuluje glikogenezę
-Hamuje glikogenolizę, glukoneogenezę
-ułatwia powstawanie kwasów tłuszczowych, więc zwiększa stężenie VLDL i lipogenezę
Rola insuliny w tkance tłuszczowej:
-Aktywuje lipazę lipoproteinową, co ułatwia hydrolizę triglicerydów i nasila lipogenezę
-Aktywuje lipazę hormonozależną, co hamuje lipolizę
Rola insuliny w mięśniach
-Pobudza glikogenezę
-Ułatwia transport glukozy do wnętrza komórki
-Promuje syntezę białek i hamuje proteolizę
-Nasila oksydację kwasów tłuszczowych
Główne enzymy odpowiedzialne za działanie insuliny:
Kinaza 3 Fosfatydyloinozytolu
Kinaza białkowa B
Glukagon
Działa odwrotnie do insuliny, więc
-Stymuluje Glukoneogeneze
-Stymuluje Glikogenolizę
-Hamuje glukagogenezę
-Stymuluje lipolizę