Κεφ 10 Flashcards
. Τι ονομάζεται τμηματικός προγραμματισμός;
.
Απάντηση:
Ονομάζεται η τεχνική σχεδίασης και ανάπτυξης προγραμμάτων ως ένα σύνολο από απλά τμήματα προγραμμάτων,
- Ποια τεχνική σχεδίασης προγραμμάτων υλοποιεί ο τμηματικός προγραμματισμός;
Απάντηση:
Ο τμηματικός προγραμματισμός υλοποιεί την ιεραρχική σχεδίαση, γιατί σε αυτήν κάθε πρόβλημα διαιρείται σε επιμέρους προβλήματα και κάθε ένα από αυτά τα προβλήματα διαιρείται σε επιμέρους υποπροβλήματα. Στον τμηματικό προγραμματισμό, για το κάθε ένα επιμέρους υποπρόβλημα δημιουργείται και ένα επιμέρους τμήμα προγράμματος, με αποτέλεσμα το τελικό πρόγραμμα να ανάγεται σε πολλά απλούστερα τμήματα προγράμματος.
- Τι ονομάζεται υποπρόγραμμα;
Απάντηση:
Υποπρόγραμμα είναι ένα τμήμα προγράμματος που επιτελεί αυτόνομο έργο και είναι γραμμένο ξεχωριστά από το υπόλοιπο πρόγραμμα.
- α. Αναφέρατε τις ιδιότητες που πρέπει να διακρίνουν τα υποπρογράμματα. β. Να περιγράψετε μία από αυτές τις ιδιότητες
Απάντηση:
Κάθε υποπρόγραμμα πρέπει να έχει τις παρακάτω τρεις ιδιότητες:
Να έχει μία είσοδο και μία έξοδο. Η είσοδος σε ένα υποπρόγραμμα γίνεται στην αρχή του. Ένα υποπρόγραμμα ενεργοποιείται, όταν γίνεται η είσοδος σε αυτό, εκτελεί ορισμένες ενέργειες και απενεργοποιείται με την έξοδο από αυτό, που γίνεται στο τέλος του.
Να είναι ανεξάρτητο από τα άλλα. Κάθε υποπρόγραμμα πρέπει να σχεδιάζεται, να αναπτύσσεται και να συντηρείται αυτόνομα, χωρίς να επηρεάζει άλλα υποπρογράμματα, αν και η απόλυτη ανεξαρτησία είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Να μην είναι πολύ μεγάλο. Το μέγεθος ενός υποπρογράμματος να είναι τόσο, ώστε να είναι κατανοητό, να μπορεί να ελέγχεται και να εκτελεί μία λειτουργία. Εάν εκτελεί περισσότερες λειτουργίες, καλό είναι να διασπαστεί σε επιμέρους υποπροβλήματα.
,
- Να αναφέρετε τέσσερα πλεονεκτήματα του τμηματικού προγραμματισμού.
Απάντηση:
Διευκολύνει την ανάπτυξη του αλγορίθμου και του αντιστοίχου προγράμματος. Αυτό επιτυγχάνεται, επειδή επιτρέπει την επίλυση απλών προβλημάτων υπο προβλημάτων και όχι του συνολικού προβλήματος και διότι με τη σταδιακή επί λυση των υποπροβλημάτων, δημιουργώντας κατάλληλα υποπρογράμματα, φθά νει στην επίλυση του συνολικού προβλήματος.
Διευκολύνει την κατανόηση και διόρθωση του προγράμματος. Τα μικρά αυτοτελή τμήματα προγράμματος (υποπρογράμματα), που δημιουργούνται από τη διά σπαση του αρχικού προγράμματος, διορθώνονται γρηγορότερα και πιο εύκολα χωρίς οι αλλαγές να επηρεάσουν το υπόλοιπο πρόγραμμα. Επίσης, διευκολύνει κάποιον να καταλάβει τον τρόπο λειτουργίας του προγράμματος,
Απαιτεί λιγότερο χρόνο και προσπάθεια στη συγγραφή του προγράμματος. Από τη στιγμή που δημιουργείται ένα υποπρόγραμμα μπορεί να καλείται από πολλά σημεία του προγράμματος, μειώνοντας το μέγεθος του προγράμματος, το χρόνο που απαιτείται για τη συγγραφή, τις πιθανότητες λάθους και κάνοντας ταυτόχρονα το πρόγραμμα πιο κατανοητό.
