rzeźba Flashcards
Wczesnochrześcijańska rzeźba
pełniła niemal wyłącznie funkcję
sepulkralną. Pojawiały się w niej takie same motywy ikonograficzne jak
w malarstwie, np. na chrześcijańskich stelach wyobrażano zmarłego jako
oranta, rzeźbiono rybę z krzyżem w pyszczku, przedstawiano Chrystusa
Dobrego Pasterza i Chrystusa nauczającego. Z czasem, kiedy wśród
wyznawców chrześcijaństwa pojawili się bogaci patrycjusze rzymscy, zaczęto
dla nich rzeźbić kosztowne sarkofagi zdobione fryzami lub dekoracją
figuralną umieszczoną w polach zamkniętych miniaturowymi elementami
architektonicznymi, np. kolumnami i arkadami. Wzbogaciła się też
ikonografia. Przedstawiano dzieje zbawienia, cuda Chrystusa, a także sceny
o tematyce pasyjnej (Męki Pańskiej). Do popularnych przedstawień
należało wyobrażenie proroka Daniela w jaskini lwów. Miało ono
przypominać, że Bóg wybawia swoich wyznawców z najgorszych opresji.
Niekiedy na środku sarkofagu umieszczano wizerunek zmarłego.
Korzystano ze zdobyczy techniki znanych Rzymianom, np. świdra,
który umożliwiał wykonanie głębokich bruzd. W podobny sposób jak
w rzymskich reliefach ukazywano także przestrzeń.
Rzeźba Chrystus Dobry Pasterz
Przedstawienie Chrystusa z Muzeów Watykańskich pochodzi z przełomu
III i IV wieku. Cechy rzeźby, takie jak ustawienie postaci w kontrapoście,
idealizacja oblicza i doskonała znajomość anatomii, należą jeszcze
do świata form antyku, chrześcijańska jest tylko treść.
