Χαρακτηριστικές Ερωτήσεις - Οστά Flashcards
Ποιες οι λειτουργίες τις οποίες επιτελούν τα οστά στο ανθρώπινο σώμα;
Τα οστά έχουν τουλάχιστον 6 λειτουργίες
- Υποστήριξη
- Κίνηση
- Προστασία διαφόρων οργάνων
- Αποθήκευση χημικών ουσιών
- Τροφοδοσία
- Μετάδοση του ήχου
1.) Υποστήριξη: Η λειτουργία πιο εμφανής στα πόδια. Οι σωματικοί μύες προσαρτώνται στα οστά μέσω τενόντων και των συνδέσμων και το σύστημα οστών και μυών υποστηρίζει το σώμα. Σε μεγάλες ηλικίες επιδεινώνονται μερικές υποστηρικτικές δομές του σώματος.
2.) Κίνηση: Τα οστά συνδέονται μέσω των αρθρώσεων με τέτοιο τρόπο ώστε η κίνηση του ενός οστού να σχετίζεται με την κίνηση ενός άλλου. Αυτοί οι μοχλοί ή συναρθρώσεις είναι πολύ σημαντικές τόσο για το βάδισμα όσο και για πολλές άλλες κινήσεις του σώματος. Η αρθρίτιδα μπορεί να περιορίσει τη κίνηση.
3.) Προστασία διαφόρων οργάνων: Τα οστά του κρανίου αποτελούν ένα ιδιαίτερο ανθεκτικό κυτείο, προστατεύοντας τον εγκέφαλο και μερικά από τα πιο σήμαντικά αισθητίρια όργανα (οφθαλμός και ώτα). Οι πλευρές επίσης σχηματίζουν κλωβό στη καρδιά τους πνεύμονες και το ήπαρ.
4.) Αποθήκευση χημικών ουσιών: Τα οστά δρούν και ώς μια χημική τράπεζα για την αποθήκευση στοιχείων τα οποία πρόκειτα να χρησιμοποιηθούν μελλόντικά από το σώμα και τα οποία μπορεί να απορροφήσει ανάλογα με τις ανάγκες του. Για πράδειγμα είναι απαράιτητο στο αίμα να υπάρχει ένα ορισμένο ποσό ασβεστίου. Εάν η τιμή του ασβεστίου ελαττωθεί ο “αισθητίρας ασβεστίου” ενημερώνει τους παραθυρεοειδείς αδένες οι οποίοι αυξάνουν την έκκριση παραθορμόνης στο αίμα και αυτή με τη σειρά της προκαλεί έκλυση του απαιτούμενου ασβεστίου από τα οστά.
5.) Τροφοδοσία: Τα δόντια είναι εξεικευμένα οστά τα οποία έχουν την ικανότητα να αποκόπτουν την τροφή (κοπτήρες), να την τεμαχίζουν (κυνόδοντες), και να τη συνθλίβουν (γομφίοι). Ετσι εξυπηρετούν την παροχή τροφής στο σώμα.
6.) Μετάδοση του ήχου: Τα μικρότερα οστά του σώματος είναι τα ακουστικά οστάρια του μέσου ώτους. Τα 3 αυτά μικρά οστά δρούν ως μοχλοί και παρέχουν ένα σύστημα προσαρμογής της μπέδησης για τη μετατροπή των ηχητικών δονήσεων στον αέρα σε ηχητικές δονήσεις στο υγρό του κοχλία που αποκτούν το τελικό μέγεθος του ενηλίκου πριν τη γέννηση.
Εξηγείστε γιατί η επιφάνεια διατομής των οστών στην περιοχή της άρθρωσης είναι μεγαλύτερη από την επιφάνεια των οστών πάνω ή κάτω από την άρθρωση.
Σε ποιες κατηγορίες κατατάσσονται οι μύες. Αναλύστε
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι κατάταξης των μυών του ανθρωπίνου σώματος. Μία ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι η περιγραφή των μυών σύμφωνα με το πώς φαίνονται κάτων από το φώς ενός μικροσοπίου.
- Οι σκελετικοί μύες αποτελούνται από ίνες που παρουσιάζουν φωτεινές και σκοτεινές λωρίδες εναλλασσόμενες μεταξύ τους που ονομάζονται γραμμώσεις και οι μύες αυτοί ονομάζονται γραμμωτοί μύες.
Οι γραμμώσεις έχουν διάμετρο μικρότερη από τη διάμετρο μια ανρθώπινης τρίχας και μήκος μερικών εκατοστών.
Οι ίνες των γραμμωτών μυών συνδέονται με τένοντες σχηματίζοντας δέσμες ινών. Εξετάζοντας σε μικροσκοπικό επίπεδο τις ίνες των γραμμωτών μυών παρατηρούμε ότι αποτελείται από μυικά ινίδια τα οποία με τη σειρά τους αποτελούνται από νημάτια. Τα νημάτια αποτελούνται από πρωτείνες και υπάρχουν 2 είδη νηματίων. Τα παχιά με πρωτείνη μυοσίνη και τα λεπτά με πρωτείνη ακτίνη.
- Οι υπόλοιποι μύες που δεν έχουν γραμμώσεις ονομάζονται λείοι μύες.