Επεκτείνει τις δυνατότητες των γλωσσών προγραμματισμού. Από τη στιγμή που έχει δημιουργηθεί ένα υποπρόγραμμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλα προγράμματα. Η χρήση του δεν διαφέρει από τη χρήση των συναρτήσεων που παρέχει η γλώσσα προγραμματισμού ΓΛΩΣΣΑ, π.χ. η συνάρτηση ΣΥΝ(Χ) για τον υπολογισμό του συνημίτονου Χ. Αν για μία λειτουργία δεν υπάρχει κατάλληλη συνάρτηση στη γλώσσα προγραμματισμού, τότε μπορεί να γραφεί ένα υποπρόγραμμα για να υλοποιεί αυτή τη λειτουργία και να χρησιμοποιείται όταν πρέπει. Η συγγραφή πολλών υποπρογραμμάτων και, ταυτόχρονα, η δημιουργία βιβλιοθη κών με αυτά, επεκτείνουν την ίδια τη γλώσσα προγραμματισμού.
- Πως ενεργοποιείται ένα υποπρόγραμμα;
)
Απάντηση:
Ένα υποπρόγραμμα ενεργοποιείται, όταν καλείται από το κύριο πρόγραμμα ή από ένα άλλο υποπρόγραμμα, δέχεται τιμές από το τμήμα προγράμματος που το καλεί και επιστρέφει τιμές σε αυτό. Οι τιμές που περνούν από το ένα υποπρόγραμμα στο άλλο λέγονται παράμετροι.
- Τι ονομάζεται παράμετρος ενός υποπρογράμματος;
Απάντηση:
Μια παράμετρος είναι μια μεταβλητή που επιτρέπει το πέρασμα τιμής από το ένα τμήμα προγράμματος σε ένα άλλο.
- Ποια είναι η διαφορά μεταξύ μεταβλητής και παραμέτρου;
Απάντηση:
Η μεταβλητή χρησιμοποιείται, για να παριστάνει ποσότητα που η τιμή της μπορεί να μεταβάλλεται. Η παράμετρος είναι σαν μία κοινή μεταβλητή, με τη διαφορά ότι χρησιμοποιείται, για να περνάει τιμή στα υποπρογράμματα.
- Ποια είδη υποπρογραμμάτων υπάρχουν;
Απάντηση:
Υπάρχουν δύο είδη υποπρογραμμάτων, οι διαδικασίες και οι συναρτήσεις
- Σε ποιο σημείο γράφονται-δηλώνονται τα υποπρογράμματα;
Απάντηση:
Τα υποπρογράμματα ακολουθούν το κύριο πρόγραμμα και γράφονται (ή όπως λέμε δηλώνονται) μετά το «ΤΕΛΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ 》 η σειρά με την οποία τα παραθέτουμε μετά το κύριο προγραμμα δεν παίζει κανενα ρόλο.
- Τι είναι συνάρτηση (σε προγραμματιστικό περιβάλλον); Τι είναι διαδικασία (σε προγραμματιστικό περιβάλλον
Απάντηση:
Η συνάρτηση είναι ένας τύπος υποπρογράμματος που υπολογίζει και επιστρέφει μία μόνο τιμή με το όνομά της.
Η διαδικασία είναι ένας τύπος υποπρογράμματος που εκτελεί όλες τις λειτουργίες ενός προγράμματος.
. Να γράψετε τις διαφορές μεταξύ συνάρτησης και διαδικασίας.
.
Απάντηση:
Μία διαδικασία μπορεί να εκτελεί οποιαδήποτε λειτουργία που εκτελείται από ένα πρόγραμμα, π.χ. να διαβάζει δεδομένα, να μεταβάλλει τιμές μεταβλητών και να εκτυπώνει αποτελέσματα. Αντίθετα, η λειτουργία μίας συνάρτησης είναι πιο περιορισμένη και χρησιμοποιείται, για να υπολογίζει μία τιμή αριθμητική, λογική, χαρακτήρα και να την επιστρέφει σε ένα άλλο υποπρόγραμμα ή στο κύριο πρόγραμμα που την κάλεσε.
Η διαδικασία μεταφέρει τα αποτελέσματα στο τμήμα προγράμματος που την κάλεσε μέσω των παραμέτρων της. Αντίθετα η συνάρτηση μεταφέρει το αποτέλε σμα στο υποπρόγραμμα που την κάλεσε ή στο κύριο πρόγραμμα με το όνομα της και όχι με τις παραμέτρους της.
Μία συνάρτηση επιστρέφει μία μόνο τιμή με το όνομα της στο υποπρόγραμμα που την κάλεσε ή στο κύριο πρόγραμμα. Η διαδικασία μπορεί και επιστρέφει πε ρισσότερες από μία τιμές μέσω των παραμέτρων στο τμήμα προγράμματος που την κάλεσε.
Έχουν διαφορετικό τρόπο κλήσης: μια συνάρτηση καλείται με την εμφάνιση του ονόματός της σε μια έκφραση, ενώ η διαδικασία καλείται με την εντολή ΚΑΛΕΣΕ και το όνομα της διαδικασίας.
