chw Flashcards
Kobieta lat 52, przyjmuje doustne preparaty żelaza z powodu nieznacznej
niedokrwistości mikrocytarnej - zgłasza obfite miesiączki. Dodatkowo lekarz zalecił
wykonanie trzykrotne testu gwajakolowego na obecność krwi utajonej w kale - wyniki
dodatnie. U tej pacjentki należy w pierwszej kolejności:
A,wykonać kolonoskopię
B. powtórzyć test po odstawieniu preparatów żelaza.
C. wyeliminować chorobę trzewną.
D. zalecić dietę z eliminacją dużych dawek witaminy C i powtórzyć badanie.
E. uzależnić decyzję od objawów ze strony przewodu pokarmowego.)
A,wykonać kolonoskopię
U chorego z kardiomiopatią przerostową, ze szczytowym, chwilowym gradientem w
drodze odpływu lewej komory - 35 mmHg (ocenionym metodą echokardiografii
dopplerowskiej), z frakcją wyrzutową lewej komory 52% i objawami niewydolności serca
w II klasie NYHA oraz bólami dławicowymi należy unikać stosowania:
1) niesteroidowych leków przeciwzapalnych; (nlpz to lepiej unikać w sumie zawsze;-)); Szczeklik duży 2019: unikać w niewydolności serca- str.413.; ryzyko zdażeń wieńcowych 75%- str.2103
2) nierozszerzających naczyń beta-adrenolityków;-Szczeklik duży 2019: leki pierwszego rzutu w leczeniu katdiomiopatii przerostowej.
3) niedihydropirynowych blokerów kanału wapniowego; Szczeklik duży 2019: leki-I i II rzutu w leczeniu oraz zalecono w kardiomiopatii przerostowej przy niewydolności serca-str.413
4) nitratów o przedłużonym działaniu;Szczeklik duży 2019: nie należy stosować u chorych z zawężaniem czyli z szczytowym gradientem >30mmHg- str.384; azotany przeciwskazane w kardiomiopatii przerostowej- str.182.
5) glikozydów naparstnicy. Szczeklik duży 2019: nie należy stosować u chorych z zawężaniem czyli z szczytowym gradientem >30mmHg- str.384;
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,3,4
B. 1,4,5.
C. 2,3,5.
D. 4,5.
E. tylko 5.
B. 1,4,5. - tak myślą kardiolodzy in-spe. Wg Szczeklik duży 2019.
D. 4,5.- wg LEPoLEK i wg WNL też
Kardiomiopatia przerostowa z zawężaniem + N S - 1,4,5 moim zdaniem. - agree, chochlik drukarski. Agree!!!
Do objawów pozastawowych reumatoidalnego zapalenia stawów zalicza się:
1) powiększenie węzłów chłonnych;
2) guzki reumatoidalne;
3) włóknienie płuc;
4) zapalenia spojówek, twardówki, nadtwardówki;
5) zapalenie osierdzia.
A. wszystkie wymienione. B. tylko 2. C. 3,5. D. 1,2,3,5. E. 2,3,5.
A. wszystkie wymienione. LEPoLEK
62-letni pacjent, z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2, zgłosił się do Poradni
Podstawowej Opieki Zdrowotnej, z powodu bólu o charakterze kłucia za mostkiem,
który pojawia się po wejściu na pierwsze piętro. Dolegliwości wystąpiły po raz pierwszy
około 6 tygodni temu. W badaniu przedmiotowym bez istotnych odchyleń. W EKG rytm
zatokowy miarowy 70/min. Bez zmian odcinka ST i załamka T. Jakie jest prawidłowe
dalsze postępowanie?
A. skierowanie pacjenta na oddział kardiologiczny w celu wykluczenia zawału mięśnia
sercowego i wykonania pilnej koronarografii.
B. skierowanie pacjenta do poradni kardiologicznej w celu umówienia terminu na
koronarografię w trybie planowym.
C. skierowanie pacjenta do poradni kardiologicznej w celu wykonania nieinwazyjnej
obrazowej próby wysiłkowej.
D. skierowanie pacjenta do poradni kardiologicznej w celu wykonania
elektrokardiograficznej próby wysiłkowej.
E. pacjent nie wymaga dalszej diagnostyki.
A. skierowanie pacjenta na oddział kardiologiczny w celu wykluczenia zawału mięśnia
sercowego i wykonania pilnej koronarografii.
B. skierowanie pacjenta do poradni kardiologicznej w celu umówienia terminu na
koronarografię w trybie planowym.
C. skierowanie pacjenta do poradni kardiologicznej w celu wykonania nieinwazyjnej
obrazowej próby wysiłkowej. - tak myślą kardiolodzy in-spe, LEPoLEK też; !!! Szczeklik duży 2019, str.175- preferowana, bardziej diagnostyczna.
D. skierowanie pacjenta do poradni kardiologicznej w celu wykonania
elektrokardiograficznej próby wysiłkowej.
E. pacjent nie wymaga dalszej diagnostyki.
70-letni chory z leczonym od ponad 30 lat nadciśnieniem tętniczym, zgłosił się do
poradni lekarza rodzinnego z powodu nasilających się od tygodnia obrzęków kończyn
dolnych. W badaniu fizykalnym podwyższone ciśnienie tętnicze oraz obrzęki wokół
kostek. Wskaż najmniej prawdopodobną przyczynę tych objawów:
A. nefropatia nadciśnieniowa.
B. limfatyczne obrzęki polekowe.
C. zastoinowa niewydolność serca.
D. zespół nerczycowy w przebiegu pierwotnej amyloidozy.
E. zespół nerczycowy w przebiegu kłębuszkowego zapalenia nerek.
D. zespół nerczycowy w przebiegu pierwotnej amyloidozy.
Do pozasercowych przyczyn migotania przedsionków zalicza się:
1) nadczynność tarczycy;
2) niedoczynność tarczycy;
3) ostre zakażenie;
4) obturacyjny bezdech senny;
5) guz chromochłonny.
E. wszystkie wymienione
Charakterystycznymi nieprawidłowościami w zapisie EKG w przebiegu hiperkaliemii są: 1) obniżenie odcinków ST; 2) spłaszczenie załamków P; 3) skrócenie odstępów QT; 4) wzrost amplitudy i zwężenie załamków T; 5) wzrost amplitudy i szerokości załamków U. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,4,5. B. 1,4,5. 3 z 142 C. 3,4,5. D. 2,3,4. E. 2,4.
D. 2,3,4
i wydłużenie PQ
Nowotworowa niedrożność jelit:
A. najczęściej występuje u chorych na raka jajnika i nowotwory układu pokarmowego.
B. może mieć charakter mechaniczny lub być następstwem zaburzeń metabolicznych.
C. jest zawsze wskazaniem do stosowania analogów somatostatyny.
D. prawdziwe są odpowiedzi A i B.
E. prawdziwe są odpowiedzi A, B i C.
A i B
Nowotwory jelita grubego i jajnika są najczęstszą przyczyną rozsiewu śródotrzewnowego powikłanego niedrożnością i w materiale większości autorów stanowią odpowiednio 10-28,4% i 5,5-42%
Nowotwory wewnątrzbrzuszne Nowotwory pozabrzuszne
jajnik płuco
jelito grube sutek
żołądek skóra (czerniak złośliwy)
macica jądro
szyjka macicy
Obniżone stężenie żelaza w surowicy stwierdza się:
A. w niedokrwistości megaloblastycznej.
B. w niedokrwistości syderoblastycznej.
C. w niedokrwistości chorób przewlekłych.
D. u zdrowych osób w wieku 16-20 lat.
E. u zdrowych osób powyżej 65. roku życia.
c
W jakich sytuacjach klinicznych dochodzi do obniżenia wartości wskaźnika transferu tlenku węgla w płucach (DLCO)? 1) we włóknieniu śródmiąższowym płuc; 2) wypełnienia światła pęcherzyków przez krew; 3) w kontrolowanej astmie; 4) w rozedmie; 5) w przebiegu ciężkich zaburzeniach perfuzji (na przykład w przebiegu zatoru tętnicy Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,5. B. 1,3. C. 1,4,5. D. 2,3,5. E. 1,2,3,4.
C. 1,4,5.- LEPoLEK( obniżenie DLCO gdy: obturacja, zab. krążenia płucnego i struktury pęcherzykowo- włośniczkowej)
Factors that can increase the DLCO include polycythaemia, asthma (can also have normal DLCO) and increased pulmonary blood volume as occurs in exercise. Other factors are left to right intracardiac shunting, mild left heart failure (increased blood volume) and alveolar hemorrhage (increased blood available for which CO does not have to cross a barrier to enter).
DLCO is decreased in any condition which affects the effective alveolar surface area:
Hindrance in the alveolar wall. e.g. fibrosis, alveolitis, vasculitis
Decrease of total lung area, e.g. Restrictive lung disease or lung resection (partial or total).
Chronic obstructive pulmonary disease (Emphysema) due to decreased surface area in the alveoli, as well as damage to the capillary bed[7]
Pulmonary embolism
Cardiac insufficiency
Pulmonary hypertension
Bleomycin (upon administration of more than 200 units)
Chronic heart failure[8]
Anemia-due to decrease in blood volume
Amiodarone high cumulative dose; more than 400 milligrams per day
After chemotherapy and radiotherapy
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące nowotworu neuroendokrynnego żołądka:
A. może wystąpić w przebiegu zespołu Zollinger-Ellisona.
B. sporadyczny nowotwór (typ 3) jest związany z najgorszym rokowaniem z powodu
skłonności do rozsiewu.
C. może wystąpić na podłożu zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka.
D. wystąpienie „zespołu rakowiaka” świadczy o dużym zaawansowaniu choroby
(przerzuty).
E. do rozpoznania wystarczające jest stwierdzenie ponad dwukrotnie podwyższonego
stężenia chromograniny A we krwi.
E. do rozpoznania wystarczające jest stwierdzenie ponad dwukrotnie podwyższonego
stężenia chromograniny A we krwi. - chromogranina A jest tylko markerem niestwoistym (Szczeklik 2019/2020 str. 868), do rozpoznania potrzebujemy wykonanie endoskopii i pobranie wycinka
stężenie CgA może być zwiększone również w innych chorobach, takich jak:
• niewydolność nerek,
• niewydolność krążenia,
• nieleczone nadciśnienie tętnicze, ciąża,
• akromegalia, hiperkortyzolemia,
• przewlekłe zanikowe zapalenie błony śluzowej
żołądka typu A,
• gruczolaki przytarczyc, choroby zapalne jelit,
• reumatoidalne zapalenie stawów ze znacznym
stężeniem czynnika reumatoidalnego,
• choroba Parkinsona,
• nowotwory wątroby, trzustki, okrężnicy, piersi,
nerki, gruczołu krokowego lub jajnika.
zespół rakowiaka (średnio w 10% przypadków[3], najczęściej w przypadku przerzutów do wątroby i w zaawansowanej chorobie – stosunkowo rzadko w ogóle przypadków)
U 23-letniej chorej z rozpoznanym od miesiąca reumatoidalnym zapaleniem stawów,
która do tej pory nie rodziła, nie należy w terapii stosować:
A. leflunomidu.
B. metotreksatu.
C. niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
D. glikokortykosteroidów.
E. kwasu foliowego w dawce powyżej 5 mg/d.
B
- Zmiany pozastawowe: często wielonarządowe, głównie w serologicznie dodatniej postaci RZS o ciężkim i długotrwałym przebiegu:
1) guzki reumatoidalne – podskórne, niebolesne, na powierzchni wyprostnej, głównie przedramion, także w miejscach narażonych na ucisk (np. pośladki), w ścięgnach, nad stawami; powstają też w narządach wewnętrznych
2) zmiany w układzie krążenia – zapalenie osierdzia (w późnym okresie choroby; wysięk często niemy klinicznie), zmiany w mięśniu sercowym i na zastawkach (guzki reumatoidalne, kardiomiopatia), nadciśnienie płucne, miażdżyca i incydenty zakrzepowo-zatorowe (zdarzenia sercowo-naczyniowe są najczęstszą przyczyną zgonu chorych na RZS)
3) zmiany w układzie oddechowym – zapalenie opłucnej (wysięk często niemy klinicznie), guzki reumatoidalne w płucach (mogą ulegać zwłóknieniu, zwapnieniu lub zakażeniu), zarostowe zapalenie oskrzelików i włóknienie płuc
4) zmiany w narządzie wzroku – suche złuszczające zapalenie rogówki i spojówek w przebiegu wtórnego zespołu Sjögrena, zapalenie twardówki i nadtwardówki
5) zmiany w nerkach (związane głównie z działaniem niepożądanym stosowanych leków) – śródmiąższowe zapalenie nerek, odmiedniczkowe zapalenie nerek, amyloidoza wtórna (powikłanie długotrwałego aktywnego stanu zapalnego)
6) inne – zapalenie naczyń małych i średnich (może prowadzić do martwicy dystalnych odcinków palców, skóry, narządów wewnętrznych), zmiany w układzie nerwowym: zespół cieśni nadgarstka, polineuropatia (głównie w przebiegu zapalenia naczyń), mononeuritis multiplex związane z zapaleniem naczyń, ucisk korzeni nerwów rdzeniowych w wyniku destrukcji stawów szyjnego odcinka kręgosłupa, powiększenie węzłów chłonnych w okolicy podżuchwowej, szyjnej, pachowej i łokciowej; powiększenie śledziony (z leukopenią [neutropenią] występuje w zespole Felty’ego).
Jakie sytuacje kliniczne mogą prowadzić do wystąpienia niedomykalności aortalnej?
1) rozwarstwienie aorty typu B wg klasyfikacji Stanford;
2) dylatacja aorty w przebiegu wieloletniego nadciśnienia tętniczego;
3) kardiomiopatia niedokrwienna z rozstrzenią lewej komory;
4) ubytek w przegrodzie międzykomorowej typu odpływowego;
5) ostre zapalenie mięśnia sercowego
2,4
ROZSTRZEŃ : Echokardiografia: zwykle poszerzenie lewej komory serca, rzadziej także lewego przedsionka i prawej komory, zmniejszenie grubości ścian, niedomykalność zastawki mitralnej i trójdzielnej, LVEF <40–45%; niekiedy skrzeplina w lewej komorze i zjawisko samoistnego kontrastowania krwi.
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zasad i czasu leczenia przewlekłego
zapalenia wątroby typu B (PZW B):
A. PZW B powinno leczyć się pegylowanym interferonem dożywotnio.
B. PZW B powinno leczyć się lamiwudyną dożywotnio u każdego chorego HBsAg
dodatniego.
C. PZW B powinno leczyć się entekawirem lub tenofowirem przez 48 tygodni. LEPoLEK
D. PZW B powinno leczyć się pegylowanym interferonem u wybranych chorych przez
48 tygodni lub entekawirem lub tenofowirem do utraty antygenu HBs i pojawienia się
anty-HBs.
E. PZW B nie wymaga obecnie leczenia przeciwwirusowego.
D. PZW B powinno leczyć się pegylowanym interferonem u wybranych chorych przez
48 tygodni lub entekawirem lub tenofowirem do utraty antygenu HBs i pojawienia się
anty-HBs.
PegIFN-alfa2a - 48htyg u wybranych
niewyd wątroby itd to AN- ANALOGI NUKLEOZYDÓW/TYDÓW nukleozydowe i tydowe inh odwrotnej transkryptazy adefowir entekawir lamiwudyna dizoproksyl tenofowiru - Do serokonwersji w układzie HBeAg+, jak tego brak to z do utraty antygenu HBs i pojawienia się anty-HBs. ale praktyka : co rok oznaczanie HBsAg i DNA HBV, terapia często do końca życia
należą:
1) zła higiena jamy ustnej i próchnica zębów;
2) przewlekła choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa;
3) podeszły wiek; (spadek odporności)
4) praca w klimatyzowanym pomieszczeniu; (legionella w klimie)
5) leczenie glikokortykosteroidami.( spadek odpornosci)
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2,4.
B. 1,3,5.
C. 2,4,5.
D. 1,3,4. skażony aerozol wodny pochodzący z urządzeń klimatyzacyjnych
E. 3,4,5.
1) zła higiena jamy ustnej i próchnica zębów;
3) podeszły wiek; (spadek odporności)
4) praca w klimatyzowanym pomieszczeniu; (legionella w klimie) ?????/ turbo rzadka ta legionella
5) leczenie glikokortykosteroidami.( spadek odpornosci)
1,3(4)5 skażony aerozol wodny pochodzący z urządzeń klimatyzacyjnych
Rak trzustki może być związany z: A. otyłością. B. paleniem tytoniu. C. cukrzycą. D. prawdziwe są odpowiedzi A i B. E. prawdziwe są odpowiedzi A, B i C.
all
Oznaczanie utraty albuminy w 24-godzinnej zbiórce moczu może być najlepiej
zastąpione przez:
A. stosunek albuminy do kreatyniny w 24-godzinnej zbiórce moczu.
B. stosunek albuminy do kreatyniny w pierwszej próbce porannego
C. stosunek albuminy do kreatyniny w dowolnej próbce moczu.
D. stosunek białka całkowitego do kreatyniny w 24 godz. zbiórce moczu.
E. wykrywanie albuminy metodą paskową w dowolnej próbce moczu.
B. stosunek albuminy do kreatyniny w pierwszej próbce porannego - LEPoLEK
ALE szczekl - poranna ( lubprzygodna)
może kluz to słowo NAJLEPIEJ?
