AML Glossary Flashcards
Czym jest AML (przeciwdziałanie praniu pieniędzy)?
Kontrole w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy mają na celu powstrzymanie przestępców finansowych przed maskowaniem nielegalnie uzyskanych funduszy jako zgodnych z prawem. Instytucje finansowe i inne podmioty regulowane są zobowiązane do posiadania solidnego programu zapobiegania, wykrywania i zgłaszania prania pieniędzy. Program przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy powinien obejmować co najmniej:
Pisemne polityki wewnętrzne, procedury i kontrole
Wyznaczony urzędnik ds. zgodności z przepisami AML
Bieżące szkolenia pracowników
Niezależny przegląd w celu przetestowania programu AML
Akcja na okaziciela
Instrumenty zbywalne, które nadają prawo udziału w spółce osobie będącej fizycznym posiadaczem świadectwa depozytowego akcji na okaziciela, czyli dokumentu wystawionego na okaziciela, a nie na konkretną osobę lub organizację.
Akredytywa
Instrument kredytowy wydany przez bank, który zobowiązuje się, po spełnieniu określonych warunków, gwarantować w imieniu klienta płatność na rzecz osoby trzeciej.
Alternatywny system przekazów pieniężnych (ARS)
Bankowość podziemna, określana też jako nieformalne systemy transferu wartości majątkowych (IVTS). Zjawisko związane zwykle z grupami etnicznymi z Bliskiego Wschodu, Afryki i Azji, z reguły polegające na przekazywaniu wartości majątkowych pomiędzy krajami z pominięciem oficjalnego systemu bankowego. Instytucją dokonującą przekazu może być po prostu sklep sprzedający towary, który umówił się z podobną firmą w innym kraju. Z reguły nie dochodzi do fizycznego przemieszczania gotówki i nie muszą być dopełnione formalności związane z weryfikacją i księgowaniem operacji. Przekaz pieniędzy odbywa się za pośrednictwem zakodowanej informacji, która jest przekazywana na kartkach, za pośrednictwem kurierów, listownie, faksem, e-mailem, SMS-em lub czatem internetowym, a następnie potwierdzana przy użyciu komunikacji na odległość.
Automatyczna izba rozliczeniowa (ACH)
Elektroniczny system bankowy, który przetwarza w pakietach duże ilości transakcji, zarówno uznań jak i obciążeń. Do kredytowych poleceń przelewu w ramach automatycznej izby rozliczeniowej zaliczają się przelewy z wypłatami wynagrodzeń oraz płatnościami dla wykonawców i dostawców. Do debetowych poleceń przelewu w ramach automatycznej izby rozliczeniowej zalicza się regulowanie składek ubezpieczeniowych, spłaty pożyczek hipotecznych i inne rodzaje wydatków.
Bank fikcyjny (bank wirtualny)
Bank istniejący tylko formalnie, bez fizycznej obecności w kraju, w którym jest zarejestrowany lub gdzie posiada licencję na prowadzenie działalności, i który nie jest stowarzyszony z grupą świadczącą regulowane usługi finansowe, która podlega skutecznemu, skonsolidowanemu nadzorowi.
Bank respondent
Bank, na potrzeby którego inna instytucja finansowa (bank korespondent) zakłada i utrzymuje rachunek, a także administruje nim i zarządza.
Bank Światowy
Bank Światowy jest ważnym źródłem pomocy finansowej i technicznej dla krajów rozwijających się. Nie jest to bank w zwykłym znaczeniu tego słowa, składa się on z dwóch instytucji wspierających, których właścicielami są 184 kraje członkowskie—Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju (IBRD) oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju (IDA). Obie organizacje udzielają nisko oprocentowanych pożyczek, nieoprocentowanych kredytów oraz dotacji krajom rozwijającym się. W 2002 r., Międzynarodowy Fundusz Walutowy i Bank Światowy rozpoczęły 12-miesięczny pilotażowy program mający ocenić środki przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w różnych krajach. Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy, w porozumieniu z Grupą Specjalną ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy FATF), opracowały wspólną metodologię przeprowadzania takich ocen opartą na 40 zaleceniach FATF.