Ο λείοι μύες δεν σχηματίζουν ίνες και είναι γενικά μικρότεροι από τους ραβδωτούς. Ο μηχανισμός συστολής είναι διαφορετικός από το σκελετικό μυ.
Μια άλλη κατάταξη των μυών αφορά με το αν η λειτουργία τους έιναι εκκούσια ( γενικά γραμμωτοί μύες) ή ακούσια (γενικά λείοι μύες).
Η κατάταξη αυτή των μυών μειονεκτεί γτ πχ η ουροδόχος κύστη παρόλο που περιβάλλεται από λειο μυ συνήθως λειτουργεί εκούσια.
Τρίτος τρόπος κατάταξης μυών βασίζεται στην ταχύτητα με την οποία ανταποκρίνονται σε ένα ερέθισμα. Οι ραβδωτοί μύες απαιτούν περίπου 0,1sec για τη συστολή τους ενώ οι λείοι μερικά δευτερόλεπτα.
Τι καλείται ροπή. Δώστε ένα παράδειγμα ροπής στο ανθρώπινο σώμα.
Η ροπή είναι το μέγεθος που δίνεται από το γινόμενο της εφαρμοζόμενης δύναμη και του μήκους του μοχλού και περιγράφει την επίδραση της δύναμης στη δημιουργία κυκλικής κίνησης γύρω από τον άξονα περιστροφής της.
Όταν το σώμα βρίσκεται σε ηρεμία και ισορρπία (ακίνητο), το άθροισμα των δυναμεων που ασκούνται σε αυτό σε ποιοαδήποτε διεύθυνση καθώς και το άθροισμα των ροπών σε οποιαδήποτε άξονα είναι μηδενικό.
Πολλά από τα μυικά συστήματα και συστήματα οστών συμπεριφέρονται ως μοχλοί. Οι μοχλοί κατατάσονται σε 1ης, 2ης και 3ης τάξης συστήματα.
Παράδειγμα ροπής στο ανρθώπινο σώμα αποτελεί η άρση βάρους με κάμψη του δικεφάλου γύρω από την άρθρωση του αγκώνα.
Σημαντικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι υπολογίζοντας τις ροπές που δημιουργούνται γύρω από την άρθρωση παρατηρούμε ότι η μυική δύναμη Μ παραμένει σταθερή συναρτήσει της γωνία α μεταξύ της άθρωσης και του πήχη. Το μήκος όμως του δικεφάλου μυ μεταβάλλεται με τη γωνία.
Εξηγήστε γιατί τα οστά αποτελούνται από συνδυασμό σπογγώδους και συμπαγούς οστού.
- Η μελέτης της κατασκευής του μηριαίου ιστού δείχνει ότι είναι σχεδιασμένο για να εκτελεί καλά τις λειτουργίες του.
- Τα οστά αποτελούνται από ένα συνδυασμό 2 διαφορετικών ειδών οστών. Το συμπαγές οστό και το σπογγώδες οστό το οποίο σχηματίζεται από ένα δίκτυο οστικών δοκίδων.
- Το σπογγώδες οστό βρίσκεται κυρίως στα άκρα των μακρών οστών ενώ συμπαγές βρίσκεται κυρίως στο κεντρικό μέρος.
- Η τάση (δύναμη ανα μονάδα επιφάνειας) σε ένα οστό μπορεί να αναλυθεί με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο αναλύεται η τάση που δέχεται μια δοκός σε ένα κτήριο.
- Όταν οι δυνάμεις στη δοκό προέρχονται από διάφορες κατευθύνσεις, χρησιμοποιείται ένας σωληνοειδής κύλινδρος ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη αντοχή με την ελάχιστη ποσότητα υλικού. Εφόσον οι δυνάμεις στο οστό (πχ μηριαίο) μπορούν να προέλθουν από διάφορες διευθύνσεις, η κυλινδρική δομή του είναι κατάλληλη για την υποστήριξη του.
- Στο κέντρο το συμπαγές οστό έχει μεγαλύτερο πάχος ενώ στα άκρα λεπτότερο.
Το σπογγώδες οστό παρουυσιάζει 2 πλεονεκτήματα έναντι του συμπαγούς οστού. Στις περιοχές όπου το οστό υπόκειται κυρίως σε δυνάμεις συμπίεσης, όπως στα άκρα των οστών και στη σπονδυλική σ΄τηλη, τα σπογγώδη οστά προσφέρουν την απαράιτητη αντοχή με τη μικρότερη ποσότητα υλικού από αυτή που χρησιμοποιείται στα συμπαγή οστά.
Επίσης επειδή οι δοκίδες είναι σχετικά ευέλικτες, το σπογγώδες οστό που βρίσκεται στα άκρα των μακρών οστών μπορεί να απορροφήσει περισσότερη ενέργεια όταν ασκούνται ισχυρές δυνάμεις όπως στο βάδισμα ή στο τρέξιμο.
Από την άλλη το σπογγώδες οστό δεν μπορεί να αντέξει τόσο καλά τις τάσεις που συνήθως ασκούνται στο κεντρικό μέρος των μακρών οστών.
Σε πόσες και ποιες ομάδες χωρίζονται τα ανθρώπινα οστά