Stwierdzenie podwyższonego stężenia antygenu swoistego dla prostaty (PSA):
A. upoważnia do rozpoznania raka gruczołu krokowego.
B. jest wskazaniem do wykonania przezodbytniczej ultrasonografii z biopsją
cienkoigłową.
C. jest wskazaniem do wykonania przezodbytniczej ultrasonografii z pobraniem
wycinków do badania histologicznego.
D. jest wskazaniem do wykonania badania magnetycznego rezonansu miednicy.
E. jest wskazaniem do wykonania badania pozytonowej tomografii emisyjnej.
Biopsja GRUBOIGŁOWA (OKOŁO 10 próbek),
C. jest wskazaniem do wykonania przezodbytniczej ultrasonografii z pobraniem
wycinków do badania histologicznego.
Wskaż badanie laboratoryjne, które wykonuje się w celu rozstrzygnięcia czy
wodobrzusze powstało w mechanizmie nadciśnienia wrotnego:
A. test APRI (stosunek aktywności aminotransferazy asparaginianowej do liczby płytek
krwi).
B. stężenie markera CA125 w płynie puchlinowym.
C. różnica stężeń albumin w surowicy i płynie puchlinowym.
D. pH krwi i płynu puchlinowego.
E. stężenie fibronektyny w płynie puchlinowym.
różnica stężeń albumin w surowicy i płynie puchlinowym.
> =11g/l
też wskazuje na problemy z wątrobą! marskość, alko zapalenie wąątroby, liczne przerzuty w wątrobie, NS
<11G/L rozsiew npl w otrzewnej gruźlica zap trzustki zap błon surowiczych zesp. nerczycowy
Śródmiąższowe zapalenie płuc:
A. jest najczęstszą manifestacją raka płuca.
B. może być następstwem stosowania immunoterapii przeciwnowotworowej.
C. jest wskazaniem do stosowania kortykosteroidów.
D. prawdziwe są odpowiedzi B i C.
E. prawdziwe są odpowiedzi A, B i C
B i C
Lekiem pierwszego rzutu w terapii świądu skóry w chorobach cholestatycznych wątroby jest: A. cholestyramina. B. ryfampicyna. C. naltrekson. D. ryfaksymina. E. kwas ursodeoksycholowy.
Cholestyramina
2 ursodeoksycholowy
Pacjent lat 58, dotąd nie leczący się z powodu chorób przewlekłych, zgłasza od dłuższego czasu tendencję do zaparć. Zgłosił się do szpitala z powodu wypróżnień z
widoczną świeżą krwią, trwających od dwóch dni. Pacjent w stanie ogólnym dobrym. RR 135/65 mmHg, HR 84/min, temp. 36,6 °C, BMI 31 kg/m . Chory miał wykonaną kolonoskopię przesiewową w 55. r.ż., w której rozpoznano tylko uchyłki esicy.
Wskaż najbardziej prawdopodobną przyczynę krwawienia:
A. wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
B. guzki krwawnicze.
C. uchyłki jelita grubego.
D. rak jelita grubego.
E. angiodysplazja.
B. guzki krwawnicze.
C. uchyłki jelita grubego raczej to?
?
ALE!
hemoroidy :
czynniki ryzyka: zaparcie, siedzący tryb życia, ciąża, osłabienie tkanki
łącznej, dieta ubogoresztkowa , alkoholizm, dźwiganie ciężkich
przedmiotów, przewlekły kaszel.
Objawy: głównie krwawienie (żywoczerwona krew w czasie lub po
defekacji) i wypadanie
Klasyfikacja:
*I stopień guzki mogą krwawić, nie wypadają, widoczne jedynie w
anoskopii
*II stopień guzki mogą wypadać podczas defekacji, ale chowają się
samoistnie
*III stopień guzki na stałe wypadnięte, ale dające się odprowadzić
ręcznie
*IV stopień guzki na stałe wypadnięte, nie dające się odprowadzić
U pacjenta z ostrym uszkodzeniem nerek stwierdzono w biopsji cechy mikroangiopatii
zakrzepowej. Może ona wystąpić w przebiegu:
1) ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń (GPA);
2) fazy złośliwej nadciśnienia tętniczego;
3) atypowego zespołu hemolityczno-mocznicowego;
4) zespołu płucno-nerkowego;
5) zespołu antyfosfolipidowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,3,5.
B. 2,3,5.
C. 1,2,3,5.
D. 2,4,5.
E. 2,3,4.
235
Na izbę przyjęć zgłasza się z powodu bólu w klatce piersiowej 60-letni pacjent z
cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym i napadowym migotaniem przedsionków. W
badaniach laboratoryjnych stwierdzono podwyższone stężenie troponin sercowych.
Przyczyną powyższych dolegliwości może być:
1) dusznica niestabilna;
2) tętniak rozwarstwiający aorty;
3) migotanie przedsionków z szybką akcją komór;
4) zdekompensowana niewydolność serca;
5) zatorowość płucna;
6) zawał serca NSTEMI;
7) udar mózgu;
WSZYSTKO
Duszność typu ortopnoe u pacjenta z niewydolnością lewokomorową typowo pojawia
się:
A. późno po położeniu się, budzi chorego ze snu i ustępuje po ≥ 30 minutach od
pionizacji.
B. późno po położeniu się, ale nie budzi chorego ze snu i ustępuje po ≥ 30 minutach od
pionizacji.
C. natychmiast po położeniu się i ustępuje natychmiast po przyjęciu pozycji siedzącej
lub stojącej.
D. po 1-2 minutach po położeniu się i ustępuje w kilka minut po przyjęciu pozycji siedzącej lub stojącej.
E. po około kwadransie od położenia się i ustępuje po ≥ 30 minutach od przyjęcia
pozycji siedzącej.
odp: D. po 1-2 minutach po położeniu się i ustępuje w kilka minut po przyjęciu pozycji siedzącej lub stojącej.
A. późno po położeniu się, budzi chorego ze snu i ustępuje po ≥ 30 minutach od
pionizacji —> NAPADOWA DUSZNOŚĆ NOCNA
A i D są do niewydolności lewokomorowej
Jeszcze jest PLATYPNOE - zespół wątrobowo - płucny, pogorszenie stanu po pionizacji
28-letni chory bez obciążającego wywiadu chorobowego zgłosił się do poradni lekarza
rodzinnego z powodu nasilających się od tygodnia osłabienia i obrzęków kończyn
dolnych w ciągu dnia oraz nykturii. W badaniu fizykalnym prawidłowe ciśnienie tętnicze
oraz obrzęki wokół kostek. Występujące objawy z największym prawdopodobieństwem
sugerują:
A. różę.
B. zakrzepowe zapalenie głębokiego układu żylnego.
C. zastoinową niewydolność serca.
D. zespół nerczycowy w przebiegu amyloidozy.
E. zespół nerczycowy w przebiegu kłębuszkowego zapalenia nerek.
zastoinową niewydolność serca.
U 54-letniego mężczyzny nadużywającego alkoholu tomografia komputerowa wykazała
nierówności konturu wątrobowego i powiększoną śledzionę oraz w prawym płacie
wątroby zmianę ogniskową o średnicy 3,5 cm. Zmiana ta wzmacniała się silniej od
reszty wątroby w fazie tętniczej badania oraz wypłukiwała się z kontrastu w fazie żylnej
badania. Radiolog zasugerował rozpoznanie gruczolaka wątroby. Stężenie alfafetoproteiny wynosi 14 ng/ml (norma < 5 ng/ml). Wskaż dalsze postępowanie:
A. wykonanie biopsji celowanej (ocena histopatologiczna).
B. zmiana jest naczyniakiem wątroby i nie wymaga dalszych badań.
C. skierowanie pacjenta do chirurga w celu resekcji prawego płata wątroby.
D. wykonanie kolejnego badania TK lub MRI po 3 miesiącach.
E. rozpoznanie raka wątrobowokomórkowego i wybór odpowiedniej formy leczenia.
Rozpoznanie HCC
AFP > 200 ng/ml, ale nie zaleca się w przesiewie
USG - rozpoznanie wstępne.
MR, TK - wyłączna podstawa rozpoznania, gdy guz > 2cm (porto-TK - podanie kontrastu do żyły wrotnej przez cewnik w tętnicy krezkowej górnej).
Badanie histopatologiczne - do rozważenia, gdy ognisko 1 - 2 cm.
56-letnia kobieta z nawrotową obustronną kamicą nerkową, rozpoznaną przed 10 laty,
depresją trudno poddającą się leczeniu, nadciśnieniem tętniczym i paląca papierosy
zgłosiła się z wykonanym bez konsultacji z lekarzem wynikiem densytometrii metodą
DXA kości przedramienia, w którym stwierdzono T-score: -2,9. Wskaż najważniejsze
badania w dalszym postępowaniu diagnostycznym:
A. oznaczenie stężenia TSH, kreatyniny, aldosteronu w surowicy krwi.
B. wykonanie densytometrii metodą DXA bliższego odcinka kości udowej, oznaczenie
stężenia wapnia i kreatyniny w surowicy krwi.
C. oznaczenie stężenia wapnia, fosforanów i PTH w surowicy krwi.
D. oznaczenie stężenia kreatyniny, PTH i TSH w surowicy krwi, badanie ogólne moczu.
E. oznaczenie stężenia wapnia, ALP i glukozy w surowicy krwi, badanie ogólne moczu.
C. oznaczenie stężenia wapnia, fosforanów i PTH w surowicy krwi.
W przypadku zajęcia układu oddechowego u chorej na toczeń układowy pod postacią
toczniowego zapalenia płuc można zastosować:
A. glikokortykosteroidy w dużych dawkach doustnych lub w postaci dożylnych pulsów.
B. cyklofosfamid w postaci dożylnych pulsów.
C. zabiegi plazmaferezy.
D. azatioprynę, zwłaszcza jako leczenie podtrzymujące po indukcji za pomocą
cyklofosfamidu.
E. wszystkie powyższe
ALL
Wskaż zestaw objawów najbardziej charakterystyczny dla zapalenia opon mózgowordzeniowych:
A. porażenie nerwu czaszkowego, nudności.
B. utrata przytomności, drgawki.
C. drgawki, wysoka gorączka.
D. nudności, ból głowy.
E. ból głowy, wysoka gorączka, sztywność karku
e
1) objawy oponowe – wiodące objawy ZOMR, mogą nie występować u chorych w podeszłym wieku
2) objawy zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego – ból głowy (silny, pulsujący lub rozpierający, nie ustępuje po lekach przeciwbólowych i NSLPZ), nudności i wymioty, bradykardia, niewydolność oddechowa
3) gorączka >39°C, światłowstręt
4) inne objawy ZOMR i zapalenia mózgu – pobudzenie psychoruchowe i zaburzenia przytomności (do śpiączki włącznie), ogniskowe lub uogólnione napady padaczkowe (drgawki), niedowłady spastyczne lub inne objawy zajęcia dróg piramidowych, niedowłady lub porażenie nerwów czaszkowych (szczególnie w gruźliczym ZOMR; najczęściej VI, III, IV i VII), objawy uszkodzenia pnia mózgu i móżdżku (zwłaszcza w zaawansowanym stadium zapalenia wywołanego przez L. monocytogenes)
5) inne objawy towarzyszące – opryszczka wargowa lub skóry twarzy; wybroczyny i wylewy skórne, najczęściej na kończynach, ale też na tułowiu i wybroczyny w spojówkach (wskazują na meningokokowe ZOMR); objawy SIRS, DIC, wstrząsu i niewydolności wielonarządowej.
U pacjenta z wieloletnią cukrzycą typu drugiego i cukrzycową chorobą nerek, leczonego
dotąd lekami doustnymi doszło do progresji przewlekłej choroby nerek i do spadku
współczynnika przesączania kłębuszkowego do 15 ml/min/1,73 m . Lekami, które
można brać pod uwagę w dalszym leczeniu hipoglikemizującym są:
A. metformina i liraglutyd.
B. dapagliflozyna i insulina.
C. empagliflozyna i glipizyd.
D. linagliptyna i insulina.
E. sitagliptyna i insulina.
D
linagliptyna - jedyna nie wydalana z moczem
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące kardiomiopatii restrykcyjnej (RCM):
A. w obrazie klinicznym zaawansowanej RCM dominuje prawokomorowa niewydolność
serca.
B. postać nabyta RCM może rozwinąć się w przebiegu zaciskającego zapalenia
osierdzia.
C. w elektrokardiogramie typowo stwierdza się małą amplitudę załamków R we
wszystkich odprowadzeniach.
D. w badaniu echokardiograficznym zwraca uwagę powiększenie jam obu
przedsionków przy stosunkowo małych komorach.
E. w diagnostyce RCM może być przydatna biopsja endomiokardialna
B. postać nabyta RCM może rozwinąć się w przebiegu zaciskającego zapalenia
osierdzia.
Wynik badania morfologii krwi: WBC 126,2 G/L, LY 33,61 G/L, MO 82,95 G/L, NE 9,62
G/L, RBC 3,82 T/L, HGB 10,8 g/dL, MCV 84,6 fL, PLT 48 G/L sugeruje rozpoznanie:
A. przewlekłej białaczki limfocytowej.
B. przewlekłej białaczki szpikowej.
C. ostrej białaczki szpikowej.
D. czerwienicy prawdziwej.
E. odczynu poinfekcyjnego.
ostrej białaczki szpikowej.
WBC >= 100 tyś G/L!
I Spadek całej reszty
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące gwałtownie postępującego kłębuszkowego
zapalenia nerek z przeciwciałami przeciwko błonie podstawnej kłębuszków (anty-GBM):
1) szczyt zachorowań występuje u osób starszych > 60. roku życia;
2) w surowicy pacjentów stwierdza się autoprzeciwciała przeciwko niekolagenowej
domenie łańcucha α3 (kolagenu IV);
3) leczenie indukcyjne obejmuje pulsy glikokortykosteroidów i cyklofosfamid;
4) przebieg kliniczny cechuje się częstymi nawrotami;
5) zmianom w nerkach mogą towarzyszyć zmiany w płucach w postaci krwawienia
dopęcherzykowego.
Prawidłowa odpowiedź to
2) w surowicy pacjentów stwierdza się autoprzeciwciała przeciwko niekolagenowej
domenie łańcucha α3 (kolagenu IV);
3) leczenie indukcyjne obejmuje pulsy glikokortykosteroidów i cyklofosfamid;
5) zmianom w nerkach mogą towarzyszyć zmiany w płucach w postaci krwawienia
Schorzenie dotyczy głównie młodych białych mężczyzn przed 40 rokiem życia[
nawroty choroby zdarzają się bardzo rzadko i należy je leczyć tak jak pierwszy rzut choroby.
W terapii podtrzymującej, po uzyskaniu remisji postaci rozplemowej nefropatii toczniowej zaleca się jako leczenie pierwszego wyboru: 1) mykofenolan mofetylu + prednizon; 2) cyklosporynę + prednizon; 3) cyklofosfamid doustny + prednizon; 4) azatioprynę + prednizon; 5) metotreksat + prednizon. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 4,5. C. 1,5. D. 1,4. E. 3,4
1) mykofenolan mofetylu + prednizon;
4) azatioprynę + prednizon;
cyklofosfamid doustny + prednizon; -> indukcja remisji
Etapy leczenia glomerulopatii rozplemowej (klasa III i IV) i błoniastego kłębuszkowego zapalenia nerek (klasa V):
1) indukcja remisji ostrej fazy choroby (3–6 mies.):
a) GKS – metyloprednizolon i.v. 500–750 mg przez 3 kolejne dni, następnie prednizon (Encorton) p.o. 0,3–0,5 mg/kg/d do 4 tyg., potem stopniowa redukcja w ciągu 3–6 mies. do dawki podtrzymującej ≤7,5 mg/d; oraz
b) cyklofosfamid (Endoxan) 0,5 g we wlewie i.v. co 2 tyg. przez 3 mies. albo MMF p.o. 2–3 g/d (lub kwas mykofenolowy 1440–2160 mg/d) przez 3–6 mies.
W razie progresji choroby w pierwszych 3 mies. leczenia indukcyjnego zmień leczenie na alternatywne – cyklofosfamid na MMF albo odwrotnie.
Kryterium skuteczności leczenia: remisja całkowita – zmniejszenie białkomoczu do <0,5–0,7 g/d oraz zmniejszenie kreatyninemii do wartości wyjściowej sprzed zachorowania; remisja częściowa – stabilizacja lub zmniejszenie kreatyninemii (bez powrotu do wartości wyjściowej sprzed zachorowania) oraz zmniejszenie białkomoczu o ≥50%. Niewystąpienie całkowitej remisji po 12 mies. leczenia zwykle jest wskazaniem do powtórnej biopsji nerki. Zwiększenie białkomoczu lub kreatyninemii w trakcie redukcji dawek leków jest wskazaniem do ponownego ich zwiększenia do takich, które zapewniały kontrolę choroby.