Bankomat (ATM)
Urządzenie bankowości elektronicznej, które pozwala klientom banku na wykonanie podstawowych transakcji bez pomocy pracownika banku. Bankomaty z reguły wydają gotówkę, pozwalają zdeponować gotówkę i czeki, dokonać przelewu i sprawdzić stan konta.
Bankowość korespondencyjna
Świadczenie usług bankowych przez jeden bank (bank korespondent) innemu bankowi (bankowi respondentowi) Duże międzynarodowe banki z reguły działają jako banki korespondenci dla setek innych banków z całego świata. Banki respondenci mogą uzyskiwać szereg usług, w tym zarządzanie środkami pieniężnymi (np. konta oprocentowane w różnych walutach), przelewy międzynarodowe, uznawanie czeków, konta przejściowe (PTA) i wymianę walut.
Bankowość prywatna
Dział w instytucji finansowej, który świadczy ekskluzywne usługi zamożnym klientom indywidualnym. Prywatne operacje bankowe charakteryzują się zwykle poufnością, złożonymi strukturami własności, wykorzystaniem spółek offshore, optymalizacji podatkowej i ułatwieniami kredytowymi.
Bazylejski Komitet ds. Nadzoru Bankowego
Komitet Bazylejski został utworzony w 1974 r. przez prezesów banków centralnych państw należących do grupy G-10, aby na szczeblu światowym promować rzetelne standardy nadzoru bankowego. Sekretarz wybierany jest przez Bank Rozrachunków Międzynarodowych z siedzibą w Szwajcarii, w Bazylei. Komitet opublikował, między innymi, dokumenty na potrzeby banków, dotyczące środków bezpieczeństwa finansowego, ujednoliconego zarządzania ryzykiem związanym z wymogami odnośnie ich identyfikacji, przejrzystości w komunikatach dotyczących płatności, zachowania należytej staranności i przejrzystości odnośnie komunikatów na temat płatności zamaskowanych w przypadkach transgranicznych przekazów pieniężnych, a także przekazywania dokumentacji finansowej między różnymi krajami w związku z przeciwdziałaniem finansowaniu terroryzmu. Zobacz www.bis.org/bcbs.
Beneficjent
Termin „beneficjent” ma dwie różne definicje, w zależności od kontekstu:
Osoba (fizyczna lub prawna), która czerpie korzyści z transakcji, jak na przykład strona otrzymująca zyski z przelewu lub wypłaty z tytułu polisy ubezpieczeniowej.
W kontekście trustu, wszystkie trusty (oprócz trustów na cele dobroczynne i dozwolonych na mocy ustawy trustów na cele inne niż dobroczynne) muszą posiadać beneficjentów, do których może zaliczać się założyciel. Trusty muszą również określać maksymalne ramy czasowe, które z reguły obejmują okres do 100 lat. Trusty muszą mieć możliwego do ustalenia beneficjenta końcowego, mogą jednak nie mieć określonych istniejących beneficjentów.
Beneficjent rzeczywisty
Termin ten ma dwie różne definicje, w zależności od kontekstu:
Osoba fizyczna, która jest faktycznym posiadaczem lub podmiotem kontrolującym rachunek, na którym dokonywane są operacje.
Osoby fizyczne, które mają znaczące prawo własności, jak i te, które sprawują rzeczywistą kontrolę nad osobą prawną lub umową.
„Bezpieczna przystań”
Ochrona prawna dla instytucji finansowych, ich dyrektorów, urzędników i pracowników przed odpowiedzialnością cywilną i karną za złamanie ograniczeń dotyczących ujawniania informacji zapisanych w umowie lub za złamanie wszelkich zakazów ustawowych, regulacyjnych lub administracyjnych, jeśli osoby te, w dobrej wierze, zgłoszą swoje podejrzenia jednostce analityki finansowej, nawet jeśli nie wiedzą dokładnie, jaka była źródłowa działalność przestępcza, i bez względu na to czy działalność niezgodna z prawem w ogóle miała miejsce.
