Μικροβιολογία 3 Flashcards
Χαρακτηριστικά σταφυλόκοκκου
Χρυσίζων (S. Aureus), S. epidermidis, S. saprophyticus
Δεν έχουν έλυτρο, βλεφαρίδες, σπόρους.
Είναι ακίνητοι.
Θετική αντίδραση καταλάσης
Αποικίζουν το δέρμα και την ρινική κοιλότητα
- Χρυσίζων σταφυλόκοκκος
Κοαγκουλαση +
Καταλαση -
Εξωκυττάρια ένζυμα και πρωτεΐνες:
Πρωτεΐνη α (προφυλάσσει από φαγοκυτττάρωση), κοαγκουλάση, αιμολυσίνες, λευκοκτονίνη, αποφολιδίνες, εντεροτοξίνες, τοξίνη του τοξικού shock 1 (tsst 1), σταφυλοκινάση (διασπά το ινώδες), υαλουρονιδάσες, πρωτεάσες, νουκλεάσες, λιπάσες
- Σταφυλοκοκκικές Λοιμώξεις απο χρυσιζων
διεισδυτικες
Δοθιήνας, ψευδάνθρακας, λοιμώξεις τραυμάτων, παραρρινοκολπίτιδα, μέση ωτίτιδα, επιλόχεια μαστίτιδα, βλεφαρίτιδα, παρωνυχία, κυτταρίτιδα, μολυσματικό κηρίο (γενικευμένη πυοδερμία).
Αιματογενής ή μετατραυματική ωτίτιδα, οστεομυελίτιδα, σηπτική αρθρίτιδα, μηνιγγίτιδα
Ενδοκαρδίτιδα (κυρίως σε χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών), πνευμονία (συχνά με εμπύημα), σηψαιμία, μεταναστευτικό απόστημα
Λοιμώξεις από απελευθέρωση εξωτοξινών στοφυλοκοκκος
Τροφικές δηλητηριάσεις: μετά από βρώση τροφών μολυσμένων με εντεροτοξίνες.
Αποφολιδωτική δερματίτιδα (νόσος του Ritter)
Σύνδρομο τοξικού shock (TSS): κυρίως σε γυναίκες που χρησιμοποιούν ταμπόν λόγω, αύξησης Ο2 και ένδειας Mg2+ αυξημένη έκκριση της TSST-1
- Διάγνωση λοίμωξης από σταφυλόκοκκο
Κλινικό υλικό: πύον, πτύελα, ΕΝΥ, αίμα, φαρυγγικό επίχρισμα, ρινικό επίχρισμα, τρόφιμα
Μικροσκόπηση: χρώση Gram
Καλλιέργεια σε αιματούχο άγαρ ή σε υλικό με 7,5% NaCl
Προσδιορισμός κοαγκουλάσης
Έλεγχος διάσπασης μαννιτόλης
Αντιβιόγραμμα
- Λοιμώξεις από κοαγκουλάση-αρνητικούς σταφυλόκοκκους
Staphylococcus epidermidis→ Εμφανίζονται συχνά στο νοσοκομείο
Ενδοκαρδίτιδα σε αντικατάσταση βαλβίδας
Περιτονίτιδα σε ασθενείς σε τεχνητό νεφρό
Μηνιγγίτιδες
Μικροβιαιμία
Λοιμώξεις αρθρώσεων σε αρθροπλαστικές
Staphylococcus saprophyticus
Ουρολοιμώξεις σε γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας, στην κοινότητα όχι στο νοσοκομείο
Θεραπεία: κινολόνες (π.χ. norocin) ή septrin
- Στρεπτόκοκκοι
Διάταξη: αλυσίδες ή διπλόκοκκοι
Δεν έχουν βλεφαρίδες, σπόρους.
Είναι ακίνητοι
Δεν παράγουν καταλάση
- Ταξινόμηση στρεπτόκοκκου με βάση την αιμόλυση των ερυθρών αιμοσφαιρίων στα θρεπτικά υλικά:
α-αιμολυτικοί (πράσινη χρωστική γύρω από τις αποικίες)
β-αιμολυτικοί (Άσπρη χρωστική-πλήρης διαύγεια γύρω από τις αποικίες)
γ- ή μη-αιμολυτικοί
- Ταξινόμηση στρεπτόκοκκων κατά Lancefield
Ομάδες A έως V με βάση το πολυσακχαριδικό αντιγόνο C (αντιγόνο Lancefield)
- Περισσότερο παθογόνοι στρεπτοκοκκοι
οι στρεπτόκοκκοι ομάδας Α, B και D και οι πνευμονιόκοκκοι (οι οποίοι δεν ταξινομούνται κατά Lancefield).
Πυογόνος στρεπτόκοκκος → β -αιμολυτικός ομάδας Α →Αμυγδαλίτιδα
Streptococcus agalactiae → β -αιμολυτικός ομάδας Β → βρίσκεται φυσιολογικά στη χλωρίδα του κόλπου και του εντέρου στο 25% των γυναικών
Πνευμονιοκόκοκκος → α – αιμολυτικός
Η στρεπτολυσίνη-O είναι ένα ένζυμο που παράγεται από τους β-αιμολυτικούς στρεπτόκοκκους της ομάδας Α→ test strep ή ASTO
Στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις Από διείσδυση
Πυοδερματίτιδα, ερυσίπελας, παραρρινοκολπίτιδα, μέση ωτίτιδα, αμυγδαλίτιδα, οστρακιά, σηψαιμία, αιματογενής οστεομυελίτιδα
Επακόλουθες (μετα-στρεπτοκοκκικές) λοιμώξεις
Οξεία σπειραματονεφρίτιδα (εναπόθεση συμπλεγμάτων αντισωμάτων και πρωτεϊνης Μ στη βασική μεμβράνη των σπειραμάτων)
Εμφανίζεται μετά από φαρυγγίτιδα ή δερματική λοίμωξη
Εκδηλώνεται με αιματουρία, οίδημα προσώπου
Οξύς ρευματικός πυρετός (μετά από στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα αλλά όχι μετά από δερματική λοίμωξη)
Εκδηλώνεται με: πυρετό, μυοκαρδίτιδα, αρθρίτιδα, χορεία, λεμφαδενίτιδα, εξάνθημα (περιφερικό ερύθημα).
Η βαλβιδοπάθεια μπορεί να εμφανισθεί πολλά χρόνια αργότερα.
Διάγνωση στρεπτοκοκκικής λοίμωξης
Μικροσκόπηση (gram-θετικοί κόκκοι που σχηματίζουν αλυσίδες)
Καλλιέργεια (αιμολυτικές αποικίες στο αιματούχο άγαρ-ευαισθησία στη βακιτρακίνη)
Ανίχνευση αντιγόνου Α (Strep-test): από τις αποικίες ή κατευθείαν από το παθολογικό υλικό
Προσδιορισμός του τίτλου αντισωμάτων κατά της στρεπτολυσίνης O (ASTO)
Streptococcus pneumoniae
α-αιμολυτικές
Δεν ταξινομούνται κατά Lancefield
Streptococcus pneumoniae Κλινική εικόνα
40-70% των ενηλίκων μπορεί να είναι φορείς πνευμονιοκόκκου
Ενδογενής λοίμωξη
Προδιαθεσικοί παράγοντες (αναπνευστικά νοσήματα, ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού, καρδιακή ανεπάρκεια, υποσιτισμός, δρεπανοκυτταρική αναιμία, υποσπληνισμός)