2) leczenie podtrzymujące (≥3 lata) – ma na celu uniknięcie nawrotów lub utrzymywanie tylko niewielkiej aktywności choroby: azatiopryna p.o. (Azathioprine VIS, Imuran) 2 mg/kg/d lub MMF p.o. 2,0 g/d oraz GKS w małej dawce (np. prednizon [Encorton] p.o. 2,5–5 mg/d).
45-letnia pacjentka z marskością wątroby na podłożu infekcji HCV skarży się na
znaczne osłabienie i duszność nasilającą się po zmianie pozycji ciała z leżącej na
stojącą. W badaniach laboratoryjnych wykluczono niedokrwistość i sideropenię.
Stężenie białka CRP jest prawidłowe. RTG klatki piersiowej nie wykazało
nieprawidłowości. Jakie badanie należy wykonać, aby wyjaśnić przyczynę skarg
pacjentki?
A. ultrasonografię dopplerowską naczyń jamy brzusznej i elektrokardiografię (EKG).
B. spirometrię i próbę wysiłkową.
C. echokardiografię i cewnikowanie serca.
D. gazometrię krwi i echokardiografię z użyciem wstrząśniętej soli fizjologicznej.
E. pomiar stężenia ferrytyny i rezonans magnetyczny jamy brzusznej.
D. gazometrię krwi i echokardiografię z użyciem wstrząśniętej soli fizjologicznej.
PLATYPNOE
Zespół wątrobowo-płucny podejrzewa się u każdego chorego
z marskością wątroby i hipoksemią (PaO2 < 65 mmHg).
Standardem diagnostycznym jest kontrastowe badanie echokardiograficzne
(pozwala ono wykryć przeciek wewnątrzpłucny).
Jedyną skuteczną metodą zapobiegania i leczenia jest przeszczepienie wątroby.
Zachowawczo stosuje się tlenoterapię.
78-letni chory został przywieziony przez zespół ratownictwa medycznego do
szpitalnego oddziału ratunkowego z powodu ogólnego osłabienia, narastających od
około miesiąca ciastowatych obrzęków kończyn dolnych i duszności. Chory z
wieloletnim wywiadem dobrze kontrolowanego nadciśnienia tętniczego i
reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), z utrzymującą się umiarkowaną aktywnością
choroby pomimo stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Z powodu
narastających obrzęków lekarz POZ, przed 10 dniami, zalecił stosowanie furosemidu 2
razy dziennie. Leczenie to nie przyniosło zahamowania narastania obrzęków. W celu
ustalenia przyczyny narastającej retencji płynu należy w pierwszej kolejności zlecić:
A. pobranie krwi w celu oznaczenia stężenia CRP i OB, aby ocenić aktywność RZS.
B. pobranie krwi w celu oznaczenia stężenia troponiny i NT-proBNP.
C. wykonanie biopsji nerki.
D. pobranie moczu na posiew.
E. pobranie moczu w celu wykonania badania ogólnego oraz krwi w celu oznaczenia
stężenia kreatyniny.
pobranie moczu w celu wykonania badania ogólnego oraz krwi w celu oznaczenia
stężenia kreatyniny. —-> BO NLPZ PRZEWLEKLE
75-letnia kobieta w badaniu kontrolnym ma stężenie sodu w surowicy krwi wynoszące
132 mmol/l. Kobieta ta nie zgłasza żadnych dolegliwości i nie bierze żadnych leków.
Wskaż właściwy sposób postępowania:
A. należy jej podać dożylnie 10% NaCl.
B. należy jej podać dożylnie 3% NaCl.
C. należy jej podać dożylnie 0,9% NaCl.
D. należy jej podać doustnie NaCl.
E. należy jej jedynie zalecić spożywanie zdrowej i zrównoważonej diety.
należy jej jedynie zalecić spożywanie zdrowej i zrównoważonej diety.
do 130 jeszcze spoko,, szczególnie u starszych osób
norma 135 - 145
125-130 -> zacznij od ograniczenia podaży wody!!!
Wskaż kłębuszkowe zapalenia nerek, w przebiegu których stwierdza się w kłębuszkach
nerkowych obecność złogów kompleksów immunologicznych:
1) nefropatia błoniasta;
2) nefropatia IgA;
3) ogniskowe segmentalne stwardnienie kłębuszków (FSGS);
4) submikroskopowe kłębuszkowe zapalenie nerek;
5) ostre poinfekcyjne kłębuszkowe zapalenie nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2,5.
B. 1,3,4.
C. 1,4,5.
D. 2,3,5.
E. 2,5.
125
Infliksymab (przeciwciała anty-TNF alfa) jest stosowany w nieswoistych chorobach
zapalnych jelita w niżej wymienionych przypadkach, z wyjątkiem:
A. steroidooporności.
B. nietolerancji tiopuryn (azatiopryna, 6-merkaptopuryna).
C. steroidozależności.
D. terapii ratunkowej w ciężkiej postaci wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
E. leczenia przetok okołoodbytowych w chorobie Leśniowskiego-Crohna
leczenia przetok okołoodbytowych w chorobie Leśniowskiego-Crohna
- okołoodbytowe proste - > stentowanie bez / z rozcięciem +/- metronidazol cyprofloxacyna
- okoołoodbytowe złożone - zntybsy +/- azatiopryna, merkaptopuryna +operacyjne
ALEEEE! w złożonych ii wybór to leki biologiczne! ;<
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące inhibitorów pompy protonowej (IPP):
A. wszystkie IPP muszą być stosowane 15-30 minut przed porannym posiłkiem.
B. mechanizm działania IPP polega na nieodwracalnym blokowaniu H /K -ATPazy
komórek okładzinowych żołądka.
C. przewlekłe stosowanie IPP u osób z infekcją Helicobacter pylori może powodować
zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka.
D. IPP podwyższają w stopniu umiarkowanym stężenie surowicze gastryny.
E. u pacjentów z zespołem Zollingera-Ellisona zaleca się IPP w kilkukrotnie większej dawce od standardowej.
wszystkie IPP muszą być stosowane 15-30 minut przed porannym posiłkiem —->
Leki te blokują ATPazę nieodwracalnie. Wznowienie wytwarzania kwasu solnego przez zablokowane komórki może nastąpić dopiero po wytworzeniu nowych enzymów. Następuje to po około 24 godzinach (dla omeprazolu; 18 godzin dla lanzoprazolu; 47 godzin dla pantoprazolu). Pełna aktywność komórek okładzinowych powraca po około 2–5 dniach po odstawieniu leku[3]. Hamują wydzielanie kwasu zarówno stymulowane posiłkiem jak i podstawowe.
Leki z tej grupy podaje się zwykle rano przed śniadaniem. Jest to związane z tym, że po długotrwałym głodzeniu ilość H+K+ATP-azy jest największa[7]. Umożliwia to najskuteczniejsze jej zablokowanie. W przypadku osób zażywających preparat dwa razy dziennie druga dawka powinna być podawana przed wieczornym posiłkiem.
Wskaż sytuacje kliniczne, w których rozwija się przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe, niebakteryjne zapalenie nerek: 1) nefropatia dnawa; 2) przewlekłe leczenie litem; 3) pierwotny zespół Sjӧgrena; 4) nefropatia hiperkalcemiczna; 5) nefropatia hipokaliemiczna. Prawidłowa odpowiedź to: A. 2,3,4. B. 1,2,3. C. 1,2,4,5. D. 2,3,4,5. E. wszystkie wymienione.
E. wszystkie wymienione.
Pierwotne przewlekłe CŚZN:
1) przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek (przewlekłe CŚZN pochodzenia bakteryjnego)
2) gruźlica nerek
3) przewlekłe CŚZN wywołane przez leki (m.in. leki zawierające fenacetynę lub paracetamol z kwasem acetylosalicylowym, lit, NSLPZ, cyklosporyna)
4) przewlekłe toksyczne CŚZN (zatrucia ołowiem lub kadmem)
5) przewlekłe CŚZN spowodowane przez choroby metaboliczne (dna moczanowa, hiperkalcemia, hipokaliemia, szczawianica pierwotna, cystynoza)
6) przewlekłe CŚZN spowodowane przez choroby immunologiczne (uczulenia, zespół Sjögrena, przewlekłe odrzucanie nerki przeszczepionej)
7) przewlekłe CŚZN spowodowane przez choroby krwi (niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, szpiczak plazmocytowy)
8) autosomalna dominująca cewkowo-śródmiąższowa choroba nerek.
Wtórne przewlekłe CŚZN:
1) CŚZN w przebiegu glomerulopatii
2) CŚZN w przebiegu chorób naczyń (nefropatia niedokrwienna wskutek miażdżycy tętnic nerkowych)
3) CŚZN spowodowane zaburzeniami strukturalnymi układu moczowego (torbielowatość nerek, nefropatia zaporowa, nefropatia refluksowa).
Kardiostymulatory wszczepialne oznaczane są trójliterowym kodem XYZ, w którym
poszczególne litery oznaczają:
A. X - miejsce stymulacji; Y - miejsce odczytywania potencjałów; Z - tryb pracy.
B. X - miejsce odczytywania potencjałów; Y - miejsce stymulacji; Z - tryb pracy.
C. X - tryb pracy; Y - miejsce odczytywania potencjałów; Z - miejsce stymulacji.
D. X - tryb pracy; Y - miejsce stymulacji; Z - miejsce odczytywania potencjałów.
E. X - miejsce stymulacji; Y - tryb pracy; Z - miejsce odczytywania potencjałów.
A. X - miejsce stymulacji; Y - miejsce odczytywania potencjałów; Z - tryb pracy.
Wskaż stany kliniczne przebiegające z „jałowym ropomoczem”:
1) gruźlica dróg moczowych;
2) ostre polekowe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek;
3) zakażenie Chlamydia trachomatis;
4) nefropatia toczniowa;
5) zespół Sjӧgrena.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2,3,4. B. 1,4,5. C. 1,2,3,5. D. 3,4,5. E. wszystkie wymienione.
1) gruźlica dróg moczowych;
2) ostre polekowe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek;
3) zakażenie Chlamydia trachomatis;
4) nefropatia toczniowa;
Jałowy ropomocz – jest rozpoznawany w razie obecności >5 WBC/wpw lub >10/µl mimo ujemnego posiewu moczu.
Jałowy ropomocz może występować w przypadkach urazów układu moczowego, u pacjentów z cewnikiem w drogach moczowych, w razie współistnienia schorzeń układowych (jak na przykład nadciśnienie tętnicze złośliwe, sarkoidoza, choroba
Kawasaki, wrodzona wada serca z sinicą, ostre choroby gorączkowe) lub zlokalizowanych schorzeń zapalnych (np. zapalenie gruczołu krokowego, wyrostka robaczkowego). Może być również spowodowany atypowym czynnikiem infekcyjnym
(np. gruźlicą, pasożytami) [77]. Do najczęściej występujących nieinfekcyjnych przyczyn jałowego ropomoczu zalicza się odpływ
pęcherzowo-moczowodowy, kamicę nerkową, pęcherz moczowy wytworzony z pętli jelitowej, zwyrodnienie wielotorbielowate nerek, resztkową chorobę nowotworową cewki moczowej i pęcherza moczowego [78].
W przypadkach jałowego ropomoczu bardzo ważnym badaniem jest barwienie moczu metodą Grama. Jeśli w preparacie stwierdza się bakterie, należy wykonać posiew w kierunku bakterii wolnorosnących lub beztlenowców (mocz pobrany przez nakłucie nadłonowe), w szczególności u pacjentów z przewlekłymi zakażeniami i anatomicznymi nieprawidłowościami dróg moczowych. W takich przypadkach należy rozważyć wykonanie badań w kierunku bakterii beztlenowych,
Mycobacterium tuberculosis (GRUŹLICA DRÓG MOCZOWYCH), prątków atypowych lub też rzeżączkowych i nierzeżączkowych zakażeń układu moczowo-płciowego, jak Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealyticum, Mycoplasma hominis, Mycoplasma genitalium
i Mycoplasma fermentas (u pacjentów zakażonych HIV) [57].
W razie zakażenia tylko cewki moczowej u mężczyzn, a u kobiet cewki moczowej i szyjki macicy przyczyną „jałowej” leukocyturii mogą być Neisseria gonorrhoeae, C. trachomatis. Są to zakażenia należące do chorób przenoszonych drogą płciową.
Izolacja z moczu flory mieszanej, dwóch lub więcej gatunków drobnoustrojów, może wskazywać na zanieczyszczenie próbki
moczu. Taka sytuacja może mieć również miejsce u chorych z cewnikiem w pęcherzu moczowym lub powikłanym, długotrwającym ZUM [83].
U pacjentów przewlekle leczonych przeciwkrzepliwie antagonistami witaminy K (VKA) należy zwracać uwagę na liczne interakcje z innymi lekami oraz pożywieniem. Wskaż leki oraz produkty żywnościowe, które nasilają działanie VKA: 1) karbamazepina; 2) cyprofloksacyna; 3) amiodaron; 4) szpinak; 5) sok grejpfrutowy; 6) mesalazyna. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,6. B. 1,4,6. C. 2,3,4. D. 1,3,5,6. E. 2,3,5
235
U 30-letniego mężczyzny wystąpił kolkowy ból w okolicy lędźwiowej lewej z
krwiomoczem makroskopowym, dreszczami i gorączką 40 stopni C. Wskaż najbardziej
prawdopodobne rozpoznanie:
A. kamica nerkowa.
B. kamica nerkowa z towarzyszącym zakażeniem układu moczowego.
C. ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.
D. nefropatia IgA.
E. martwica brodawek nerkowych
kamica nerkowa z towarzyszącym zakażeniem układu moczowego.
Nadmierna podaż aktywnych preparatów witaminy D w przewlekłej chorobie nerek
może być niebezpieczna, ze względu na:
A. nadmierne obniżenie PTH.
B. złamania spowodowane adynamiczną chorobą kości.
C. kalcyfikację naczyń krwionośnych.
D. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C.
E. prawdziwe są odpowiedzi A i C.
złamania spowodowane adynamiczną chorobą kości. ???
Do oddziału intensywnej opieki kardiologicznej trafił pacjent z ostrą niewydolnością
serca w klasie II wg klasyfikacji Forrestera. Jaki rodzaj leczenia będzie najwłaściwszy?
A. zastosowanie beta-blokera.
B. wyłącznie przetaczanie płynów.
C. zastosowanie diuretyków oraz leków rozszerzających naczynia.
D. zastosowanie diuretyków i leków obkurczających naczynia.
E. przetaczanie płynów i podanie beta-blokera
zastosowanie diuretyków oraz leków rozszerzających naczynia.
Klasyfikacja Forrestera – klasyfikacja ostrej niewydolności serca oparta na objawach klinicznych i cechach hemodynamicznych.
• Klasa I - chorzy bez objawów hipoperfuzji obwodowej i bez cech zastoju w płucach; CI > 2,2 l/min/m2 , PCWP <18 mm Hg. Śmiertelność w tej grupie wynosi 2,2%.
• Klasa II – chorzy z izolowanym zastojem w płucach, bez objawów hipoperfuzji obwodowej; CI > 2,2 l/min/m2 , PCWP > 18 mm Hg. Leczenie tej grupy chorych opierać się powinno na podaniu diuretyków, leków rozszerzających naczynia (nitrogliceryna, nitroprusydek sodu). Śmiertelność – 10,1%.
• Klasa III – chorzy ze wstrząsem hipowolemicznym, z objawami hipoperfuzji obwodowej, ale bez cech zastoju w płucach. CI < 2,2 l/min/m2 , PCWP <18 mm Hg. Leczenie – przetaczanie płynów. Śmiertelność w tej grupie chorych – 22,4%.
• Klasa IV – chorzy we wstrząsie kardiogennym, z objawami hipoperfuzji obwodowej i cechami zastoju w płucach. CI < 2,2 l/min/m2 , PCWP >18 mm Hg. Jeżeli ciśnienie tętnicze krwi jest prawidłowe należy podać leki rozszerzające naczynia; jeżeli ciśnienie tętnicze jest obniżone – leki inotropowe i obkurczające naczynia. Śmiertelność wynosi 55,5%.
W przewlekłej chorobie nerek występuje predyspozycja do: A. skazy krwotocznej. B. zakrzepów. C. chorób sercowo-naczyniowych. D. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C. E. prawdziwe są odpowiedzi A i C.
D. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C.
W celu kwalifikacji chorego do nefrektomii z powodu wodonercza bez wywiadu
nawracających zakażeń, ale z opornym na leczenie nadciśnieniem tętniczym należy
wykonać:
A. USG brzucha z oceną wielkości nerek.
B. USG Doppler z oceną przepływów w tętnicach nerkowych.
C. przeglądową tomografię komputerową brzucha.
D. urografię.
E. renoscyntygrafię.
renoscyntygrafię.