Όταν καλείται μια συνάρτηση, μπορεί να δέχεται στις παραμέτρους σταθερές τιμές. Αντίθετα η διαδικασία δεν μπορεί να δεχτεί σταθερές τιμές στις παραμέ τρους καθώς επιστρέφει τις τιμές των παραμέτρων στο τμήμα προγράμματος που την κάλεσε.
Μια διαδικασία μπορεί να καλέσει μια συνάρτηση, ενώ μια συνάρτηση δεν μπορεί να καλέσει μια διαδικασία.
- Να γράψετε και να εξηγήσετε τη δομή μιας συνάρτησης
Η δομή μιας συνάρτησης είναι:
ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ όνομα (λίστα παραμέτρων): τύπος συνάρτησης
Τμήμα δηλώσεων
ΑΡΧΗ
εντολές
όνομα <– έκφραση
εντολές
ΤΕΛΟΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ
Η δήλωση μιας συνάρτησης ξεκινάει γράφοντας τη λέξη ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ, ακολουθούμενη από το όνομά της, τις παραμέτρους που θα δεχτεί ως είσοδο και έπειτα τον τύπο της τιμής που επιστρέφει. Όλα αυτά αποτελούν την επικεφαλίδα της συνάρτησης.
Το όνομα της συνάρτησης είναι ένα οποιοδήποτε έγκυρο όνομα της
ΓΛΩΣΣΑΣ,
Η λίστα των παραμέτρων είναι μια λίστα με μεταβλητές τις οποίες δέχεται ως είσοδο η συνάρτηση και των οποίων οι τιμες μεταβιβάζονται στη συνάρτηση τκατά την κληση της
Ο τύπος συνάρτησης δ ηλωνει τον τυπο δεδομένων τις τιμα που επιστρεφει η συνάρτηση. Μια συνάρτηση επιστρέφει μία μόνο τιμή και μπορεί να είναι ΑΚΕΡΑΙΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, ΛΟΓΙΚΗ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
Στο τμήμα δηλώσεων δηλώνονται οι μεταβλητές και οι σταθερές που χρησι μοποιούνται στη συνάρτηση, καθώς και οι παράμετροι της. Είναι αντίστοιχο με το τμήμα δηλώσεων ενός προγράμματος σε ΓΛΩΣΣΑ.
Το τμήμα προγράμματος μεταξύ των λέξεων ΑΡΧΗ και ΤΕΛΟΣ_ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ αποτελεί το τμήμα εντολών της συνάρτησης.
Στο τμήμα εντολών της συνάρτησης πρέπει υποχρεωτικά να υπάρχει μία εντολή εκχώρησης που θα εκχωρεί στο όνομα της συνάρτησης την επιστρεφόμενη τιμή (όνομα – έκφραση)
. Με ποιον τρόπο ενεργοποιείται (καλείται) μία συνάρτηση;
Απάντηση:
Μία συνάρτηση καλείται, γράφοντας το όνομα της συνάρτησης και μέσα σε παρενθέσεις τις παραμέτρους που δέχεται σε μία έκφραση ή σε μία εντολή, Η κλήση μίας συνάρτησης μπορεί να γίνει από το κύριο πρόγραμμα ή από ένα άλλο υποπρόγραμμα.
- Να γράψετε και να εξηγήσετε τη δομή μιας διαδικασίας.
Απάντηση:
Η δομή μιας διαδικασίας είναι:
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ όνομα(λίστα παραμέτρων)
Τμήμα δηλώσεων
ΑΡΧΗ
εντολές
ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
Η δήλωση μιας διαδικασίας ξεκινάει γράφοντας την λέξη ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ακολουθούμενη από το όνομά της και τις παραμέτρους που θα δεχτεί, αλλά και αυτές που θα επιστρέψει. Όλα αυτά αποτελούν την επικεφαλίδα της διαδικασίας
Το όνομα της διαδικασίας είναι ένα οποιοδήποτε έγκυρο όνομα της ΓΛΩΣΣΑΣ. Η λίστα των παραμέτρων είναι μία λίστα με μεταβλητές των οποίων οι τιμές μεταβιβάζονται στη διαδικασία κατά την κλήση της (είσοδος) και επιστρέφονται από αυτήν στο τμήμα προγράμματος που την κάλεσε (έξοδος).
Στο τμήμα δηλώσεων δηλώνονται οι μεταβλητές και οι σταθερές που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία, καθώς και οι παράμετροί της. Είναι αντίστοιχο με το τμήμα δηλώσεων ενός προγράμματος σε ΓΛΩΣΣΑ
Το τμήμα προγράμματος μεταξύ των λεξεων ΑΡΧΗ και ΤΕΛΟΣ - ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ αποτελεί το τμήμα εντολών της διαδικασίας. Πολλες φορες καλείται και ας « σωμα της διαδικασίας » Στο τμήμα εντολών μπορεί να υπάρχουν οποιεσδήποτε εντολες της ΓΛΩΣΣΑΣ