Centrum finansowe typu „offshore” (OFC)
Instytucje, które kierują swoją ofertę, lub w inny sposób zachęcają banki, przedsiębiorstwa handlowe i inne podmioty gospodarcze i prawne, aby były fizycznie obecne lub posiadały osobowość prawną w danym państwie, ale prowadziły działalność „offshore”, czyli poza terenem tego państwa (Zobacz Offshore). Dawniej centra finansowe typu offshore mieściły się na Karaibach lub na wyspach Morza Śródziemnego, aby być w miarę blisko głównych centrów finansowych Stanów Zjednoczonych i Europy.
Czarnorynkowa wymiana peso (BMPE)
Czarnorynkowa wymiana peso to przykład złożonej metody prania pieniędzy w oparciu o handel. Powstała ona w wyniku restrykcyjnych kolumbijskich przepisów dotyczących wymiany walut. Aby obejść te przepisy biznesmeni kolumbijscy uchylali się od opłat publiczno-prawnych przeprowadzając transakcje z brokerami peso działającymi na czarnym rynku lub na finansowym rynku równoległym. Przemytnicy narkotyków z Kolumbii korzystali z tej metody, aby otrzymać kolumbijskie peso w Kolumbii za amerykańskie dolary narkotykowe zlokalizowane w Stanach Zjednoczonych.
CICAD (Comisión lnteramericana para el Control del Abuso de Drogas lub Międzyamerykańska Komisja Kontrolująca Nadużywanie Narkotyków)
Komisja ta wydała kilka zestawów zaleceń odnośnie przeciwdziałania praniu pieniędzy, w tym poprawki do przepisów modelowych Organizacji Państw Amerykańskich (OAS) wydanych w 1992 r.
Czek kasjerski
Popularny instrument płatniczy często kupowany za gotówkę. Może być wykorzystywany do prania pieniędzy, gdyż czeki kasjerskie to instrument wypłacany przez renomowaną instytucję.
Depozytariusz
Bank, instytucja finansowa lub inny podmiot odpowiedzialny za zarządzanie, administrowanie i przechowywanie aktywów innych osób lub instytucji. Depozytariusz opiekuje się aktywami w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko ich kradzieży lub utraty, i nie posługuje się, ani nie obraca nimi w sposób aktywny.
Depozyty gotówkowe
Środki pieniężne zdeponowane na jednym lub kilku kontach w instytucji finansowej. Narażone na pranie pieniędzy w fazie lokowania, gdy przestępcy przenoszą swoją gotówkę do obrotu bezgotówkowego wpłacając pieniądze na konta w instytucjach finansowych.
Dochody z działalności przestępczej
Każde mienie pochodzące, bezpośrednio lub pośrednio, z przestępstwa lub uzyskane w wyniku popełnienia przestępstwa.
Dyrektywa Unii Europejskiej w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu
Po raz pierwszy przyjęta przez Unię Europejską w czerwcu 1991 r., a następnie uaktualniana w 1997 r., 2005 r. i 2015 r., dyrektywa ta nakazuje państwom członkowskim dopilnowanie, aby pranie pieniędzy i finansowanie terroryzmu były zakazane. Dyrektywa odnosi się do różnorodnych podmiotów, takich jak instytucje finansowe, księgowi, notariusze, trusty, agenci nieruchomości i niektórzy dostawcy usług hazardowych. Państwa członkowskie mają odpowiednio zidentyfikować i zmniejszyć ryzyko. Mają również sprawować nadzór nad instytucjami finansowymi i innymi podmiotami zobowiązanymi do przestrzegania dyrektywy, w ramach którego muszą wyznaczać standardy odnośnie stosowania środków bezpieczeństwa finansowego wobec klientów, zakazywać stosunków z fikcyjnymi bankami, powoływać jednostki analityki finansowej, rozwijać standardy przechowywania dokumentacji i nakładać sankcje za nieprzestrzeganie dyrektywy.