65-letni mężczyzna uskarża się na bóle stawów kolanowych, szczególnie podczas
aktywności fizycznej. Po odpoczynku ból ustępuje. W RTG stawów kolanowych w
projekcji AP uzyskano następujący obraz:
Wskaż przyczynę obserwowanych u pacjenta dolegliwości:
A. dna moczanowa.
B. alkaptonuria.
C. pseudodna.
D. choroba zwyrodnieniowa stawów
E. reumatoidalne zapalenie stawów
choroba zwyrodnieniowa stawów - nieostre obrysy stawów
- zwężenie szpary stawowej
- torbiele zwyrodnieniowe
- zagęszczenie kości tuż pod chrząstką
- wyrośla kostne - osteofity
Pacjentka lat 76 zgłasza trwającą od tygodnia biegunkę. Od ok. roku przewlekle zażywa
lanzoprazol w dawce 30 mg z powodu uporczywej zgagi. Ostatnio z powodu infekcji
dróg moczowych zażywała ciprofloksacynę i osłonowo probiotyki. W dalszej
diagnostyce należy wykluczyć:
1) chorobę trzewną;
2) przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO);
3) mikroskopowe zapalenie jelita;
4) zakażenie Clostridium difficile;
5) chorobę uchyłkową jelita grubego.
Prawidłowa odpowiedź:
A. 1,2.
B. 2,3.
C. 3,4.
D. 4,5.
E. 3,4,5.
3) mikroskopowe zapalenie jelita;
4) zakażenie Clostridium difficile;
Od którego leku należy rozpocząć leczenie nowo rozpoznanej, bezobjawowej cukrzycy
typu 2, jeżeli tylko nie ma przeciwwskazań do jego stosowania?
A. metformina.
B. glibenklamid.
C. gliklazyd.
D. insulina.
E. fenformina.
a
U pacjenta l. 66, z napadem migotania przedsionków stwierdzono TSH 0,1 mIU/l (N:
0,27-4,2) i FT4 1,98 ng/dl (N: 0,7-1,7). Z wywiadu wiadomo, że pacjent przyjmuje
tyroksynę w dawce 100 µg/dobę z powodu rozpoznania niedoczynności tarczycy przed
3 latami. Wskaż optymalne postępowanie w zakresie zmiany leczenia choroby tarczycy:
A. należy zmniejszyć dawkę tyroksyny do 75 µg/dobę i skontrolować TSH za 4-6
tygodni.
B. należy odstawić całkowicie tyroksynę i skontrolować TSH za 3 dni.
21 z 142
C. należy odstawić całkowicie tyroksynę i skontrolować TSH za 3 miesiące.
D. należy wdrożyć leczenie tyreostatykiem.
E. należy skierować chorego na leczenie radiojodem
należy zmniejszyć dawkę tyroksyny do 75 µg/dobę i skontrolować TSH za 4-6
tygodni.
Do wskazań do wytworzenia przezżylnego śródwątrobowego zespolenia wrotnosystemowego (TIPS) w przebiegu marskości wątroby nie należą: 1) encefalopatia wątrobowa; 2) nawracające krwawienie z żylaków przełyku i dna żołądka; 3) nawracające wodobrzusze; 4) zespół wątrobowo-nerkowy typu 2 z wodobrzuszem opornym na leczenie; 5) zespół wątrobowo-nerkowy typu 1. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. 2,3. C. 1,5. D. 3,4. E. tylko 1
1, 5
U chorego z zespołem Wolffa-Parkinsona-White’a (WPW) należy niezwłocznie wykonać
kardiowersję elektryczną migotania przedsionków (AF), gdy:
A. współistnieje hipokaliemia.
B. migotaniu towarzyszy bardzo szybka akcja komór serca.
C. udokumentowane jest istnienie wielu dodatkowych dróg przewodzenia.
D. w każdej z wymienionych sytuacji należy niezwłocznie wykonać kardiowersję.
E. w żadnej z wymienionych sytuacji nie należy wykonywać kardiowersji
migotaniu towarzyszy bardzo szybka akcja komór serca.
?
Na ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek mogą wskazywać współwystępujące z różną częstością objawy obejmujące: 1) tępy ból w okolicy lędźwiowej; 2) skąpomocz; 3) osutkę plamistogrudkową; 4) krwiomocz; 5) gorączkę. Prawidłowa odpowiedź to: A. wszystkie wymienione. B. 1,2,4. C. tylko 1. D. 3,4,5. E. 2,3.
1) tępy ból w okolicy lędźwiowej;
2) skąpomocz;
3) osutkę plamistogrudkową;
4) krwiomocz;
5) gorączkę.
- ból stawów
- obrzęki
- HT
Dla polekowego max charakterystyczne = 1+2+5+3
NLPZ, ANTYBSY - AMPICYLINA, RIFAMPICYNA SULFONAMIDY WANKOMYCYNA, LEKI MOOCZOPĘDNE, allopurynol, IPP - OMEPRAZOL, H2blokery, p-wirus
- IDIOpat
- SARKOIDOZA
- IgG4
Białko monoklonalne (białko M) w szpiczaku plazmocytowym jest najczęściej immunoglobuliną klasy: A. IgG. B. IgA. C. IgM. D. IgE. E. IgD
IgM
Czynnikiem określającym dynamiczny przebieg POChP jest: 1) wartość FEV1 chorego; 2) stopień nasilenia duszności wg MRC; 3) nałóg palenia papierosów; 4) częstość zaostrzeń choroby; 5) wiek chorego. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2. B. tylko 2. C. 3,4. 23 z 142 D. tylko 4. E. 4,5.
4) częstość zaostrzeń choroby;
ryzyko zaostrzeń małe -<2z/12 mś i grupa A i B
RYZ ZAOSTRZEń duze >2z/12mś lub przebyta hospitalizacja z powodu zaostrzenia grupa B i C
40-letni chory na cukrzycę typu 1 zgłasza coraz częstsze niedocukrzenia, przez które
musiał zmniejszyć dawkę podawanej insuliny. Jaka może być przyczyna niedocukrzeń u
tego chorego?
A. nadmierne spożywanie alkoholu.
B. zwiększenie aktywności fizycznej.
C. zmniejszenie kaloryczności spożywanych pokarmów.
D. uszkodzenie czynności wydalniczej nerek.
E. wszystkie wymienione.
ALL
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia krwotoku z żylaków przełyku:
A. w leczeniu należy uwzględnić antybiotyk.
B. somatostatyna i glipresyna posiadają podobną skuteczność w hamowaniu krwotoku.
C. pacjent wymaga przetoczenia krwi do wartości stężenia hemoglobiny 7-8 g/dL.
D. należy unikać przetoczeń dużych objętości mrożonego osocza w celu normalizacji
wskaźnika INR.
E. należy wykonać endoskopię po 24 godzinach od początku hospitalizacji.
należy wykonać endoskopię po 24 godzinach od początku hospitalizacji
JAK NAJSZYBCIEJ!
https://www.mp.pl/gastrologia/wytyczne/94433,profilaktyka-i-leczenie-krwawienia-z-zylakow-przelyku
Bezobjawowe zakażenie układu moczowego wymaga leczenia w ściśle określonych
sytuacjach klinicznych. Wskaż te sytuacje:
1) kobiety w ciąży;
2) biorcy przeszczepu nerki w pierwszych 6-12 miesiącach po zabiegu transplantacji;
3) pacjenci z cukrzycą;
4) przed planowaną przezcewkową resekcją gruczołu krokowego lub innymi zabiegami
urologicznymi na drogach moczowych;
5) chorzy z długotrwale utrzymywanym cewnikiem pęcherzowym.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,3,5.
B. 1,2,4.
C. 1,3,4.
D. 2,3,5.
E. 2,4,5.
124
Do leków modyfikujących proces zapalny w reumatologii należą: A. indometacyna. B. metotreksat. C. celekoksyb. D. etanercept. E. rytuksymab.
metotreksar
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołu nieadekwatnego wydzielania
hormonu antydiuretycznego (syndrome of inappropriate antidiuretic hormone secretion - SIADH):
A. rozpoznanie SIADH nie jest możliwe bez wykluczenia niedoczynności kory
nadnerczy.
B. ryzyko demielinizacji mostu narasta przy zbyt szybkim wyrównaniu hiponatremii.
C. oznaczanie sodu w moczu ma znaczenie diagnostyczne tylko wtedy, gdy pacjent nie
przyjmuje diuretyków.
D. korekta hiponatremii wymaga podania stężonego (3%) roztworu soli fizjologicznej u
większości pacjentów.
E. osmolalność surowicy jest niższa od 280 mOsm/kg, zaś osmolalność moczu
powinna być wyższa od 100 mOsm/kg.
korekta hiponatremii wymaga podania stężonego (3%) roztworu soli fizjologicznej u
większości pacjentów.
28-letni mężczyzna zgłasza się do lekarza z powodu bólu w nadbrzuszu
promieniującego do pleców. Stężenie amylazy w surowicy krwi jest 10-krotnie wyższe
niż zakres normy. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie?
A. ostre zapalenie trzustki.
B. rozwarstwienie aorty.
C. choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy.
D. ostry zawał serca.
E. choroba trzewna.
OZT
Do kryteriów klasyfikacyjnych choroby Stilla u dorosłych nie należy:
A. gorączka >39°C utrzymująca się > 1 tydzień;.
B. ból stawów utrzymujący się > 2 tygodnie;.
C. typowa osutka;.
D. leukocytoza > 10 000/mm , neutrofile > 80%;.
E. obecność mononuklearów w rozmazie krwi
NIE MA:obecność mononuklearów w rozmazie krwi
rozpoznanie
Musi być spełnionych ≥5 spośród kryteriów dużych i małych, w tym ≥2 kryteria duże oraz nie może występować żadna choroba spośród kryteriów wykluczających.
kryteria duże
1) gorączka ≥39°C utrzymująca się ≥1 tydz.
2) ból stawów utrzymujący się przez ≥2 tyg.
3) typowa osutka
4) leukocytoza ≥10 000/µl, neutrofile >80%
kryteria małe
1) ból gardła
2) powiększenie węzłów chłonnych i/lub śledziony
3) zwiększenie aktywności aminotransferaz lub LDH w surowicy (po wykluczeniu innych przyczyn)
4) ujemne wyniki oznaczenia czynnika reumatoidalnego RF klasy IgM i przeciwciał przeciwjądrowych metodą immunofluorescencji
kryteria wykluczające
1) zakażenia, szczególnie sepsa i mononukleoza zakaźna
2) nowotwory, szczególnie chłoniaki
3) inne choroby reumatyczne, szczególnie guzkowe zapalenie tętnic i zapalenie naczyń w przebiegu RZS
W celu rozpoznania przewlekłej obturacyjnej choroby płuc oprócz analizy objawów
klinicznych należy wykonać badanie spirometryczne. Który z parametrów spirometrii
służy do rozpoznania tej choroby?
A. natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa (FEV1) oraz natężona
pojemność życiowa (FVC).
B. pojemność wdechowa (IC).
C. objętość oddechowa (TV).
D. wydechowa objętość zapasowa (ERV).
E. wdechowa objętość zapasowa (IRV)
odp: spiro FEV1/FVC po inh leku rozkurcz oskrzela np salbutamol <0,7
poprawa FEV1 po inh leku rozk oskrzela o >12% i 200ml może być w POCHP ale już >15% i 400 ml świadczy o astmioe
pletyzmografie
W jakiej chorobie lub stanie klinicznym może wystąpić nabyta hemofilia A?
A. u kobiety 2 miesiące po porodzie.
B. w toczniu rumieniowatym układowym.
C. bez uchwytnej przyczyny u osoby w wieku podeszłym, tzw. postać idiopatyczna.
D. w raku prostaty.
E. w każdym z wymienionych przypadków
E
Choroba autoimmunologiczna wywołana przez przeciwciała przeciwko cz. VIII (inhibitor cz. VIII). Jest bardzo rzadka, dotyczy obu płci. Etiologia: nieznana (50% przypadków), może wystąpić w okresie do 12 mies. po porodzie, w przebiegu chorób autoimmunologicznych, nowotworów złośliwych, chorób alergicznych i reakcji polekowych. Inhibitor cz. VIII występuje u ~20% osób zdrowych, ale nie prowadzi do objawów skazy krwotocznej.
Zespół Eisenmengera rozpoznany u 28-letniego chorego może być powikłaniem nieskorygowanej wrodzonej wady serca, takiej jak: 1) ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej; 2) ubytek w przegrodzie międzykomorowej; 3) anomalia Ebsteina; 4) koarktacja aorty; 5) przetrwały przewód tętniczy. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,5. B. 2,3,5. C. 1,2,5. D. 2,4. E. 3,4
1,2,5
Anomalia Ebsteina (ang. Ebstein’s anomaly) – wrodzona, przewodozależna, sinicza wada serca, która dotyczy zastawki trójdzielnej. Jeden lub dwa płatki tej zastawki przemieszczone są w kierunku koniuszka do jamy prawej komory. Płatek przedni łączy się z prawidłowo położoną częścią dysplastycznego pierścienia, przegrodowy odchodzi od przegrody, a tylny od okolicy koniuszka.
zespół eisenmengera - Naczyniowa choroba płuc (PVD) wtórna do lewo-prawego przecieku wewnątrz serca lub między pniami tętniczymi i zwiększonego przepływu płucnego. Jest jedną z postaci tętniczego NP wtórnego do wrodzonej wady serca. Stanowi powikłanie prostych i złożonych wad przeciekowych. Często występuje od dzieciństwa, rozpoznanie w wieku dorosłym dotyczy głównie chorych z przeciekiem międzyprzedsionkowym i przetrwałym przewodem tętniczym.
przy niedomykalności zastawki pnia płucnego będącej następstwem wysokiego naczyniowego oporu płucnego (szmer Grahama Steella).
Niedokrwistość z niedoboru żelaza należy leczyć poprzez podaż preparatów doustnych żelaza przez okres około: A. 2 tygodni. B. 4 tygodni. C. 3 miesięcy. D. 6 miesięcy. E. 1 roku
4- 6mś lub dłużej
Do leków mogących indukować nadciśnienie tętnicze nie należy/ą: A. teofilina. B. cyklosporyna. C. erytropoetyna. D. glikokortykosteroidy. E. preparaty testosteronu
TEOFILINA - ozkurcza mięśnie gładkie oskrzeli, a także naczyń krwionośnych (rozszerza naczynia tętnicze mózgu, serca, nerek, płuc i skóry oraz naczynia żylne); zwiększa przepływ nerkowy, działając słabo moczopędnie; nieznacznie obniża ciśnienie tętnicze; w dużych dawkach działa dodatnio ino- i chronotropowo na serce (czyli zwiększa siłę i częstotliwość skurczów serca); wzmaga kurczliwość przepony, przez co ułatwia oddychanie chorym na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP).
Zdiagnozowane nadciśnienie wtórne wynika często z przyjmowanych przewlekle leków. Zaliczamy do m.in.:
niesteroidowe leki przeciwzapalne; antykoncepcję hormonalną; sympatykomimetyki; glikokortykosteroidy; efedryna; erytropoetyna.
42-letni chory, z cukrzycą typu 1 od 7. r.ż., zauważył wzrost wartości ciśnienia
skurczowego w pomiarach domowych do wartości 150-160 mmHg. W ciągu ostatnich
kilku lat przebył kilka zabiegów laseroterapii z powodu retinopatii proliferacyjnej. Od
kilku miesięcy budzi się w nocy 2-3 razy z powodu konieczności oddania moczu.
Występujące objawy z największym prawdopodobieństwem sugerują:
A. łagodny rozrost prostaty.
B. zakażenie układu moczowego.
C. zwężenie tętnicy nerkowej.
D. nefropatię cukrzycową.
E. zwężenie zastawki aortalnej.
nefropatię cukrzycową.
Podział kliniczny nefropatii cukrzycowej obejmuje 4 główne okresy choroby:
1) bezobjawowy (odpowiadający I i II fazie rozwoju nefropatii cukrzycowej wg Mogensena)
2) albuminuria 30–300 mg/24 h
3) białkomocz jawny i
4) niewydolność nerek (odpowiadające odpowiednio III, IV i V fazie rozwoju nefropatii cukrzycowej wg Mogensena) →tab. 13.4-1.
Wskaż zdania prawdziwe dotyczące patogenezy i leczenia obrzęków w zespole
nerczycowym:
1) u większości chorych ze stężeniem albumin 2,0-3,0 g/l obrzęki przebiegają z
hiperwolemią i spowodowane są retencją sodu w kanalikach nerkowych;
2) u części chorych z hipoalbuminemią < 2,0 g/l obrzęki przebiegają z hipowolemią;
3) bez względu na mechanizm patogenetyczny u wszystkich chorych przed podaniem
leków moczopędnych należy przetoczyć 100 ml 20% albumin;
4) u chorych z hiperwolemią należy ograniczyć podaż sodu do 3-6 g NaCl na dobę;
5) zaleca się zwiększone dawki furosemidu podawanego dożylnie z powodu
hipoalbuminemii.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2,4,5.
