ზმნისწინთა მართლწერის საკითხები

Question 1

ზმნისწინი ზმნას თავში დაერთვის. ზმნისწინის გამოყენების თვალსაზრისით
ქართულში ზმნები სამგვარია:

Answer 1

1. ზმნები, რომლებიც საერთოდ არ დაირთავენ ზმნისწინს (აქვს, ჰყავს, უყვარს..)
2. ზმნები, რომლებიც უზმნისწინოდ არ გამოიყენება (მოფრინდა, მიდის, გაიგო…)
3. ზმნები, რომელთაც შეუძლიათ ზმნისწინი დაირთონ ან არ დაირთონ.
   შედგენილობის მიხედვით ზმნისწინი შეიძლება იყოს მარტივი და რთული.

Question 2

მარტივი ზმნისწინებია :

Answer 2

მი, მო, ა, და , ჩა, შე, გა, წა.

Question 3

რთული ზმნისწინები მიიღება (მარტივზე ___ ზმნისწინის დართვით)

Answer 3

მარტივზე მო– ზმნისწინის დართვით: ამო, ჩამო,

შემო, გამო, წამო, გადმო..

Question 4

სირთულეც ისაა რომ ახალ ზმნისწინებთან ერთად, ძველიც გამოიყენება. მაგ:

Answer 4

❗ ა)ზოგ ზმნასთან ძველი ზმნისწინი ერთადერთია:აღდგენა, განმარტება,
გარდაცვალება, წარმოდგენა, შთაბეჭდილება.

❗ ბ)შესაძლებელია, ძველმა და ახალმა ზმნისწინებმა განსხვავებული შინაარსი
მიანიჭოს: განცხადება-გაცხადება; აღდგომა-ადგომა; შთაგონება-ჩაგონება.

Question 5

გვხვდება ძველი ზმნისწინების დაწერისას რამდენიმე შეცდომა:

Answer 5

1. ძველი ნიშნები პირის ან ქცევის ნიშნებით არიან გათიშული: ავღნიშნე,აუღნიშნავს(უნდა იყოს: აღვნიშნე, აღუნიშნავს); გავნაგრძე არასწორია უნდა
   იყოს- განვაგრძე.
2. არასწორია ფუძისეულად განვიხილოთ ძველი ზმნის წინების ნაწილი:
   ღზრდის, ანთავისუფლებს, ანხორციელებს, არდგენს არასწორია, უნდა
   იყოს- ზრდის, ათავისუფლებს, ახორციელებს, ადგენს