Działalność w zakresie usług płatniczych (MSB)
Osoba (fizyczna lub prawna) prowadząca co najmniej jedną z poniższych form działalności, o ile przekracza ona obowiązujące progi ustawowe. Jeśli to nastąpi, osoba taka zostaje uznawana za instytucję finansową, z czego wynikają zobowiązania odnośnie przeciwdziałania praniu pieniędzy:
Wymiana walut
Realizacja czeków
Wydawanie lub sprzedaż czeków podróżnych lub przekazów pieniężnych
Dostarczanie lub sprzedawanie instrumentów przedpłaconych
Transfer środków pieniężnych
Ekstradycja
Wydanie przez jedno państwo innemu państwu osoby oskarżonej lub skazanej, dokonane na podstawie umowy ustalającej warunki takiego wydania.
Elektroniczny transfer środków (EFT)
Elektroniczny przepływ środków między instytucjami finansowymi. Dwa najpopularniejsze systemy elektronicznego transferu środków pieniężnych w Stanach Zjednoczonych to FedWire i CHIPS. (SWIFT jest często określany jako trzeci system elektronicznego transferu środków pieniężnych, ale w rzeczywistości jest to międzynarodowy system obsługi komunikatów, który przesyła instrukcje dotyczące przekazów pieniężnych między instytucjami, a nie system służący do dokonywania takich przekazów).
Europol
Europol jest organem ścigania Unii Europejskiej. Jego głównym celem jest pomoc w stworzeniu bezpieczniejszej Europy dla wszystkich obywateli Unii Europejskiej. W dziedzinie przeciwdziałania praniu pieniędzy Europol udziela organom ścigania państw członkowskich wsparcia operacyjnego i analitycznego poprzez oficerów łącznikowych (ELO) i analityków, jak również poprzez dostęp do nowoczesnych baz danych i kanałów komunikacji.
Finansowanie terroryzmu
Proces, poprzez który terroryści finansują swoje działania, aby dokonywać aktów terrorystycznych. Istnieją dwa główne źródła finansowania działalności terrorystycznej: pierwszym jest pomoc finansowa od krajów, organizacji i osób indywidualnych, drugie źródło to różnorodne, czasem nielegalne działania generujące przychód, np. przemyt i oszustwa związane z kartami kredytowymi.
Firma-przykrywka (Spółka fasadowa)
(Spółka fasadowa) Każda firma założona i kontrolowana przez inną organizację. Nie w każdym wypadku jest to działalność nielegalna, jednak przestępcy wykorzystują firmy-przykrywki do prania pieniędzy nadając im pozór legalnego źródła. Firmy-przykrywki mogą oferować produkty i usługi poniżej cen rynkowych lub nawet poniżej kosztów produkcji.
Firmy o znacznym udziale gotówki w obrocie
Dowolny rodzaj przedsiębiorstwa, w którym klienci zazwyczaj płacą gotówką za otrzymane produkty lub usługi, na przykład restauracje, dostawcy pizzy, firmy taksówkarskie, automaty na monety lub myjnie samochodowe. Niektóre osoby zajmujące się praniem pieniędzy prowadzą działalność gospodarczą o znacznym udziale gotówki w obrocie lub z niej korzystają, aby powiązać nielegalnie uzyskane środki z gotówką, która faktycznie została wygenerowana z prowadzenia działalności gospodarczej.
Fizyczna obecność
Istnienie fizycznego, stacjonarnego lokalu i rzeczywistego zarządu instytucji mieszczącej się na terenie danego państwa, gdzie instytucja ta prowadzi dokumentację finansową i gdzie podlega kontroli. Istnienie lokalnego przedstawiciela lub pracowników niższego szczebla nie jest wystarczającym wyznacznikiem fizycznej obecności.