B. 1,2,5.
C. 2,3,4.
D. 1,4,5.
E. 2,3,4,5
?????? 2 i 4 tak, ale nie wiem jak reszta
Wskaż zdania prawdziwe dotyczące nefropatii kontrastowej:
1) nefropatia kontrastowa to ostre uszkodzenie nerek, które rozwija się w ciągu 7-10 dni
po podaniu dotętniczo środka kontrastowego;
2) czynnikiem ryzyka jest starszy wiek pacjenta;
3) czynnikiem ryzyka jest stosowanie diuretyków;
4) zapobieganie nefropatii kontrastowej polega na dożylnym nawodnieniu pacjentów z
grup ryzyka 0,9% roztworem NaCl;
5) u chorych z upośledzoną czynnością nerek należy zapobiegawczo przed i po
podaniu środka kontrastowego wykonać zabieg hemodializy.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2,3,4.
B. 2,3,4,5.
C. 1,3,4.
D. 2,3,4.
E. 3,4,5.
2,3,4
AKI ujawniające się w ciągu 1–3 dni po podaniu dotętniczo radiologicznego środka kontrastowego. Rozpoznanie opiera się na wczesnym wzroście kreatyninemii (w ciągu 1–3 dni od podania środka kontrastowego) i wykluczeniu przednerkowego AKI, ostrego śródmiąższowego zapalenia nerek, zatorów cholesterolowych (występują po kilku tygodniach od arteriografii) i zakrzepowo-zatorowej choroby tętnic nerkowych. Zapobieganie:
1) identyfikacja osób o zwiększonym ryzyku (oznaczenie stężenia kreatyniny w surowicy przed podaniem środka kontrastowego; znane czynniki ryzyka: starszy wiek, cukrzyca, odwodnienie, niewydolność serca, PChN z GFR <60 ml/min/1,73 m2, uszkodzenie wątroby, szpiczak plazmocytowy, jednoczesne stosowanie leków nefrotoksycznych [NSLPZ, aminoglikozydy, amfoterycyna B, leki przeciwwirusowe], użycie dużej objętości środka kontrastowego, zwłaszcza hiperosmolarnego, kolejne podanie środka kontrastowego w czasie <72 h)
2) wykonanie alternatywnego badania obrazowego, bez użycia środka kontrastowego
3) podawanie najmniejszej koniecznej objętości środka kontrastowego o jak najmniejszej osmolarności
4) odpowiednie dożylne nawodnienie. Nie ma jednego zalecanego sposobu postępowania. Przykładowy schemat nawadniania: 0,9% roztwór NaCl 1–1,5 ml/kg/h i.v. przez 3–6 h przed badaniem oraz 6–12 h po badaniu; w pilnych przypadkach przed badaniem 3 ml/kg/h i.v. 0,9% roztworu NaCl przez 2 h i kontynuować wlew 1–1,5 ml/kg/h i.v. przez 6–12 h po badaniu.
5) sugeruje się, jeśli jest to możliwe, odstawienie ACEI, ARB i diuretyków na 24 h przed podaniem środka kontrastowego oraz przez 48 h po jego użyciu u pacjentów obciążonych dużym ryzykiem CI-AKI lub z ciężką ostrą chorobą
6) u chorych hospitalizowanych stężenie kreatyniny w surowicy oznaczaj po 12–24 oraz 48 h od podania środka kontrastowego.
Nie wykonuj hemodializy ani hemofiltracji w celu usunięcia środka kontrastowego, by zapobiec CI-AKI u osób obciążonych zwiększonym ryzykiem.
Wskaż wynik badania gazometrycznego krwi tętniczej, który świadczy o kwasicy
oddechowej niewyrównanej:
A. pH - 7,30, pCO - 55 mmHg, HCO - 24 mmol/l.
B. pH - 7,40, pCO - 40 mmHg, HCO - 25 mmol/l.
C. pH - 7,50, pCO - 30 mmHg, HCO - 23 mmol/l.
D. pH - 7,30, pCO - 50 mmHg, HCO - 19 mmol/l.
E. pH - 7,48, pCO - 28 mmHg, HCO - 31 mmol/l.
A
Jakie rodzaje uszkodzenia nerek występują w przebiegu szpiczaka plazmocytowego? 1) amyloidoza AL; 2) ogniskowe segmentalne twardnienie kłębuszków nerkowych FSGS; 3) choroba złogów immunoglobulin monoklonalnych; 4) nefropatia wałeczkowa; 5) nefropatia błoniasta. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5. B. 1,3,4. C. 1,2,3,5. D. 2,4,5. E. 3,4.
b.134
też zesp Fanconiego
Najczęściej występującą postacią mezangialnego kłębuszkowego zapalenia nerek jest:
A. submikroskopowe kłębuszkowe zapalenie nerek.
B. nefropatia IgA.
C. błoniaste kłębuszkowe zapalenie nerek.
D. ogniskowe segmentalne stwardnienie kłębuszków nerkowych.
E. błoniastorozplemowe kłębuszkowe zapalenie nerek
nefropatia IgA. (inaczej rozplemowe) najczęstsza z posród PIERWOTNYCH postaci
Kwasica metaboliczna w zaawansowanej przewlekłej chorobie nerek jest
spowodowana:
A. stosowaniem węglanu wapnia.
B. upośledzeniem cewkowej reabsorpcji HCO .
C. akumulacją kwasów organicznych.
D. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C.
E. prawdziwe są odpowiedzi B i C
B i C
Powikłaniem długoterminowej terapii inhibitorami pompy protonowej nie jest:
A. zespół rozrostu bakteryjnego w jelicie cienkim (SIBO).
B. infekcja jelitowa Clostridium difficile.
C. niedobór witaminy B 12
D. chłoniak żołądka.
E. hipomagnezemia.
NIE JEST D. chłoniak żołądka.
SĄ:
les manifestations indésirables suivantes ont été rapportées dans les monographies : diarrhée ou au contraire constipations prolongées, céphalées, flatulence, douleurs abdominales, étourdissements/vertiges, éruptions cutanées, allongement de la durée des règles chez la femme, palpitations cardiaques, anxiété voire dépression18. Ces manifestations disparaissent après la fin du traitement.
L’apparition de myopathies (dont polymyosite) avec réaction grave (rhabdomyolyse)
Plusieurs études ont montré que réduire sa production diminue l’absorption du magnésium 20. Des médicaments antagonistes des récepteurs H2 restaurent l’aborption de magnésium21,22.
De même l’absorption du calcium qui est diminuée par les IPP23
Le fer est également malabsorbé, ce qui cause des anémie ;`
une carence en vitamine B12 est également constatée24 même si concernant le fer et la vitamine B12,
U pacjenta l. 36 ze świeżo stwierdzonym nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2,
skarżącego się na zmiany wyglądu twarzy i powiększenie stóp, w pierwszym rzędzie
należy wykonać oznaczenie:
A. hormonu wzrostu o 8.00 rano.
B. hormonu wzrostu o dowolnej porze dnia.
C. FGF-23 (czynnika wzrostu fibroblastów -23).
D. IGF-1 (insulinopodobnego czynnika wzrostu 1).
E. IGF-2 (insulinopodobnego czynnika wzrostu 2)
odp IGF-1
- Badania laboratoryjne:
1) podstawowe stężenie GH może być prawidłowe
2) brak zahamowania wydzielania GH po 2 h w doustnym teście tolerancji 75 g glukozy (2 h OGTT) – stężenie GH oznaczone metodą immunochemiczną nie spada <46 pmol/l (1,0 μg/l]) (uwaga: stężenie oznaczone metodą radioimmunologiczną jest ~2,5-krotnie większe)
3) stężenie IGF-1 powyżej normy dla płci i wieku. - Badania obrazowe: MR lub TK uwidaczniają gruczolaka przysadki, w większości makrogruczolaka.
- Badanie okulistyczne: ocena dna oka i pola widzenia; makrogruczolaki z ekspansją ponadsiodłową mogą uciskać skrzyżowanie nerwów wzrokowych i powodować niedowidzenie połowicze dwuskroniowe.
- Inne: wyklucz niedoczynność przysadki →rozdz. 8.3 (możliwość ucisku guza na zdrową część gruczołową przysadki) i pierwotną nadczynność tarczycy →rozdz. 9.2 (w akromegalii często występuje wole, a guzki tarczycy mogą ulegać autonomizacji).
Które z czynników przyspieszają progresję przewlekłej choroby nerek? A. palenie tytoniu. B. otyłość. C. nadmiar białka zwierzęcego. D. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C. E. prawdziwe są odpowiedzi A i B.
ABC
W zapisie EKG w przebiegu hipokaliemii obserwuje się: 1) wydłużenie odstępów PQ; 2) spłaszczenie załamków P; 3) poszerzenie zespołów QRS; 4) obniżenie odcinków ST; 5) wzrost amplitudy i szerokości załamków U. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,5. B. 1,2,3. C. 1,3,4,5. D. 2,3,5. E. 2,4.
1345
zmiany w EKG: wydłużenie odstępu QT, obniżenie odcinka ST, zmniejszenie amplitudy załamka T oraz zwiększenie amplitudy fali U, rzadko poszerzenie QRS 3-5; zmiany w EKG często nie zależą od ciężkości hipokaliemii
Do immunologicznych kryteriów rozpoznania tocznia rumieniowatego układowego nie
należy obecność przeciwciał:
A. przeciw natywnemu DNA.
B. przeciw Sm.
C. antykardiolipinowych.
D. przeciw Chlamydia trachomatis w wysokim mianie.
E. przeciwjądrowych w teście immunofluorescencji pośredniej.
badania immunologiczne – autoprzeciwciała ANA i APLA (swoistość przeciwciał anty-dsDNA i anty-Sm dla SLE 95–97%); niektóre wiążą się z częstszym występowaniem pewnych zmian narządowych,
np:
anty-dsDNA – nefropatia toczniowa,
anty-RNP – zapalenie mięśni,
anty-Sm – zajęcie OUN i nefropatia toczniowa,
anty-Ro (SS-A) – limfopenia, powiększenie węzłów chłonnych, SCLE, zespół Sjögrena; inne przeciwciała, np. przeciwko nukleosomom, rybosomom (anty-rib P), przeciwciała anty-Ku czy anty-PCNA;
dodatnie nieswoiste odczyny kiłowe (u 1/3 chorych; sugerują obecność APLA);
zmniejszone stężenia składowej C3 lub C4 dopełniacza.
W toczniu polekowym przeciwciała przeciwko histonom (>75%) i (rzadziej) przeciwko ssDNA (często bez żadnych objawów klinicznych)
Do typowych objawów reumatycznych nieswoistych zapaleń jelit nie należy:
A. zapalenie dużych stawów, zwłaszcza kończyn dolnych.
B. niesymetryczne zapalenie stawów śródręczno-paliczkowych.
C. rumień guzowaty.
D. zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych, zwykle asymetryczne.
E. zapalenie chrząstek małżowiny usznej i nosa.
brak E
Postać obwodowa: zwykle towarzyszy zaostrzeniom zapalenia jelit; ma przebieg ostry, wędrujący, niesymetryczny; najczęściej zajęte stawy kolanowe i skokowe; nie ma czynnika reumatoidalnego; na ogół nie stwierdza się nadżerek ani zniekształcenia stawów; większość zmian stawowych pojawia się po kilku latach od wystąpienia zmian zapalnych w przewodzie pokarmowym. Typy zajęcia stawów obwodowych:
typ 1 – kilkustawowy (zajęte ≤5 stawów), ostry przebieg, może wyprzedzać pojawienie się zmian w przewodzie pokarmowym, zwykle ustępuje w ciągu 10 tyg., może nawracać (zwłaszcza w przypadku zaostrzeń WZJG/ChLC), często towarzyszą objawy pozajelitowe, np. rumień guzowaty
typ 2 – wielostawowy (>5 stawów; typowo zajęte są stawy śródręczno-paliczkowe), zwykle bez związku z rzutem choroby jelit, przebieg przewlekły (miesiące, lata), bez innych objawów pozajelitowych oprócz zapalenia błony naczyniowej oka
typ 3 – obwodowemu zajęciu stawów towarzyszą zmiany osiowe.
- Postać osiowa: u kilkunastu procent chorych bez zapalnego bólu krzyża stwierdza się zmiany radiologiczne typowe dla zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych. Niemal połowa chorych na WZJG/ChLC odczuwa przewlekły ból krzyża, ale znacznie mniej chorych spełnia kryteria zapalnego bólu krzyża →tab. 16.11-2. U 10–20% chorych obraz przypomina radiologicznie i klinicznie ZZSK.
Do klasycznych powikłań niesteroidowych leków przeciwzapalnych należą: 1) owrzodzenie błony śluzowej i krwawienia z przewodu pokarmowego; 2) powikłania sercowo-naczyniowe; 3) nadwrażliwość na światło; 4) uszkodzenie nerek; 5) wzrost aktywności enzymów wątrobowych. Prawidłowa odpowiedź to: A. wszystkie wymienione. B. 1,2,5. C. 1,2,4,5. D. 2,3,4. E. 2,3,5
A lub C ????
raczej C bo jest możliwa, ale rzadka
Do głośnego I tonu serca predysponuje: 1) szczupła sylwetka; 2) tachykardia; 3) niedomykalność zastawki mitralnej; 4) krótki odstęp PQ; 5) zawał serca. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,5. B. 1,2,3. C. 1,2,4. D. 1,2,3,4. E. wszystkie wymienione.
1,2,4
głośny – szczupła sylwetka, tachykardia, krótki odstęp PQ, przedwczesne pobudzenie komorowe, zwężenie zastawki mitralnej (jeśli nie ma dużych zwapnień na zastawce)
2) cichy – otyłość, klatka piersiowa beczkowata, rozedma, płyn w worku osierdziowym, niewydolność serca, zawał serca, wydłużenie odstępu PQ, niedomykalność zastawki mitralnej
3) zmienna głośność – blok AV II° typu Wenckebacha, migotanie przedsionków, rozkojarzenie przedsionkowo-komorowe; niekiedy u osób zdrowych z dużą niemiarowością oddechową
4) rozdwojony (pierwsza składowa zwykle głośniejsza) – zupełny blok prawej odnogi pęczka Hisa.
Objawy zespołu żyły głównej górnej mogą występować w przebiegu: A. chłoniaka. B. raka płuca. C. zakrzepicy. D. prawdziwe są odpowiedzi A i B. E. prawdziwe są odpowiedzi A, B i C
ALL
Próba rozkurczowa służy do oceny odwracalności obturacji. Wykonuje się ją po inhalacji leku rozkurczającego oskrzela. Do leków stosowanych w tym celu należą: 1) bromek ipratropium; 2) salbutamol lub fenoterol; 3) salmeterol; 4) formoterol; 5) klenbuterol. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,5. B. 2,5. C. 1,2. D. 3,4. E. 4,5
bromek ipratropium
salbutamol lub fenoterol
80-letnia pensjonariuszka domu opieki społecznej została przewieziona na izbę przyjęć
z powodu pogorszenia kontaktu, osłabienia siły kończyny dolnej prawej od około 5
godzin. Z wywiadu środowiskowego chora bez gorączki, bólów brzucha. W wykonanym
badaniu ogólnym moczu stwierdzono białkomocz 0,1 mg/dl, leukocyty 15-20 wpw z
obecnością licznych bakterii. CRP 10 ng/ml (n < 5 ng/ml), prawidłowa morfologia krwi,
eGFR 39 ml/min. Najbardziej prawdopodobną przyczyną dolegliwości jest:
A. ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.
B. ostre kłębuszkowe zapalenie nerek.
C. kolka nerkowa spowodowana kamicą.
D. zapalenie pęcherza moczowego.
E. opisywane zmiany w moczu są typowe dla osób starszych i nie powinny być wskazaniem do włączenia leczenia przeciwbakteryjnego przy braku objawów
klinicznych
zapalenie pęch.
Typowe leczenie chorych z zespołem tzw. ostrego rozpadu nowotworu obejmuje: A. nawadnianie i forsowanie diurezy. B. stosowanie allopurynolu. C. stosowanie glikokortykosteroidów. D. prawdziwe są odpowiedzi A i B. E. prawdziwe są odpowiedzi A, B i C
- W rozwiniętym zespole stosuj: allopurynol (maks. do 500 mg/m2), podaż płynów 4–5 l/24 h oraz diuretyk pętlowy (np. furosemid [Furosemide Kabi, Furosemidum Polpharma] 40–80 mg i.v.), tak aby utrzymywać diurezę >3 l/24 h.
- Wyrównuj zaburzenia metaboliczne: hiperkaliemię →rozdz. 19.1.4.2, hipokalcemię →rozdz. 19.1.6.1, hiperfosfatemię →rozdz. 19.1.7.2. Jeśli utrzymuje się ciężka hiperurykemia (>15 mg/dl) → rozważ leczenie rasburykazą (Fasturtec) zwykle w dawce 0,2 mg/kg/d.
- W razie rozwoju ostrej niewydolności nerek → dostosuj podaż płynów do diurezy i stosuj hemodializę (skutecznie usuwa kwas moczowy).
Do czynników ryzyka hiperglikemii w ciąży nie należą: 1) uprzednio przebyta cukrzyca ciążowa; 2) urodzenie noworodka z wadą rozwojową; 3) pierwsza ciąża; 4) ciąża > 35. r.ż.; 5) nadciśnienie tętnicze przed ciążą; 6) nadwaga przed ciążą. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3. B. 2,3. C. 4,5,6. D. 3,6. E. tylko 3.
tylko 3
Czynniki ryzyka: wielorództwo, ciąża >35. rż., urodzenie uprzednio dziecka o masie >4 kg, urodzenie noworodka z wadą rozwojową, zgon wewnątrzmaciczny w wywiadzie, nadciśnienie tętnicze lub BMI >27 kg/m2 przed ciążą, wywiad rodzinny w kierunku cukrzycy typu 2, uprzednio przebyta cukrzyca ciążowa, wielorództwo.
Do zaburzeń towarzyszących przewlekłej chorobie nerek zalicza się wszystkie poniżej
wymienione, z wyjątkiem:
A. wtórnej nadczynności przytarczyc.
B. hipogonadyzmu hipogonadotropowego.
C. niedokrwistości nerkopochodnej.
D. nadciśnienia tętniczego miąższowo-nerkowego.
E. kamicy cystynowej.
E- nie ma kamicy
Poza zaburzeniami działania hormonu wzrostu w PChN, w rozwoju karłowatości mocznicowej grają rolę inne czynniki:
– zaburzenia łaknienia,
– kwasica metaboliczna (zmniejsza ekspresje receptora dla GH i IGF-1),
– niedokrwistość,
– osteodystrofia nerkowa,
– zaburzenia w zakresie hormonów płciowych (hipogonadyzm hipogonadotropowy).
Do głównych powikłań sercowo-naczyniowych w PChN należą:
– zaburzenia czynności rozkurczowej lewej komory tzw. „kardiomiopatia mocznicowa”,
– zwapnienia tętnic typu Mönckeberga,
skaza krwotoczna HT NIedobór wzrostu zabudzenia wapnia fosforanu sodu potasu
Zaburzenia gospodarki sodowej i potasowej
W PChN podstawowym miejscem utraty sodu jest cewka dystalna. Zdolność do wydalania sodu jest zachowana dość długo w przebiegu niewydolności nerek. Ze względu na coraz mniejszą liczbę czynnych nefronów, odpowiednie wydalanie sodu uzyskiwane jest przez zwiększone frakcyjne wydalanie (FENa), które może sięgać nawet 30%. U dzieci z kłębuszkowym zapaleniem nerek czy zespołem hemolityczno-mocznicowym obserwuje się raczej tendencję do zwiększonej całkowitej zawartości sodu, nie wyrażającej się zmianami stężenia w surowicy. Pacjenci ci mają również tendencję do występowania nadciśnienia tętniczego związanego z retencją sodu. Natomiast u dzieci, u których choroba podstawowa powoduje uszkodzenie głównie cewki dystalnej, np. nefropatie zaporowe, torbielowatości nerek, obserwuje się zespół utraty soli. Konieczne jest wówczas suplementowanie soli w diecie.
Wydalanie potasu opiera się na podobnych machanizmach jak wydalanie sodu. W początkowych okresach PChN dzięki zwiększeniu frakcyjnego wydalania i zwiększonemu wydalaniu przez nabłonek jelita grubego zapewnia utrzymanie homeostazy potasu aż do poziomu GFR 10 ml/min/1,73 m2. Jednak u niemowląt i małych dzieci z uszkodzeniem cewki dystalnej obserwuje się hiperkaliemię znacznie wcześniej, przy wyższych wartościach GFR. U małych dzieci hiperkaliemii sprzyja również większa niż u starszych tendencja do kwasicy metabolicznej. Hiperkaliemia w PChN ujawnia się również w przebiegu hipoaldosteronizmu hiporeninowego (spowodowanego obniżoną wrażliwością cewek na aldosteron). Hipoaldosteronizm hiporeninowy przebiega na ogół z nadciśnieniem tętniczym.
Jak opisano powyżej zarówno stężenie sodu, jak i potasu, zachowuje się u dzieci z PChN w różny sposób, nie należy więc z góry ustalać ich zawartości w diecie.
68-letni chory zgłosił się do Poradni Chorób Zakaźnych z rozpoznaniem przewlekłego
zapalenia wątroby typu C (PZW C), z potwierdzonym badaniem elastograficznym
włóknieniem F3. Dodatkowo chory cierpi na chorobę niedokrwienną serca. Choremu
powinno zostać zaproponowane następujące postępowanie, które będzie skutkowało
następującym rokowaniem:
A. leczenie przewlekłego zakażenia HCV prowadzi się tylko z zastosowaniem
pegylowanego interferonu i można osiągnąć w ten sposób wyleczenie u 90% chorych,
jednak u chorego taka terapia jest przeciwwskazana z powodu choroby niedokrwiennej
serca.
B. chory nie będzie leczony, gdyż w Polsce leczenie przeciwwirusowe PZWC u chorych
po 65. roku życia nie jest refundowane.
C. skojarzone leczenie pegylowanym interferonem α z rybawiryną i telaprewirem przez
11 miesięcy, które daje trwałą odpowiedź wirusową (SVR) u 80% wszystkich leczonych,
jest leczeniem optymalnym, zalecanym obecnie u większości chorych, niezależnie od
chorób współistniejących.
D. chory nie wymaga leczenia przeciwwirusowego ze względu na małe zaawansowanie
włóknienia w wątrobie.
E. terapia doustna dwoma lub trzema lekami o bezpośrednim działaniu hamującym
replikację HCV, której celem jest wyleczenie zakażenia HCV (genotyp 1) w ponad 90%
przepadków
E. terapia doustna dwoma lub trzema lekami o bezpośrednim działaniu hamującym
replikację HCV, której celem jest wyleczenie zakażenia HCV (genotyp 1) w ponad 90%
przepadków
Leczenie przeciwwirusowe
- Cel: eradykacja HCV, która znamiennie zmniejsza ryzyko rozwoju marskości wątroby i raka wątrobowokomórkowego i zgonu.
- Podstawowe wskazania: z uwagi na bezpieczeństwo oraz skuteczność leczenia zaleca się je u wszystkich zakażonych niezależnie od zaawansowania włóknienia (z wyjątkiem chorych ze schyłkową niewydolnością wątroby, u których leczenie można prowadzić po przeszczepieniu wątroby, i chorych o przewidywanym krótkim czasie przeżycia).
- Leki
1) leki o bezpośrednim działaniu przeciwwirusowym (DAA) →tab. 7.3-1; większość stosowana w postaci preparatów złożonych (GLE/PIB, SOF/VEL/VOX, SOF/VEL, SOF/LDV, EBR/GZR, OBV/PTV/r), >97% skuteczność w eliminacji HCV
2) rybawiryna (RBV; Copegus, Rebetol) – stosowana w skojarzeniu z innymi lekami. - Zasady i schematy leczenia: aktualnie leczenie polega na łączeniu 2–4 inhibitorów NS3, NS5A i NS5B, ew. z dodaniem RBV. Monoterapia DAA jest niedopuszczalna z powodu ryzyka selekcji szczepów opornych.
O wyborze schematu i czasu trwania leczenia decydują przede wszystkim:
1) ryzyko interakcji DAA z innymi lekami przyjmowanymi przez chorego
2) uprzednie leczenie i jego wynik (brak odpowiedzi lub odpowiedź częściowa bądź nawrót bez uzyskania trwałej odpowiedzi wirusologicznej), szczególnie gdy zawierało inhibitory NS5A
3) stopień upośledzenia czynności wątroby w skali Childa i Pugha (klasa B i C)
4) istotne upośledzenie czynności nerek (eGFR <30 ml/min/1,73 m2).
5. Kryteria skuteczności leczenia: nieobecność we krwi RNA HCV i antygenu rdzeniowego HCV (HCVcAg) po 12 tyg. od zakończenia leczenia.
Przeciwwskazania do biopsji nerki obejmują:
1) ostrą niewydolność nerek wymagającą dializoterapii;
2) brak jednej nerki;
3) w badaniu usg nerki wielkości około 7 cm, warstwa korowa szerokości 5-7 mm;
4) ostre bakteryjne cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek;
5) ostre polekowe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 2,3,4.
B. 1,2,4.
C. 2,3,4,5.
D. 1,2,3,4.
E. 1,2,4,5.
pwsk - 2,3,4 - A
Przeciwwskazania[1]:
brak drugiej nerki ciężkie nadciśnienie tętnicze wielotorbielowatość nerek zmiany ropne nerek lub w ich sąsiedztwie wodonercze roponercze nowotwory nerek malformacje tętnicze nerek znaczna niedokrwistość skaza krwotoczna ciąża \\ miąższ <10 cm (usg kora) bo norma to 15-25 mm, dłg nerki 9-13 cm) niewyrównana mocznica tętniak tętnicy nerkowej
U 65-letniego palacza tytoniu wystąpił makroskopowy krwiomocz, bez towarzyszącego
bólu, a w badaniu USG stwierdzono litą zmianę (guz), średnicy ponad 4 cm w biegunie
lewej nerki. Jakie powinno być postępowanie?
1) obserwacja zmiany w badaniu USG powtarzanym co 6 miesięcy;
2) badanie ogólne moczu i cytologia moczu;
3) ocena czynności nerek, morfologia krwi, fosfataza zasadowa, stężenie wapnia;
4) badanie TK jamy brzusznej i miednicy oraz klatki piersiowej dla oceny stopnia
zaawansowania procesu nowotworowego;
5) nefrektomia częściowa lub radykalna w zależności od zaawansowania choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. tylko 1.
B. 1,2.
C. 1,2,3.
D. 2,3,4.
E. 2,3,4,5.
E. 2,3,4,5.
zwiększone ryzyko zachorowań na raka nerki w grupie osób otyłych i palących papierosy,
Zasadniczym leczeniem raka nerki jest wykonanie zabiegu operacyjnego. Tradycyjnie i również współcześnie wykonywane są zabiegi usunięcia całej nerki (nefrektomie), zwłaszcza w sytuacji, gdy guz w nerce ma znaczne rozmiary. Gdy guzy nerki są niewielkie (obecnie nawet do 7 cm średnicy), chirurg-urolog może zdecydować się na tzw. zabieg oszczędzający miąższ nerki (nefrony) i wyciąć sam guz (zabieg enukleacji) lub tylko część nerki z guzem (częściowa nefrektomia).
U chorych z zaawansowanymi nowotworami nerki (np. duży guz nerki i choroba przerzutowa), którym towarzyszą masywne krwawienia lub dolegliwości bólowe, wykonuje się zabiegi zwane paliatywnymi czy też cytoredukcyjnymi nefrektomiami. Celem takich zabiegów nie jest radykalne wyleczenie, gdyż zwykle, niestety, nie jest to możliwe, ale zmniejszenie dolegliwości związanych z obecnością często olbrzymiego i krwawiącego guza.
Gdy u chorego w momencie rozpoznania choroby znajdujemy guz w nerce i jednocześnie przerzuty w innych narządach, wówczas przed rozpoczęciem terapii systemowej (ukierunkowanej na walkę z przerzutami) zazwyczaj dążymy do usunięcia ogniska pierwotnego (tzn. nerki z guzem), zwłaszcza u chorych w dobrym stanie ogólnym i z korzystnymi czynnikami prognostycznymi, gdyż może to poprawiać wyniki dalszego leczenia.
Rak nerkowokomórkowy jest nowotworem, który nie poddaje się klasycznej chemioterapii. Przełomem dla chorych z zaawansowanym pierwotnie lub nawrotowym rakiem nerkowoomórkowym okazała się tzw. terapia celowana. Powstały leki, które hamują powstawanie nowych naczyń krwionośnych w guzie nerki, przez co hamują jego wzrost. Po zastosowaniu tych leków u chorych dochodzi do regresji nowotworu, spowalnia się przebieg choroby i pacjenci żyją znacznie dłużej.
U chorych z bolesnymi zmianami przerzutowymi można stosować paliatywne napromienianie, przynoszące poprawę w przypadkach przerzutów do kości, ośrodkowego układu nerwowego i innych lokalizacji.
Do doustnych leków przeciwzakrzepowych należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem: A. apiksabanu. B. warfaryny. C. dabigatranu. D. eptyfibatydu. E. rywaroksabanu.
odp D
klopidogrel, eptyfibatyd i tyrofiban - leki p/płytkowe GIIb/IIIa
tikagrelor kangrelor - inh P2Y12 p/płt
Pacjentka lat 28, po spożyciu dwóch lampek wina trafiła do szpitala z powodu bardzo
silnych, rozlanych bólów brzucha, nudności, wymiotów z towarzyszącym zaparciem.
Dodatkowo wystąpiła gorączka, wzmożona potliwość, trudności w oddawaniu moczu,
chora splątana, zalękniona, bez cech anemizacji. W diagnostyce różnicowej kluczowym
pytaniem będzie:
A. Czy zauważyła wcześniej krew w kale?.
B. Czy wymioty były fusowate?.
C. Czy zaobserwowała czerwone zabarwienie moczu?.
D. Czy ostatnio miała niepowodzenie życiowe?.
E. Czy bóle brzucha występowały wcześniej?.
Czy zaobserwowała czerwone zabarwienie moczu?.
Główne cechy laboratoryjne niedokrwistości chorób przewlekłych to:
A. obniżone stężenie żelaza w surowicy, podwyższone stężenie transferyny, obniżone
wysycenie transferyny, obniżone stężenie ferrytyny.
B. podwyższone stężenie żelaza w surowicy, podwyższone wysycenie transferyny,
obniżone stężenie ferrytyny.
C. obniżone stężenie żelaza w surowicy, obniżone lub prawidłowe stężenie transferyny,
obniżone wysycenie transferyny, prawidłowe lub podwyższone stężenie ferrytyny.
D. makrocytoza krwinek czerwonych, obniżone stężenie żelaza w surowicy,
podwyższone stężenie transferyny, obniżone stężenie ferrytyny.
E. normo- lub mikrocytoza krwinek czerwonych, obniżone stężenie żelaza,
podwyższone wysycenie transferyny, podwyższone stężenie ferrytyny.
odp C obniżone stężenie żelaza w surowicy, obniżone lub prawidłowe stężenie transferyny,
obniżone wysycenie transferyny, prawidłowe lub podwyższone stężenie ferrytyny.
fe spada, mcv spada, wysycenie transf spada, TIBC wzrost, ferryt wzrost/norma
Patogenem będącym najczęstszą przyczyną pozaszpitalnych zakażeń układu moczowego jest: A. Escherichia coli. B. Proteus mirabilis. C. Klebsiella pneumoniae. D. Serratia marcescens. E. Pseudomonas aeruginosa.
E.coli
Które z poniższych badań służy do rozpoznania POChP?
A. spirometria.
B. RTG klatki piersiowej.
C. tomografia komputerowa klatki piersiowej z kontrastem.
D. stężenie białka C-reaktywnego.
E. morfologia krwi z rozmazem
spiro
Pytanie nr 102
82-letnia kobieta przyjmuje amlodypinę w dawce 5 mg na dobę i ramipril w dawce 5 mg
na dobę. Czuje się dobrze, nie ma chorób towarzyszących. Przy powtarzających się
wartościach ciśnienia tętniczego >160/85 mmHg, lekarz powinien:
A. odstawić ramipril.
B. nie zmieniać leczenia.
C. uznać to za nadciśnienie oporne i dołączyć lek moczopędny.
D. zwiększyć dawki dotychczas stosowanych leków.
E. skierować pacjentkę na denerwację tętnic nerkowych.
zwiększyć dawki dotychczas stosowanych leków.
Pytanie nr 103 50-letni mężczyzna zgłasza się do szpitalnego oddziału ratunkowego z powodu wymiotów trwających od 24 godzin. Pierwszym i niezwłocznym krokiem powinna być dożylna podaż: A. 5% roztworu glukozy. B. 10% roztworu glukozy. C. 20% roztworu glukozy. D. 0,9% roztworu chlorku sodu. E. 3% roztworu chlorku sodu.
0,9% roztworu chlorku sodu.
U chorych z zespołem ostrego rozpadu nowotworu występuje w surowicy wzrost stężenia: A. kwasu moczowego. B. potasu. C. fosforanów. D. prawdziwe są odpowiedzi A i B. E. prawdziwe są odpowiedzi A, B i C.
prawdziwe są odpowiedzi A, B i C.
Pytanie nr 105
75-letni pacjent z kardiomiopatią niedokrwienną, po implantacji kardiowerteradefibrylatora dwujamowego 5 lat temu, z nawracającymi gorączkami i stanami
zapalnymi dolnych dróg oddechowych od 6 miesięcy, zgłosił się do poradni
kardiologicznej z powodu nasilenia objawów prawokomorowej niewydolności serca.