Fundator
Strona, która przekazuje prawo własności majątku lub aktywów. W przypadku trustu jest to zazwyczaj osoba, która tworzy trust lub przekazuje doń pieniądze.
Grupa Azji i Pacyfiku ds. Prania Pieniędzy (APG)
Organ regionalny, działający jako FATF, składający się z organów prawnych w regionie Azji i Pacyfiku.
Grupa Egmont zrzeszająca jednostki analityki finansowej
Grupa Egmont składa się z wielu krajowych jednostek analityki finansowej, które spotykają się regularnie, aby promować rozwój analityki finansowej i współpracować, szczególnie w dziedzinach wymiany informacji, szkoleń i dzielenia się wiedzą fachową. Celem grupy jest stworzenie jednostkom analityki finansowej możliwości poprawy współpracy w sferze zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu oraz wspieranie wdrażania krajowych programów w tej dziedzinie.
Grupa Euroazjatycka Zwalczająca Pranie Pieniędzy i Finansowanie Terroryzmu (EAG)
Organ regionalny, działający jako FATF, utworzony w październiku 2004 r. w Moskwie.
Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF)
Grupa ta została powołana w 1989 r. przez G-7—grupę siedmiu wysokorozwiniętych gospodarczo państw, aby wspierać powstawanie krajowych i światowych środków do walki z praniem pieniędzy. Jest to międzynarodowa organizacja wyznaczająca standardy oraz rekomendująca środki przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu na całym świecie. Zalecenia grupy nie mają mocy prawnej. Należy do niej trzydzieści pięć państw i dwie organizacje międzynarodowe. W 2012 r. Grupa w znacznym stopniu zmieniła swoich 40 + 9 Rekomendacji oraz zmniejszyła ich liczbę do 40. Grupa co roku przygotowuje raport przedstawiający aktualne trendy i metody prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu. Zobacz www.fatf-gafi.org.
Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy w Ameryce Łacińskiej (GAFILAT)
Organ Regionalny, działający jako FATF w Ameryce Łacińskiej, powstały w 2000 r.
Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy na Bliskim Wschodzie i w Afryce północnej (MENAFATF)
Organ Regionalny, działający jako FATF, powołany w 2004 r. na obszar Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej.
Grupa Wolfsberg
Nazwa grupy pochodzi od zamku w Szwajcarii, gdzie odbyło się pierwsze posiedzenie robocze. Grupa jest stowarzyszeniem światowych instytucji finansowych takich jak Banco Santander, Bank of America, Bank of Tokyo-Mitsubishi UFJ, Barclays, Citigroup, Credit Suisse Group, Deutsche Bank, Goldman Sachs, HSBC, J.P. Morgan Chase, Societe Generale, Standard Chartered Bank oraz UBS. W 2000 r., wraz z organizacją Transparency International i ekspertami z całego świata instytucje te opracowały globalne wytyczne, na użytek prywatnych banków międzynarodowych, dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy. Od tamtej pory grupa wydała kolejne wytyczne odnośnie, między innymi, usług banku korespondenta i finansowania terroryzmu.
Handel ludźmi
Znany również pod nazwą „handel żywym towarem”. Ludzie najczęściej sprzedawani są do celów niewolnictwa seksualnego, do pracy przymusowej lub wykorzystywania seksualnego dla osiągnięcia zysku. Do handlu dochodzi w prawie każdym kraju i często podaje się go jako drugą pod względem wielkości działalność przestępczą na świecie.
Hawala
Nieformalny system przekazywania wartości majątkowych popularny na Bliskim Wschodzie, w Afryce Północnej i na subkontynencie indyjskim. System hawala działa poza tradycyjnym systemem bankowym. W podstawowej formie klient kontaktuje się z hawaladarem i wręcza mu pieniądze, które mają być przekazane innej osobie. Hawaladar kontaktuje się ze swoim odpowiednikiem w kraju odbiorcy, który przekazuje odbiorcy środki pieniężne. Hawaladarzy na bieżąco rejestrują transakcje i jeden z nich jest winny drugiemu pewną kwotę netto. Zobacz Alternatywny system przekazów pieniężnych.