Wskaż właściwe postępowanie:
A. aktualnie pacjent nie wymaga dalszej diagnostyki kardiologicznej, konieczna pilna
konsultacja pulmonologiczna.
B. po wykluczeniu wegetacji w badaniu echokardiografii przezklatkowej, należy
zintensyfikować leczenie niewydolności serca, pacjent nie wymaga dalszej diagnostyki
kardiologicznej.
C. podejrzewając infekcyjne zapalenie wsierdzia należy wykonać badania
echokardiografii przezklatkowej i przezprzełykowej.
D. brak cech infekcji okolicy loży urządzenia wyklucza odelektrodowe zapalenie
wsierdzia, a zatem pacjent wymaga jedynie kontroli urządzenia oraz intensyfikacji
leczenia niewydolności serca.
E. należy wdrożyć profilaktykę antybiotykową odelektrodowego zapalenia wsierdzia
oraz zintensyfikować leczenie niewydolności serca.
C. podejrzewając infekcyjne zapalenie wsierdzia należy wykonać badania
echokardiografii przezklatkowej i przezprzełykowej.
Która z wymienionych chorób reumatycznych przebiega ze zmianami skórnymi? 1) toczeń rumieniowaty układowy; 2) twardzina układowa; 3) polimialgia reumatyczna; 4) zapalenie naczyń związane z IgA (Henocha i Schönleina). Prawidłowa odpowiedź to: A. tylko 1. B. 1,2. C. 1,2,3. D. 1,2,4. E. wszystkie wymienione.
1,2,4.
52-letni chory zgłosił się na izbę przyjęć w godzinach porannych z powodu osłabienia.
Pacjent miał biegunkę i wymioty przez całą noc, podobnie jak jego żona kilka dni temu.
Nadal nie jest w stanie przyjąć żadnych płynów doustnie. U pacjenta stwierdza się
suchą błonę śluzową na języku, akcja serca jest miarowa i wynosi 95/minutę, a
ciśnienie tętnicze wynosi 90/60 mm Hg. Pierwszym krokiem terapeutycznym powinno
być podanie dożylne:
A. roztworu 5% glukozy.
B. płynu wieloelektrolitowego.
C. roztworu wodorowęglanu sodu.
D. roztworu glukonianu wapnia.
E. roztworu siarczanu magnezu.
B. płynu wieloelektrolitowego.
Pytanie nr 108
81-letni chory został przyjęty do szpitala z powodu duszności i obrzęków obu kończyn
dolnych. Jego ciśnienie tętnicze wynosi 120/70 mm Hg, stężenie kreatyniny w surowicy
krwi jest prawidłowe a stężenie sodu w osoczu krwi wynosi 130 mmol/l. Wskaż pierwszy
krok w leczeniu:
A. dożylna podaż furosemidu.
B. dożylna podaż roztworu 0,9% chlorku sodu.
C. dożylna podaż roztworu 5% glukozy.
D. dożylna podaż roztworu 20% glukozy.
E. dożylna podaż roztworu 0,45% chlorku sodu.
A. dożylna podaż furosemidu.
Pytanie nr 109
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące opornego nadciśnienia tętniczego:
A. u chorego utrzymuje się ciśnienie tętnicze > 140/90 mmHg pomimo odpowiedniej
zmiany stylu życia oraz skojarzonego leczenia blokerem kanału wapniowego, blokerem
receptora angiotensynowego oraz diuretykiem tiazydowym w optymalnych dawkach.
B. ciśnienie tętnicze jest zwiększone podczas wizyt w gabinecie/przychodni natomiast
prawidłowe w pomiarach domowych/ambulatoryjnych.
C. chorzy z nadciśnieniem tętniczym opornym mają większe ryzyko sercowonaczyniowe.
D. u chorych z nadciśnieniem opornym należy rozważyć zastosowanie antagonisty
aldosteronu lub α-blokera.
E. w przypadku nieskuteczności farmakoterapii u chorego z opornym nadciśnieniem
tętniczym można rozważyć procedury inwazyjne, takie jak odnerwienie nerek lub
stymulacja baroreceptorów szyjnych.
B. ciśnienie tętnicze jest zwiększone podczas wizyt w gabinecie/przychodni natomiast
prawidłowe w pomiarach domowych/ambulatoryjnych.
Pytanie nr 110
U chorego z filtracją kłębuszkową 25 ml/min/1,73 m i kaliemią 6,2 mmol/l, w badaniu
fizykalnym stwierdza się: akcja serca 68/min, ciśnienie tętnicze 145/80 mmHg, cechy
nasilonej niewydolności serca. Jako leczenie pierwszego rzutu należy zastosować:
A. wlew: 10% glukoza 500 ml + 32 j. insuliny krótko działającej.
B. β -mimetyk wziewnie.
C. 10% roztwór chlorku wapnia - 20 ml i.v.
D. furosemid 40 mg i.v.
E. ostry zabieg hemodializy.
D. furosemid 40 mg i.v.
Pytanie nr 111
Mężczyzna lat 51, z astmą oskrzelową zgłosił się do lekarza z powodu powtarzających
się epizodów uwięźnięcia kęsa pokarmowego, uczucia zgagi oraz bólów zamostkowych
nasilających się po posiłku, niemających związku z wysiłkiem fizycznym. Ze względu na
obraz kliniczny pacjentowi należy zalecić w pierwszej kolejności:
A. terapię z inhibitorami pompy protonowej (IPP).
B. gastroskopię z pobraniem testu ureazowego.
C. gastroskopię z pobraniem testu ureazowego i bioptatów na całej długości przełyku
do oceny hist.-pat.
D. TK klatki piersiowej.
E. RTG górnego odcinka przewodu pokarmowego.
gastroskopię z pobraniem testu ureazowego i bioptatów na całej długości przełyku
do oceny hist.-pat.???
Przyczyną poszerzenia układu kielichowo-miedniczkowego jednej nerki zwykle nie jest: A. rak pęcherza moczowego. B. łagodny rozrost prostaty. C. zwężenie moczowodu. D. kamica moczowodowa. E. refluks pęcherzowo-moczowodowy.
B. łagodny rozrost prostaty.
Pytanie nr 113
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących chorego w ostrej fazie udaru krwotocznego
mózgu są poprawne?
1) nadnamiotowy krwiak wewnątrzmózgowy w każdym przypadku powinien być leczony
operacyjnie;
2) u każdego chorego z krwotokiem mózgowym skurczowe ciśnienie tętnicze krwi
powinno zostać szybko obniżone, optymalnie już w pierwszej dobie do wartości poniżej
180 mmHg;
3) krwotoki w tylnej jamie czaszki w przypadku pogarszania się stanu neurologicznego,
jak narastanie objawów móżdżkowych, wodogłowie lub narastające zaburzenia
świadomości, wymagają pilnej interwencji neurochirurgicznej;
4) u każdego chorego z krwotokiem śródmiąższowym mózgu należy włączyć
profilaktycznie lek przeciwpadaczkowy (optymalnie kwas walproinowy w dawce 2 razy
dziennie 500 mg - 800 mg) ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia napadów
padaczkowych;
5) w leczeniu obrzęku mózgu u chorych z krwotokiem śródmiąższowym stosuje się
najczęściej dożylnie środki osmotyczne jak mannitol z furosemidem lub sól (NaCl)
hipertoniczną (najczęściej 3%). -
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,3,5.
B. 1,3,4.
C. 2,3,5.
D. 2,3,4.
E. wszystkie wymienione.
2,3,5????
Pytanie nr 114
Nowotwory o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym:
1) stanowią 3-10% wszystkich nowotworów złośliwych;
2) nie powinny być poddawane szczegółowej diagnostyce, ponieważ jedynie w około
5% przypadków można zidentyfikować pierwotną zmianę;
3) najczęściej mają utkanie raka gruczołowego;
4) są częstsze u kobiet;
5) mogą być wskazaniem do wykonania badania pozytonowej tomografii emisyjnej.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2.
B. 1,3.
C. 1,3,5.
D. 2,3,4.
E. 2,4.
1, 3, 5 ???
Pytanie nr 115 W której z wymienionych lokalizacji najczęściej występuje infekcja bakteryjna u chorych z niewyrównaną marskością wątroby? A. tkanka podskórna. B. układ oddechowy. C. układ moczowy. D. płyn puchlinowy i błona otrzewnej. E. pęcherzyk żółciowy.
D. płyn puchlinowy i błona otrzewnej.
Pytanie nr 116
W przypadku nagłej duszności u 25-letniej kobiety w 28. tygodniu ciąży, u której w 5. -
6. r.ż. rozpoznano astmę, która od co najmniej 15 lat nie miała napadów astmy i u której
stwierdza się przedmiotowo szmer oddechowy pęcherzykowy, a czynność serca wynosi
130/min. należy:
A. natychmiast podać 2 wdechy salbutamolu.
B. podać 2 wdechy salbutamolu i wstrzyknąć 100 mg hydrokortyzonu dożylnie.
C. natychmiast przesłać chorą do szpitala i podać heparynę.
D. chorą uspokoić za pomocą zabiegu psychoterapeutycznego.
E. poddać chorą co najmniej 6 godzinnej obserwacji ambulatoryjnej.
C. natychmiast przesłać chorą do szpitala i podać heparynę.
Tachykardia taychypnoe nietolerancja wysiłku
badania USG, ewentualnie scyntygrafia płuc lub TK
Oznaczanie D-dimerów w celu potwierdzenia zatorowości płucnej u ciężarnych, niezależnie od czułości metody i prawdopodobieństwa choroby, jest niemiarodajne, ponieważ u ciężarnych parametr ten jest zwykle podwyższony. Jeśli wartości są prawidłowe, może to jednak stanowić podstawę do wykluczenia zatorowości.
Pytanie nr 117
U 26-letniej pacjentki z rozpoznanym zapaleniem cewki moczowej w przebiegu
zakażenia Neisseria gonorrhoeae należy zastosować:
A. trimetoprim p.o. 2x 100 mg przez 5 dni.
B. doksycyklinę p.o. 100 mg 2x dz przez 7 dni.
C. azytromycynę p.o. 1 g jednorazowo.
D. cyprofloksacynę p.o. 2x 500 mg przez 7 dni.
E. flukonazol p.o. 400 mg jednorazowo.
C. azytromycynę p.o. 1 g jednorazowo.
Leczenie I wyboru ceftriakson 250 mg domięśniowo w jednorazowej dawce + azytromycyna 1,0 g doustnie w pojedynczej dawce
118
Do lekarza pierwszego kontaktu zgłasza się pacjent, u którego w badaniu
przedmiotowym podczas osłuchiwania serca zaobserwowano szmer rozkurczowy przy
lewym brzegu mostka promieniujący do punktu Erba, nasilający się w pozycji siedzącej
z pochyleniem do przodu. Co należy podejrzewać w tej sytuacji?
A. niedomykalność zastawki mitralnej.
B. niedomykalność zastawki aortalnej.
C. zwężenie zastawki aortalnej.
D. ubytek przegrody międzykomorowej.
E. ubytek przegrody międzyprzedsionkowej.
B. niedomykalność zastawki aortalnej.
najgłośniej-w punkcie osłuchiwania zastawki aortalnej
promieniowanie- do punktu Erba
czynniki zwiększające głośność-pozycja siedząca z pochyleniem do przodu, nagłe kucnięcie, ćwiczenie izometryczne (uścisk ręki)
czynniki zmniejszające-próba Valsalvya (II faza)
patologia-niedomykalność zastawki aortalnej
najgłośniej- nad koniuszkiem serca
promieniowanie- do pachy
czynniki zwiększające głośność- nagłe kucnięcie, ćwiczenie izometryczne (uścisk ręki)
czynniki zmniejszające- pozycja stojąca
patologia-niedomykalność zastawki mitralnej
Pytanie nr 119 Obliczenie klirensu kreatyniny przy pomocy wzoru MDRD wymaga znajomości: 1) wagi chorego; 2) płci chorego; 3) wieku chorego; 4) stężenia kreatyniny w surowicy; 5) stężenia kreatyniny w moczu; 6) dobowej objętości moczu. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,3,4. B. 2,3,4. C. 2,3,4,5. D. 1,3,4,5. E. 3,4,5,6.
2,3,4.
wzór Cockcrofta-Gaulta – obliczenie wymaga znajomości poziomu kreatyniny, wagi, wieku i płci.
Pytanie nr 120 Najczęstszą przyczyną hiperandrogenizmu u kobiet jest: A. guz wirylizujący jajnika. B. wrodzony przerost nadnerczy. C. zespół policystycznych jajników. D. zespół Cushinga. E. hiperprolaktynemia.
C. zespół policystycznych jajników.
Pytanie nr 121
Cechą charakterystyczną zespołów mielodysplastycznych jest:
A. występowanie cytopenii we krwi obwodowej.
B. podwyższona leukocytoza z obecnością erytroblastów we krwi obwodowej.
C. częsta transformacja w ostrą białaczkę szpikową.
D. prawdziwe są odpowiedzi A i C.
E. prawdziwe są odpowiedzi B i C.
D. prawdziwe są odpowiedzi A i C.
Pytanie nr 122
Według ISCD ocena gęstości mineralnej tkanki kostnej (BMD) jest wskazana w
następujących przypadkach, z wyjątkiem:
A. kobiety w wieku > 65 lat.
B. kobiety po menopauzie w wieku < 65 lat z czynnikami ryzyka złamania.
C. mężczyzny w wieku > 70 lat.
D. dorosłego po przebytym złamaniu niskoenergetycznym.
E. kobiety po porodzie celem oceny możliwości karmienia piersią.
E. kobiety po porodzie celem oceny możliwości karmienia piersią.
Pytanie nr 123
Najczęstszą etiologię ropnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u dorosłych
pacjentów stanowią:
A. Streptococcus pneumoniae i E. coli.
B. Streptococcus pneumoniae i Haemophilus influenzae t. b.
C. Streptococcus pneumoniae i Neisseria meningitidis.
D. Neisseria meningitidis i Haemophilus influenzae t. b.
E. Listeria monocytogenes i streptokoki grupy D.
C. Streptococcus pneumoniae i Neisseria meningitidis.
Pytanie nr 124
76-letni pacjent palacz, z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą typu 2 od lat, zgłosił się do
SOR z powodu spadku tolerancji wysiłku, nasilonej duszności, obrzęków kończyn
dolnych nasilających się od 3 tygodni. Chory zgłasza, że dolegliwości pojawiły się po
epizodzie bardzo silnego bólu w klatce piersiowej przed kilkoma tygodniami. W badaniu
przedmiotowym trzeszczenia u podstawy płuc, obrzęk ciastowaty kończyn dolnych. U
powyższego chorego najbardziej prawdopodobną przyczyną dolegliwości jest:
A. neuralgia międzyżebrowa.
B. zatorowość płucna.
C. zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).
D. zaostrzenie astmy oskrzelowej.
E. zaostrzenie niewydolności serca, prawdopodobnie na skutek przebytego zawału
serca.
E. zaostrzenie niewydolności serca, prawdopodobnie na skutek przebytego zawału
serca.
Pytanie nr 125 Przy wyborze leczenia chemicznego raka płuca znaczenie mają: 1) stan kliniczny chorego; 2) stopień zaawansowania choroby; 3) uszkodzenia narządowe; 4) typ histologiczny raka płuca; 5) rodzinny wywiad nowotworowy. Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,2,5. B. tylko 2. C. 1,2,3,4. D. tylko 3. E. wszystkie wymienione.
C. 1,2,3,4.
Pytanie nr 126
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące niealkoholowego stłuszczeniowego
zapalenia wątroby (NASH):
A. NASH jest etapem pośrednim między izolowanym stłuszczeniem wątroby i
zaawansowanymi postaciami niealkoholowej choroby stłuszczeniowej wątroby.
B. najlepszym badaniem rozpoznającym NASH jest ultradźwiękowa elastografia.
C. w badaniu histopatologicznym o rozpoznaniu NASH decyduje obecność stłuszczenia
i włóknienia wątroby.
D. obecność NASH jest związana z 50% ryzykiem rozwoju marskości wątroby w ciągu
5 lat.
E. nie ma związku między występowaniem NASH i cukrzycy typu 2.
D. obecność NASH jest związana z 50% ryzykiem rozwoju marskości wątroby w ciągu
5 lat.
Pytanie nr 127
84-letni chory został przywieziony przez zespół ratownictwa medycznego do
szpitalnego oddziału ratunkowego z powodu nagłego pogorszenia stanu ogólnego,
obniżenia ciśnienia tętniczego, majaczenia, a następnie utraty kontaktu z otoczeniem.