Hawaladar
Pośrednik w systemie hawala.
Instrumenty płatnicze
Czeki podróżne, instrumenty zbywalne, w tym czeki osobiste i firmowe, oficjalne czeki bankowe, czeki kasjerskie, weksle, przekazy pieniężne, papiery wartościowe lub akcje na okaziciela. Instrumenty płatnicze oraz waluty w większości krajów są zazwyczaj ujęte w przepisach przeciwdziałających praniu pieniędzy, a instytucje finansowe zobowiązane są wypełniać raporty i prowadzić rejestr działalności klientów związanej z tymi instrumentami.
Instrumenty zbywalne na okaziciela
Zaliczają się do nich instrumenty płatnicze na okaziciela takie jak: instrumenty zbywalne (w tym czeki, weksle własne i przekazy pieniężne), które są wystawiane na okaziciela lub indosowane bez ograniczeń, wystawione na odbiorcę płatności lub sporządzone w takiej formie, że uprawnienia do nich przenoszone są w momencie ich dostarczenia.
Instytucje dokonujące przekazów pieniężnych (Instytucje płatnicze)
Instytucje dokonujące przekazów pieniężnych przyjmują gotówkę lub inne środki pieniężne, które przekazują na inny rachunek za pośrednictwem systemu bankowego. Rachunek należy do jednostki stowarzyszonej działającej w innym kraju, gdzie pieniądze udostępniane są końcowemu odbiorcy.
Instytucja regulacyjna (Regulator)
Podmiot administracji rządowej odpowiedzialny za nadzór i kontrolę nad jedną lub kilkoma kategoriami instytucji finansowych. Instytucja taka jest z reguły uprawniona do wydawania regulacji, przeprowadzania kontroli, nakładania grzywien i kar, ograniczania działalności, a czasami do rozwiązania instytucji działającej na terenie podlegającym jej jurysdykcji. Większość finansowych instytucji regulacyjnych pełni ważną rolę w zapobieganiu przestępstwu prania pieniędzy i innym przestępstwom finansowym oraz w ich wykrywaniu. Większość regulatorów skupia się na działalności instytucji w danym kraju, ale niektóre mają pewne możliwości kontrolowania zagranicznych oddziałów i działalności instytucji.
Integracja
Faza integracji, często nazywana trzecią i ostatnią fazą klasycznego procesu prania pieniędzy, wprowadza wyprane pieniądze z powrotem do gospodarki poprzez ponowne wpłacanie ich do systemu finansowego i nadawanie im pozorów legalności.
Jednostki analityki finansowej (FIU)
Centralna instytucja krajowa odpowiedzialna za otrzymywanie, analizowanie i przekazywanie odpowiednim władzom dokumentacji ujawniającej podejrzane transakcje.
Kantor
Firma, określana również jako „Biuro Wymiany Walut”, oferująca atrakcyjne dla osób zajmujących się praniem pieniędzy usługi takie jak: wymiana walut, wymiana banknotów o drobnych nominałach na wysokie; wymiana instrumentów finansowych takich jak czeki podróżne, przekazy pieniężne i czeki osobiste oraz transfery telegraficzne.
Karaibska Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (CFATF)
Organ regionalny działający jako Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy, składający się z krajów karaibskich takich jak Aruba, Bahamy, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Kajmany i Jamajka.
Karta debetowa
Karta pozwalająca jej właścicielowi na podjęcie środków z istniejącego konta. Karty debetowe używane są do spłacania zobowiązań i dokonywania zakupów. Można ich używać w wielu miejscach, również w Internecie. Karty debetowe często umożliwiają przepływ środków pieniężnych w postaci wypłat gotówkowych określanych również terminem „cashback” oraz przez wypłaty z bankomatów.