Chory przewlekle cewnikowany z powodu łagodnego rozrostu prostaty, przebywał w
zakładzie opiekuńczo-leczniczym z powodu zespołu otępiennego. W worku widoczny
mętny mocz. W celu potwierdzenia urosepsy do badań bakteriologicznych należy
pobrać:
A. krew oraz mocz bezpośrednio z cewnika.
B. mocz z worka po jego wymianie.
C. krew i mocz po przepłukaniu cewnika roztworem soli fizjologicznej.
D. mocz przez nakłucie nadłonowe pęcherza.
E. krew oraz mocz po przecewnikowaniu.
E. krew oraz mocz po przecewnikowaniu.
Pytanie nr 128
U chorego z klinicznymi objawami nadczynności tarczycy można spodziewać się
następujących odchyleń w laboratoryjnych badaniach dodatkowych:
A. obniżone stężenie TSH, podwyższone stężenie FT4 i FT3, niedokrwistość,
hipercholesterolemia.
B. obniżone stężenie TSH, podwyższone stężenie FT4 i FT3, hipocholesterolemia,
hiperkalcemia.
C. obniżone stężenie TSH, obniżone stężenie FT4 i FT3, hipocholesterolemia,
hipokalcemia.
D. podwyższone stężenie TSH, podwyższone stężenie FT4 i FT3, nadkrwistość,
hiperkalcemia.
E. podwyższone stężenie TSH, obniżone stężenie FT4 i FT3, niedokrwistość,
podwyższone stężenie ALT, hipertriglicerydemia.
B. obniżone stężenie TSH, podwyższone stężenie FT4 i FT3, hipocholesterolemia,
hiperkalcemia.
Pytanie nr 129
Pacjentka lat 68 zgłasza od kilkunastu tygodni kurczowe bóle brzucha,wodnistą biegunkę do 4-8 stolców/dobę oraz wzdęcia. W tym okresie schudła około 4 kg. Okresowo z powodu dolegliwości bólowych w odcinku lędźwiowym kręgosłupa zażywała diklofenak i osłonowo IPP. Rutynowe badania laboratoryjne w granicach normy. W ileokolonoskopii bez odchyleń od normy. W bioptatach pobranych z prawej połowy jelita grubego stwierdzono naciek limfocytów i plazmocytów w blaszce właściwej błony śluzowej. Najbardziej prawdopodobna przyczyna zgłaszanych dolegliwości to:
A. mikroskopowe zapalenie jelita grubego.
B. enteropatia wysiękowa.
C. przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO).
D. choroba Whipple’a.
E. nadczynność tarczycy.
A. mikroskopowe zapalenie jelita grubego.
Pytanie nr 130
Wskazaniem do biopsji wątroby nie jest:
A. ocena stanu wątroby przeszczepionej lub stanu wątroby dawcy przed planowanym przeszczepieniem.
B. monitorowanie efektów leczenia niektórych chorób wątroby lub hepatotoksyczności stosowanych leków.
C. ból brzucha w prawym górnym kwadrancie z gorączką oraz podejrzeniem zapalenia dróg żółciowych.
D. diagnostyka biochemicznych cech uszkodzenia wątroby, którego przyczyny nie udało się ustalić za pomocą innych badań.
E. rozpoznanie, ocena aktywności i zaawansowania przewlekłych chorób wątroby.
C. ból brzucha w prawym górnym kwadrancie z gorączką oraz podejrzeniem zapalenia dróg żółciowych.???
Pytanie nr 131
Kryteria rozpoznania przewlekłego zapalenia wątroby typu C stanowią:
A. obecność anty-HCV w surowicy i podwyższona aktywność AlAT.
B. obecność HCV RNA w surowicy utrzymująca się powyżej 6 miesięcy oraz zmiany zapalno-martwicze i włóknienie w wątrobie.
C. obecność anty-HCV w surowicy powyżej 6 miesięcy i cechy zapalenia wątroby w biopunktacie.
D. obecność anty-HCV w surowicy i małopłytkowość.
E. każda obecność HCV RNA w surowicy.
B. obecność HCV RNA w surowicy utrzymująca się powyżej 6 miesięcy oraz zmiany zapalno-martwicze i włóknienie w wątrobie.
Pytanie nr 132 Sinica obwodowa nie jest powodowana przez: A. znaczne wychłodzenie ciała. B. zwężenie zastawki aortalnej. C. chorobę Buergera. D. methemoglobinemię. E. wstrząs kardiogenny.
B. zwężenie zastawki aortalnej.
Pytanie nr 133
72-letnia kobieta w 4. stadium przewlekłej choroby nerek, z uporczywym bólem kręgosłupa została przyjęta na oddział nefrologiczny z podejrzeniem choroby złogów immunoglobulin monoklonalnych w przebiegu szpiczaka plazmocytowego. Wskaż badania, które pozwolą na potwierdzenie tego podejrzenia:
1) obecność plazmocytów w szpiku > 10%;
2) nerczycowy białkomocz;
3) obecność monoklonalnych immunoglobulin w surowicy lub moczu;
4) krwinkomocz;
5) złogi łańcuchów lekkich lub ciężkich immunoglobulin w kłębuszkach nerkowych. Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2,5.
B. 1,2,4.
C. 1,3,5.
D. 1,3,4.
E. 2,4,5.
C. 1,3,5.
Pytanie nr 134 Wynik badania morfologii krwi: WBC 51,2 G/L, LY 2,1 G/L, MO 5,0 G/L,NE 43,2 G/L, EO 0,4 G/L, BA 0,5 G/L, RBC 4,1 T/L, Hgb 12,8 g/dL, MCV 88 fL, PLT 335 G/L sugeruje rozpoznanie: A. przewlekłej białaczki limfocytowej. B. ostrej białaczki szpikowej. C. ostrej białaczki limfoblastycznej. D. czerwienicy prawdziwej. E. przewlekłej białaczki szpikowej.
E. przewlekłej białaczki szpikowej.
Pytanie nr 135
Która z wymienionych nie należy do cech typowego bólu w dławicy piersiowej?
A. ma charakter ucisku, gniecenia, rozpierania.
B. zwykle jest umiejscowiony zamostkowo.
C. jest wywołany przez wysiłek fizyczny i ustępuje w spoczynku.
D. ustępuje przy przyjęciu nitrogliceryny s.l.
E. jest wyzwalany przez zmianę pozycji ciała lub ucisk.
E. jest wyzwalany przez zmianę pozycji ciała lub ucisk.
Pytanie nr 136
70-letni chory zgłosił się do lekarza rodzinnego z powodu nasilającej się duszności wysiłkowej oraz nawracających omdleń. W wywiadzie nadciśnienie tętnicze oraz przerost prostaty. W badaniu fizykalnym lekarz stwierdził wyraźny szmer skurczowy w II przestrzeni międzyżebrowej prawej promieniujący do szyi, nad polami płucnymi szmer pęcherzykowy prawidłowy oraz miernie nasilone obrzęki podudzi. W EKG bradykardia zatokowa 55/min z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia. Jakie powinno być dalsze postępowanie z pacjentem?
1) pacjent powinien zostać skierowany do kardiologa z podejrzeniem niedomykalności mitralnej z wtórną niewydolnością serca;
2) pacjent powinien zostać skierowany do kardiologa z podejrzeniem stenozy aortalnej z wtórną niewydolnością serca;
3) z uwagi na obecność bloku przedsionkowo-komorowego I stopnia oraz wywiad omdleń, pacjent powinien mieć implantowany stymulator serca;
4) w celu potwierdzenia wady, oceny jej istotności oraz oceny funkcji skurczowej lewej komory serca wskazane jest wykonanie przezklatkowego badania echokardiograficznego;
5) wskazane jest wykonanie badania Holter EKG w celu diagnostyki omdleń.
52 z 142 Prawidłowa odpowiedź to: A. 1,3,4. B. 2,3,4. C. 1,3,5. D. 1,4,5. E. 2,4,5.
E. 2,4,5.
Pytanie nr 137 Do klasycznych objawów skórnych i śluzówkowych reaktywnego zapalenia stawów nabytego drogą płciową należą: 1) zmiany łuszczycopodobne na podeszwowej powierzchni stóp i dłoniowej rąk; 2) rumień guzowaty; 3) afty na błonie śluzowej jamy ustnej; 4) zaczerwienienia skóry palców (palce kiełbaskowate); 5) rumień wędrujący. Prawidłowa odpowiedź to: A. wszystkie wymienione. B. 1,2,3,4. C. 1,2,4,5. D. 1,2,3,5. E. 3,4,5.
B. 1,2,3,4.
Zmiany skórne i w błonach śluzowych:
1) wykwity grudkowo-łuskowate z nadmiernym rogowaceniem podeszwowej powierzchni stóp; często zmiany typu krostkowego zapalenia dłoniowej powierzchni rąk i podeszwowej powierzchni stóp; występują w 10–30% przypadków SARA, rzadko w zakażeniach jelitowych
2) żółtawe lub szare przebarwienia, zgrubienia, bruzdowate wgłębienia paznokci, rogowacenie podpaznokciowe (głównie w przewlekłym reaktywnym zapaleniu stawów)
3) rumień guzowaty – głównie w zakażeniu Yersinia
4) niebolesne, błyszczące afty na podniebieniu, języku, błonie śluzowej policzków i warg.
Pytanie nr 138
Za kaszel przewlekły uważa się:
A. kaszel towarzyszący przewlekle chorobom układu oddechowego.
B. długotrwały kaszel napadowy nocny.
C. kaszel trwający co najmniej 6 miesięcy.
D. kaszel trwający co najmniej 8 tygodni.
E. kaszel nieustępujący pod wpływem terapii antybiotykiem lub β-agonistą i glikokortykosteroidem.
D. kaszel trwający co najmniej 8 tygodni.
nieżyt nosa- przewlekłe (czas trwania ≥12 tyg.) z polipami nosa i bez polipów.
pokrzywka przewlekła >6 tyg
Pytanie nr 139
22-letni mężczyzna znalazł się na izbie przyjęć z powodu stanów gorączkowych oraz bólu stawów kolanowych i nadgarstkowych. Na skórze tułowia i ud stwierdzono wysypkę plamisto-grudkową, która nie powodowała świądu. Podobne objawy wystąpiły 3 miesiące wcześniej. Pacjent negował zażywanie jakichkolwiek leków lub suplementów diety. Aktywność ALT wynosiła 160 IU/L, AST 90 IU/L, a stężenie ferrytyny 750 μg/L (norma < 200 μg/L). Wskaźnik wysycenia transferyny był prawidłowy. W badaniu USG jamy brzusznej stwierdzono powiększenie wątroby i śledziony. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie?
A. choroba Behçeta.
B. stwardniające zapalenie dróg żółciowych (PSC).
C. choroba Stilla u dorosłych.
D. reumatoidalne zapalenie stawów.
E. wrodzona hemochromatoza.
C. choroba Stilla u dorosłych.
Kryteria rozpozananie
kryteria duże
1) gorączka ≥39°C utrzymująca się ≥1 tydz.
2) ból stawów utrzymujący się przez ≥2 tyg.
3) typowa osutka
4) leukocytoza ≥10 000/µl, neutrofile >80%
kryteria małe
1) ból gardła
2) powiększenie węzłów chłonnych i/lub śledziony
3) zwiększenie aktywności aminotransferaz lub LDH w surowicy (po wykluczeniu innych przyczyn)
4) ujemne wyniki oznaczenia czynnika reumatoidalnego RF klasy IgM i przeciwciał przeciwjądrowych metodą immunofluorescencji
Pytanie nr 140
Najczęstszy mechanizm niedomykalności trójdzielnej to:
A. poszerzenie pierścienia zastawki trójdzielnej.
B. infekcyjne zapalenie wsierdzia obejmujące urządzenie wszczepialne.
C. reumatyczne zmiany zastawki trójdzielnej.
D. zniekształcenie pierścienia zastawki trójdzielnej wskutek zwapnień na tle zwyrodnieniowym.
E. zerwanie struny ścięgnistej zastawki trójdzielnej w przebiegu zawału ściany dolnej.
A. poszerzenie pierścienia zastawki trójdzielnej.
Pytanie nr 141
Wskaż prawidłowe postępowanie u pacjenta chorującego na cukrzycę typu 2 stosującego gliklazyd o przedłużonym działaniu, u którego pojawiły się poty, osłabienie oraz drżenie rąk, a stężenie glukozy zmierzone przy pomocy glukometru wynosiło 61 mg/dl:
A. natychmiast podać glukagon w dawce 1 mg domięśniowo lub podskórnie, a następnie dożylnie 500 ml 10% roztworu glukozy i wykonać kontrolny pomiar glikemii po 30 minutach.
B. należy podać powoli dożylnie 20% roztwór glukozy w objętości 250 ml soli fizjologicznej i wykonywać kontrolne pomiary glikemii co 30 minut.
C. należy podać węglowodany proste, np. słodzoną herbatę, a następnie węglowodany złożone, np. kanapkę z chleba pełnoziarnistego i wykonać kontrolny pomiar glikemii za około godzinę.
D. należy podać w pierwszej kolejności dożylnie 50 ml 20% roztworu glukozy, a następnie 500 ml 10% roztworu glukozy i wykonać kontrolny pomiar glikemii po 15 minutach.
E. w przypadku hipoglikemii związanej ze stosowaniem pochodnych sulfonylomocznika wskazane jest zastosowanie reguły 15/15.
C. należy podać węglowodany proste, np. słodzoną herbatę, a następnie węglowodany złożone, np. kanapkę z chleba pełnoziarnistego i wykonać kontrolny pomiar glikemii za około godzinę.
W przypadku hipoglikemii lekkiej należy choremu podać 10–20 g glukozy – taka ilość powoduje wzrost glikemii po ok. 10–20 minutach. Aby nie doszło do nawrotu hipoglikemii, chory powinien również spożyć węglowodany złożone.
W przypadku hipoglikemii ciężkiej lub u osoby z zaburzeniami świadomości lub zaburzeniami połykania należy podać dożylnie 20% roztwór glukozy, a następnie wlew 10% roztworu glukozy, a po odzyskaniu przytomności podać doustnie węglowodany.
W przypadku trudności z dostępem żylnym należy podać domięśniowo lub podskórnie 1 mg glukagonu.
U chorych po epizodzie ciężkiej hipoglikemii oraz u tych, którzy wymagali podania glukagonu, należy rozważyć hospitalizację
Pytanie nr 142
Do kryteriów rozpoznania polimialgii reumatycznej nie należy:
A. ból obręczy barkowej i biodrowej występujący głównie w nocy.
B. sztywność poranna układu ruchu trwająca dłużej niż godzinę.
C. szybka odpowiedź na prednizon.
D. wiek ponad 50 lat.
E. prawidłowy OB.
E. prawidłowy OB.
Rozpoznanie
1) wiek >50 lat
2) ból w obrębie ≥2 z 3 obszarów: szyja, obręcz barkowa, obręcz biodrowa, utrzymujący się przez ≥1 mies.
3) sztywność poranna utrzymująca się przez >1 h
4) OB >40 mm po 1 h
5) wykluczenie innych chorób o podobnych objawach
6) szybka poprawa po zastosowaniu prednizonu w dawce 15-20 mg/d
Do rozpoznania muszą być spełnione wszystkie kryteria.
Pytanie nr 143
Pacjentka lat 72 przyjęta do szpitala z niedowładem połowiczym prawostronnym, który jak wynika z wywiadu - wystąpił przed 3 godzinami. Wykonane badanie tomografii komputerowej mózgowia nie wykazało odchyleń od stanu prawidłowego. Badanie ultrasonograficzne duplex tętnic szyjnych, kręgowych i wewnątrzczaszkowych wykazało zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej lewej rzędu 90-95% oraz prawej rzędu 50%. Wskaż dalsze postępowanie:
A. jak najszybsze przeprowadzenie leczenia operacyjnego tętnicy szyjnej wewnętrznej lewej, maksymalnie w czasie do 6 godzin od wystąpienia udaru.
B. przy braku przeciwwskazań do wdrożenia terapii dożylnej rekombinowanym aktywatorem plazminogenu, jak najszybsze zastosowanie leczenia trombolitycznego.
C. ze względu na brak zmian w badaniu tomografii komputerowej, należy odroczyć terapię o co najmniej 12 godzin i zalecić powtórne badanie tomografii komputerowej po 12 godzinach w celu doprecyzowania diagnozy.
D. ze względu na podejrzenie udaru niedokrwiennego mózgu należy natychmiast po przyjęciu do szpitala (lub o ile to możliwe jeszcze na poziomie pomocy przedszpitalnej) podać heparynę drobnocząsteczkową podskórnie w pojedynczej dawce leczniczej, a następnie rozważyć wskazania do leczenia trombolitycznego.
E. ze względu na przekroczenie czasu od wystąpienia udaru w jakim można stosować trombolizę dożylną, nie należy w takiej sytuacji kwalifikować chorego do leczenia trombolitycznego, ale zalecić podanie kwasu acetylosalicylowego w dawce 300 mg i w ramach profilaktyki wtórnej zakwalifikować pacjenta do leczenia operacyjnego tętnicy szyjnej wewnętrznej prawej w czasie do 6 tygodni od udaru.
B. przy braku przeciwwskazań do wdrożenia terapii dożylnej rekombinowanym aktywatorem plazminogenu, jak najszybsze zastosowanie leczenia trombolitycznego.