Karty kredytowe
Plastikowa karta z ustalonym limitem kredytu używana do zakupu towarów i usług i do wypłaty gotówki na kredyt. Posiadacz karty otrzymuje następnie rachunek spłaty udzielonego kredytu od instytucji wydającej kartę. Karty kredytowe mogą być wykorzystane do prania pieniędzy, gdy spłaty zadłużenia na karcie dokonywane są pieniędzmi pochodzącymi z działalności przestępczej.
Konfiskata
W uzasadnionych przypadkach obejmuje przepadek i oznacza stałe pozbawienie środków pieniężnych lub innych aktywów nakazem odpowiednich władz lub sądu. Konfiskata lub przepadek odbywa się za pośrednictwem procedur sądowych lub administracyjnych, które przekazują własność określonych środków pieniężnych lub innych aktywów na rzecz państwa. W momencie przekazania osoby lub podmioty, które miały udziały w tych środkach pieniężnych lub aktywach w momencie konfiskaty lub przepadku, zasadniczo tracą wszystkie prawa do skonfiskowanych aktywów.
Konto na powiernika (Benami Account)
Zwane również „rachunkiem wspólnym” Zakładane przez osobę lub podmiot na rzecz innej osoby lub osób, konta te kojarzone są z podziemną bankowością typu „hawala” na subkontynencie indyjskim. Osoba działająca w obrębie jednej jurysdykcji, jeśli chce przekazać pieniądze za pośrednictwem podmiotu określanego jako „hawaladar” do innej jurysdykcji, może użyć konta na powiernika lub transakcji na powiernika, aby ukryć swoją prawdziwą tożsamość lub tożsamość odbiorcy pieniędzy.
Konto zbiorcze (Concentration Account)
Zwane również „rachunkiem wspólnym”. Rachunek rozliczeniowy jest kontem w instytucji finansowej, którego jest jego posiadaczem, i używany jest głównie do transakcji administracyjnych i międzybankowych, gdzie pieniądze są przekazywane i łączone bez identyfikacji wnioskodawców.
Konta zbiorowe (Collection Accounts)
Imigranci z innych krajów wpłacają dużą ilość niewielkich sum na jedno konto w kraju, gdzie tymczasowo mieszkają, a następnie zebrana suma jest przelewana na konto w ich kraju pochodzenia bez dokumentacji o pochodzeniu pieniędzy. Niektóre grupy etniczne z Azji i Afryki mogą korzystać z kont zbiorowych do prania pieniędzy.
Konwencja wiedeńska
Konwencja z 1988 r. o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi. Kraje przystępujące do Konwencji wiedeńskiej zobowiązują się do kryminalizacji handlu narkotykami i związanego z nim prania pieniędzy oraz do wdrożenia środków konfiskaty dochodów z handlu narkotykami. Artykuł III Konwencji zawiera szczegółową definicję prania pieniędzy, która posłużyła za podstawę wielu późniejszych krajowych aktów prawnych.
Licencja bankowa typu offshore
Licencja, która zabrania bankowi prowadzenia działalności na rzecz lokalnych obywateli lub w lokalnej walucie.
Lokowanie
Pierwsza faza procesu prania pieniędzy: Wprowadzenie nielegalnych środków do systemu finansowego.
Maskowanie
Druga faza klasycznego trzystopniowego procesu prania pieniędzy pomiędzy lokowaniem a integracją. Maskowanie polega na oddzieleniu nielegalnych dochodów od ich źródeł poprzez dokonywanie wielopoziomowych transakcji finansowych mających na celu zmylenie ścieżki audytu i zapewnienie anonimowości.
Międzynarodowa baza danych w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy (AMLID)
Kompendium analiz przepisów ustawowych i wykonawczych w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy, zawierające dwa ogólne typy środków ograniczających pranie pieniędzy, tj. przepisy krajowe i współpracę międzynarodową, jak również informacje kontaktowe krajowych organów zwalczających pranie pieniędzy. AMLID jest bezpieczną, wielojęzyczną bazą danych stanowiącą ważny punkt odniesienia dla pracowników organów ścigania współpracujących z partnerami w wielu krajach.
